30
Thursday, 28 Mar B.E.2567  
ស្តាប់ព្រះធម៌ (mp3)
ការអានព្រះត្រៃបិដក (mp3)
ស្តាប់ជាតកនិងធម្មនិទាន (mp3)
​ការអាន​សៀវ​ភៅ​ធម៌​ (mp3)
កម្រងធម៌​សូធ្យនានា (mp3)
កម្រងបទធម៌ស្មូត្រនានា (mp3)
កម្រងកំណាព្យនានា (mp3)
កម្រងបទភ្លេងនិងចម្រៀង (mp3)
បណ្តុំសៀវភៅ (ebook)
បណ្តុំវីដេអូ (video)
Recently Listen / Read






Notification
Live Radio
Kalyanmet Radio
ទីតាំងៈ ខេត្តបាត់ដំបង
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
Metta Radio
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
Radio Koltoteng
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
Radio RVD BTMC
ទីតាំងៈ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុសំឡេងព្រះធម៌ (ភ្នំពេញ)
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
Mongkol Panha Radio
ទីតាំងៈ កំពង់ចាម
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
មើលច្រើនទៀត​
All Counter Clicks
Today 162,735
Today
Yesterday 164,507
This Month 6,160,536
Total ៣៨៥,៤៤៧,២២៩
Articles
images/articles/1215/Untitled-1-Recovered.jpg
Public date : 24, Jul 2019 (13,435 Read)
រឿង​ស្វា​ពោធិសត្វ (ចាក វា. ឯ.) (អ្នក​មាន​សតិ​ស្មារតី​វាង​វៃ តែង​ឈ្នះ​សត្រូវ​ទាំង​ពួង) ក្នុង​កាល​កន្លង​ទៅ​ហើយ ព្រះ​បាទ​ព្រហ្មទត្ត​សោយ​រាជ្យ​សម្បត្តិ​ក្នុង​នគរ​ពារាណសី កាល​នោះ​ព្រះ​ពោធិសត្វ​ទ្រង់​សោយ​ព្រះ​ជាតិ ជា​ស្វា​មាន​រូប​ធំ​ស្រមូវ មាន​កម្លាំង​ខ្លាំង​ដូច​ដំរី​ស្តរ បាន​ដើរ​ទៅ​មាត់​ស្ទឹង​ឃើញ​កោះ​មួយ ដែល​បរិបូណ៍​ដោយ​រុក្ខជាតិ​មាន​ផ្លែ ក៏​លោត​អំពី​មាត់​ស្ទឹង ទៅ​ជាន់​ដុំ​ថ្ម​មួយ​កណ្តាល​ស្ទឹង
images/articles/1217/Untitled-1-Recovered.jpg
Public date : 24, Jul 2019 (44,183 Read)
រឿង​ប្រើស និង​ព្រាន​ព្រៃ (ចាក ក. ទុ.) (អ្នក​មាន​សមគ្គី​រួប​រួម​គ្នា តែង​រួច​ចាក​ភយន្ត​រាយ) កាល​កន្លង​ទៅ​ហើយ​មាន​សត្វ​ប្រើស​ ១ អណ្តើក ១ រងាវ​កក ១ ជា​សម្លាញ់​នឹង​គ្នា នៅ​អាស្រ័យ​ក្នុង​ព្រៃ​ហេមពាន្ត. អណ្តើក​នៅ​ក្នុង​ស្រះ រងារ​កក​នៅ​លើ​ចុង​ឈើ​ក្បែរ​ស្រះ​នោះ​ដែរ ។​ សម័យ​មួយ​មាន​ព្រាន​ម្នាក់​ ដើរ​ស្វែង​រក​បាញ់​សត្វ​ក្នុង​ព្រៃ បាន​ប្រទះ​ឃើញ​ស្នាម​ជើង​ប្រើស​ចុះ​ផឹក​ទឹក​ស្រះ​នោះ​ថ្មី​ៗ ក៏​យក​អន្ទាក់​ព្រ័ត្រ
images/articles/1220/Untitled-1-Recovered.jpg
Public date : 24, Jul 2019 (39,850 Read)
រឿង​ខន្តិវា​ទិ​តាបស (ចាក ខ. ច.) (កុំ​ធ្វើ​បាប​មនុស្ស​មាន​ខន្តី ប្រយ័ត្ន​ផែន​ដី​ស្រូប) កាល​កន្លង​ទៅ​ហើយ ព្រះ​ពោធិសត្វ​របស់​យើង​សោយ​ព្រះ​ជាតិ​ជា​ព្រាហ្មណ៍ នាម​កុណ្ឌះ នៅ​ក្នុង​ក្រុង​ពារាណសី មាន​ការ​នឿយ​ណាយ​នឹង​កិច្ច​មាន​រវល់​ក្រៃ​ពេក​ក៏​ចេញ​ទៅ​បួស​ជា​តាបស នៅ​អាស្រ័យ​ក្នុង​ហេមវត្ត ហើយ​ក៏​មាន​បំណង​ចង់​ឆាន់​​វត្ថុ​ប្រៃ និង​ជូរ ក៏​ត្រឡប់​មក​កាន់​ក្រុង​ពារាណសី​សវិញ គង់​នៅ​ក្នុង​ឧទ្យាន​របស់​សេនាបតី​ម្នាក់​ជា​អ្នក​ទំនុក​បំរុង ។ ថ្ងៃ​មួយ​ព្រះ​រាជា ស្រវឹង​ស្រា​ជោគ​ជាំ មាន​ស្រី​របាំ​ចោម​រោម​ជា​បរិវារ យាង​ទៅ​កាន់​ឧទ្យាន ផ្ទំ​កើយ​ព្រះ​សិរ​លើ​ភ្លៅ​ស្រ្តី​ពេញ​ព្រះ​ទ័យ​មួយ​រូប​លង់​លក់​ស្កប់​ទៅ ។ គ្រា​នោះ​ស្ត្រី​ទាំង​ឡាយ​ដទៃ ឃើញ​ព្រះ​រាជា​ផ្ទំ​លក់​ហើយ ក៏​បបួល​គ្នា​ទៅ​កាន់​ឧទ្យាន ឃើញ​ព្រះ​ពោធិ​សត្វ​គង់​ទៀប​គល់​សាលព្រឹក្ស ដែល​មាន​ផ្កា​រីក​ស្គុះ​ស្គាយ​ត្រ​សាយ​សុំសាខា​សំយុង​មែក​ចុះ​មក​ក្រោម ហើយ​ថ្វាយ​បង្គុំ​អង្គុយ​ស្តាប់​ធម៌​ដោយ​សេចក្តី​គោរព ។ ព្រះ​រាជា​កើន​ឡើង​មិន​ឃើញ​ស្រី​ទាំង​នោះ​ទ្រង់​​ខ្ញាល់​ជា​ខ្លាំង​ ហើយ​ចាប់​ព្រះ​ខ័ន​យាង​ទៅកាន់​សំណាក់​តាបស ពេល​នោះ​ស្រី​ម្នាក់​ដែល​មាន​សេចក្តី​ស្និទិ្ធ​ស្នាល​នឹង​ព្រះ​រាជា​ជាង​គេ ស្ទុះ​ទៅ​ចាប់​ព្រះ​ខ័ន​ពី​ព្រះហស្ថ​ព្រះ​អង្គ ព្រះ​រាជាសួរ​ព្រះពោធិសត្វ​អាការ​​គួរ​ខ្លាច​ថា​នែ​សមណ៍​កំណោ​ អ្នក​ចូល​ចិត្ត​និយាយ​ថា​ម៉េច បពិត្រ​មហារាជ អាត្មា​ភាព​ចូលចិត្ត​និយាយ​​ថា​ ខន្តី ។ យ៉ាង​ម៉េច​ហៅ​ថា​ខន្តី ការ​មិន​បៀត​បៀន​សត្វ​ទាំង​ឡាយ​ ដែល​ជេរ​ប្រហារ​ផ្តាសារ​ចំពោះ​ខ្លួន ។ ព្រះ​រាជា​គិត​ថា អញ​បាន​ឃើញ​ខន្តី​របស់​តាបស​នោះ​ឥឡូវ​ហើយ ហើយ​ត្រាស់​ហៅ​បុរស​អ្នក​សម្លាប់​ចោរ​មក​បង្គាប់​ថា ចូល​អ្នក​ទាញ​តាបស​ចង្រៃ​នេះ​ផ្តួល​លើ​ផែន​ដី ហើយ​យក​រំពាត់​មាន​បន្លា​មក​វាយ​ពីរ​ពាន់​រំពាត់​ គឺ​ខាង​មុខ​ ប្រាំ​រយ​រំពាត់​ ខាង​ក្រោយ ប្រាំរយ​រំពាត់​ខាង​ឆ្វេង​ប្រាំ​រយ​រំពាត់ ខាង​ស្តាំ​ប្រាំ​រយ​រំពាត់​ដូច​គ្នា ។ បុរស​នោះ​ធ្វើ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​តាម​ព្រះ​រាជ​បញ្ជា ។ ​ព្រះរាជា​ត្រាស់​សួរ​ម្តង​ទៀត​ថា អ្នក​ចូល​ចិត្ត​និយាយ​ថា​ម៉េច? បពិត្រ​​មហា​រាជ អាត្មា​ភាព​ចូល​ចិត្ត​និយាយ​ថា ខន្តី ៗ តែ​ព្រះ​អង្គ​បែរ​ជា​សំគាល់​ថា ខន្តី​នៅ​ចន្លោះ​ស្បែក​អាត្មា​ភាព​ទៅ​វិញ ? មិន​មែន​នៅ​ចន្លោះ​ស្បែក​ទេ​ព្រះ​អង្គ ខន្តីនេះ នៅ​ក្នុង​ចន្លោះ​បេះ​ដូង​ដ៏​ជ្រៅ​​របស់​អាត្មា​ភាព ។ នែ​អ្នក​ ចូរ​កាត់​ដៃ​ជើង​តាបស​នេះ​ឲ្យ​ឆាប់ ។​ រាជ​បុរស​ក៏​កាត់​តាម​ព្រះ​រាជ​បញ្ជា ។ ព្រះ​រាជា​ត្រាស់​សួរ​ជា​គំរប់ ៣ ដង​ថា​អ្នក​ចូលចិត្ត និយាយ​ថា​ម៉េច ? បពិត្រ​មហារាជ អាត្មា​ចូលចិត្ត​និ​យាយ​​ថា​ខន្តី តែ​ព្រះ​អង្គ​បែរ​ជា​សំគាល់​ថា​ខន្តី​នៅ​នឹង​ដៃ​ជើង​អាត្មា​ទៅ​វិញ ខន្តី​ក្នុង​ដៃ​និង​ជើង​គ្មាន​ទេ ។ នែ​អ្នក​ចូរ​កាត់​ច្រមុះ និង​ត្រចៀក​តាបស​នេះ​ឲ្យ​ឆាប់ ។ បុរស​នោះ​ក៏​ធ្វើ​តាម​ព្រះ​រាជ​បញ្ជា​ដូច​លើ​មុន ។​ព្រះរាជា​ត្រាស់​សួរ​តែ​ពាក្យ​ដដែល ៗ តាបស​ក៏​ឆ្លើយ​តែ​ពាក្យ​ដដែលៗ ដូច​គ្នា​ដរាប​តែ​ព្រះ​រាជា​ខ្ញាល់​ជា​ខ្លាំង​ លើក​ជើង​ទាត់​កណ្តាល​ដើម​ទ្រូង​ព្រះ​ពោធិសត្វ មួយ​ជើង​ភឹង​យ៉ាង​ធ្ងន់ ទើប​ថយ​ចេញ​ទៅ​ ក៏​ត្រូវ​ផែន​ដី​ស្រូប​ក្បែរ​ឧទ្យាន ឲ្យ​ទៅ​កើត​ក្នុង​អវិចី​មហា​នរក មាន​អណ្តាត​ភ្លើង​ក្រហម​ច្រាល​ឆ្អៅ ឆេះ​រោល​រាល​ស្រោប​ពេញ​ខ្លួន ។​ គ្រាន់​តែ​ស្តេច​អសប្បុរស​ចេញ​ទៅ​ភ្លាម​សេនាបតី​ចូល​ទៅ​ជូត​ឈាម​ព្រះ​ពោធិសត្វ ហើយ​ឲ្យ​លោក​គង់​ចុះ​និយាយ​យ៉ាង​នេះ​ថា ប្រសិន​បើ​លោក​ម្ចាស់​ដ៏​ចំរើន​ខ្ញាល់ គួរ​ខ្ញាល់​ចំពោះ​តែ​ព្រះ​រាជា ដែល​ធ្វើ​កំហុស​ដល់​លោក​ម្ចាស់ សូម​កុំ​ខ្ញាល់​នឹង​ជន​ដទៃ ។ តាបស​ស្តាប់​ពាក្យ​នោះហើយ​ពោល​គាថាថាៈ យោ មេ ហត្ថេ ច បាទេ ច កណ្ណនាសញ្ច ឆេទយិ ចិរំ ជីវតុ សោ រាជា នហិ កុជ្យន្តិ មាទិសា ។ ព្រះ​រាជាអង្គ​ណា ត្រាស់​បង្គាប់​ឲ្យ​កាត់​ដៃ ជើង​ត្រចៀក និង​ច្រមុះ​អាត្មា សូម​ឲ្យ​ព្រះ​រាជា​អង្គ​នោះ​មាន​ព្រះ​ជន្ម​វែង​បណ្ឌិត​ទាំង​ឡាយ អម្បាល​យ៉ាង​អាត្មា​មិន​ខឹង​ផ្តេស​ផ្តាស​ទេ ។ តាបស​ពោល​យ៉ាង​នេះ​ហើយ ក៏​ធ្វើ​មរណកាល​ក្នុង​ឧទ្យាន​នា​ថ្ងៃ​នោះ​ឯង ។​ ព្រោះ​ហេតុ​នោះ​ព្រះ​ភគ​វា​ត្រាស់​ថា៖ អហុ អតីតមទ្ធានេ សមណោ ខន្តីទីបនោ តំ ខន្តិយាយេវ ឋិតំ កាសីរាជា អឆេទយិ ។ ក្នុង​កាល​ដ៏​យូរ​លង់​ហើយ សមណៈ​អ្នក​ពោល​សរ​សើរ​ខន្តី​ត្រូវ​ស្តេច​កាសី​ប្រើ​គេ​ឲ្យ​សម្លាប់​ខ្លួន ដែល​ឋិត​នៅ​ក្នុង​ខន្តី ។ ស្តេច​កលាបុ​ក្នុង​កាល​នោះ គឺ​ភិក្ខុ​ទេវទត្ត​ក្នុង​កាល​ឥឡូវ​នេះ ឯ​ខន្តីវាទី​តាបស គឺ​ព្រះ​អរហន្ត​សម្មាសមត្តុទ្ធ​បរម​គ្រូ​យើង​នេះ ។(មហា សំ សុខ និស្សិត​សាលា​បាលី​ជាន់​ខ្ពស់) អត្ថបទ​នេះ​ដក​ស្រង់​ចេញ​ពី​សៀវភៅៈ ប្រជុំជាតក វាយ​អត្ថបទ​ដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
images/articles/1225/Untitled-1-Recovered.jpg
Public date : 24, Jul 2019 (15,260 Read)
រឿង​ស្តេចលិច្ឆវី និង​ភូមិ​ទេវតា (ចាក បេ. ខុ.) (អានិសង្ស​ធ្វើ​ផ្លូវ​ថ្នល់ ដោយ​សេចក្តី​ជ្រះ​ថ្លា) សម័យ​ពុទ្ធកាល មាន​ស្តេច​លិច្ឆវី​មួយ​ព្រះ​អង្គ​ព្រះនាម អម្ភសក្ខវ នៅ​នគរ​វេសាលី ជា​ស្តេច​មិច្ឆាទិដ្ឋិ យល់​ថា​លោក​ខាង​មុខ​មិន​មាន មនុស្ស​សត្វ​ទាំង​អស់​តែ​ស្លាប់​ទៅ​សូន្យ​គ្មាន​កើត​ទៀត ។ ព្រះរាជា​អង្គ​នេះ តែង​បៀតបៀន​ពួក​ពុទ្ធ​បរិស័ទ មាន​ភិក្ខុសាមណេរ​ជា​ដើម រាល់​ពេល​វេលា​ដែល​បាន​ជួប​ប្រទះ ។ ក្នុង​ក្រុង​វេសាលី មាន​ឈ្មួញ​លក់​ដូរ​នៅ​ច្រើន. កាល​នោះ​មាន​ឈ្មួញ​លក់​រាន ១ រូប​ជា​បណ្ឌិត​អ្នក​ប្រាជ្ញ បរិបូណ៏​ដោយ​សីល និង​ទាន មាន​ចិត្ត​សប្បុរស​បាន​ឃើញ​ទឹក​ភក់​ដក់​នៅ​កណ្តាល​ផ្លូវ ជា​ហេតុ​ឲ្យ​លំបាក​ដល់​មហាជន​ទៅ​មក ក៏​យក​ឆ្អឹង​គោ​ទៅ​ដាក់​រៀប​លើ​ភក់ ហើយ​យក​ដី​ចាក់ ធ្វើ​ផ្លូវ​នោះ​ឲ្យ​ស្អាត​ល្អ​ទ្បើង ។ ពេល​ថ្ងៃ​ក្តៅ​ទៅ​ងូត​ទឹក​ជា​មួយ​សម្លាញ់​ម្នាក់ ប្រទ្បែង​គ្នា​យក​សំពត់​សម្លាញ់​នោះ​លាក់​លេង​ជា​ល្បែង​ឲ្យ​សម្លាញ់​នោះ​អាក្រាត​នៅ​ខ្លួន​ទទែ ។ ដល់​ត្រទ្បប់​មក​រាន​ផ្សារ​វិញ ជួន​ជា​ពេល​នោះ​ក្មួយ​ប្រុស​របស់​គាត់​ទៅ​លួច​ទ្រព្យ​គេ​មក​ទុក​នៅ​រាន​នោះ ។ ពួក​រាជ​បុរស​ចាប់​យក​ទាំង​ពីរ​ទៅ​ថ្វាយ​ស្តេច​លិច្ឆ​វី ព្រះ​រាជា​ឲ្យ​យក​ឈ្មួញ​នោះ​ទៅ​សម្លាប់​ចោល ឯ​ក្មួយ​ឲ្យ​ដោត​ទុក​លើ​ឈើ​អណ្តាត​ក្បែរ​កំពែង​វាំង ។ ឈ្មួញ​នោះ​ស្លាប់​ទៅ​កើត​ជា​ភូមិ​ទេវតា​អក្រាត​កាយ​ទទេ មាន​សេះ​មួយ​ជា​យាន​ជំនិះ សេះ​នោះ​ឈ្មោះ​មនោជព មាន​ឬទិ្ធ​ពូកែ​អស្ចារ្យ កើត​ទ្បើង​ដោយ​អំ​ណាច​បុណ្យ​ដែល​បាន​ធ្វើ​ផ្លូវ​ភក់​ឲ្យ​ស្អាត​ពី​ជាតិ​មុន​នោះ​ឯង ដែល​អាក្រាត​ខ្លូន​ទទេ​នោះ ដោយ​ទាស​ដែល​យក​សំពត់​លាក់ ធ្វើ​ឲ្យ​សម្លាញ់​អាក្រាត​កាយ​កាល​ពី​ជាតិ​មុន​ដែរ ។ មាន​សេចក្តី​ប្លែក​ថា ភូមិ​ទេវតា​នោះ តែង​តែ​ជិះ​សេះ​ទៅ​ប្រាប់​ក្មួយ​ដែល​ជាប់​ឈើ​អណ្តោត​ថា កាល​ដែល​គេ​ធ្វើ​ទោស​នោះ គួរ​ជា​ទី​ពេញ​ចិត្ត​ណាស់ ព្រោះ​ជា​ទោស​តូច​ស្រាល តែ​ដល់​ស្លាប់​ទៅ ធ្លាក់​ទៅ​នរក​ទទួល​ទោស​ធំ​ជាង​នេះ​ឆ្ងាយ​ណាស់ ដូច្នោះ​ចូរ​អ្នក​ខំ​អត់​កុំ​ថ្ងូរ ។ ភូមិ​ទេវតា ចេះ​តែ​ជិះ​សេះ​មក​ប្រាប់​ក្មួយ​ដូច្នះ​រាល់​ពេល​ពុំ​ដែល​ខាន ។ សង្ខេប​សេចក្តី​នេះ​សិន នឹង​និយាយ​អំពី​សេ្តច​លិច្ឆវី​ព្រះ​នាម​អម្តសក្ខរ​នោះ​ស្តេច​ចេញ​ទៅ​ទត​ទី​ក្រុង បាន​ឃើញ​ស្ត្រី​មាន​រូប​ល្អ​ម្នាក់ ជា​ប្រពន្ធ​របស់​កសដបុរស​ដែល​កំពុង​អើត​មើល​ព្រះ​អង្គ គឺ​ជូន​ជា​ព្រះ​រាជា​ទត​ព្រះ​នេត្រ​ទៅ​ចំ​ នាង​ក៏​លិប​ចូល​ក្បាល​ទៅ​ក្នុង​ផ្ទះ ហាក់​ដូច​ព្រះ​ចន្ទ​ចូ​លទៅ​ក្នុង​ដុំ​ពពក ។ ព្រះ​រាជា​កើត​សេចក្តី​ស្នេហា​ចំពោះ​រូប​ស្ត្រី​នោះ លុះ​ត្រទ្បប់​មក​ព្រះ​រាជ​ដំណាក់​វិញ ប្រើ​រាជ​បុរស​ឲ្យ​ទៅ​សួរ តើ​នាង​នៅ​ក្រមុំ ឬ​មាន​ប្តី​ហើយ ។ រាជ​បុរស​សួរ​ដឹង​ថា ជា​ភរិយា​របស់​កសកបុរស ក៏​ចូល​ទៅ​ក្រាបទូល​ព្រះ​រាជា​តាម​ដំណើរ ។ ព្រះ​រាជា​កើត​ព្យាបាទវិតក្ត រិះ​រក​ឧបាយ​នឹង​សម្លាប់​បុរស​នោះ​យក​ប្រពន្ធ ក៏​បាន​ឃើញ​ឧបាយ​មួយ ទើប​ប្រើ​រាជ​បំរើឲ្យ​ទៅ​ហៅ​បុរស​នោះ​មក​បង្គាប់ ឲ្យ​ទៅ​បេះ​ផ្កា​ឈូក និង​យក​ដី​ក្រហម​ពី​ស្រះ​បោក្ខរណី​ចម្ងាយ ៣ យោជន៍​ពី​ក្រុង​វេសាលី ហើយ​ឲ្យ​យក​បាន​មក​ទាន់​ក្នុង​ពេល​ថ្ងៃ បើ​មក​មិន​ទាន់​ទេ ដល់​យប់​ទើប​មក​ដល់ ត្រូវ​សម្លាប់​ចោល ។ បុរស​នោះ​ទទួល​ព្រះ​រាជ​បញ្ចា​ហើយ ម្នីម្នា​រត់​សំ​ដៅ​ទៅ​ស្រះ​បោក្ខរណី​នោះ ។ ឯ​ស្តេច​លិច្ឆវី លុះ​បុរស​ចេញ​ផុត​ទៅ បាន​ប្រាប់​ដល់​អ្នក​ចាំ​ទ្វារ​ថា បើ​ឃើញ​បុរស​នោះ យក​ផ្កា​ឈូក និង​ដី​ក្រហម​មក ត្រូវ​បិទ​ទ្វារ​កុំ​ឲ្យ​ចូល ដល់​យប់​ចាំ​បើក​ឲ្យ​ចូល ។ កសកបុរស​ខំ​រត់​ទៅ​ដល់​ស្រះ​បោក្ខរណី ឃើញ​ពួក​បិសាច​អារ័ក្ស​ទឹក​និម្មិត​ខ្លួន​គួរ​ខ្លាច​នៅ​ជុំ​វិញ​ស្រះ​នៅ ក៏​បួង​សួង​ប្រកាស​សេចក្តី​ទក្ខ​របស់​ខ្លូន ពួកបិសាច​ឮ ហើយ​មាន​ចិត្ត​អាណិត ឲ្យ​បេះ​ផ្កាឈូក​ដី​ត្រទ្បប់​មក​វិញ មក​ដល់​មាត់​ទ្វារ​វាំង​ថ្ងៃ​រសៀល ស្រាប់​តែ​ឃើញ​ទ្វារ​បិទ ខំ​ស្រែក​ហៅ​ក៏​គ្មាន​អ្នក​ណា​បើក​ឲ្យ ។ កសក​បុរស​ក្រទ្បេក​មើល​ទៅ​ខាង​ត្បូង​វាំង ឃើញ​បុរស​កំពុង​ស្រែក​ថ្ងូរ​នៅ​លើ​ឈើ​អណ្តោត ក៏​និយាយ​ប្រាប់​ឲ្យ​បុរស​នោះ​ធ្វើ​ជាសាក្សី​ជាយ​ដឹង​ឮ​ថា​ខ្លួន​យក​ផ្កាឈូក