30
ថ្ងៃ ព្រហស្បតិ៍ ទី ២៨ ខែ មីនា ឆ្នាំថោះ បញ្ច​ស័ក, ព.ស.​២៥៦៧  
ស្តាប់ព្រះធម៌ (mp3)
ការអានព្រះត្រៃបិដក (mp3)
ស្តាប់ជាតកនិងធម្មនិទាន (mp3)
​ការអាន​សៀវ​ភៅ​ធម៌​ (mp3)
កម្រងធម៌​សូធ្យនានា (mp3)
កម្រងបទធម៌ស្មូត្រនានា (mp3)
កម្រងកំណាព្យនានា (mp3)
កម្រងបទភ្លេងនិងចម្រៀង (mp3)
បណ្តុំសៀវភៅ (ebook)
បណ្តុំវីដេអូ (video)
ទើបស្តាប់/អានរួច






ការជូនដំណឹង
វិទ្យុផ្សាយផ្ទាល់
វិទ្យុកល្យាណមិត្ត
ទីតាំងៈ ខេត្តបាត់ដំបង
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
វិទ្យុមេត្តា
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុគល់ទទឹង
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុវត្តខ្ចាស់
ទីតាំងៈ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុសំឡេងព្រះធម៌ (ភ្នំពេញ)
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុមង្គលបញ្ញា
ទីតាំងៈ កំពង់ចាម
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
មើលច្រើនទៀត​
ទិន្នន័យសរុបការចុចលើ៥០០០ឆ្នាំ
ថ្ងៃនេះ ១៣៧,៥៩៣
Today
ថ្ងៃម្សិលមិញ ១៦៤,៥០៧
ខែនេះ ៦,១៣៥,៣៩៤
សរុប ៣៨៥,៤២២,០៨៧
អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២៥ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១៦,១៤០ ដង)

ទោស​បាណាតិបាត និង​ទោស​នៃ​សេចក្តី​កំណាញ់



ស្តាប់សំឡេង
 
រឿង​ភិក្ខុ​ជា​ញាតិ និង​ប្រេត
(ចាក បេ. ខុ.)
(ទោស​បាណាតិបាត និង​ទោស​នៃ​សេចក្តី​កំណាញ់)

កាល​កន្លង​ទៅ​ហើយ ក្នុង​ក្រុង​ពារាណសី មាន​ព្រះ​រាជា​មួយ​ព្រះ​អង្គ ព្រះ​នាម​កិក្តវាស សោយ​រាជ្យ​ក្នុង​នគរ​នោះ​ មាន​ព្រះ​រាជ​បុត្រ​មួយ​ព្រះ​នាម​បទុដ្ឋ​កុមារ ។ ព្រះ​រាជបុត្រ​អង្គ​នេះ​បាន​មើល​ងាយ​ព្រះ​បច្ចេក​ពុទ្ធ​ថ្វាយ​បង្គំ​ខ្លួន ក៏​លោត​ចុះ​ពី​ខ្នង​ដំរី​ទៅ​កញ្ឆក់​យក​បាត្រ​ពី​ព្រះ​បច្ចេក​ពុទ្ធ ដែល​កំពុង​និមន្ត​បិណ្ឌបាត បោក​បំបែក​ជាន់​កំទេច​ចោល ធ្វើ​ឲ្យ​លោក​អត់​ចង្ហាន់ ។

ព្រះ​បច្ចេក​ពុទ្ធ ក៏​និមន្ត​ទៅ​កាន់​ញក​ភ្នំ​នន្ទមូល​វិញ ។ រឿង​នេះ​សង្ខេប​តែ​ប៉ុណ្ណេះ ដល់​ព្រះ​រាជ​កុមារ​នោះ​ទីវង្គត​ទៅ​ ទៅ​កើត​ក្នុង​អវចី​មាហាន​រក​អស់ ៨៤០០០​ឆ្នាំ ដល់​អស់​ផលកម្ម មក​កើត​នា​ត្រកូល​អ្នក​នេសាទ​ម្នាក់ នៅ​ក្នុង​អាណា​ខេត្ត​ក្រុង​សាវត្ថី ឈ្មោះ​ហិរិក​កុមារ ជា​បុគ្គល​រលឹក​ជាតិ​បាន ។

កុមារ​នេះ​តាំង​ពី​ធំ​ដឹង​ក្តី​ទ្បើង​កាល​ណា​រលឹក​ឃើញ​សេចក្តី​ទុក្ខ ដែល​ខ្លួន​ទៅ​កើត​ក្នុង​នរក​ប្រេត ក៏​កើត​សេចក្តី​ខ្លាច​បាប​ជា​ទី​បំផុត ។ ក្នុង​គ្រួសារ​ហិរិ​កុមារ​មាន​មុខ​របរ​តែ​មួយ​គឺ របរ​នេសាទ​ត្រី. រាល់​តែ​ថ្ងៃ​មាតាបិតា​និង​បងៗ នាំ​កុមារ​ទៅ​ដាក់​លប​ដាក់​លាយ ចង​សន្ទូច​បង់​សំណាញ់​ជា​ដើម ។

