30
ថ្ងៃ អង្គារ ទី ១៩ ខែ មីនា ឆ្នាំថោះ បញ្ច​ស័ក, ព.ស.​២៥៦៧  
ស្តាប់ព្រះធម៌ (mp3)
ការអានព្រះត្រៃបិដក (mp3)
ស្តាប់ជាតកនិងធម្មនិទាន (mp3)
​ការអាន​សៀវ​ភៅ​ធម៌​ (mp3)
កម្រងធម៌​សូធ្យនានា (mp3)
កម្រងបទធម៌ស្មូត្រនានា (mp3)
កម្រងកំណាព្យនានា (mp3)
កម្រងបទភ្លេងនិងចម្រៀង (mp3)
បណ្តុំសៀវភៅ (ebook)
បណ្តុំវីដេអូ (video)
ទើបស្តាប់/អានរួច






ការជូនដំណឹង
វិទ្យុផ្សាយផ្ទាល់
វិទ្យុកល្យាណមិត្ត
ទីតាំងៈ ខេត្តបាត់ដំបង
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
វិទ្យុមេត្តា
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុគល់ទទឹង
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុវត្តខ្ចាស់
ទីតាំងៈ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុសំឡេងព្រះធម៌ (ភ្នំពេញ)
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុសំឡេងព្រះធម៌ (កំពង់ឆ្នាំង)
ទីតាំងៈ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
មើលច្រើនទៀត​
ទិន្នន័យសរុបការចុចលើ៥០០០ឆ្នាំ
ថ្ងៃនេះ ១២៩,៨៥៧
Today
ថ្ងៃម្សិលមិញ ១៩៥,៩៥៥
ខែនេះ ៤,៤៧៩,៥៧៧
សរុប ៣៨៣,៧៦៦,២៧០
អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២៨ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១៧,៤១១ ដង)

ភ្លើត​ភ្លើន​ក្នុង​ភ្លើង​នរក



 
ភ្លើត​ភ្លើន​ក្នុង​ភ្លើង​នរក

<នរក​> ប្រែថា​រណ្ដៅ បាន​ដល់​កាម​គុណ​ទាំង​ឡាយ ​ដែល​មាន​សាមញ្ញជន​ទាំង​ពួងតែង​ឲ្យ​តម្លៃ និង​តែង​តែ​លិទ្ធ​ភ្លក់​មិន​ជិតណាយ ថ្វី​បើ​គេ​ដឹង​ថា ការ​ព្រឹត្តិ​បែប​នេះ លទ្ធផល​គឺ​សំណើច​លាយ​ទឹក​ភ្នែក ស្រលាញ់​លាយ​ស្អប់ យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ក៏​ពួក​គេ​នៅ​តែ​ស៊ូទ្រាំ ព្រោះ​គេ​មិន​បាន​ស្គាល់​ច្បាស់​នូវ​គុណ​តម្លៃ​នៃ​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ប្រៀប​បី​ដូច​ជា​សត្វ​មមាច​ដែល​សប្បាយ​ភ្លើត​ភ្លើន​ជា​មួយ​ព្រះអគ្គី​ដូច្នោះ​ដែរ។ សេចក្ដី​សុខ​នៅ​ក្នុង​កាម​គុណ​ទាំង​ឡាយ​ដែលអ្នក​ទាំង​ពួង​គេ​ប្រៀប​ប្រដូច​ទៅ​នឹង​ស្ថាន​សួគ៌​លោកិយ៍​នោះ ក្នុង​ទស្សនៈ​នៃ​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​ឃើញ​ថា​ជា​ស្ថាន​នរក​ពិតៗ។

សូម​ពិចារណា​ន័យ​សេចក្ដី​ក្នុងរឿង​សានុសាមណេរ​ត្រង់​ឃ្លា​ដែល​សាមណេរ​មាន​ប្រាថ្នា​ចង់​លាចាក​សិក្ខា​បទ តែ​ត្រូវ​មាតា​ឃាត​ថា
សានុកូន! ម្ដាយ​បាន​ស្រង់​អ្នក​ឲ្យ​ចាក​នរក​ហើយ តើ​អ្នក​ចង់​ធ្លាក់​នរក​ទៀត​ឬ?