និង​ដី​ក្រហម​មក​ដល់​ទាន់​ពេល​វេលា ។ បុរស​ជាប់​ឈើ​អណ្តោត​និយាយ​ប្រាប់​ថា ខ្ញុំ​អ្នក​យក​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​មិន​បាន​ទេ ព្រោះ​ខ្ញុំជា​អ្នក​មាន​ទោស សូម​អ្នក​យក​ភូមិ​ទេវតា​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​​វិញ​បន្តិច​មក​ដល់​ហើយ ។ដល់​ពេល​ព្រលប់​ភូមិទេវតា​មក​ដល់ បុរស​នោះ​ដំណាល​ប្រាប់​តាម​ដំណើរ​រឿង ភូមិ​ទេវតា​ព្រម​ទទួល​ធ្វើ​សាក្សី​ហើយ​ជិះ​សេះ​ត្រទ្បប់​ទៅ​វិញ ។ ព្រះរាជា កាល​បើ​ព្រះ​អាទិត្យ​លិច​បាត់​ហើយ ក៏​ឲ្យ​រាជបុរស​ធ្វើ​ជា​រក​មើល តើ​ឃើញ​កសកបុរស​មក​ពីរក​ផ្កា​ហើយ​ឬនៅ ? រាជ​បុរស​ចេញ​ទៅ​ក្រៅ​កំពែង​វាំង​ឃើញ​បុរស​នោះ កំពុង​អង្គុយ​កើត​ទុក្ខ ក៏​នាំ​ទៅ​ថ្វាយ​ព្រះ​រាជា​ដោយ​ចោទ​ប្រកាន់​ថា មក​ហួស​ពេល​កំណត់ ត្រូវ​ព្រះរាជា​យក​ទោស​ដល់​ជីវិត ។ ព្រះ​រាជា​គ្រាន់​តែ​ទត​ឃើញ​បុរស​នោះ ក៏​ដាក់​ទោស​ឲ្យ​ថា ត្រូវ​រាជ​បុរស​យក​ទៅសម្លាប់់ ។ កសក​បុរស​ទូល​អង្វរ​តាម​សេចក្តី​ពិត​របស់​ខ្លូន ហើយ​អាង​ដល់​សាក្សី​របស់​ខ្លូន​ថា បើ​ព្រះ​រាជា​ពុំ​ជឿទេ​ចាំ​សួរ​ភូមិ​ទេវតា ដែល​តែង​ជិះ​សេះ​មក​ឲ្យ​ឱវាទ​ដល់​បុរស​ជាប់​ឈើ​អណ្តោត​នោះ​ចុះ ។ ព្រះ​រាជា​ទាល់​ប្រាជញ ដោយ​ចង់​ឃើញ​ភូមិទេវតា ក៏​ឲ្យ​បុរស​នោះ​នាំ​ទៅ​ជួប ដល់​ពេល​ព្រលប់​ភូមិទេវតាជិះ​សេះ​មក ព្រះ​រាជាទត​ឃើញ​ហើយ ត្រាស់​សួរ​ថា អ្នក​ជាសាក្សី​កសកបុរស​នេះ​ឬ ? បុរស​នេះ​បាន​នាំ​យក​ផ្កា និង​ដី​មក​ដល់​មុន​ថ្ងៃ​លិច​ឬ ? ភូមិទេវតា​ទូល​ថា ជា​សាក្សី​មែន. បាន​ឃើញ​បុរស​នេះ​នាំ​យក​ដី និង​ផ្កា​មក​ដល់​មុន​ថ្ងៃ​លិច​មែន ។ កសក​បុរស​ក៏​បាន​រួច​ខ្លួន​ទៅ ។ ដំណាល​អំពី​ភូមិទេវតា មាន​ប្រាថ្នា​យូរ​ហើយ ចង់​ទូន្មាន​ស្តេច​លិច្ឆវី ឲ្យ​លះ​បង់​មិច្ឆាទិដ្ឋិ​ចេញ និង​ដោះ​ក្មួយ​របស់​ខ្លួន​ឲ្យ​បាន​រួច​ពី​ឈើ​អណ្តោត ។ ជួន​ជា​ឱកាស​នោះ​ស្តេច​លិច្ឆវី ចង់​ដឹង​បុព្វ​កម្ម​របស់​ភូមទេវតា ក៏​ត្រាស់​សួរ​ថា​អ្នក​នៅ​ទី​ណា ? យើង​មិន​ដែល​ឃើញ ? ។ ភូមិទេវតា​ក្រាប​ទូល​ថា ពី​ដើម​ជា​អ្នក​លក់​រាន​ផ្សារ បាន​រក្សា​សីល​ធ្វើ​ទាន​សន្សំ​បុណ្យ​កុសល​ផ្សេងៗ ជា​ច្រើន ជា​អ្នក​រៀរ​អំពើ​ទុច្ចរិត​មិន​រំលោភ​ខុស​ច្បាប់ មិន​ធ្វើ​តាម​អំពើ​ចិត្ត​ពាល​របស់​ខ្លូន ។ ថ្ងៃ​មួយ ត្រូវ​គេ​ចោទ​ទូល​ព្រះ​បង្គំ​ថា​លួច​ទ្រព្យ​គេ មហារាជ​បាន​ឲ្យ​រាជ​បុរស​សម្លាប់​ទូល​ព្រះ​បង្គំ​ហើយ យក​ក្មួយ​ទូល​ព្រះ​បង្គំ​ទៅ​ដោត​ឈើ​អណ្តោត​ដោយ​បុណ្យ​ដែល​ទូល​បង្គំ​បាន​ធ្វើ​នោះ​ឯង នាំ​មក​កើត​ជា​ទេវតា ឯ​សេះ​នេះ​កើត​ដោយ​បុណ្យ​ដែល​ទូល​ព្រះ​បង្គំ បាន​យក​ឆ្អឹង​គោ​ទៅ​ដាក់​លប់​ភក់​ធ្វើ​ផ្លូវ​ឲ្យ​មនុស្ស​ដើរ​បាន​ស្រួល ។ ព្រះ​រាជា​ត្រាស់​សួរ​ទៀត​ថា​ចុះ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​គ្មាន​សំពត់​ស្លៀក ? ភូមិ​ទេវតា​ទូល​ថា​នេះ​គឺ​ទោស​ដែល​ទូល​ព្រះ​បង្គំ យក​សំពត់​សម្លាញ់​លាក់​លេង​ជា​ល្បែង ធ្វើ​ឲ្យ​សម្លាញ​នោះ​អាក្រាត​នៅ​ខ្លួន​ទទេ សូម​មហារាជ​ជ្រាប មិន​មែន​ដូច​មហារាជ​ធ្លាប់​យល់​ថា​ស្លាប់​ទៅ​សូន្យ ធ្វើ​បុណ្យ​បាប​មិន​មាន​ផល​នោះ​ទេ ។ ក្នុង​ពេល​នោះ ព្រះ​រាជា​ហាក់​ដូច​ជា​ភ្ញាក់​ព្រះអង្គថា​អញ​ប្រហែល​យល់​ខុស​ទេ​ដឹង ? ។ ភូមិទេវតា​ក៏​ទូល​បញ្ជាក់​សេចក្តី​ទៀត​ថា បុណ្យ​ក្តី បាប​ក្តី​ដែល​បុគ្គល​ធ្វើ​ហើយ​មិន​សាប​សូន្យ​ទេ​តែង​ឲ្យ​ផល​ជា​និច្ច. ពេល​នេះ​បើ​មហារាជ​ទ្រង់​មេត្តា​ដល់​ទូល​បង្គំ​ដែល​គ្មាន​សំពត់​ស្លៀក សូម​មហារាជ​យក​សំពត់​ទៅ​ប្រគេន​សង្ឃ ឧទ្ទិស​ផល​ចំពោះ​ទូល​បង្គំ ៗ នឹង​បាន​ស្លៀក​ដណ្តប់ មហារាជក៏​នឹង​បាន​ទត​ឃើញ​ផល​ទាន​ជាក់​ច្បាស់​ចំពោះ​ព្រះ​នេត្រ ។ ព្រះ​រាជា​ទ្រង់​ព្រះ​តម្រាស់​ថា ម្នាល​ទេវតា ឲ្យ​យើង​យក​សំពត់​ទៅ​ប្រគេន​សង្ឃ​អង្គ​ឯណា. ទេវតា​ទូល​ថា សូម​មហារាជ​ប្រគេន​ចំពោះ​ព្រះ​កប្បិតត្ថេរ ជា​ព្រះ​អរហន្ត ដែល​លោក​តែង​និមន្ត​បិណ្ឌ​បាត​ក្នុង​ក្រុង​វេសាលី ។​ ព្រះ​រាជា​យក​សំពត់​ព្រះ​រាជទ្រព្យ មាន​សាច់​ម៉ត់​ល្អ​ទៅ​ប្រគេន​ព្រះ​កប្បិតត្ថេរ ហើយ​ឧទ្ទិស​ផល​ចំពោះ​ទេវតា ក្នុង​ពេល​នោះ​ ទេវតា​បាន​ស្លៀក​ដណ្តប់​សំពត់​ទិព្វ ហើយ​ទៅ​កាន់​សំណាក់​ព្រះ​កប្បិតត្ថេរ​នោះ​ភ្លាម ព្រះ​រាជា​បាន​ទត​ឃើញ​ជាក់​នឹង​ព្រះ​នេត្រ សេចក្តី​យល់​ខុស​មិច្ឆាទិដ្ឋិ ក៏រលត់​បានត់​អស់​ក្នុង​ពេល​នោះ​ឯង ហើយ​ត្រាស់​បង្គាប់​ឲ្យ​រាជ​បុរស ដោះ​លែង​បុរស​ដែល​ជាប់​ឈើ​អណ្តោត ។ បុរស​នោះ​បាន​រួច​ពី​ឈើ​អណ្តោត​ហើយ ខំ​មើល​មុខ​ដំបៅ​បាន​សះ​ជា ក៏​ចូល​ទៅ​បួស​បាន​សម្រច​ជា​ព្រះ​អរហន្ត ។ ឯ​ព្រះ​រាជា បាន​ថ្វាយ​ខ្លួន​ជា​ឧបាសក​រក្សា​សីល ៥ សីល​ឧបោសថ​ថ្ងៃ​មួយ​បាន​ស្តាប់​ធម្ម​ទេសនា​របស់​ព្រះ​កប្បិត​ត្ថេរ ក៏​បាន​សម្រេច​ដល់​សោតាបត្តិ​ផល​ហោង ។ អត្ថបទ​នេះ​ដក​ស្រង់​ចេញ​ពី​សៀវភៅៈ ប្រជុំជាតក វាយ​អត្ថបទ​ដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
images/articles/1237/Untitled-1-Recovered.jpg
Public date : 24, Jul 2019 (72,825 Read)
សម្បទា​មាន​ ៤ យ៉ាង យើង​ត្រូវ​តែ​មាន​ការងារ​ធ្វើ​ទៅ​តាម​កម្លាំង​របស់​យើង ដូច​ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​សម្ដែង​នូវ​សម្បទា ៤ យ៉ាង សម្រាប់​គ្រហស្ថ​យើង​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ផ្ទះ ឲ្យ​មាន​ការប្រតិបត្តិ ដើម្បី​សេចក្ដី​សុខ​ចម្រើន​កើត​សុភមង្គល​ក្នុង​គ្រួសារ​របស់​យើង​គឺ៖ ១- ឧដ្ឋានសម្បទា ២- អារក្ខសម្បទា ៣- សមជីវិតា ៤- កល្យាណមិត្តតា សេចក្ដីអធិប្បាយ
images/articles/1239/Untitled-1-Recovered.jpg
Public date : 24, Jul 2019 (58,857 Read)
