សូម​គោរ​ព​ថ្លែង​អំណរ​គុណ​ ចំពោះ​សប្បុរស​ជន​​​ទាំង​អស់​​គ្នា​ ទាំង​​អស់​​អង្គ​​ ដែល​បាន​​បរិច្ចាគ​​ទាន ​​​ទ្រ​ទ្រង់​​ការ​ងារ​​​ធម្ម​ទាន​​របស់​​​​៥០០០​ឆ្នាំ​ ។ សូម​លោក​អ្នក​​បាន​​សម្រេច​​នូវ​បុណ្យ​​នៃ​​ធម្ម​ទាន​​នេះ​ ។​ សូម​លោក​​អ្នក​​ មាន​​​នូវ​​សេចក្តី​សុខគ្រប់​​ប្រការ​ ​ ។ ជួយទ្រទ្រង់ ៥០០០ឆ្នាំ ដោយបរិច្ចាគទានមក: ផ្ញើមក Mr. Srong Channa Tel: 081 81 5000 ១. ផ្ញើតាម វីង acc: 00126869(លុយខ្មែរ) ឬ TrueMoney ផ្ញើមកលេខ 081 815 000 ២. គណនី ABA: 000185807 ឬ Acleda: 0001 01 222863 13 ៣. លោកអ្នកនៅក្រៅ​ប្រទេស​អាច​ផ្ញើ​តាម MoneyGram ឬ WESTERN UNION ឬតាមគណនីធនាគារខាងក្រោម​នេះ ៖ Account Name: Srong Channa Account Number: 000185807 Bank Name : ADVANCED BANK OF ASIA LIMITED Bank Address: No. 148,Preah Sihanouk Blvd., Phnom Penh, Cambodia. SWIFT Code: ABAAKHPP ឬ Account Name: Srong Channa Account Number: 0001 01 222863 13 Bank Name : ACLEDA Bank Plc. Bank Address: #61, Preah Monivong Blvd., Sangkat Srah Chork, Khan Daun Penh, Phnom Penh, Cambodia. SWIFT Code: ACLBKHPP តារាង​​រាយ​​​នាម​​ (​សម្រាប់​​ខែ​​មិថុនា២០១៩)៖ តារាង​​រួម​ប្រចាំ​​ឆ្នាំ​២០១៩ ថ្ងៃ ឈ្មោះ ចំនួន ប្រទេស តាម​​រយៈ ​​ ឧបាសិកា កាំង ហ្គិចណៃ (៦០០ដុល្លា) សម្រាប់ ឆ្នាំ ២០១៩ ភ្នំពេញ ផ្ទាល់ ​​​​ - ឧបាសក ទា សុង និងឧបាសិកា ង៉ោ ចាន់ខេង - លោក សុង ណារិទ្ធ - លោកស្រី ស៊ូ លីណៃ និង លោកស្រី រិទ្ធ សុវណ្ណាវី - លោក វិទ្ធ គឹមហុង​ - លោក អ៉ីវ វិសាល និង ឧបាសិកា សុង ចន្ថា - លោក សាល វិសិដ្ឋ អ្នកស្រី តៃ ជឹហៀង - លោក សាល វិស្សុត និង លោក​ស្រី ថាង ជឹង​ជិន - អ្នកនាង សាល រីណា - លោក លឹម សេង ឧបាសិកា ឡេង ចាន់​ហួរ​ - លោក ឡេង គីមសាន - កញ្ញា លឹម​ រីណេត និង លោក លឹម គឹម​អាន - លោក សុង សេង ​និង លោកស្រី សុក ផាន់ណា​ - លោកស្រី សុង ដា​លីន និង កញ្ញា សុង​ ដា​ណេ​ - លោក​ ទា​ គីម​ហរ​ អ្នក​ស្រី ង៉ោ ពៅ - កញ្ញា ទា​ គុយ​ហួរ​ កញ្ញា ទា លីហួរ​ - កញ្ញា ទា ភិច​ហួរ បានទ្រទ្រង់ ៥០០០ឆ្នាំ(១៤៤០ដុល្លា)សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ​​ ភ្នំពេញ ផ្ទាល់ ​​ ឧបាសិកា តាន់ ស៊ីវឡេង (៥០០ដុល្លា) សម្រាប់ ៥ឆ្នាំ ២០១៦-២០២០ កាណាដា អ៊ំប្រុស ​​ លោក អ៊ឹង ឆៃស្រ៊ុន និងភរិយា ឡុង សុភាព ព្រមទាំង​បុត្រ(១២០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ តាមរយៈឧបាសិកា ជុន ស៊ូគី ភ្នំពេញ Wing ​​ ឧបាសិកា ទេព សុគីម(១២០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ កំពង់ឆ្នាំង Wing ​​ ឧបាសក ឌៀប ថៃវ៉ាន់(១២០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ភ្នំពេញ ធនាគារ ​​​ ឧបាសិកា ជូ ឆេងហោ (១២០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ​កំពង់ឆ្នាំង ធនាគារ ​​ ឧបាសក ប៉ក់ សូត្រ ឧបាសិកា លឹម ណៃហៀង ឧបាសិកា ប៉ក់ សុភាព ព្រមទាំង​កូនចៅ (៣០០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ USA សុភ័ក្រ ឧបាសិកា សុភ័ក្រ កំពង់ធំ (៣០ដុល្លា ) សម្រាប់ ឆ្នាំ២០១៩ កំពង់ធំ ផ្ទាល់ ឧបាសិកា Sokoun Thim (៦០០ដុល្លា) សម្រាប់ ឆ្នាំ២០១៩ USA Money gram ​ ឧសិ.អូយ មិនានិងឧ សិ គាត.ដន 60$ ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ លោក ឃន វណ្ណៈ អ្នកស្រី អ៊ឹម ទិត្យបូរមី 30$ លោកអ៊ូ គិម សេង អ្នកគ្រូ ហេង វាទិនី 20$ ភ្នំពេញ ​ ឧបាសិកា ខេង ច័ន្ទលីណា ៥០ដុល្លា ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ សៀមរាប ​ ឧបាសិកា ពាញ ម៉ាល័យ និង ឧបាសិកា អែប ផាន់ស៊ី (១២០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ សៀមរាប ​ ឧបាសិកា សំ ចន្ថា និងក្រុមគ្រួសារ (១២០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ភ្នំពេញ ​ ឧបាសក ពេជ្រ សារ៉ាន់ និង ឧបាសិកា ស៊ុយ យូអាន(២០០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ភ្នំពេញ ​ អគ្គបណ្ឌិត ប៊ុត សាវង្ស(១០០០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ភ្នំពេញ ​ ឧបាសក គៀង​ សម្បត្តិ និង ឧបាសិកា ថាច់ ថីប៉ៀក (២០០ដុល្លា) ប្រចាំឆ្នាំ ២០១៩ USA ​ ឧបាសិកា ពេជ្រ សុភាព និង ស្វាម៉ី (១២០ដុល្លា) ឧបាសិកា វ៉ាចន្ថា និង កុម៉ារី វង្ស អារីយ៉ា (៣៥ដុល្លា) ប្រចាំឆ្នាំ ២០១៩ ភ្នំពេញ ​ ឧបាសិកា អ៊ូច សារៀង (១០០ដុល្លា) ប្រចាំឆ្នាំ ២០១៩ បាត់ដំបង ​ ឧបាសិកា ឈិត ឈុនលាង(១២០ដុល្លា) ប្រចាំឆ្នាំ ២០១៩ ​ ឧបាសិកា ស៊ីវ យក់លុយ(៥០០ដុល្លា) ប្រចាំឆ្នាំ ២០១៩ ​ ឧបាសិកា ហេង ហាវ(២០០ដុល្លា) ប្រចាំឆ្នាំ ២០១៩ ​ ឧបាសក កាន់ គង់ ឧបាសិកា ជីវ យួមព្រមទាំងបុត្ត និងចៅ(៦០០ដុល្លា) ប្រចាំឆ្នាំ ២០១៩ USA PayPal ​ ឧបាសិកា ម៉ៅ លន់ ព្រមទាំងបុត្ត និងចៅ(១០០ដុល្លា) ប្រចាំឆ្នាំ ២០១៩ USA PayPal ​ ឧបាសិកា ម៉ៅ ម៉ារង(១០០ដុល្លា) ប្រចាំឆ្នាំ ២០១៩ USA PayPal ​ ឧបាសក គឹម ឌី និង ឧបាសិកា គឺម ស៊ូលី ព្រមទាំងកូនចៅ (១២០ដុល្លា) ប្រចាំឆ្នាំ ២០១៩ ​ ឧបាសិកា ច័ន្ទ បុប្ផាណា និងក្រុមគ្រួសារ (៣០០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ​ ឈៀវ ពន្លឺ(១០០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ​ ឧបាសក ចាប សុផល និងឧបាសិកា ហេង ជា និងកូនចៅ (៣០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ​ ឧបាសិកា ប៉ោរ លន់(៣០០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ​ ឧបាសិកា រស់ ជិន (១២០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ​ ឧបាសិកា នូ ចាន់វាសនា(៦០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ឧបាសក ប៉ែន សំខាន់ និងភរិយា ព្រមទាំងបុត្រ(៥០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ឧបាសក ជឹង ចាយហេង និងឧបាសិកា ណៃ ឡាង (១០០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ តាន់ កុសល និង ជឹង ហ្គិចគៀង (១២០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ សុខ សុភ័ក្រ និង ជឹង ហ្គិចរ៉ុង (១០០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ឧបាសក សោម រតនៈ(១២០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ឧបាសិកា មុត មាណវី(៦០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ក្រុមពុទ្ធបរិស័ទ ធម្មសង្គហៈ(៦០០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ​ ឧបាសក​ ធាម​ទូច​ និង​ ឧបាសិកា​ ហែម​ ផល្លី​ ព្រមទាំង​កូន​ចៅ​សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ (១០០ដុល្លា) ​ ឧបាសក ចន្ទ ដារ៉ារិទ្ធសម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ (៥០ដុល្លា) ឧបាសិកា លាង រាសី និងស្វាមី ព្រមទាំងកូនចៅសម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ (៦០ដុល្លា) ​១ ឧបាសក ម៉ៅ សុខ ៥៤ដុល្លា សៀមរាប ធនាគារ ២ ឧបាសក ធី សុរិុល ឧបាសិកា គង់ ជីវី ព្រមទាំងបុត្រាទាំងពីរ នៅបារាំង ១៥០ដុល្លា បារាំង ធនាគារ ​៣ ឧបាសក ឆាង ឌឿម និង ឧបាសិកាលឹម សារឹម ២០ដុល្លា វីង ​៤ ស៊ីម ប៉ូឡូ និង ភរិយា ព្រមទាំងបុត្រ ២០ដុល្លា ​៥ ឧបាសិកាស៊ីវ ហ៊ាង ២០ដុល្លា ​៦ ឡាំ លីម៉េង ១០ដុល្លា ​៧ ឧបាសិកា ទុយ មុំ ព្រៃវែង (៥០ដុល្លា) សម្រាប់ប្រចាំឆ្នាំ២០១៩ ៥០ដុល្លា ​៨ ប្អូន ស៊ុត វាសនា, ប្អូន ចន កែវ , ប្អូន ឌៀប សុផាន នៅកូរ៉េ ៥០ដុល្លា ​៩ ឧបាសក សៅ គីមសាន្ត ២០ដុល្លា ​១០ ឧបាសិកា ត្រាវ ដារ៉ាត់ និង ឧបាសិកា ត្រាវ ដារ៉ែន ៥០ដុល្លា ​១១ ឧបាសិកា សែម សុវណ្ណី ១០ដុល្លា ១២ ឧបាសិកា ម្ចាស់រោងពុម្ព គីម​ឡុង ៥០ដុល្លា ខ្ញុំ​ចង់​បរិច្ចាគ​ទាន ចុច​ទី​នេះ កំណត់​សំគាល់ៈ - ៥០០០ឆ្នាំបាន​ជួល​ Server ផ្ទុកឯកសារចំនួន​ ៤ ដើម្បី​បម្រើការ​ផ្សាយឲ្យ​បាន​ល្អ​ឡើង - Dedicate Server 500GB ដែល​៥០០០​ឆ្នាំចំណាយ 174ដុល្លា ក្នុងមួយខែ - Share Server Unlimited ដែល​៥០០០​ឆ្នាំចំណាយ 270ដុល្លា ក្នុង៦ខែ (ចំនួន 3) - ក្រៅពីនេះ ៥០០០​ឆ្នាំបាន​ចំណាយលើ​ ប្រាក់ខែបុគ្គលិក​ម្នាក់ 250ដុល្លា ក្នុង​មួយខែ - សេវាលំហែទាំគេហទំព័រ ឲ្យ Web Developer 50ដុល្លា​ ក្នុង​មួយខែ​ - ប្រចាំឆ្នាំ កម្មវិធីទូរស័ព្ទ និងចំណាយផ្សេងៗ - រួម​និង​ចំណាយ​ផ្សេង​ៗ ក្នុង​ការ​ងារ​​ផ្សាយ​ផ្ទាល់​ព្រះ​ធម៌ និង​កិច្ច​ការ​ធម្ម​ទាន​ផ្សេងៗ​ទៀត​ ។ ក្រុម​ការ​ងារ​បច្ចុប្បន្ន​៥០០០​ឆ្នាំៈ - ឧបាសក​ ស្រុង-ចាន់​ណា (គ្រប់​គ្រងទូទៅ) - លោក​ ស្រុង-យូហេង (បុគ្គលិកជំនួយ) - ភិក្ខុបញ្ញាបជ្ជោតោ ទេព-បញ្ញា (ការងារ​ថត​ផ្សាយ​ផ្ទាល់) - Website Developer - iOS& Android App Deverlop Team ​​ ក្រុមបង្កើតវីដេអូធម៌ តំណផ្សេងៗ ការងា​រ​ស្កាន​គម្ពី​រ​ព្រះត្រៃ​បិដក​ កិច្ចការងារ​ផ្សាយ​ផ្ទាល់​ព្រះធម៌ បញ្ជីឆ្នាំ២០១១-២០១២ បញ្ជីឆ្នាំ២០១៣ បញ្ជីឆ្នាំ២០១៤ បញ្ជីសរុបតាំងពីចាប់ផ្តើមដល់ចុងឆ្នាំ២០១៤ បញ្ជីសរុបតាំងពីចាប់ផ្តើមដល់ចុងឆ្នាំ២០១៥ បញ្ជីសរុបតាំងពីចាប់ផ្តើមដល់ចុងឆ្នាំ២០១៦ បញ្ជីសរុបតាំងពីចាប់ផ្តើមដល់ចុងឆ្នាំ២០១៧