ដូច្នេះ​កាម​គុណ​ក្នុង​លោក​គឺ​ជា​ភ្លើង​នរក​​ដែល​តែង​តែ​ដុត​កំដៅ​ឬ​កាប់​ចិញ្ច្រាំ​សន្ដាន​ចិត្ត​របស់​សត្វ​លោក​ដែល​អវិជ្ជា​គ្រប​សង្កត់។

សូម​និមន្ត និង​អញ្ជើញ​សិក្សា​នូវ​រឿង​ ១ ដូច​តទៅ

សម័យ​មួយ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ ទ្រង់​គង់​ប្រថាប់​ក្នុងវត្ត​វេឡុវ័ន​ទៀប​ក្រុង​រាជគ្រឹះ។ គ្រា​នោះ​ប្រធាន​របាំ​ឈ្មោះ តាលបុត្រ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះអង្គ លុះ​ចូល​ទៅ​ដល់​ហើយ​ក៏​ក្រាប​បង្គំ​ទូល​ព្រះអង្គ​ថា

បពិត្រ​ព្រះ​អង្គ​ដ៏​មាន​ជោគ ខ្ញុំ​ព្រះ​អង្គ​បាន​ឮ​គ្រូ របាំ​ក្នុង​គ្រាមុន​និយាយ​គ្នា​ថា អ្នក​របាំ​ណា​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​មើល​មាន​សេចក្ដី​សប្បាយ​រីក​រាយ​នៅ​លើ​វេទិកា​នៃ​ល្ខោន​ឬ នៅ​កណ្ដាល​ទី​ប្រជុំជន ដោយ​រឿង​ពិត​ខ្លះ​មិន​ពិត​ខ្លះ អ្នក​របាំ​នោះ កាល​ណា​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ​ហើយ​រមែង​បាន​ទៅ​កើត​ក្នុង​ស្ថាន​សួគ៌ បាន​ជា​សម្លាញ់​នៃ​ពួក​ទេវតា​អ្នក​មាន​សេចក្ដី​រីករាយ​ភ្លើត​ភ្លើន។ បពិត​ព្រះអង្គ​មាន​ជោគ​ក្នុង​រឿង​នេះ​ តើ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​យល់​ដូចម្តេច​ដែរ? ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​បាន​ត្រាស់​តប​ថា

កុំ​ឲ្យ​និយាយ​រឿង​នេះ​ឡើយ កុំ​សួរ​យើង​រឿង​នេះ​ឡើយ​តាលបុត្រ!។

តាល​បុត្រ​ប្រធាន​អ្នក​របាំ បាន​ទទូច​ក្រាប​បង្គំ​ទូល​សួរ​ព្រះ​ដ៏មាន​ព្រះភាគ​ជាលើក​ទី២ តែ​ព្រះ​ដ៏មាន​ព្រះភាគ​ ព្រះអង្គ​ទ្រង់​បដិសេធ​ដូច​មុន។ កាល​បើ​នាយ​តាលបុត្រ​ បាន​ក្រាប​បង្គំ​ទូល​សួរ​ជា​លើក​ទី ៣ ទើប​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា

កាល​បើ​ហាម​មិន​ស្ដាប់​ដូច​នេះ ជា​ច្រើន​ដង​ហើយ យើង​នឹង​និយាយ​ឲ្យ​អ្នក​ស្ដាប់ ម្នាល​តាលបុត្រ តាម​ធម្មតា​សត្វ​ទាំង​ឡាយ​សុទ្ធ​តែ​មាន​រាគៈ ត្រូវ​ខ្ចប់​ដោយ​សំណាញ់​នៃ​រាគៈ ជា​បុគ្គល​មាន​ទោសៈ ត្រូវ​ខ្ចប់​ដោយ​សំណាញ់​នៃ​ទោសៈ មាន​មោហៈ ត្រូវខ្ចប់​ដោយ​សំណាញ់​នៃ​មោហៈ​ជា​ស្រេច​ហើយ វត្ថុ​ធាតុ​ណា​ដែល​ជា​នុយ​នៃ​រាឝៈ ទោសៈ មោហៈ នោះទៅ​ព្យួរ​ត្រដាង​កណ្ដាល​វេទិកា​នៃ​ល្ខោន​ឬ​កណ្ដាល​ទី​ប្រជុំជន ឲ្យ​មនុស្ស​ទាំង​ឡាយ​កើត​រាគៈ ទោសៈ មោហៈ រឹងរិត​តែ​ច្រើន​ឡើង​ទៀត ខ្លួន​ឯង​ជាមនុស្ស​ធ្លាក់​ចុះ​ទៅ​ក្នុង​សេចក្ដី​ប្រមាទ សេចក្ដី​ស្រវឹង​ទៅ​ហើយ​ថែម​ទាំង​ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​ដទៃ​ស្រវឹង ប្រមាទ​តាម​ខ្លួន​ច្រើន​ទៀត។ ម្នាល​តាលបុត្រ នរក​ឈ្មោះ បហាសៈ មាន​ប្រាកដ ដូច្នេះ​កាល​គេ​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ​ហើយ អ្នក​របាំ​នោះ​រមែង​ចូល​ទៅ​កើត​ក្នុង​នរក​មិន​ខាន។

ប្រសិន​បើ​គេ​មាន​ទិដ្ឋិ​យ៉ាង​នេះ​ថា អ្នក​របាំ​រូប​ណា​ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​ច្រើន​សើច​សប្បាយ​ក្នុង​ទី​ប្រជុំជន ឬ​លើ​វេទិកា​នៃល្ខោន​ដោយ​រឿង​ពិត​ខ្លះ​រឿង​មិន​ពិត​ខ្លះ អ្នក​របាំ​រូប​នោះ កាល​ណា​ធ្វើ​មរណ​កាល​ទៅ រមែងចូល​ទៅ​ដល់​ស្ថាន​សួគ៌ បាន​ជា​សម្លាញ់​នៃ​ពួក​ទេវតា អ្នក​សម្បូណ៍​សេចក្ដី​សប្បាយ​រីករាយ។ គំហើញ​របស់​គេ​នោះ​ឈ្មោះ​ថា​ជា​មិច្ឆាទិដ្ឋិ ម្នាល​តាលបុត្រ សម្រាប់​បុគ្គល​មាន​ចិត្ត​ជា​មិច្ឆាទិដ្ឋិ​យ៉ាង​នេះ យើង​ពោល​ថា គេ​នឹង​ទៅ​កាន់​គតិ ២ យ៉ាងៗ​ណា​មួយ គឺ​នរក ឬ សត្វ​តិរច្ឆាន។

ក្រោយ​ពេល​ដែល​ព្រះបរម​គ្រូ​ទ្រង់​ត្រាស់​ដូច្នេះ​ហើយ នាយ​តាលបុត្រ​ប្រធានអ្នក​របាំ​ក៏​ស្រែក​ទ្រហោយំ។ ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា យើង​ប្រាប់​អ្នក​ហើយ ថាកុំ​សួរ​យើង​ក្នុង​រឿង​នេះ តែ​អ្នក​មិន​ស្ដាប់​យើង​សោះ។ តាលបុត្រ​ក្រាប​បង្គំ​ទូល​ថា បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​មាន​ជោគ ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​មិន​បាន​យំ ព្រោះ​ហេតុ​ដែល​ព្រះអង្គ​ទ្រង់ត្រាស់​ដូច្នេះ​ឡើយ តែ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​យំ​ព្រោះ​ឈឺចិត្ត ដោយ​ត្រូវ​គ្រូរបាំ​បោក​បញ្ឆោត​មក​ជា​យូរ​ហើយ។ បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន ព្រះ​ធម្មទេសនា​របស់​ព្រះអង្គ​ពិរោះ​ណាស់ ដូច​ជា​គេ​បើក​ភាជនៈ​ដែល​ផ្កាប់​ឲ្យ​ផ្ងារ​ឡើង ឬ​ដូច​ជា​គេ​ប្រាប់​ឲ្យ​ស្គាល់​នូវ​វត្ថុ​ដែល​ត្រូវ​គេ​បិទបាំង ឬ​ដូច​ជា​ប្រាប់​ផ្លូវ​ដល់មនុស្ស​ដែល​វង្វេងផ្លូវ ឬ​ដូច​ជា​ទ្រោល​ប្រទីប​ក្នុង​ទីដែល​ងងឹង ដើម្បី​ឲ្យ​បុគ្គល​មាន​ភ្នែក​ល្អ​បាន​ឃើញ​របស់​ផ្សេងៗ។ ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​សូម​ដល់​នូវ​ព្រះពុទ្ធ​ ព្រះធម៌ ព្រះសង្ឃ ជា​សរណៈ ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​សូម​បព្វជ្ជា​និង​ឧបសម្បទា​ក្នុង​សំណាក់​នៃ​ព្រះមាន​ព្រះភាគ។

