រឿង​មុសាវាទិព្រាហ្មណ៍ (ចាក អ. កក្កា) (បើ​ដេញ​ទាន់​អ្នក​និយាយ​កុហក គួរ​តែ​ជាន់​កែង​ឲ្យ​បាន) ក្នុង​អតីត​កាល មាន​ការ​លេង​មហោស្រព​យ៉ាង​សប្បាយ​រីរាយ​ជា​អស្ចារ្យ ។ នាគ គ្រុឌ​នឹង​ទេវតា​ទាំង​ឡាយ​ដែល​នៅ​លើ​ផែនដី ក៏​មក​មើល​មហោស្រព​នោះ​ដែរ ។ មិន​តែ​ប៉ុណ្ណោះ សូម្បី​តែ​ទេវបុត្រ​ទាំង​៤​អង្គ ឋាន​តាវតិង្ស ក៏​ប្រដាប់​នូវ​ផ្កា​រពៅ​ធ្វើ​ជា​ឆ្នូត​ក្បាល មក​ឋិត​ព្ធ​ដ៏​អាកាស​លើ​ព្រះ​រាជ​លាន មើល​មហោស្រព​

រឿង​កុមារ​កូន​ស្រី​ផ្កា​មាស​ (ចាក បេ. ខុ.) (ពៀរ​វេរា​របស់​សត្វ​លោក​មិន​ដែល​សាប​សូន្យ) កាល​ព្រះ​សម្ពុ​ទ្ធ​គង់​នៅ​វត្ត​ព្រះ​ជេតពន នា​ក្រុង​សាវត្ថី។ កាល​នោះ​មាន​ឧបាសិកា មាន​សទ្ធា​ជ្រះ​ថ្លា​នាំ​គ្នា​ធ្វើ​រោង​បារាំ​ក្នុង​ព្រះ​នគរ ហើយ​ចាត់​ចែង​ប្រគេន​ចង្ហាន់​សង្ឃ ។ កាល​នោះ​មាន​កុមារ​មួយ​រូប​ ជា​អ្នក​រឹង​រូស​អន្ធពាល ឃើញ​ឧបាសិកា ដឹក​ជញ្ជូន​​យក​បង្អែម​ចំអាប​ទៅ​ប្រគេន​សង្ឃ ក៏​និយាយ​ចំអក​ឲ្យ​គេ​ថា

រឿង​ព្រាហ្ម​ណ៏​សម្លាប់​ពពែ ( ចាក ម. អ. ) ( ពល​ភាព​របស់​ពៀរ​វេ​រា​ក្នុង​លោក ) កាល​កន្ល​ង​ទៅ​ហើយ​ មាន​ព្រាហ្ម​ណ៏​ម្នាក់​ជា​អា​ចារ្យ​ទិ​សា​បា​មោ​ក្ខ​ម្នាក់​នៅ​ក្រុង​ពា​រាណសី​ បាន​សម្លាប់​ពពែ​មួយ​ធ្វើ​​ជា​អាហារ

រឿង​បាដ​លិ​បុត្ត​កព្រាហ្មណ៏ (​ ចាក ឋា. ប. ) ( អ្នក​មាន​សទ្ធា​តែង​ជ្រះ​ថ្លា​ប្រាថ្នា​ចំ​ពោះ​អ្នក​មាន​សីល​គុណ ) មាន​ព្រាហ្មណ៏​ម្នាក់​អង្គុយ​លើ​សា​លា​ទៀប​ទ្វារ​ក្រុងបាដ​លិបុត្ត បាន​ឮ​នូវ​គុណ​ក​ថា​របស់​ព្រះ​មហា​នាគ​ត្ថេរ​ លោក​មានប្រ​ក្រ​តី

រឿង​បុរស​លិច​​សំ​ពៅ ( ចាក ម. វា. ) ( អ្នក​មាន​កតញ្ញូ​កត​វេ​ទិតាធម៌ តែង​មាន​ទេវ​តា​ជួយ ) កាល​ពី​ព្រេង​នាយ​ មាន​បុរស​ម្នាក់​ឈ្មោះ​តម្ពុលៈ នៅ​ក្នុង​ក្រុង​សាវត្ថី បាន​ធ្វើ​ដំ​ណើរ​ទៅ​កាន់​រាបថ​ជន​បទ ក្នុង​គិម្ហ​រដូវ​ក្តៅ​ខ្លាំង​ពេក​ចូល​ជ្រក​ក្រោម​ម្លប់​ឈើ​មួយ បាន​ជួប​នឹង​បុរស​ម្នាក់