កុមារ​ចេះ​តែ​ហែក​លប​លាយ​ ចាប់​ត្រី​រស់ៗ បោះ​ចោល​ទៅ​ក្នុង​ទឹក​ ហើយ​ចេះ​តែ​ និយាយ​ថា​បាប​ៗ ទោះ​បី​មាតា​បិតា​បងៗ ជេស្តី​វាយ​ដូច​ម្តេច​ក៏​នៅ​តែ​ធ្វើ​ដូច្នោះ​ទៀត ។ បើ​ទុក​ឲ្យ​នៅ​ផ្ទះ​ លួច​ដុត​លប​លោយ​ចោល​អស់ ។

មាតាបិតា​ខឹង​ខ្លាំង ក៏​បណ្តេញ​​ចុះ​ពី​ផ្ទះ​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ទៅ បង​ប្រុស​មាន​សេចក្តី​អាណិត យំ​សោក​អង្វរ​មាតា​បិតា​ឲ្យ​ហៅ​មក​វិញ​តែ​មាតា​បិតា​មិន​ព្រម ។ លុះ​កុមារ​ដើរ​ឆ្ងាយ​ផុត​ពី​ភូមិ​ទៅ​បាន​ជួប​នឹង​ព្រះ​អានន្ទ​កំពុង​និមន្ត​បិណ្ឌ​បាត ក៏​ចេះ​តែ​ដើរ​តាម​ដរាប​ដល់​វត្ត ។

លោក​សួរ​ដឹង​ថា មាតា​បិតា​លះ​បង់​ចោល​ហើយ ក៏​បំបួស​ជា​សាមណេរ តាម​សេចក្តី​សុំ​របស់​កុមារ​នោះ ។ ដល់​បួស​ហើយ​ទៅ​បិណ្ឌ​បាត​មិន​បាន​សោះ​ដោយ​ផល​បាប​កាល​កើត​ជា​ទុដ្ឋ​កុមារ វាយ​បំបែក​បាត្រ​ព្រះ​បច្ចេក​ពុទ្ធ​នោះ​ឯង ។

ថ្ងៃ​មួយ​ព្រះ​អានន្ទ​នាំ​ទៅ​ថ្វាយ​បង្គំ​ព្រះ​សម្តុទ្ធ ព្រះ​អង្គ​ទ្រង់​ជ្រាប​កម្ម​ពៀរ​មួយ​ឲ្យ ដោយ​ប្រាប់​ឲ្យ​ដង​ទឹក​ប្រគេន​ភិក្ខុ​សង្ឃ​ឆាន់​ស្រង់​រាល់ៗ​ថ្ងៃ ពួក​ភិក្ខុ​មាន​សេចក្តី​អាណិត ក៏​ឲ្យ​បាយ​ចំណី​តាំង​ពី​ពេល​នោះ​មក. ដល់​អាយុ​បាន ២០ ឆ្នាំ ព្រះ​អានន្ទ​ឲ្យ​ឧបសម្បទា​ជា​ភិក្ខុ មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន​ក៏​បាន​សម្រេច​អរហត្ត​ផល ជា​ព្រះ​អរហន្ត​មួយ​ក្នុង​លោក ។


កាល​ជា​ខាង​ក្រោយ​ លោក​បាន​នាំ​ភក្ខុ​ ១២ រូប​ទៅ​ធ្វើ​សមណ​ធម៌​លើ​កំពូល​ភ្នំ​សានុវាសី ។ ឯ​មាតា​បិតា​បង​ប្អូន​គ្រួសារ​លោក ដល់​អស់​អាយុ​ទៅ​កើត​ជា​ប្រេត អត់​ឃ្លាន​នៅ​ចន្លោះ​ភ្នំ​នោះ មាន​មាត់​តូច​ប៉ុន​ក្តិត​ម្ជុល​ កើត​ដំបៅ​ស្អុយ​រលួយ​ពេញ​ខ្លួន មាន​សេចក្តី​ស្រេក​ឃ្លាន​ខ្លាំង ផឹក​ទឹក​​ស៊ី​បាយ​មិន​កើត ដោយ​អំណាច​ទោស​បាណាតិបាត និង​សេចក្តី​កំណាញ់​មិន​ដែល​ធ្វើ​បុណ្យ​ទាន ។

ពួក​ប្រេត​ទាំង​នោះ​ដឹង​ថា​ហិរិភក្ខុ​នៅ​លើ​កំពូល​ភ្នំ​សានុវាសី នោះ​ត្រូវ​ជា​កូន ជា​ប្អូន​ជា​បង​របស់​ខ្លួន​ពី​ជាតិមុន ដល់​វេលា​និមន្ត​ចុះ​ទៅ​បិណ្ឌ​បាត ក៏​ទៅ​ឈរ​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដល់​លោក ប៉ុន្តែ​ផល​កម្ម​ដែល​បណ្តេញ​លោក​មិន​ឲ្យ​នៅ​ជា​មួយ កាល​លោក​នៅ​ជា​កុមារ​នោះ​ បណ្តាល​បិទ​បាំង​មិន​ឲ្យ​លោក​ឃើញ ឬ​គិត​នឹក​ដល់​ទ្បើយ ។