ក្រោយ​មក​នាយតាលបុត្រ​ប្រធាន​អ្នករបាំ ក៏​បាន​បួស​ក្នុង​សំណាក់​នៃ​ព្រះ​បរមសាស្ដាចារ្យ ហើយ​មិន​យូប៉ុន្មាន ក៏​បាន​សម្រេច​ព្រះអរហត្តផល បាន​ជា​ព្រះអរហន្ត​មួយ​អង្គ​ក្នុង​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា។

សូម​យក​បញ្ញា​ដ៏​ស្អាត​មក​ពិចារណា​នូវ​ពុទ្ធភាសិត​មួយ​កន្លែង​ទៀត​ដូច​តទៅ
គួរ បើសប្បាយ​រីករាយ គួរ​បើ​សប្បាយ​ភ្លើតភ្លើន​អ្វីហ្ន៎! ក្នុង​លោក​ជាទី​អាស្រ័យ​ដែលកំពុង​ត្រូវ​ភ្លើង​ចេះ​សន្ធោសន្ធៅ​ជា​ប្រក្រតី​យ៉ាង​នេះ តាមន័យ​នេះ បហាសនរក គឺ​មាន​ទាំងក្នុង​លោក​នេះ​និង​លោក​ខាង​មុខ។

បហាសនរក បច្ចុប្បន្ន​យើង​អាច​និយាយ​ដោយ​វាចា​កំប្លែង​គឺ​សំដៅ​យក​រោគភាពយន្ត រោងល្ខោន កន្លែង​រាំរែក ដែល​នាំ​ឲ្យ​កើត​ភ្លើង​កិលេស គឺ រាគៈ ទោសៈ និង​ មោហៈ​នោះ​ឯង។ ប៉ុន្តែ​ពពួក​សាមញ្ញ​ជន​ដែល​ប្រកប​ដោយ​សេចក្ដី​ត្រេកត្រអាល ស្ទើរ​ទាំង​ពិភពលោក​គេ​មិន​យល់​ថា​ ភារៈ​យ៉ាង​នេះ​គឺ​ជា​នរក​ទេ គេ​មិន​ព្រម​ទទួល​ស្គាល់​ថា​ខ្លួន​គេ​នៅ​ក្នុង​នរក​ឡើយ។ ចំណែក​ព្រះអរិយបុគ្គល​ទាំង​ឡាយ​លោក​មើល​ឃើញ​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា កាមគុណ​គឺ​ជា​នរក ចំណុច​នេះ​សម​ទៅ​នឹង​សេចក្ដី​ក្រាប​ទូល​ព្រះសម្ពុទ្ធ​បរមគ្រូ របស់​ព្រះសារីបុត្ត​ថា


បពិត្រ​ព្រះអង្គ​មាន​ជោគ ព្រះខីណាស្រព​ទាំង​ឡាយ​រមែង​មើល​ឃើញ​យ៉ាង​ជាក់​ច្បាស់​ដោយ​បញ្ញា​ថា កាម​ទាំង​ឡាយ​ប្រៀប​ដូច​ជា​រណ្ដៅ​ភ្លើង​ដែល​កំពុង​ឆេះ​សន្ធោសន្ធៅ។