បែប​បទ និង​តួនាទី ក្នុង​ព្រះ​ពុទ្ធ​សាសនា​នេះ​ស្រ្តី​និង​បុរស​មាន​បែប​បទ​និង​តួនាទី​ផ្សេង​គ្នា ។ ការ​ផ្សេង គ្នា​នេះ​បាន​ប្រាកដ​យ៉ាង​ច្បាស់​ក្នុង​កិច្ច​ការ​តួនាទី​ជាអ្នក​គ្រប់​គ្រង​ផ្ទះ ។ ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ព្រះ​អង្គ​ទ្រង់​បាន​ណែ​នាំ​ដល់​តួ​នាទី​និង​បែប​បទ របស់​ស្រ្តី​ក្នុង​ឋានៈ​ជា​ភរិយា​ដែល​គប្បី​បដិបត្តិ​ចំពោះ​ស្វាមី​មាន​៥ ប្រការៈ ១. ចាត់​ចែង​ការងារ​ផ្ទះ​ឲ្យ​បាន​រៀប​រយ ។ ២. សង្គ្រោះ​ញាតិ​មិត្ត​ទាំង​ពីរ​ខាង (ខាង​ខ្លួន​ឯង​និង​ខាង​ស្វាមី) ។
images/articles/1241/Untitled-1-Recovered.jpg
Public date : 24, Jul 2019 (86,733 Read)
សោភិនី ប្រែ​ថា ស្រី​ល្អ ប៉ុន្តែ គេ​យក​ពាក្យ (សោ​ភិនី) នេះ​មក​ជា​ឈ្មោះ​ស្រី​រក​ស៊ី​ផ្លូវ​ភេទ ។ ក្នុង​សម័យ​ពុទ្ធ​កាល សោភិនី​ជា​អាជីព​មួយ​មុខ​នៃ​ស្ត្រី​សម័យ​នោះ មនុស្ស​ទូ​ទៅ​គេ​យល់​ថា​ជាអាជីព​សុចរិត ។បុរស​ទាំង​ឡាយ ពេញ​ចិត្ត​នឹង​ការ​ស្វែង​រក​សេចក្តី​សុខ​សប្បាយ​ពី​កាម​រស ត្រង់​ឆ្ពោះ​នាង​ដែល​ជា​សោភិនី​ជា​និច្ច ។ បុរស​ទាំង​នោះ​មាន​តាំង​ពី អ្នក​តូច អ្នក​ធំ រហូត​ដល់​ព្រះ​រាជា
images/articles/1242/Untitled-1-Recovered.jpg
Public date : 24, Jul 2019 (11,650 Read)
បញ្ហា​ផ្សេងៗ ១. ហេតុ​ដូចម្តេច​បាន​ជា​ក្នុង​ព្រះ​វិន័យ មាន​គរុធម៌​ឲ្យ​ភិក្ខុ​នី​ថ្វាយ​បង្គំ​ភិក្ខុ ? - ព្រះ​សម្មា​សម្ពុទ្ធ ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ស្ត្រី​មក​បួស​ក្នុង​ព្រះ​ពុទ្ធ​សាសនា គឺ​ជា​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ​ដ៏​សំខាន់​របស់​ស្រី្ត​ក្នុង​សម័យ​នោះ ។ ព្រះ​អង្គ​ជា​មហាវីរ​បុរស​ទី​១ ដែល​ជួយ​ស្ត្រី​ក្នុង​លោក​ អាច​និយាយ​បាន​ថា​ព្រះ​អង្គ​ស៊ូ​ដើម្បី​សិទ្ធ​ស្ត្រី​ក៏​បាន ។ យើង​បាន​ជ្រាប​តាម​ប្រវត្ត​សាស្ត្រ ហើយ​មនុស្ស​ក្នុង​សម័យ​មុន​នោះ
images/articles/1243/Untitled-1-Recovered.jpg
Public date : 24, Jul 2019 (48,207 Read)
កូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់!ការ​ដែល​កូន​លើក​តម្កើង​ ឬ​ព្រម​ទទួល​អ្នក​ណា​ថា​ជាមនុស្ស​ល្អ​នោះ​កូន​ត្រូវ​សម្លឹង​មើល​ឲ្យ​បាន​សព្វ​គ្រប់ និង​ឲ្យ​ជាក់​ច្បាស់​ជា​មុនសិន ។ កូន​ត្រូវ​សម្លឹង​មើល​ឲ្យ​បាន​យូរ​ខែ​យូរ​ឆ្នាំ កុំ​គិត​តែ​ចំពោះ​មុខ​កូន​ប៉ុណ្ណោះ​ ។ គេ​អាច​ល្អ​ចំពោះ​កូន​គឺ​គេ​ជួយ​កូន គេ​និយាយ​ល្អ​រក​កូន​ជា​ដើម​ ម្ល៉ោះ​ហើយ​កូណ​មិន​បាន​មើល​ឲ្យ​សព្វ​គ្រប់ កូន​ក៏​គិត​ថា គេ​ជា​មនុស្ស​ល្អ​អីចឹង​ទៅ ។ តាម​ពិត​មនុស្ស​ដែល​ល្អ​ចំពោះ​កូន​មិន​ទាន់​ប្រាកដ​ថា គេ​ជា​មនុស្ស​ល្អ​ពិត​ៗ​នោះទេ ព្រោះ​គេ​អាច​សម្លឹង​អ្វី​ពី​កូន ឬ​កូន​អាច​ធ្វើ​នូវ​អ្វី​ដែល​គេ​ត្រូវ​ការ​ឲ្យ​គេ​បាន ឬ​យ៉ាង​ហោច​ព្រោះ​កូន​មិន​បាន​ទៅ​ជំទាស់​នូវ​ផល​ប្រយោជន៍​អ្វី​របស់​គេ ទើប​គេ​ធ្វើ​ល្អ​នឹង​កូនទៅ ។ ពុំ​នោះ​សោត​ទេ គឺ​ព្រោះ​កូន​ជា​ប្តី​ជា​ប្រពន្ធ ឬ​ជាបង​ប្អូន​ជា​មួយ​នឹង​គេ ។ មនុស្ស​ដែល​ល្អ​ពិត​ៗ គឺ​ល្អ​ចំពោះ​កូន​ផង ល្អ​ចំពោះ​អ្នក​ដទៃ​ផង ។មាន​ទំង​គ្នា​ដែរ ដែល​គេ​ធ្វើ​ល្អ​ចំពោះ​អ្នក​ដទៃ​តែ​មិន​បាន​ធ្វើ​ល្អ​នោះ​ទេ ។ មនុស្ស​ដែល​មិន​ល្អ​នោះ​គឺ​ត្រូវ​មិន​ល្អ​ទាំង​ចំពោះ​កូន​ផង ទាំង​ចំពោះ​អ្នក​ដទៃ​ផង ។ដែល​ម៉ែ​ឪ​លើក​យក​រឿង​នេះ​មក​ប្រាប់​ដល់​កូន​ ក៏​ដើម្បី​ឲ្យ​កូន​ដឹង​ទុក​ត​ទៅ​មុខ នឹង​មិន​បាន​ជឿ​គេ​ងាយៗ​មិន​ត្រូវ​បាន​គេ​បោក​បញ្ឆោត ម្យ៉ាង​ទៀត កូន​នឹង​មិន​បាន​ពោល​រក​អ្នក​ដទៃ​ណាៗ ថា​គេ​ជា​មនុស្ស​ល្អ​ឬ​មិន​ល្អ​ដោយ​ងាយ​ៗ នោះ​ឡើយ គឺ​ម៉ែ​ឪ​មិន​ចង់​ឲ្យ​កូន​សម្លឹង​មើល​មនុស្ស​ក្នុង​ផ្នែក​ល្អ ឬ​ផ្នែក​អាក្រក់ ដោយ​ចំណែក​តែ​ម្ខាង​ៗ​នោះ​ឯង ។ អត្ថបទ​នេះ​ដក​ស្រង់​ចេញ​ពី​សៀវភៅៈ ពាក្យ​ពេចន៍​ម៉ែ​ឪ រៀបរៀង​ដោយៈ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ ប៊ុត សាវង្ស វាយ​អត្ថបទ​ដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ
images/articles/1244/Untitled-1-Recovered.jpg
Public date : 24, Jul 2019 (69,767 Read)
កូន​ជាទី​ស្រឡាញ់!ចៅ​ហ្វាយ​នាយ​ដែល​មាន​ចិត្ត​ល្អ មាន​យុត្តិ​ធម៌ ចេះ​យល់​ចិត្ត​យល់​ថ្លើម និង​ជា​គ្នា​ឯង​ជា​មួយ​កូន​ចៅ មិន​យក​ប្រៀប​ មិន​សង្កត់​សង្កិន​បៀត​បៀន​កូន​ចៅ រមែង​ធ្វើ​ឲ្យ​កូន​ចៅ​កក់​ក្តៅ​ក្នុង​ចិត្ត និង​ឲ្យ​នូវ​សេចក្តី​គោរព​កោត​ក្រែង​ទាំង​ទី​ចំពោះ​មុខ​ ទាំង​ទី​កំបាំង​មុខ​ត្រឡប់​មក​ចៅ​ហ្វាយ​វិញ​ព្រមទាំង​ចង​ចាំ​ទុក​ក្នុង​ចិត្ត​នូវ​គុណ​ធម៌​ទាំង​ឡាយ​ រហូត​អស់​ជីវិត​នៃ​ពួក​គេ​ទៀត​ផង ។ បើ​កូន​មាន​ឱកាស​បាន​ធ្វើ​ជា​ចៅ​ហ្វាយ​នាយ​គេ ឬ​ជា​អ្នក​បង្គាប់​បញ្ជា​គេ កូន​ត្រូវ​កុំ​ភ្លេច​ពាក្យ​ម៉ែ​ពាក្យ​ឪ​ត្រង់​សេចក្តី​នេះ​ឲ្យ​សោះ នេះ​បើ​កូន​ប្រាថ្នាឲ្យ​កូន​ចៅ ដែល​នៅ​ក្រោម​បង្គាប់​របស់​កូន​ស្រឡាញ់​កក់​ក្តៅ​ក្នុង​ចិត្ត និង​គោរព​ស្រឡាញ់ ដោយ​ស្មោះ​នោះ ។​ កូន​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​នៅ​ក្រោម​ឱវាទ​របស់​កូន ស្រឡាញ់​ពេញ​ចិត្ត គោរព​ស្ម័គ្រ​ស្មោះ នេះ​ជា​ការ​ប្រសើរ​ណាស់ ឯការ​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​គ្រាន់​តែ​ខ្លាច តែ​មិន​គោរព​កោត​ក្រែង​នោះ​មិន​ប្រសើរ​ឡើយ ។ អ្នក​គ្រប់​គ្រង​គេ កាល​បើ​ប្រើ​តែ​ព្រះ​តេជ​ច្រើន​ជាង​ព្រះ​គុណ រមែង​មាន​តែ​មនុស្ស​ចេះ​ខ្លាច ប៉ុន្តែ​មិន​កក់​ក្តៅ​ក្នុង​ចិត្ត និង​មិន​ស្រឡាញ់​ស្ម័គ្រ​ស្មោះ​ឡើយ ។ ចំណែក​អ្នក​ដែល​ប្រើ​ព្រះ​គុណ​ច្រើនជាង​ព្រះ​តេជ មនុស្ស​ទាំង​ឡាយ​រមែង​ខ្លាច​ផង​ក្រែង​ផង គោរព​ដោយ​ស្មោះ​ផង​និង​កក់​ក្តៅ​ក្នុង​ចិត្ត​ផង​យ៉ាង​នេះ​ ហៅ​ថា អ្នក​គ្រប់​គ្រង​គេ​បាន​ទាំង​កាយ​ចិត្ត ។អ្នក​ធំ​ដែល​ប្រាថ្នា​នឹង​គ្រប់​គ្រង​ចិត្ត​មនុស្ស ដោយ​ប្រើ​អំណាច​បង្គាប់​បញ្ជា ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​កោត​ខ្លាច​នោះ គឺ​ជា​ការ​យល់​ខុស​ដោយ​ពិត ។ អំណាច​ពិត​ប្រាកដ កើត​អំពី​ការ​សាង​នូវ​ភាព​កក់​ក្តៅ ឲ្យ​ដល់​កូន​ចៅ​ជា​សំខាន់ ។ ភាព​កក់​ក្តៅ ដែល​បង្កប់​ទៅ​ដោយ​មនោសញ្ចេតនា​ស្និទ្ធ​ស្នាល​គោរព​ស្រឡាញ់ ហើយ​ដក់​ជាប់​ក្នុង​ក្រអៅ​បេះ​ដូង រមែង​កើត​ពី​ការ​ឲ្យ ការ​អើពើ និង​ការ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់ ដូច​ជា​ការ​ឲ្យ​ប្រាក់ ឲ្យ​របស់​របរ​ប្រើ​ប្រាស់ ឲ្យ​កម្លាំង​ចិត្ត ឲ្យ​ភាព​ជា​គ្នា​ឯង ឲ្យ​ពាក្យ​ណែ​នាំ​ដែល​ល្អ​ៗ ឲ្យ​ពាក្យ​ពិរោះ មាន​ប្រយោជន៍ ឲ្យ​អភ័យ ឲ្យ​ភាព​កក់​ក្តៅ​បី​ដូច​ជា​ឪពុក​ម្តាយ​រួម​ទាំង​ការ​ឲ្យ​នូវកិត្តិយស ឲ្យ​ភាព​ខ្ពង់​ខ្ពស់​ហាក់​ដូច​ជា​តាំង​នៅ​ក្នុង​ឋានៈ​ស្មើគ្នា ទៀត​ផង ប៉ុណ្ណេះ​ជា​ដើម ។បើ​កូន​ត្រូវ​ការ​នឹង​គ្រប់​គ្រង​ចិត្ត​មនុស្ស កូន​ត្រូវ​ចេះ​សង្គ្រោះ ចេះ​ឲ្យ​នូវ​អ្វី ដោយ​ក្តី​មេត្តា ករុណា ហើយ​ត្រូវ​ឲ្យ​ជា​រឿយៗ ទៀត​ផង ។ អត្ថបទ​នេះ​ដកស្រង់​ចេញ​ពីសៀវភៅៈ ពាក្យ​ពេចន៍​ម៉ែ​ឪ រៀប​រៀង​ដោយៈ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ ប៊ុត សាវង្ស វាយ​អត្ថបទ​ដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ
images/articles/1245/Untitled-1-Recovered.jpg
Public date : 24, Jul 2019 (11,317 Read)
កូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់!មនុស្ស​ខ្លះ​មាន​អំណាច មាន​វាសនា​បារមី​ខ្លាំង​ក្លា​មាន​ឱកាស​បាន​ទៅ​អង្គុយ​ក្នុង​ស្ថាន​ទី​ខ្ពស់ ដែល្មម​នឹង​ធ្វើ​អ្វី​ជា​ប្រយោជន៍ ឲ្យ​មាន​ការ​ចម្រើន​ដល់​សង្គម និង​ប្រទេស​ជាតិ​បាន ប៉ុន្តែ​បែរ​ជា​មិន​បាន​ធ្វើ​ទៅ​វិញ ធ្វើ​ឲ្យ​ខូច​នូវ​ឱកាស​មាស​ដ៏​យ៉ាង​គួរ​ឲ្យ​ស្តាយ ដែល​គាត់​មិន​បាន​ធ្វើ មុខ​តែ​មក​អំពី​គាត់​មិន​បានគិត​ពិចារណា​ដល់​ឱកាស​មាសពិត​ប្រាកដ​ គិត​បាន​ត្រឹម​តែ​ថាតំណែង​នាទី​ដែល​ខ្លួន​បាន​ទទួល​នេះ ជា​កិត្តិយស​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​ចំពោះ​ខ្លួន និង​ជា​ផ្លូវ​នៃ​ការ​បាន​មក​នូវ​លាភ​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ប៉ុណ្ណោះ ម្ល៉ោះ​ហើយ​គាត់​ក៏​សំដៅ​ទៅ​រក​តែ​ការ​រក្សា​កិត្តិយស និង​ប្រយោជន៍​របស់​គាត់​ម្យ៉ាង​ទៅ ។ តាម​ការ​ពិត ប្រសិន​បើ​គាត់​ប្រើ​ប្រាស់​ឳកាស​មាស​ក្នុង​ខណៈ​នោះ សាង​នូវ​របស់​ល្អ ស្នា​ដៃល្អ​ឲ្យ​ដល់​ប្រទេស​ជាតិ និង​ទុក​ជាទី​រលឹក​ក្នុង​ជីវិត នោះឯង​គឺ​ជា​កិត្តិយស និង​ប្រយោជន៍​សំខាន់​ផ្ទាល់​ខ្លួន​គាត់ រហូត​អស់​កាល​ជា​អង្វែង សូម្បី​ចាក​តំណែង នោះ​ទៅ​ហើយ​ក៏​ដោយ មនុស្ស​ទាំង​ឡាយ គេ​នៅ​ពោល​ដល់​គាត់ ដោយ​ការ​លើក​តម្កើង ។ សម្រាប់​ខ្លួន​កូន​វិញ បើ​មាន​ឱកាស​បាន​ឡើង​ទៅ​កាន់​ឋានៈ​ខ្ពង់​ខ្ពស់ យ៉ាង​ណា​មួយ​នោះ គឺ​កុំ​ភ្លេច​ខ្លួន​ឲ្យ​សោះ​កូន​ត្រូវ​ប្រើ​ឱកាស​មាស​នោះ សាង​នូវ​ប្រយោជន៍​សាង​នូវ​អ្វី​ដែល​ជា​ទី​រលឹក​ឲ្យ​ដល់​មនុស្ស​ជាតិ ដើម្បី​ទុក​ជា​ស្នា​ដៃ​ដែលអ្នក​ដទៃ​ក្នុង​សង្គម​ជាតិ អាច​ទទួល​យក​បាន​ដោយ​ក្តី​រំភើបរីក​រាយ ។ កូន​ត្រូវ​គិត​ជា​និច្ច បើ​កូន​មាន​បុណ្យ​បាន​នូវ​ឋានៈ​ខ្ពស់​មែន​នោះ កូន​ត្រូវ​តាំង​ចិត្ត​ឲ្យ​សម្រេច​តាម​ដូច​ដែល​ម៉ែ​ឪ​បាន​ផ្តាំ បើ​មិន​យ៉ាង​នោះ​ទេ​ ឋានៈ​តំណែង​នោះ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​កូន​ខូច​ឳកាស​មាស និង​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ខូច​ខ្លួន​កូន​ដោយ​មិន​ដឹង​ខ្លួន​ទៀតផង ។ អត្ថបទ​នេះ​ដក​ស្រង់​ចេញ​ពី​សៀវភៅៈ ពាក្យ​ពេចន៍​ម៉ែ​ឪ រៀបរៀង​ដោយៈ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ​ ប៊ុត សាវង្ស វាយ​អត្ថបទ​ដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ
images/articles/1246/Untitled-1-Recovered.jpg
Public date : 24, Jul 2019 (17,520 Read)
កូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់!ក្នុង​ពេល​សន្ទនា​គ្នា​នោះ រមែង​គេច​មិន​ផុត​ពី​ការ​លើក​យក​បុគ្គល​នេះ បុគ្គល​នោះ មកនិន្ទា ឬ​ពិចារណា​ថា​យ៉ាង​នេះ​យ៉ាង​នោះ​ឡើយ ។ កូន​ត្រូវ​ហាត់​ធ្វើ​ចិត្ត​ឲ្យ​ធ្ងន់​ក្នុង​រឿង​នេះ ព្រម​ទាំង​ឲ្យ​ធ្ងន់​ត្រចៀក​ផង ពោល​គឺ​កុំ​ជា​មនុស្ស​ត្រចៀកស្រាល ជឿ​ពាក្យ​និយាយ​របស់​អ្នក​ណា​ៗ​ដោយ​ងាយៗ​នោះ ។ ដោយ​ចំពោះ​យ៉ាង​សំខាន់ បើ​កូន​ជា​អ្នកធំ ជា​អ្នក​បង្គាប់​បញ្ជា ជាអ្នក​ដឹក​នាំឬ​ក៏​ជា​មេ​គ្រួសារ​កូន​ត្រូវ​តែ​ប្រយ័ត្ន​ឲ្យ​ណាស់ ជា​អ្នក​ដឹក​នាំ ឬ​ក៏​ជា​មេ​គ្រួសារ​កូន​ត្រូវ​តែ​ប្រយ័ត្ន​ឲ្យ​ណាស់ ព្រោះ​មាន​មនុស្ស​ខ្លះ​និយាយ​ដោយ​មិន​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ និយាយ​ទៅ​តាម​ចិត្ត​ដែល​ចង់​និយាយ មិន​គិត​ដល់​ផល​ដែល​ប៉ះ​ពាល់​ទៅ​លើ​អ្នក​ដទៃ​ថា​តើ​អ្នក​ដទៃ​ក្តៅ​ក្រហាយ ឬ​ខូច​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​យ៉ាង​ណា ។ អ្នក​ខ្លះ​និយាយ​ព្រោះ​ស្រួល​មាត់ ចង់​ឃើញ​អ្នក​ស្តាប់​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​នឹង​ស្តាប់ ឬ​ក៏​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ទៅ​តាម​ពាក្យ​និយាយ​របស់​ខ្លួន ។ អ្នក​ខ្លះ​និយាយ​ព្រោះ​ត្រូវ​ការ​ឲ្យ​គេ​បែក​បាក់​គ្នា​ខ្លះ​ទៀត​និយាយ​ព្រោះ​ចង់​សង្កត់​សង្កិន​គេ ។ ល ។ មាន​សព្វ​មាន​គ្រប់​រឿង​រ៉ាវ​ក្នុង​ពាក្យ​សម្តី​អ្នក​និយាយ ។ កូន​ស្តាប់​មនុស្ស​ទាំង​ឡាយ​និយាយ​ហើយ កូន​ត្រូវ​ថ្លឹង​ថ្លែង​ឲ្យ​ល្អ កុំ​ប្រញាប់​ជឿ ត្រូវ​ទុក​ពាក្យ​សម្តី​អ្នក​ដទៃ​នឹង​ត្រចៀក​សិន​ចុះ កុំ​ទាន់​យក​មកប្រើ​ការ ត្រូវ​ពិសោធ ត្រូវ​ពិចារណា​ឲ្យ​បាន​សព្វ​គ្រប់ ដូច្នេះ​កូន​នឹង​មិន​បាន​ខូច​ចិត្ត​មិន​បាន​ក្តៅ​ក្រហាយ​ក្នុង​កាល​ជា​ខាង​ក្រោយ​ឡើយ ។ មនុស្ស​ត្រចៀក​ស្រាល​ឆាប់​ជឿ​គេ​ពេក រមែង​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លួន​ឯង​ក្តៅ​ក្រហាយ​ស្តាយ​ក្រោយ បែប​នេះ​មាន​ច្រើន​នាក់​ណាស់​មក​ហើយ ។ ម្យ៉ាង​ទៀត​មនុស្ស​ត្រចៀក​ស្រាល​នោះ​រមែង​ធ្វើ​ឲ្យ​ភរិយា​ស្វាមី​ខ្លួន​ឯង​លែង​លះ​គ្នា ចែក​ផ្លូវ​គ្នា​ដើរ ធ្វើ​ឲ្យ​គ្រួសារ​ដួល​រលំ នៅ​មិន​ជា​សុខ ពុំ​នោះ​ទេ ត្រូវ​សង្ស័យ គ្នា​ឬ​ត្រូវ​ក្រំ​ចិត្ត ។ ល។ បែប​នេះ​ក៏​មាន​ច្រើន​មក ហើយ​ដែឬ​ដូច្នេះ​កូន​ត្រូវ​ប្រយ័ត្ន​ខ្លួន​ទុក​ជាមុន ទើប​ជា​ការ​ល្អ ។ អត្ថបទ​នេះ​ដក​ស្រង់ចេញ​ពី​សៀវភៅៈ ពាក្យ​ពេចន៍​ម៉ែឪ រៀបរបៀ​ដោយៈ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ ប៊ុត សាវង្ស វាយ​អត្ថបទ​ដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ
images/articles/1248/Untitled-1-Recovered.jpg
Public date : 24, Jul 2019 (10,710 Read)
កូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់!ក្នុង​ការ​នៅ​ជា​មួយ​គ្នា មិន​ថា​នៅ​របៀប​ជា​មិត្ត ឬ​ជា​ភរិយា​ស្វាមី​ឡើយ រមែង​មាន​នូវ​របស់​មួយ​មក​ជ្រែក​ត្រង់​កណ្តាល​ជា​និច្ច របស់​នោះ​គឺ​ (ការ​យល់​ខុស​គ្នា) ។ ជា​ប្តី​ប្រពន្ធ​នឹង​គ្នា​ហើយ យូរ​បន្តិច​ទៅ ច្រើន​តែ​យល់​ខុស​គ្នា​ងាយៗ មិន​ថា​រឿង​តូច​ឬ រឿង​ធំ​ឡើយ ហើយ​ថែម​ទាំង​ញឹក​ញាប់​ជាង​រឿង​អ្វី​ទាំង​អស់​ទៀត​ផង ។ ចូរ​កុំ​ភ្លេច​ថា​ការ​យល់​ខុស​នេះ គឺ​មិន​មែន​ មាន​ត្រឹម​តែ​យល់​ខុស​ពី​អ្នក​ដទៃ​នោះ​ទេ​វា​មាន​ការ​យល់​ខុស​ពី​ការ​ពិត​ផង​ទៀត ។ មនុស្ស​ដែល​មាន​ការ​យល់​ខុស ច្រើន​តែ​មាន​ភាព​ចចេស​រឹង​រូស​មិន​ព្រម​ស្តាប់​ពាក្យ​របស់​អ្នក​ដទៃ គិត​ថា​ខ្លួន​ត្រូវ​តែ​ម្នាក់​ឯង ថែម​ទាំង​បន្ទោស អ្នក​ដទៃ​ថា គេ​មិន​យល់​ពី​ខ្លួន​ឯង​ទៀត​ផង លុះ​ដល់​និយាយ​ចុះ​និយាយ​ឡើង ក៏​ក្លាយ​ទៅ​ជា​រឿង​ធំ ព្រោះ​ប្រកាន់​រៀង​ខ្លួន​ក្នុង​ទី​បំផុត​ក៏​បែក​គ្នា មើល​មុខ​គ្នា​មិន​ចំ ។ កូន​គួរ​ចាំ​ទុក​ថា ភាព​ចចេស​រឹង​រូស ព្រោះ​ការ​យល់​ខុស​នោះ មិន​ធ្លាប់​ឲ្យ​គុណ​ដល់​អ្នក​ណា​ឡើយ មាន​តែ​ធ្វើ​ឲ្យ​កើត​ការ​បែក​បាក់​គ្នា កើត​ការ​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត​ជា​មួយ​គ្នា ។ ជា​ប្តី​ប្រពន្ធ​នឹង​គ្នា ក៏​ជា​សម្លាញ់​នឹង​គ្នា បែរ​មក​រក​គ្នា​ជជែក​គ្នា និយាយ​ប្រាប់​ការ​គិត​ឃើញ​ដល់​គ្នា មាន​ហេតុ​ផល​ជា​តួ​វិនិច្ឆ័យ រួច​ហើយ​បាន​សប្បាយ​ចិត្ត​ជា​មួយ​គ្នា​មិន​ល្អទេ ឬ ។ ប្តី​ប្រពន្ធ ទោះ​បី​ថា​មាន​រូប​រាង​ផ្សេង​គ្នា តែ​គួរ​មាន​ចិត្ត​មួយ​ថ្លើម​មួយ ទើប​ក្នុង​ផ្ទះ​មាន​នូវ​សន្តិសុខ ។ ប្តី​ប្រពន្ធ​ត្រូវ​តែ​ជា​មនុស្ស​យក​ហេតុ​ផល​ជា​សំខាន់ កុំ​ធ្វើ​អ្វី​ៗ ស្រេច​តែ​ចិត្ត​ចង់​របស់​ខ្លួន កុំ​អាង​ខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​ជ្រុល ។ ពិត​មែន​តែ​មិន​បាន ធ្វើ​ឲ្យ​គ្រួសារ​បែក​បាក់​គ្នា តែ​ត្រូវ​ដេក​បែរ​ខ្នង​ដាក់​គ្នា ព្រោះ​ហេតុ​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត​ជា​មួយ​គ្នា ។ ប្តី​ប្រពន្ធ​ត្រូវ​គ្រប់​គ្រង​ចំណង់ កុំ​ឲ្យ​ចំណង់​វា​គ្រប់​គ្រង​វិញ និង​ត្រូវ​គ្រប់​គ្រង​សេចក្តី​ក្រោធ កុំ​ឲ្យ​សេចក្តី​ក្រោធ​វា​គ្រប់​គ្រង​វិញ​នោះ ។ មុន​ធ្វើ​មុន​និយាយ ត្រូវ​មានសតិ​និង​បញ្ញា គ្រប់​គ្រង​ជា​និច្ច ។ ត្រូវ​ចេះ​ក្រែង​ចិត្ត​ក្រែង​រឿង​អ្វី​ដែល​រង្កៀស​ហើយ ត្រូវ​កុំ​ធ្វើ​កុំ​និយាយ ។ត្រូវ​លះ​ទិដ្ឋិមាន ភាព​ចចេស​រឹង​រូស​ ការ​យល់​ខុស និង​ឧបាន​ចេញ​ពី​ចិត្ត ដោយ​យក​ហេតុ​ផល​និង​ភាព​ត្រឹម​ត្រូវ​ជា​គោល​បដិបត្តិ​ក្នុង​ជីវិត​ប្រចាំ​ថ្ងៃ ។ ជា​ប្តី​ប្រពន្ធ​ត្រូវ​តែ​ចេះ​អាណិត​គ្នា​ ហើយ​ស្មោះ​ត្រង់​ដល់​គ្នា​ជា​និច្ច ។ អត្ថបទ​នេះ​ដក​ស្រង់​ចេញ​ពី​សៀវភៅៈ ពាក្យ​ពេចន៍​ម៉ែ​ឪ រៀបរៀង​ដោយៈ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ​ ប៊ុត សាវង្ស វាយ​អត្ថបទ​ដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ
images/articles/1250/Untitled-1-Recovered.jpg
Public date : 24, Jul 2019 (20,072 Read)
កូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់!ពាក្យ​ចាស់​បុរាណ​បាន​ពោល​ហើយ គឺ​ថា (គិត​ធ្វើ​ឲ្យ​វែង) បាន​សេចក្តី​ថា​ធ្វើ​អ្វី​ក៏​ដោយ​ឲ្យ​មើល​ទៅមុខ​ មើល​ឲ្យ​វែង​ឆ្ងាយ ពោល​គឺ​ឲ្យ​សម្លឹង​មើល​អនាគត​កាល ។ ពាក្យ​នេះ​មាន​ន័យ​សំខាន់​ណាស់ ព្រោះ​មនុស្ស​ដែល​សម្លឹង​មើល​កិច្ចការ​ក្នុង​កាល​វែង​ឆ្ងាយ​នោះ រមែង​នឹង​បាន​ទទួល​នូវ​សេចក្តី​សម្រេច​ក្នុងកិច្ចការ​ផ្សេងៗ ដែល​ខ្លួន​ធ្វើ​ក្នុង​រយៈ​កាល​យូរ​ ។ ពាក្យ​ថា (កុំ​បែង​ខ្លី) គឺ​កុំ​គិត​ខ្លី ។មនុស្ស​ដែល​មើល​អ្វី​ខ្លី​ក្រញុច មើល​ឃើញ​អ្វី​នៅ​តែ​នឹង​មុខ មើល​ផង​ក្នុង​រយៈ​ខ្លី ប្រុស​ស្រី​ដូច​នេះ​គេ​ហៅ​ថា​មនុស្ស​គំនិត​ខ្លី ឬ​គំនិត​អុស​មួយ​បាយ រមែង​បាន​ទទួល​ផល​សម្រេច​ក្នុង​មួយ​ពេល​យ៉ាង​ខ្លី​តែ​ប៉ុណ្ណោះ មិន​មាន​អ្វី​ជាសំខាន់ ឡើយ​រួ​ច​ហើយ​ក៏​ត្រូវ​ដួល​ចុះ​អស់​ពី​ទី​ពឹង ។ ម្យ៉ាង​ទៀត មនុស្ស​គិត​ខ្លី រមែង​ធ្វើ​អ្វីៗ ដោយ​សេចក្តី​ប្រមាទ ធ្វើ​ដោយ​ប្រញាប់​មិន​គិត​មុខ​គិត​ក្រោយ ធ្វើ​ទៅ​តាម​តែ​ចំណែង រមែង​ក្តៅក្រហាយ​ក្នុង​កាល​ជា​ខាង​ក្រោយ​អស់​មួយ​ជីវិត ។ មនុស្ស​ខ្លះ​គិត​ខ្លី​ពេក​ក៏​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ឃាតកៈ មនុស្ស​ខ្លះ​ទៀត​ធ្វើ​អត្តឃាត ។ ល។ កាល​កូន​នឹង ធ្វើ​នូវ​កិច្ចការ​អ្វី​ក៏​ដោយ​កូន​ត្រូវ​សម្លឹង​ឲ្យ​វែង​ឆ្ងាយ ដូច​ពាក្យ​ថា (បិទ​ភ្នែកឲ្យ​ជិត សម្លឹង​ឲ្យ​ឆ្ងាយ) បើការងារ​នោះ​រឹត​តែ​ធំ​ដុំ និង​សំខាន់​បំផុត​ក្នុង​ជីវិត​កូន​ក៏​ត្រូវ​តែ​គិត​ឲ្យ​វែង​ឆ្ងាយ ជាទី​បំផុត ក្នុង​ជីវិត​កូន​ក៏​ត្រូវ​តែ​គិត​ឲ្យ​វែង​ឆ្ងាយ​ជាទី​បំផុត​ផង​ដែរ ហើយ​ត្រូវ​មាន​ស្មារតី​រក្សា​ឲ្យ​ខ្ជាប់​ខ្ជួន ។ កូន​មាន​គិត​ឃើញ​ទេ​ថា​ មាន​ការងារ​ខ្លះ មាន​តម្លៃ​ជាង​ជីវិត​របស់​យើង​រាប់​ដង​មិន​អស់​ទៅ​ទៀត ។ ជា​មួយ​នឹង​ការងារ​កូន​ត្រូវ​ចាំទុក​ថាៈ - ខ្លាច​លំបាក​តែ​ខ្ជិល មិន​ព្យាយាម មិន​រួច​ពី​សេចក្តី​លំបាក​ឡើយ ។ - ខ្វះ​សេចក្តី​អត់​ធន់ ការងារ​មិន​បាន​ល្អ ។ - ខ្វះ​ការ​តស៊ូ ការ​ងារ​មិន​សម្រេច ។ -រវល់​តែ​រឿង​ស្នេហា កាន់​ការ​ងារ​ធំ​មិន​បាន ។ -ព្រោះ​សេចក្តី​ប្រហែស​ធ្វេស