ថ្ងៃ​មួយប្រេត​ជា​បង​ប្រុស​ ដែល​យំ​សោក​សុំ​អង្វរ​មាតា​បិតា​ដែល​មាតា​បិតា​បណ្តេញ​លោក​ ត្រូ​វ​បាន​ជួប​​នឹង​លោក ហើយ​យំ​សោក​រៀប​រាប់​ប្រាប់​ថា មាតា​បិតា​គ្រួសារ​ទាំង​អស់ ស្លាប់​ទៅ​កើត​ជា​ប្រេត​អត់​ឃ្លាន​វេទនា​ណាស់​ មាន​មាត់​តូច​ប៉ុន​ក្តិត​ម្ជុល ។

លោក​ឮ​ដូច្នេះ​ហើយ​មាន​សេចក្តិ​សង្វេគ អាណិត​អាសូ​ពន់​ពេក ទើប​លោក​ធ្វើ​ទាន​ចំពោះ​សង្ឃ ឧទ្ទិស​ផល​ឲ្យ​ដល់​ប្រេត​ទាំង​នោះ ផល​នោះ​ ក៏​បាន​តែ​ប្រេត​ជា​បង​ប្រុស​មួយ​ប៉ុណ្ណោះ ដល់​ពេល​ខាង​ក្រោយ​មក​ ទើប​បាន​ដល់​ប្រេត​ទាំង​នោះ ក៏​បាន​ក្លាយ​ខ្លួន​ជា​រុក្ខ​ទេវតា​ក្នុង​ពេល​នោះ​ហោង ដោយ​អំណាច​ទាន​ដែល​ហិរិកភិក្ខុ​ជា​ព្រះ​អរហន្ត​លោក​ឧទ្ទិស​ឲ្យ ។


ហិរិភិក្ខុ​ និង​ភិក្ខុ​ទាំង​ ១២ អង្គ​នាំ​គ្នា​ទៅ​ក្រាប​ទូល​ព្រះ​មាន​ព្រះ​ភាគ អំពី​រឿង​ប្រេត​នោះ. ព្រះ​មាន​ព្រះ​ភាគ​ទ្រង់​ប្រជុំ​បរិស័ទ ហើយ​សំដែង​ធម៌​ទេសនា ប្រារព្ធ​រឿង​ប្រេត​នោះ​ ដល់​ទី​បំផុត​ទ្រង់​ប្រកាស​អរិយ​សច្ច​ធម៌ ៤ ប្រការ​មនុស្ស និង​ទេវតា​ទាំង​ទ្បាយ ដែល​បាន​ស្តាប់​ ក៏​បាន​សម្រេច​មគ្គផល​តាម​និស្ស័យ​រៀង​ខ្លួន ។

អត្តបទ​នេះ​ដក​ស្រង់​ចេញ​ពី​សៀវភៅៈ ប្រជុំជាតក
វាយ​អត្ថបទ​ដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
 
Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
) [1] => Array ( [shortcode_id] => 2 [shortcode] => [ADS2] [full_code] => c ) ) )
អត្ថបទអ្នកអាចអានបន្ត
ផ្សាយ : ០៦ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ១២,០២៥ ដង)
សាប​ព្រោះ​ពូជ​ក្នុង​ស្រែ​ល្អ តែង​បាន​ផល​តាម​គាប់​ចិត្ត
ផ្សាយ : ២៥ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១៦,១៤០ ដង)
ទោស​បាណាតិបាត និង​ទោស​នៃ​សេចក្តី​កំណាញ់
៥០០០ឆ្នាំ បង្កើតក្នុងខែពិសាខ ព.ស.២៥៥៥ ។ ផ្សាយជាធម្មទាន ៕
CPU Usage: 3.59
បិទ
ទ្រទ្រង់ការផ្សាយ៥០០០ឆ្នាំ ABA 000 185 807
   ✿ សម្រាប់ឆ្នាំ២០២៤ ✿  សូមលោកអ្នកករុណាជួយទ្រទ្រង់ដំណើរការផ្សាយ៥០០០ឆ្នាំជាប្រចាំឆ្នាំ ឬប្រចាំខែ  ដើម្បីគេហទំព័រ៥០០០ឆ្នាំយើងខ្ញុំមានលទ្ធភាពពង្រីកនិងរក្សាបន្តការផ្សាយតទៅ ។  សូមបរិច្ចាគទានមក ឧបាសក ស្រុង ចាន់ណា Srong Channa ( 012 887 987 | 081 81 5000 )  ជាម្ចាស់គេហទំព័រ៥០០០ឆ្នាំ   តាមរយ ៖ ១. ផ្ញើតាម វីង acc: 0012 68 69  ឬផ្ញើមកលេខ 081 815 000 ២. គណនី ABA 000 185 807 Acleda 0001 01 222863 13 ឬ Acleda Unity 012 887 987  ✿✿✿