Reading Article
Public date : 27, Jul 2019 (30,179 Read)
រឿងតក្កបណ្ឌិត
|
|
|
រឿងតក្កបណ្ឌិត
( ចាក ម. អ. ) ( ទោសកាមេសុមិច្ឆាចារ ) កាលពីអតីតកាល ព្រះបរមពោធិសត្វរបស់យើងជាតាបសនៅជាសុខក្នុងឈាននាបណ្ណសាលាទៀបឆ្នេរគង្គារ ។ មានសេដ្ឋីធីតានៅក្នុងក្រុងពារាណសីម្នាក់ឈ្មោះទុដ្ឋកុមារី ជាស្រ្តីកាចឆ្នាស់ឃោរឃៅ បានជេរប្រទេចវាយពួកកម្មករទាំងឡាយមិនសំចៃដៃឡើយ ។
ថ្ងៃមួយពួកកម្មករទាំងនោះបានចាប់យកនាងទៅទំលាក់ក្នុងស្ទឹងគង្គា ។ ទុដ្ឋកុមារី នោះអណ្តែតទៅតាមខ្សែទឹកស្រែកយំហ៊ូៗ ដល់ទៅកន្លែងក្បែរសាលាបរមពោធិសត្វតាបស ក្នុងពេលអាធ្រាតសន្លប់បាត់ស្មារតី ។តាបសក៏ស្រង់នាងពីទឹកដោយសេចក្តីសង្គ្រោះហើយឆ្អើរដរាបដល់នាងមានស្មារតីឡើង ទើបឲ្យផ្លែឈើទុំខ្ចីបរិភោគហើយសួរថា នាងនៅក្នុងទីណា ? ចា! នៅក្នុងក្រុងពារាណសីលោកតា ។ នាងចូរទៅឥឡូវទៅ ( តាបសពោលយ៉ាងនេះ ដោយខ្លាចនាងធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ ម្ញិកម្ញក់ឲ្យធ្លុះធ្លាយសីលរបស់ខ្លួន ) ។ ស្រីនោះគិតថាអញត្រូវប្រលោមតាបសនេះ ដោយធ្វើអាការៈញ៉េះញោះលុះត្រាតែមានតម្រេកស្នេហ៍សិទ្ធទប់មិនបាន ដោយកាមតណ្ហាបានជាគូសង្សារសិន សិមទៅទាំងពីរនាក់ ។ តាបសទប់អាត្មាមិននឹង ដោយមេអសុភស្រស់លងបន្លាចបង្ហាញអាការគួរស្ងើបក្រៃពេក ក៏រលំខ្លួនទៅផ្តេកផ្តិតសិទ្ធស្នាលស្នេហាលុះត្រាតែធ្លុះធ្លាយសីលសាបសូន្យ ក៏ទៅកាន់ស្រុកប្រទល់ដែនជាមួយស្រីនោះ ហើយលក់ដូរខ្លាញ់បានប្រាក់បន្តិចបន្តួចគ្រាន់នឹងទិញស្បៀងអាហារ ចិញ្ចឹមគូសង្សារបស់ខ្លួនរាល់ថ្ងៃ ។ ព្រោះហេតុនោះ ជនទាំងឡាយក៏កំណត់នាមធេយ្យតាបសតាមហេតុនោះថា តក្កបណ្ឌិត ។ មនុស្សទាំងឡាយក៏ឲ្យបរិព្វយវត្ថុដល់តក្កបណ្ឌិតនោះ ហើយឲ្យកូនខ្ទមមួយគ្រាន់ជាទីជ្រកកោនទៀបទ្វារស្រុក ។ ថ្ងៃមួយ ពួកចោរចូលទៅប្លន់ស្រុកនោះ ហើយចាប់យកប្រពន្ធតក្កបណ្ឌិតទៅឲ្យមេរបស់ខ្លួន ។ មេចោរក៏ទទួលយកស្រីនោះធ្វើជាស្រីកំណាន់ ។ នាងនោះចង់សម្លាប់តក្កបណ្ឌិតណាស់ ក៏ធ្វើជាលិខិតមួយផ្ញើទៅប្រាប់ថា បពិត្រស្វាមីប្តីកំសត់ ឥឡូវនេះខ្លួនប្អូនមានទុក្ខជាខ្លាំង ដោយចោរទាំងឡាយចាប់យកជាស្រីកំណាន់របស់វា ប្រព្រឹត្តធ្វើកាមេសុមិច្ឆាចារ ហេតុនេះសូមយកប្អូនទៅវិញឆាប់កុំខាន ។ តក្កបណ្ឌិតក៏ទៅយ៉ាងរហ័ស ឯនាងនោះឃើញតក្កបណ្ឌិតមកដល់ខ្សឹបប្រាប់ថា ប្រសិនបើយើងទៅឥឡូវនេះ សមចោរតាមចាប់ហើយសម្លាប់យើងមិនខាន ចាំរាត្រីកាលសិនទៅ ហើយអង្គុយក្នុងបន្ទប់មូយ ទើបទៅប្រាប់មេចោរដែលកំពុងស្រវឹងស្រាក្នុងពេលល្ងាចថា ប្តីខ្លួនមកនៅក្នុងបន្ទប់ឯណោះ ប្រុងប៉ុនប៉ងប្រមាណជីវិតលោក ។ ចោរស្ទុះទៅចាប់តក្កបណ្ឌិតចងផ្តេកចុះ ហើយវាយតាមចិត្តក្តៅ ។ តក្កបណ្ឌិត ចោរវារយ៉ាងណាក៏មិនស្រែកយំឡើយ គ្រាន់តែពោលថា ស្ត្រីទុ្រស្តមិត្តមានសេចក្តីក្រោធផងមិនដឹងគុណផង ជាអ្នកញុះញង់ផង ។ ឯចោរកាលបើស្វាងស្រាហើយក៏ប្រារព្ធវាយទៀត ។ តក្កបណ្ឌិតក៏ពោលពាក្យនោះ ចោរគិតថាយី ! គាត់នេះពោលពាក្យដដែលៗ ប្រហែលជាមានហេតុយ៉ាងណាទេដឹង ? ក៏សួរតាបស ៗ ប្រាប់ដំណឹងទាំងអស់ហើយគិតម្តងទៀត អើ! ស្រីនេះកាឡកណ្ណីអីម្ល៉េះ អញសម្លាប់ចោរមិនទុកទេ ក៏ដាស់ថាមកនាងអញនឹងសម្លាប់បុរសនោះ ហើយចេញទៅខាងក្រៅស្រុកបែរជាសម្លាប់ស្រីនោះវិញ ទើបនាំតក្កបណ្ឌិតទៅផ្ទះសួរថា ឥឡូវអ្នកនឹងនៅក្នុងទីណា? ខ្ញុំនឹងបួសនៅក្នុងព្រៃ ។ បើអ្នកបួស ខ្ញុំក៏បួសដែរ ។ តក្កបណ្ឌិតនិងមេចោរក៏បួសទាំងពីរនាក់ខំចំរើនឈាន និងអភិញ្ញាឲ្យកើត លុះស្លាប់ទៅបានកើតឯព្រហ្មលោកនាយ ។ អត្តបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ប្រជុំនិទានជាតក ភាគទី២ ។ វាយបញ្ចូលអត្តបទដោយកញ្ញា ហេង សំដាណែត ។ ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
