Reading Article
Public date : 29, Jul 2019 (10,037 Read)
ព្រះតេជ~ព្រះគុណ
|
|
|
ព្រះតេជ~ព្រះគុណ
ក្នុងលោកនេះ មានធម្មជាតិដែលនាំឲ្យមានពន្លឺភ្លឺស្វាងសឹងឃើញបានដោយងាយ ២ ប្រការគឺ ១ ដួងអាទិត្យ និង ១ ទៀតគឺដួងចន្ទ។ ដួងអាទិត្យនោះ មានលក្ខណៈក្ដៅខ្លាំង មានអំណាចតេជះជាទីគួរខ្លាច គួរញញើត ចំណែកដួងចន្ទវិញមានលក្ខណៈត្រជាក់ ស្រទន់ ជាទីគួរឲ្យរីករាយ ព្រោះភ្លឺស្វាងព្រមដោយសភាពស្ងប់ស្ងាត់។ ម្យ៉ាងទៀត ដួងអាទិត្យជាដួងភ្លើងដ៏ធំក្រៃលែង អណ្ដែតកណ្ដាលវេហាមិនមានបរិវារដោយផ្កាយដទៃៗឡើយ ឯដួងចន្ទមានផ្កាយដទៃជាបរិវារ ហែហមឡោមព័ទ្ធសន្ធឹកសន្ធាប់។ ដួងអាទិត្យនោះ ប្រៀបដូចជាព្រះតេជ គឺអំណាច។ អ្នកមានអំណាច សូម្បីមានមនុស្សភ័យខ្លាចជាមួយ តែក៏មិនមានអ្នកណាស្រឡាញ់ឡើយ។ ដួងចន្ទឧបមាដូចព្រះគុណ សឹងនាំមកនូវភាពត្រជាក់ត្រជំដល់ចិត្តនៃអ្នកដែលឋិតនៅក្រោមព្រះគុណនោះ។ អ្នកមាននូវព្រះគុណមានធម៌មេត្តា រមែងមានអ្នកស្រលាញ់ស្ម័គ្រស្មោះ មានស្វាមីភក្ដិឲ្យកក់ក្ដៅ។ ព្រះតេជ និងព្រះគុណនេះ សូម្បីចាំបាច់ដែលអ្នកធំត្រូវប្រើជាគូគ្នាក៏ពិត ប៉ុន្តែគួរឲ្យធ្ងន់រឿងព្រះគុណក្រៃលែងជាងព្រះតេជ ព្រោះបើប្រើតែព្រះតេជ ឬធ្ងន់ដោយព្រះតេជពេកទៅ រមែងបានផលបែបដួងអាទិត្យ គឺភ្លឺស្វាងជាប្រយោជន៍ពិត តែភ្លឺក្ដៅចែងចាំងរហូតដល់មិនមានបរិវារ។ អ្នកធំដែលធ្ងន់ដោយព្រះគុណ រមែងមានប្រៀបជាង ទោះជាភ្លឺស្វាងមិនសូវខ្លាំង តែក៏មិនក្ដៅ ជះតែពន្លឺលាយឡំដោយភាពត្រជាក់ ឲ្យដល់អ្នកតូចទាបដោយទូទៅព្រោះហេតុដូច្នោះ បរិវារទើបឡោមព័ទ្ធហែហមក្របកដោយស្វាមីភក្ដិ ដូចជាដួងតារានិករត្រាចរ ឡោមព័ទ្ធដួងចន្ទក្នុងរាត្រីនៃសុក្កបក្ខដូច្នោះឯង។ អ្នកធំដែលឆ្លាត រមែងធ្វើខ្លួនឲ្យដូចជាដួងចន្ទ គឺប្រើព្រះគុណជាគោលក្នុងការគ្រប់គ្រង មិនធ្វើខ្លួនជាដួងអាទិត្យ គឺមិនប្រើព្រះតេជឲ្យជាប្រចាំ សូម្បីក្នុងកាលដែលមិនចាំបាច់ត្រូវប្រើនោះឡើយ។ យើងគ្រប់គ្នាជាអ្នកតូចតាចនៅក្រោមឱវាទ និយមចូលចិត្តនូវភាពត្រជាក់ត្រជំ ហើយសូមប្រាថ្នាចំពោះអ្នកធំណាដែលពេញប្រៀបទៅដោយព្រះគុណ ព្រមដោយប្រាជ្ញាញាណក្នុងការដឹកនាំ។ ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ពន្លឺធម៌ព្រះពុទ្ធ ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