របៀបធ្វើគម្ពីរស្លឹករឹត គម្ពីរនេះ កើតមាននៅប្រទេសកម្ពុជា អស់កាលយូរលង់ហើយ ។ តាំងពីមានព្រះពុទ្ធសាសនា ផ្សាយចូលមកដល់ប្រទេសកម្ពុជាកាលណា គេឃើញមានគម្ពីរស្លឹករឹត តាំងពីពេលនោះមក ។ ក្នុងសម័យដើម, ព្រះពុទ្ធវចនៈ ទាំងព្រះវិន័យ ព្រះអភិធម្ម ទាំងបាលី សម្រាយក្ដី ក្បួនហោរាស្ត្រ តម្រា សម្រាប់ទស្សន៍ទាយក្ដី ច្បាប់ផ្សេង ៗ សម្រាប់គ្រប់គ្រងប្រទេស មានច្បាប់ "ជ័យជេដ្ឋា" ជាដើមក្ដី នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា សុទ្ធតែគេចារចុះលើស្លឹករឹត ឬ ក្រាំងទាំងអស់ ដោយគេនិយមថាជាថាវរវត្ថុជាប់រឹងមាំ តម្កល់ទុកបានយូរអង្វែង ។ឯរបៀបដែលធ្វើស្លឹករឹតអោយបានចារជាអក្សរ កើតមានដូចតទៅនេះ ៖ ក- មុនដំបូងស្វែងរកដើមស្លឹករឹត ស្លឹករឹត ជារុក្ខជាតិព្រៃ ដុះនៅលាយឡំជាមួយនឹងឫស្សី និងរុក្ខជាតិផ្សេង ៗ ជារុក្ខជាតិមានតែដើម ធាង ស្លឹក ដុះចេញមកជាកំពូលប៉ុណ្ណោះ គ្មានមែកទេ (សម្បូរជាងគេនៅខេត្តក្រចេះ) ។ កាលណាគេត្រូវការប្រើប្រាស់ គេកាប់យកតែកំពូលរបស់វា មកកាត់ជាបីកំណាត់ - កំណាត់ខាងគល់ គេយកទ្រនុងចេញ, ទ្រនុងយកទៅធ្វើជាខ្នួច ឬចំណងផ្សេង ៗ រីស្លឹក គេយកទ្រនុងរបស់វាមកដេរភ្ជាប់ធ្វើជារនាំង សម្រាប់បាំង ឬ ប្រក់ ។ - កំណាត់ខាងកណ្ដាល ធ្វើជាស្លឹករឹត សម្រាប់ចារ ឬសរសេរអក្សរជាគម្ពីរ ឬក្បួនច្បាប់ផ្សេង ៗ ពីព្រោះវាស្មើ មិនរៀវ មិនក្រាស់ - ស្ដើង ។ - កំណាត់ខាងចុង គេដេរភ្ជាប់ដោយទ្រនុងរបស់វាធ្វើជាភ្ជល់ ។ ចំពោះស្លឹករឹត ដែលគេយកមកចារជាអក្សរ ចារឹកជាគម្ពីរ ឬក្បួនច្បាប់ផ្សេង ៗ, មុនដំបូង គេត្រូវយកស្លឹករឹតទៅសក សកអោយអស់ទ្រនុង ចៀរអោយស្មើ យកទៅហាលថ្ងៃអោយស្ងួត រួចហើយយកទៅហាលសន្សើមពេលយប់ ដើម្បីអោយវាលាកត្រង់មកវិញ ។ រួចគេធ្វើប្រដាប់សម្រាប់ចោះប្រហោង ២ លែជា ៣ ភាគ ចម្ងាយពីគ្នា ២០ សង្ទីម៉ែត្រ ចោះប្រហោង ២ ចម្ងាយពីគ្នាដូចស្លឹករឹតដែរ យកឆ្អឹងឆត្រ ១ គូ សម្រួចអោយត្រង់ ដោតនៅប្រហោងក្របខាងក្រោម