រឿង​ជាង​កែវ​មណី និង​កណ្តុរ​ (ចាក អ. ព.) (ទោស​នៃ​ការ​ជាប់​ចិត្ត​ចំពោះ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ) កាល​កន្លង​ទៅ​ហើយ មាន​សេដ្ឋី​ម្នាក់​ មាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ស្តុកស្តម្ភ នៅ​ក្នុង​ស្រុក​មួយ​ក្នុង​ក្រុង​ពារាណសី ដែន​កាសី ។ គាត់​កប់​ប្រាក់​ ៤០ កោដិ​ក្នុង​ផែន​ដី ។ ភរិយា​សេដ្ឋី​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ​កើត​ជា​កណ្តុរ​នៅ​ថែររក្សា​ប្រាក់​នោះ ។ ត្រកូល​ទាំង​អស់​ ក៏​វិនាស​ទៅ​តាម​លំដាប់ ។

រឿង​ប្រើស និង​ព្រាន​ព្រៃ (ចាក ក. ទុ.) (អ្នក​មាន​សមគ្គី​រួប​រួម​គ្នា តែង​រួច​ចាក​ភយន្ត​រាយ) កាល​កន្លង​ទៅ​ហើយ​មាន​សត្វ​ប្រើស​ ១ អណ្តើក ១ រងាវ​កក ១ ជា​សម្លាញ់​នឹង​គ្នា នៅ​អាស្រ័យ​ក្នុង​ព្រៃ​ហេមពាន្ត. អណ្តើក​នៅ​ក្នុង​ស្រះ រងារ​កក​នៅ​លើ​ចុង​ឈើ​ក្បែរ​ស្រះ​នោះ​ដែរ ។​ សម័យ​មួយ​មាន​ព្រាន​ម្នាក់​ ដើរ​ស្វែង​រក​បាញ់​សត្វ​ក្នុង​ព្រៃ បាន​ប្រទះ​ឃើញ​ស្នាម​ជើង​ប្រើស​ចុះ​ផឹក​ទឹក​ស្រះ​នោះ​ថ្មី​ៗ ក៏​យក​អន្ទាក់​ព្រ័ត្រ

រាជ​កុ​មារ​គ្មាន​បិតា ( ឥទ្ធិ​ពល​នៃ​សច្ច​ធម៌ ) កាលពី​ព្រេង​នាយ មាន​ព្រះ​មហា​ក្សត្រ​មួយ​អង្គ​សោយ​រាជ្យ​នៅ​នគរ​ណា​រាណ​សី ទ្រង់​បា​ន​ចេញ​ទៅ​ប្រ​ពាត​ព្រៃ​មួយ ។ សោ​ភ័ណ​ភាព​ស្រស់​ឆើត​ឆាយ​នៃ​បុផ្ឆា​ជាតិ រុក្ខ​ជាតិ នឹង​ផ្លែ​ឈើ​ផ្សេង ៗ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​ជា​ខ្លាំង ។ សោយ​សេច​ក្តី​សោមនស្ស​រីក​រាយ​ជា​មួយ​នឹង​សោ​ភ័ណ​ភាព​ទាំង​នោះ ទ្រង់​ក៏បាន​យាង​កំ​សាន្ត​ចូល​ជ្រៅ​ទៅ ៗ ក្នុង​ទ្រូងព្រៃ ។

អ្វី​ជា​គ្រឿង​បាំង​មិន​ឲ្យ​ឃើញ​នរក? សត្វ​លោក​ដែល​មិន​បាន​យល់​ចូល​ចិត្ត​នូវ​ព្រះសទ្ធម្ម គេ​រមែង​ជ្រប់​ងប់​ក្នុង​លោក​នេះ គេ​ខ្វល់​ខ្វាយ​ក្នុង​ជីវិត ជាប់​ជំពាក់​នៅ​ក្នុង​សេចក្ដី​ប្រាថ្នា តូច​ចិត្ត​ចំពោះ​ភាព​ក្រលំបាក​តោក​យ៉ាក តែ​គេ​ក៏​ក្ដៅ​ក្រហាយ​ពី​ព្រោះ​តែ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​​ដែល​ខ្លួន​ហួង​ហែង​រក្សា​ផង​ដែរ ​គេ​ខ្វល់​ខ្វាយ​នៅ​ក្នុង​រឿង​​ទ្រព្យ​របស់ ប៉ុន្តែ​គេ​មិន​បាន​ដឹង​ថា ទ្រព្យ​ធន​ដែល​ជា​វត្ថុ​កា​ម​ទាំង​អស់​គឺ​ជា​អន្ទាក់​ដ៏​សាហាវ​នោះ​ទេ។