ការ​ងារ​ដែល​ចេហ​ស្ទាត់​ហើយ​នោះ ត្រឡប់​ទៅ​ជាទទួល​បរាជ័យ​ដូច​បុគ្គល​ល្ងង់​ខ្លៅ ។ - រស់​នៅ​ដើម្បី​ធ្វើការ​មិន​មែន​ធ្វើ​ការ​ដើម្បី​ត្រឹម​តែ​រស់​នោះ​ទេ ។ - មិន​មាន​អ្នក​​ណា​គាំ​ទ្រ​យើង​ឲ្យ​ខ្ពង់​ខ្ពស់ ក្រៅ​អំពី​ខ្លួន​ឯង ដែល​គោរព​នូវ​ការ​ងារ​របស់​ខ្លួន​នោះ​ឡោះយ ។ - កុំ​ជា​មនុស្ស​ពិការ​ទាំង​ដែល​មាន​នូវ​អវយវះ​គ្រប់​គ្រាន់​ឲ្យ​សោះ ។ - ការងារ​អាក្រក់​នាំ​ទៅ​រក​ភាព​ងងឹត​ ឯ​ការងារ​ល្អ​នាំ​ទៅ​រក​ភាព​ភ្លឺ​ស្វាង ។ - ការ​ងារ​ដែល​ប្រាស​ចាក​ទោស​ជា​មង្គល​ដ៏​ឧត្តម ។ - ការងារ​ជា​អាយុ​ជីវិត ជា​កិត្តិយស ។ ល។ ការងារ​មាន​តម្លៃ​ជាង​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់ ព្រោះ​ការ​ងារ​នាំ​ឲ្យ​រួច​ផុត​ចាក​ទុក្ខ​ទាំង​ពួង ។ សេចក្តី​ទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​បាន​ពោល​ហើយ​នេះ​សម្រាប់​ឲ្យ​កូន​រៀន​គិត​ឲ្យ​វែង​ក្នុង​ជិវិត ។​ កាព្យ​បុរាណ គិត​អ្វី​ឲ្យ​វែង​កុំ​បែង​ខ្លី វិស័យ​ចង់​ស្រី​មើល​ឬក​ពា​ ផ្គាប់​ស្តេច​តោង​តាម​ព្រះហទយា ផ្គាប់​រាស្ត្រ​ដូច​គ្នា​តោង​មើល​ចិត្ត ។ ភ្ញៀវ​មក​តោង​មើល​អាការ​ចេញ ពោល​ពាក្យ​ម្តេច​មិញ​គង់​ឃើញ​ពិត ពាក្យ​ស្លែង​ក្រែង​ស្លូត​ជូន​ជា​មិត្ត ពាក្យ​ពិត​ជូន​ពាល​មាល​មិញ ។ ល ។ ស្លៀក​ស​សាង​ព្រត​ចិត្ត​នៅ​ខ្មៅ ចោល​ប្រាជ្ញ​តាម​ខ្លៅ​ចង់​ចៀស​បាប យក​វែក​ឲ្យ​ដឹង​រស​ប្រៃ​សាប យក​ខ្សាច់​មក​គាប​បាន​ប្រេង​ឬ ។ ឬស្សី​ធ្វើ​ក្លាក់​ដាក់​គ្មាន​ថ្នាំង គង​ស្គរ​គាំង​វាយ​មិន​ឮ សុរិយា​មិន​យក​ជា​ពន្លឺ ជឿ​ធឹ​អំពិល​អំពែក​សត្វ ។ អត្ថបទ​នេះ​ដក​ស្រង់​ចេញពី​សៀវភៅៈ ពាក្យ​ពេចន៍​ម៉ែឪ រៀបរៀង​ដោយៈ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ ប៊ុត សាវង្ស វាយ​អត្ថបទ​ដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ
images/articles/1260/Untitled-1-Recovered.jpg
Public date : 24, Jul 2019 (17,539 Read)
កូន​ជាទី​ស្រឡាញ់!រាង​កាយ​មាំ​មួន រមែង​មិន​ត្រូវ​រោគ​ភ័យ បៀត​បៀន​បាន​ដោយ​ងាយ​ឡើយ ភាព​រឹង​ប៉ឹង​មាំ​មួន​នៃ​រាង​កាយ​អាច​ទប់​ទល់​នឹង​រោគ​ផ្សេងៗ បាន ឈ្មោះ​ថា​ទប់​ទល់​នឹង​ទុក្ខ​ផ្លូវ​កាយ​ ធ្វើ​ឲ្យ​កាយ​ជា​សុខ ។ មាន​ទំនង​ដូចគ្នា​ដែរ គឺ​ថា​បើ​មិន​ត្រូវ​ការ​ឲ្យ​ចិត្ត​មាន​ទុក្ខ​ទេ ត្រូវ​សាង​ភាព​រឹង​ប៉ឹង​ឲ្យ​ដល់​ចិត្ត សម្រាប់​ទប់​ទល់​ជា​មួយ​នឹង​ទុក្ខ​ផ្លូវ​ចិត្ត​ឲ្យ​បាន​ល្អ ។ ការ​ពិត​ ទុក្ខ​ផ្លូវ​ចិត្ត​នោះ មាន​ហេតុ​មក​អំពី​ការ​នឹក​គិត​តាក់​តែង​នៃ​ចិត្ត​ខ្លួន​ឯង​ជា​សំខាន់ គឺ​ចិត្ត​បាន​ចាប់​យក​រឿង​រ៉ាវ​ផ្សេង​ៗ អំពី​ការ​ដែល​បាន​ឃើញ​ខ្លះ​ ឮ ខ្លះ ជា​ដើម ហើយ​ចេះ​តែ​យក​មក​នឹក​គិត​តាក់​តែង​ឲ្យ​ជា​យ៉ាង​នេះ ឲ្យ​ជា​យ៉ាង​នោះ​តាម​ការ​សោយអារម្មណ៍​របស់​ខ្លួន ។ រឿង​រ៉ាវ​ដែល​ចិត្ត​ចាប់​យក​មក​បាន​នោះ បើ​ចិត្ត​ខ្លះ​ឯង​នឹក​គិត​សេព​សោយ​ទៅ​ឆ្ងាញ់ ពៅល​គឺ​ពេញ​ចិត្ត ក៏​កើត​បាន​ទៅ​ជា​សេចក្តី​សុខ​ក្នុង​ចិត្ត​ហ្នឹង​ទៅ តែ​បើ​នឹក​គិត​សេព​សោយ​ទៅ​មិន​ឆ្ងាញ់​ទេ មិន​ពេញ​ចិត្ត​ទេ ក៏​នាំ​កើត​ទុក្ខ​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​សន្តាន​បាន​ដូច​គ្នា​ដែរ ។ រឿងតែ​ម្យ៉ាង​ជា​មួយ​គ្នា អាច​អ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​ម្នាក់​មាន​ចិត្ត​ជា​សុខ​ ហើយ​មនុស្ស​ម្នាក់​ទៀត​កើត​ទុក្ខ​រោល​ក្នុង​ចិត្ត​សន្តាន​ បាយ​មិន​បាន​សម្រាន្ត​មិន​លក់ នេះ​មក​អំពី​ការ​នឹក​គិត​តាក់​តែង​របស់​ចិត្ត​រៀង​ៗ ខ្លួន ។ ព្រោះ​ហេតុ​ដូច​ពោល​មក​នេហ កាល​បើ​កូន​មិន​ត្រូវ​ការ​ឲ្យ​ទុក្ខ​មក​រុក​រាន​ទន្ទ្រាន​របស់​កូន​ទេ កូន​គប្បី​ព្យាយាម​សាង​ភូមិ​ឋាន​ឲ្យ​បាន​មាំ សម្រាប់​ទប់​ទល់​ជា​មួយ​ទុក្ខ ។ កូន​ត្រូវ​តាំង​សតិ​ឲ្យ​ល្អ នៅ​ពេល​ជួប​ប្រសព្វ​រឿង​អ្វី​ក៏​ដោយ​ចុះ ត្រូវ​ចោល​បាន​ក៏​ចោល កុំ​ចាំ​បាច់​យក​មក​ត្រិះរិះ​គិត​តាក់​តែង ពោល​គឺ​កុំ​យក​មក​ជាអារម្មណ៍ តែ​បើ​យក​មក​ជាអារម្មណ៍ គឺ​កូន​ត្រូវ​គិត​ដោយ​យ៉ាង​មាន​សតិ​ជាទី​បំផុត គិត​ឲ្យ​សព្វ​គ្រប់​ហើយ​ច្បាស់​លាស់​សិន កុំ​ប្រញាប់​សម្រេច​សេចក្តី​ដោយ​ងាយៗ។ ចិត្ត​ដែល​ប្រកប​ដោយ​សតិសម្បជញ្ញៈ​ក្នុង​ការ​ទទួល​អារម្មណ៍ មាន​យោនិសោមនសិការ​គ្រប់​គ្រាន់ នោះ​ឯង​គឺ​ជា​ភូមិ​ឋាន​មាំ​ទាំ ដែល​សម្រាប់​ទប់​ទល់​ជាមួយ​ទុក្ខ​ គឺ​ជា​សុខ​ភាព​ផ្លូវ​ចិត្ត ដែរ​អាច​រារាំង​នូវ​ទុក្ខ​កង្វល់​បាន ។ភូមិ​ឋាន​មាំ​ទាំ​ជា​ជំរំ​សតិ និង​ជា​សុខ​ភាព​របស់​ចិត្ត​នេះ មិន​ងាយ​នឹង​កសាង​បាន​ឡើយ កូន​ត្រូវ​ហ្វឹក​ហាត់​ជា​រឿយៗ ហ្វឹក​ហាត់​ឲ្យ​យូរ​ ហើយ​ហឹ្វក​ហាត់​ជា​រៀង​រហូត​តទៅ​ដូច្នេះ​ទើប​អាច​មាន​ផល​កាន់​តែ​ប្រសើរ​ឡើង ។ ចូរ​កូន​កុំ​ភ្លេច​ថា ការ​ងារ​សំខាន់​បំផុត គឺ​ហ្វឹក​ហាត់​ឲ្យ​ចិត្ត​មាន​សុខ​ភាព និង​កុំ​ភ្លេច​គិត​ឲ្យ​ខ្លួន​ឯង​រស់​នៅ​ជា​សុខ​មាន​ភូមិ​ឋាន​ព្រះ​ធម៌​ក្នុង​ចិត្ត​ផង ។ អត្ថបទ​នេះ​ដក​ស្រង់​ចេញ​ពី​សៀវភៅៈ ពាក្យ​ពេចន៍​ម៉ែ​ឪ រៀប​រៀង​ដោយៈ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ ប៊ុត សាវង្ស វាយ​អត្ថបទ​ដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ
images/articles/1261/Untitled-1-Recovered.jpg
Public date : 24, Jul 2019 (19,009 Read)
ស្គាល់​មុខ​តែ​មិន​ស្គាល់​ចិត្ត កូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់ មាន​ភាសិត​ខ្មែរ​យើង​បាន​ពោល​ថា (មនុស្ស​យើង​ស្គាល់​មុខ​គ្នា​ តែ​មិន​ស្គាល់​ចិត្ត) ជា​ពាក្យ​ដែល​ត្រឹម​ត្រូវ​គ្រប់​កាល​គ្រប់​វេលា​ ទាំង​ជា​ពាក្យ​ដាស់​​តឿន​ស្មារតី​ឲ្យ​ចេះ​ប្រយ័ត្ន​ចំពោះ​មនុស្ស​ទៀត​ផង ។ មនុស្ស​អាច​សាង​ភាព​បោក​បញ្ឆោត​បន្លំ​ភ្នែក​អ្នក​ដទៃ​យ៉ាង​ពូកែ មើល​ខាង​ក្រៅ​ល្អ​សម​សួន តែ​ខាង​ក្នុង​វា​ជា​រឿង​ផ្សេង ដូច​រូប​ដែល​គេ​កូរ​ជា​មួយ​នឹង​រូប​ពិត​អីចឹង​
© Founded in June B.E.2555 by 5000-years.org (Khmer Buddhist).
