ឲ្យអ្វីជាទានឈ្មោះថាឲ្យព្រះនិព្វាន?

នៅក្នុងគម្ពីរសំយុត្តនិកាយ ត្រង់ទេវតាសំយុត្ត មានសំដែងថា កាលព្រះបរមគ្រូទ្រង់គង់ធរមាននៅឡើយ មានទេវតាចូលទៅទូលសួរព្រះអង្គថា «បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចម្រើន! ឲ្យរបស់អ្វីជាទាន ទើបបានឈ្មោះថាឲ្យកម្លាំង? ឲ្យរបស់អ្វីជាទានទើបបានឈ្មោះថាឲ្យពណ៌សម្បុរ? ឲ្យរបស់អ្វីជាទានទើបបានឈ្មោះថាឲ្យសេចក្តីសុខ? ឲ្យរបស់អ្វីជាទានទើបបានឈ្មោះថាឲ្យចក្ខុ? ខ្ញុំព្រះអង្គក្រាបទូលសួរ សូមព្រះអង្គទ្រង់ព្រះមេត្តាប្រោសទេសនាប្រាប់នូវការឲ្យរបស់អ្វីជាទានទើបបានឈ្មោះថា ឲ្យគ្រប់មុខ?»

ព្រះសាស្តាទ្រង់ត្រាស់ថា

អន្នទោ ពលទោ ហោតិ វត្ថទោ ហោតិ វណ្ណទោ

យានទោ សុខទោ ហោតិ ទីបទោ ហោតិ ចក្ខុទោ

សោ ច សព្វទោ ហោតិ យោ ទទាតិ ឧបស្សយំ

អមតន្ទទោ ច យោ ហោតិ យោ ធម្មមនុសាសតីតិ។

«ម្នាលទេវតា! ការឲ្យបាយជាទាន បានឈ្មោះថាឲ្យកម្លាំង, ការឲ្យសំពត់ជាទាន បានឈ្មោះថាឲ្យពណ៌សម្បុរ, ការឲ្យយានជាទាន បានឈ្មោះថាឲ្យសេចក្តីសុខ, ការឲ្យប្រទីបជាទាន បានឈ្មោះថាឲ្យចក្ខុ គឺភ្នែក, ចំណែកអ្នកដែលឲ្យទីលំនៅជាទាន បានឈ្មោះថាឲ្យគ្រប់មុខ, ជាពិសេស អ្នកណាបានប្រដៅធម៌ (ដល់អ្នកដទៃ) ជននោះ បានឈ្មោះថា ឲ្យអម្រឹត គឺព្រះនិព្វាន។»

ដោយ ៥០០០ឆ្នាំ

Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
                )

            [1] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 2
                    [shortcode] => [ADS2]
                    [full_code] => c
                )

        )

)