តាមន័យ​សុភាសិត​ខាង​លើ​នេះស្ដែង​ឲ្យ​យើង​ឃើញ​ថា ផ្អែក​ទៅ​លើ​សច្ចធម៌​នៃ​ធម្មជាតិ និង​បុគ្គល​ដែល​មាន​ចិត្ត​ខ្ពស់ តួ​យ៉ាង​ដូច​ជា​ព្រះអរិយបុគ្គល ទើប​លោក​មើល​ឃើញ​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា​បុគ្គល​ដែល​បណ្ដោយ​ចិត្ត​ឲ្យ​ជ្រប់​ងប់​ក្នុង​វត្ថុ​ធាតុ​ទាំង​ឡាយ​មាន បញ្ចកាមគុណ​ជា​ដើម តែង​បាន​ទទួ​លផល​ក្ដៅ​ក្រហាយ​ដល់​ថ្នាក់​ត្រឹម​ណាៗ​នោះ។

សូម្បី​តែ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​នេះ ពួក​សាមញ្ញជន​ទាំង​នោះ បាន​ធ្លាក់​នរក​ជា​ស្រេច​ទៅ​ហើយ បើ​ដូច្នេះ​មិន​ចាំបាច់​ត្រូវ​សង្ស័យ​ថា តើ​ពេល​ណា​គេ​ស្លាប់​ទៅ​ត្រូវ​ទៅ​កើត​ក្នុង​នរក​បរលោក​ឬ​អត់​នោះ​ទេ។ អាស្រ័យ​ហេតុ​នេះ ទើប​ព្រះជិនស្រី​ត្រង់​ត្រាស់​ថា

សម្រាប់​បុគ្គល​ដែល​មាន​សេចក្ដី​យល់​ឃើញ​ខុស​បែប​នេះ​ក៏​សម្រេច​បាន​ថា កាល​ណាគេ​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ បើ​មិន​ទៅកាន់នរក ក៏​គង់​តិរិច្ឆាន។

ដក​ស្រង់​ចេញ​ពី​សៀវភៅ តើ​នរក​មាន​ដែរ​ឬ​ទេ
ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ​
 
Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
) [1] => Array ( [shortcode_id] => 2 [shortcode] => [ADS2] [full_code] => c ) ) )
អត្ថបទអ្នកអាចអានបន្ត
ផ្សាយ : ២៨ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១១,៩២៨ ដង)
បទ​គួរ​យល់​ដឹង​ក្នុង​តួនាទី
ផ្សាយ : ២០ កញ្ញា ឆ្នាំ២០២៣ (អាន: ២៤,២៦៨ ដង)
មង្គល​ដ៏​ឧត្តម សម្រាប់​មនុស្ស និង ទេវតា
ផ្សាយ : ២៨ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ៤២,៣១៤ ដង)
បុគ្គលដែល​ជា​មិត្ត និយាយ​ចាក់​បណ្ដោយ​ឲ្យ​តែ​គាប់​ចិត្ត
៥០០០ឆ្នាំ បង្កើតក្នុងខែពិសាខ ព.ស.២៥៥៥ ។ ផ្សាយជាធម្មទាន ៕
CPU Usage: 1.64
បិទ
ទ្រទ្រង់ការផ្សាយ៥០០០ឆ្នាំ ABA 000 185 807
   ✿ សម្រាប់ឆ្នាំ២០២៤ ✿  សូមលោកអ្នកករុណាជួយទ្រទ្រង់ដំណើរការផ្សាយ៥០០០ឆ្នាំជាប្រចាំឆ្នាំ ឬប្រចាំខែ  ដើម្បីគេហទំព័រ៥០០០ឆ្នាំយើងខ្ញុំមានលទ្ធភាពពង្រីកនិងរក្សាបន្តការផ្សាយតទៅ ។  សូមបរិច្ចាគទានមក ឧបាសក ស្រុង ចាន់ណា Srong Channa ( 012 887 987 | 081 81 5000 )  ជាម្ចាស់គេហទំព័រ៥០០០ឆ្នាំ   តាមរយ ៖ ១. ផ្ញើតាម វីង acc: 0012 68 69  ឬផ្ញើមកលេខ 081 815 000 ២. គណនី ABA 000 185 807 Acleda 0001 01 222863 13 ឬ Acleda Unity 012 887 987  ✿✿✿