CPU Usage: 2.9
បិទ
ទ្រទ្រង់ការផ្សាយ៥០០០ឆ្នាំ ABA 000 185 807
   ✿  សូមលោកអ្នកករុណាជួយទ្រទ្រង់ដំណើរការផ្សាយ៥០០០ឆ្នាំ  ដើម្បីយើងមានលទ្ធភាពពង្រីកនិងរក្សាបន្តការផ្សាយ ។  សូមបរិច្ចាគទានមក ឧបាសក ស្រុង ចាន់ណា Srong Channa ( 012 887 987 | 081 81 5000 )  ជាម្ចាស់គេហទំព័រ៥០០០ឆ្នាំ   តាមរយ ៖ ១. ផ្ញើតាម វីង acc: 0012 68 69  ឬផ្ញើមកលេខ 081 815 000 ២. គណនី ABA 000 185 807 Acleda 0001 01 222863 13 ឬ Acleda Unity 012 887 987   ✿ ✿ ✿ នាមអ្នកមានឧបការៈចំពោះការផ្សាយ៥០០០ឆ្នាំ ជាប្រចាំ ៖  ✿  លោកជំទាវ ឧបាសិកា សុង ធីតា ជួយជាប្រចាំខែ 2023✿  ឧបាសិកា កាំង ហ្គិចណៃ 2023 ✿  ឧបាសក ធី សុរ៉ិល ឧបាសិកា គង់ ជីវី ព្រមទាំងបុត្រាទាំងពីរ ✿  ឧបាសិកា អ៊ា-ហុី ឆេងអាយ (ស្វីស) 2023✿  ឧបាសិកា គង់-អ៊ា គីមហេង(ជាកូនស្រី, រស់នៅប្រទេសស្វីស) 2023✿  ឧបាសិកា សុង ចន្ថា និង លោក អ៉ីវ វិសាល ព្រមទាំងក្រុមគ្រួសារទាំងមូលមានដូចជាៈ 2023 ✿  ( ឧបាសក ទា សុង និងឧបាសិកា ង៉ោ ចាន់ខេង ✿  លោក សុង ណារិទ្ធ ✿  លោកស្រី ស៊ូ លីណៃ និង លោកស្រី រិទ្ធ សុវណ្ណាវី  ✿  លោក វិទ្ធ គឹមហុង ✿  លោក សាល វិសិដ្ឋ អ្នកស្រី តៃ ជឹហៀង ✿  លោក សាល វិស្សុត និង លោក​ស្រី ថាង ជឹង​ជិន ✿  លោក លឹម សេង ឧបាសិកា ឡេង ចាន់​ហួរ​ ✿  កញ្ញា លឹម​ រីណេត និង លោក លឹម គឹម​អាន ✿  លោក សុង សេង ​និង លោកស្រី សុក ផាន់ណា​ ✿  លោកស្រី សុង ដា​លីន និង លោកស្រី សុង​ ដា​ណេ​  ✿  លោក​ ទា​ គីម​ហរ​ អ្នក​ស្រី ង៉ោ ពៅ ✿  កញ្ញា ទា​ គុយ​ហួរ​ កញ្ញា ទា លីហួរ ✿  កញ្ញា ទា ភិច​ហួរ ) ✿  ឧបាសក ទេព ឆារាវ៉ាន់ 2023 ✿ ឧបាសិកា វង់ ផល្លា នៅញ៉ូហ្ស៊ីឡែន 2023  ✿ ឧបាសិកា ណៃ ឡាង និងក្រុមគ្រួសារកូនចៅ មានដូចជាៈ (ឧបាសិកា ណៃ ឡាយ និង ជឹង ចាយហេង  ✿  ជឹង ហ្គេចរ៉ុង និង ស្វាមីព្រមទាំងបុត្រ  ✿ ជឹង ហ្គេចគាង និង ស្វាមីព្រមទាំងបុត្រ ✿   ជឹង ងួនឃាង និងកូន  ✿  ជឹង ងួនសេង និងភរិយាបុត្រ ✿  ជឹង ងួនហ៊ាង និងភរិយាបុត្រ)  2022 ✿  ឧបាសិកា ទេព សុគីម 2022 ✿  ឧបាសក ឌុក សារូ 2022 ✿  ឧបាសិកា សួស សំអូន និងកូនស្រី ឧបាសិកា ឡុងសុវណ្ណារី 2022 ✿  លោកជំទាវ ចាន់ លាង និង ឧកញ៉ា សុខ សុខា 2022 ✿  ឧបាសិកា ទីម សុគន្ធ 2022 ✿   ឧបាសក ពេជ្រ សារ៉ាន់ និង ឧបាសិកា ស៊ុយ យូអាន 2022 ✿  ឧបាសក សារុន វ៉ុន & ឧបាសិកា ទូច នីតា ព្រមទាំងអ្នកម្តាយ កូនចៅ កោះហាវ៉ៃ (អាមេរិក) 2022 ✿  ឧបាសិកា ចាំង ដាលី (ម្ចាស់រោងពុម្ពគីមឡុង)​ 2022 ✿  លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ម៉ៅ សុខ 2022 ✿  ឧបាសក ង៉ាន់ សិរីវុធ និងភរិយា 2022 ✿  ឧបាសិកា គង់ សារឿង និង ឧបាសក រស់ សារ៉េន  ព្រមទាំងកូនចៅ 2022 ✿  ឧបាសិកា ហុក ណារី និងស្វាមី 2022 ✿  ឧបាសិកា ហុង គីមស៊ែ 2022 ✿  ឧបាសិកា រស់ ជិន 2022 ✿  Mr. Maden Yim and Mrs Saran Seng  ✿  ភិក្ខុ សេង រិទ្ធី 2022 ✿  ឧបាសិកា រស់ វី 2022 ✿  ឧបាសិកា ប៉ុម សារុន 2022 ✿  ឧបាសិកា សន ម៉ិច 2022 ✿  ឃុន លី នៅបារាំង 2022 ✿  ឧបាសិកា នា អ៊ន់ (កូនលោកយាយ ផេង មួយ) ព្រមទាំងកូនចៅ 2022 ✿  ឧបាសិកា លាង វួច  2022 ✿  ឧបាសិកា ពេជ្រ ប៊ិនបុប្ផា ហៅឧបាសិកា មុទិតា និងស្វាមី ព្រមទាំងបុត្រ  2022 ✿  ឧបាសិកា សុជាតា ធូ  2022 ✿  ឧបាសិកា ស្រី បូរ៉ាន់ 2022 ✿  ក្រុមវេន ឧបាសិកា សួន កូលាប ✿  ឧបាសិកា ស៊ីម ឃី 2022 ✿  ឧបាសិកា ចាប ស៊ីនហេង 2022 ✿  ឧបាសិកា ងួន សាន 2022 ✿  ឧបាសក ដាក ឃុន  ឧបាសិកា អ៊ុង ផល ព្រមទាំងកូនចៅ 2023 ✿  ឧបាសិកា ឈង ម៉ាក់នី ឧបាសក រស់ សំណាង និងកូនចៅ  2022 ✿  ឧបាសក ឈង សុីវណ្ណថា ឧបាសិកា តឺក សុខឆេង និងកូន 2022 ✿  ឧបាសិកា អុឹង រិទ្ធារី និង ឧបាសក ប៊ូ ហោនាង ព្រមទាំងបុត្រធីតា  2022 ✿  ឧបាសិកា ទីន ឈីវ (Tiv Chhin)  2022 ✿  ឧបាសិកា បាក់​ ថេងគាង ​2022 ✿  ឧបាសិកា ទូច ផានី និង ស្វាមី Leslie ព្រមទាំងបុត្រ  2022 ✿  ឧបាសិកា ពេជ្រ យ៉ែម ព្រមទាំងបុត្រធីតា  2022 ✿  ឧបាសក តែ ប៊ុនគង់ និង ឧបាសិកា ថោង បូនី ព្រមទាំងបុត្រធីតា  2022 ✿  ឧបាសិកា តាន់ ភីជូ ព្រមទាំងបុត្រធីតា  2022 ✿  ឧបាសក យេម សំណាង និង ឧបាសិកា យេម ឡរ៉ា ព្រមទាំងបុត្រ  2022 ✿  ឧបាសក លី ឃី នឹង ឧបាសិកា  នីតា ស្រឿង ឃី  ព្រមទាំងបុត្រធីតា  2022 ✿  ឧបាសិកា យ៉ក់ សុីម៉ូរ៉ា ព្រមទាំងបុត្រធីតា  2022 ✿  ឧបាសិកា មុី ចាន់រ៉ាវី ព្រមទាំងបុត្រធីតា  2022 ✿  ឧបាសិកា សេក ឆ វី ព្រមទាំងបុត្រធីតា  2022 ✿  ឧបាសិកា តូវ នារីផល ព្រមទាំងបុត្រធីតា  2022 ✿  ឧបាសក ឌៀប ថៃវ៉ាន់ 2022 ✿  ឧបាសក ទី ផេង និងភរិយា 2022 ✿  ឧបាសិកា ឆែ គាង 2022 ✿  ឧបាសិកា ទេព ច័ន្ទវណ្ណដា និង ឧបាសិកា ទេព ច័ន្ទសោភា  2022 ✿  ឧបាសក សោម រតនៈ និងភរិយា ព្រមទាំងបុត្រ  2022 ✿  ឧបាសិកា ច័ន្ទ បុប្ផាណា និងក្រុមគ្រួសារ 2022 ✿  ឧបាសិកា សំ សុកុណាលី និងស្វាមី ព្រមទាំងបុត្រ  2022 ✿  លោកម្ចាស់ ឆាយ សុវណ្ណ នៅអាមេរិក 2022 ✿  ឧបាសិកា យ៉ុង វុត្ថារី 2022 ✿  លោក ចាប គឹមឆេង និងភរិយា សុខ ផានី ព្រមទាំងក្រុមគ្រួសារ 2022 ✿  ឧបាសក ហ៊ីង-ចម្រើន និង​ឧបាសិកា សោម-គន្ធា 2022 ✿  ឩបាសក មុយ គៀង និង ឩបាសិកា ឡោ សុខឃៀន ព្រមទាំងកូនចៅ  2022 ✿  ឧបាសិកា ម៉ម ផល្លី និង ស្វាមី ព្រមទាំងបុត្រី ឆេង សុជាតា 2022 ✿  លោក អ៊ឹង ឆៃស្រ៊ុន និងភរិយា ឡុង សុភាព ព្រមទាំង​បុត្រ 2022 ✿  ក្រុមសាមគ្គីសង្ឃភត្តទ្រទ្រង់ព្រះសង្ឃ 2023 ✿   ឧបាសិកា លី យក់ខេន និងកូនចៅ 2022 ✿   ឧបាសិកា អូយ មិនា និង ឧបាសិកា គាត ដន 2022 ✿  ឧបាសិកា ខេង ច័ន្ទលីណា 2022 ✿  ឧបាសិកា ជូ ឆេងហោ 2022 ✿  ឧបាសក ប៉ក់ សូត្រ ឧបាសិកា លឹម ណៃហៀង ឧបាសិកា ប៉ក់ សុភាព ព្រមទាំង​កូនចៅ  2022 ✿  ឧបាសិកា ពាញ ម៉ាល័យ និង ឧបាសិកា អែប ផាន់ស៊ី  ✿  ឧបាសិកា ស្រី ខ្មែរ  ✿  ឧបាសក ស្តើង ជា និងឧបាសិកា គ្រួច រាសី  ✿  ឧបាសក ឧបាសក ឡាំ លីម៉េង ✿  ឧបាសក ឆុំ សាវឿន  ✿  ឧបាសិកា ហេ ហ៊ន ព្រមទាំងកូនចៅ ចៅទួត និងមិត្តព្រះធម៌ និងឧបាសក កែវ រស្មី និងឧបាសិកា នាង សុខា ព្រមទាំងកូនចៅ ✿  ឧបាសក ទិត្យ ជ្រៀ នឹង ឧបាសិកា គុយ ស្រេង ព្រមទាំងកូនចៅ ✿  ឧបាសិកា សំ ចន្ថា និងក្រុមគ្រួសារ ✿  ឧបាសក ធៀម ទូច និង ឧបាសិកា ហែម ផល្លី 2022 ✿  ឧបាសក មុយ គៀង និងឧបាសិកា ឡោ សុខឃៀន ព្រមទាំងកូនចៅ ✿  អ្នកស្រី វ៉ាន់ សុភា ✿  ឧបាសិកា ឃី សុគន្ធី ✿  ឧបាសក ហេង ឡុង  ✿  ឧបាសិកា កែវ សារិទ្ធ 2022 ✿  ឧបាសិកា រាជ ការ៉ានីនាថ 2022 ✿  ឧបាសិកា សេង ដារ៉ារ៉ូហ្សា ✿  ឧបាសិកា ម៉ារី កែវមុនី ✿  ឧបាសក ហេង សុភា  ✿  ឧបាសក ផត សុខម នៅអាមេរិក  ✿  ឧបាសិកា ភូ នាវ ព្រមទាំងកូនចៅ ✿  ក្រុម ឧបាសិកា ស្រ៊ុន កែវ  និង ឧបាសិកា សុខ សាឡី ព្រមទាំងកូនចៅ និង ឧបាសិកា អាត់ សុវណ្ណ និង  ឧបាសក សុខ ហេងមាន 2022 ✿  លោកតា ផុន យ៉ុង និង លោកយាយ ប៊ូ ប៉ិច ✿  ឧបាសិកា មុត មាណវី ✿  ឧបាសក ទិត្យ ជ្រៀ ឧបាសិកា គុយ ស្រេង ព្រមទាំងកូនចៅ ✿  តាន់ កុសល  ជឹង ហ្គិចគាង ✿  ចាយ ហេង & ណៃ ឡាង ✿  សុខ សុភ័ក្រ ជឹង ហ្គិចរ៉ុង ✿  ឧបាសក កាន់ គង់ ឧបាសិកា ជីវ យួម ព្រមទាំងបុត្រនិង ចៅ ។  សូមអរព្រះគុណ និង សូមអរគុណ ។...       ✿  ✿  ✿