រួចយកស្លឹករឹតដែលចោះប្រហោង ២ ហើយ ទៅចុះស៊កចំដែកស្រួចទាំង ២ ។ លុះស៊កបាន ចំនួន ២០០ សន្លឹកហើយ ត្រូវយកក្របមួយទៀត ទៅដាក់ពីលើ ស៊កអោយចំប្រហោងទាំងពីរ រួចបញ្ចូលទៅក្នុងផ្នោះ - ឃ្នាប ។ ផ្នោះនោះ គេធ្វើដោយឈើមានខ្លឹម រឹង មានប្រហោងទាំងពីរខាង ទំហំល្មមដាក់ស្លឹករឹតចូល បណ្ដោយក៏ប្រវែងស្លឹករឹតដែរ ។ លុះបញ្ចូលទាំងស្លឹករឹត ទាំងក្របហើយ គេរឹតដោយដែកអង្គំ ឬ ស្នៀតអោយណែនរឹងដូចឈើ រួចហើយផ្ដេកផ្នោះច្រឹបស្លឹករឹតដែលលើសចោលទុកត្រឹមតែប្រវែង ៥៥ សង់ទីម៉ែត្រ រួចយកដែលឈូសដ៏មុត ឈូសអោយស្មើបណ្ដោះអាសន្នទើបដោះចេញពីផ្នោះ យកខ្សែទ្រនុងរឹតមកចងបណ្ដោះអាសន្នរួចយកទៅ ឆ្អើរភ្លើង ឆ្អើរល្មមហើយទើបបកពង្រាយយកទៅវាយបន្ទាត់ ជា ៥ ឬ តាមតែលៃលក ។ ខ- របៀបវាយបន្ទាត់ មុននឹងចារ គេត្រូវវាយបន្ទាត់លើស្លឹករឹតជាមុនសិន ទើបចារទៅវាត្រង់ ។ ឯរបៀបវាយបន្ទាត់ ដូចខាងក្រោមនេះ៖ គេយកឈើបន្ទះទំហំ ទោល ២ សង់ទីម៉ែត្រ បន្ទារ ៣ សង់ទីម៉ែត្រ ឈូសអោយស្អាត យកមកវាយជាផ្នោះរាងបួនជ្រុងទ្រវែង បណ្ដោយប្រវែង ៧០ សង់ទីម៉ែត្រ ទទឹងប្រវែង ២០ សង់ទីម៉ែត្រ អោយរឹងមាំ រួចអារ - ក្រិត ៦ គំនូសឃ្លាតពីគ្នា ១ សង់ទីម៉ែត្រ ។ នៅចុងសងខាងផ្នោះ ត្រូវចោះប្រហោងទាំង ២ ខាងអោយធំ ខាងដើមមាន ៦ ខាងចុងមានតែ ១ យកឫស្សីបិតអោយមូលស្អាត ធ្វើរបួតស៊កចូលក្នុងប្រហោងនៅចុងសងខាងផ្នោះនោះ រួចយកខ្សែអំបោះដែលគេវេញអោយរឹងមាំ អោយឆ្មារល្មមធ្វើ បន្ទាត់បាន ទៅចងរបួតម្ខាងដែលមានតែ ១ រួចយកចុងខ្សែម្ខាងទៀតទៅចងនឹង របួតទាំង ៦ ដែលនៅចុងផ្នោះម្ខាងទៀត ។ គេចងរបៀបនេះ ដើម្បីងាយរឹតខ្សែទាំង ៦ អោយតឹងស្មើគ្នា ។ បើខ្សែណាមួយធូរ គេរឹតតែរបួតដែលចងខ្សែនោះ ។ គេដាក់ខ្សែនីមួយ ៗ អោយចំកម្រិតដែលអារអង្កន់ជាស្នាម រួចយកធ្យូងយ៉ាងខ្មៅ មកបុកអោយម៉ដ្ឋលាយជាមួយទឹកអោយខាប់ យកស្រកីដូងដំអោយទក់ជ្រលក់ទៅនឹងទឹកធ្យូង រួចលាបខ្សែបន្ទាត់ទាំង ៦ កូតទៅកូតមក អោយសព្វ រួចយកស្លឹករឹត ទៅដាក់តម្រៀបលើក្ដារស្មើ រៀបអោយត្រឹមលើខ្សែបន្ទាត់ ទាំងផ្នោះដាក់ទទឹងស្លឹករឹតខាងដើមខាងចុង លៃទុក ៤ សង់ទីម៉ែត្រ វាយបន្ទាត់ ១ ទុកជាខ្នាតសិន រួចហើយទើបចាប់វាយបណ្ដោយស្លឹករឹត ៥ បន្ទាត់ ឬ ៦ បន្ទាត់ តាមតែពេញចិត្ត ។ គ- របៀបចារអក្សរ មុននឹងចារ ត្រូវមានឧបករណ៍ ៣ គឺៈ ១- ឈើទ្រនាប់ ឈើទ្រនាប់សំប៉ែតប្រវែង ៣០ សង់ទីម៉ែត្រ បន្ទារប៉ុនស្លឹករឹត ឈូសអោយស្អាត យកសាច់សំពត់ដេរស្រោបពីក្រៅ ដើម្បីចារទៅទន់ផង ទប់កុំអោយរអិលផង ។ ២- ស្នាប់ដៃ ស្នាប់ដៃធ្វើដោយស្លឹករឹត ១ សន្លឹក រង្វង់ប៉ុនឈើទ្រនាប់សម្រាប់ស្រោបពីលើឈើទ្រនាប់ រួចច្រកស្លឹករឹតចូលក្នុងស្នាប់ដៃ ដើម្បីចារទៅកុំអោយរអិល ។ ៣- ដែកចារ ដែលចារដងឈើមូល ស្រួចដើមស្រួចចុង គេបង្កប់ដែកទាំងពីរខាង សំលៀងនឹងថ្មអោយមូល - មុត ។ (គេច្រើនយកម្ជុលដេរយន្តខាងគល់ ពីព្រោះ វារឹងមុតស្អាតល្អ) ។ ចាប់ផ្ដើមចារ ត្រូវយកស្លឹករឹតមួយសន្លឹកម្ដង បញ្ចូលក្នុងស្នាប់ដៃដាក់ស្នាប់ដៃនៅខាងលើបង្គាបមេដៃខាងឆ្វេង យកដែកចារកាន់ដៃខាងស្ដាំ ដាក់សង្កត់លើ មៃដៃ ខាងឆ្វេងលៃអោយល្មមទើបចាប់ផ្ដើមចារតទៅ ចារម្ខាងអស់ហើយ ត្រឡប់ ចារម្ខាងទៀត ។ ចុះលេខរៀងនៅដើមសន្លឹកជួនកាលគេប្រើជាអក្សរ ។ ឃ- របៀបលុបអក្សរ កាលណាគេចារអក្សរឡើងស្លឹករឹតហើយ គេលែងហៅថា ស្លឹករឹតទៀតហើយ គឺហៅថា "សាស្ត្រា" វិញ ។ ចារហើយត្រូវលុបអក្សរទៀត ទើបមើលបាន ។ លុះអក្សរ គឺធ្វើអក្សរអោយមើលឃើញច្បាស់ ។ គេត្រូវរកធ្យូងម្រែងភ្លើងយ៉ាងខ្មៅ លាយជាមួយជ័រទឹកយ៉ាង ថ្លាកូរអោយចូលគ្នាសព្វ រួចយកសាច់ក្រណាត់មកចងជាកញ្ចប់ជ្រលក់ក្នុងទឹកខ្មៅ យកជូតអក្សរលើស្លឹករឹត ជូតអោយពេញទាំងអស់ ទោះជាស្លឹករឹតទទេក៏ដោយ ។ ជូតសព្វហើយ ត្រូវយកដីខ្សាច់ល្អិតម៉ត់ស្អាត ទៅបាចលើស្លឹករឹត រួចយកក្រណាត់ទៅជូត ដៃម្ខាងទ្រាប់ក្រណាត់ទាញស្លឹកសាស្ត្រា ដៃម្ខាងទៀតទ្រាប់ក្រណាត់ទប់ ។ ធ្វើដូច្នេះ ទាល់តែអស់ជ័រទឹកស្អាតរលីង រួចយកទៅហាលថ្ងៃអោយស្ងួតស្រួល ទើបប្រមូលយកមកតម្រៀបស្លឹកតាមលេខទំព័រ មួយកណ្ឌម្ដង ៗ ដរាបដល់ចប់ ១ គម្ពីរ រួចហើយ រៀបចំឈូសដុសខាត់ អោយស្អាត ដើម្បីទឹបមាស ។ ង- របៀបឈូសសម្អាត លុះដល់អក្សរមើលឃើញច្បាស់ហើយ គេត្រូវឈូស ដុសខាត់អោយស្អាតសម្រេច ដើម្បីទឹបមាស ។ មុនដំបូង គេត្រូវឈូសឈើធ្វើក្រប ២ ទៀត សម្រេចមានទំហំ ប្រវែង ៥៥ សង់ទីម៉ែត្រ បន្ទារ ៥,៥ សង់ទីម៉ែត្រ ទោល ២ សង់ទីម៉ែត្រ ២ បន្ទះ ចោះប្រហោង ២ ដូចមុន រួចយកទ្រនុងរឹតយ៉ាងរឹងមាំ ១ គូ បិតអោយមូលស្អាត សម្រួចចុងដោតក្នុងប្រហោងក្របខាងក្រោមបញ្ឈរឡើងរួចយកស្លឹកទទេពីរសន្លឹកសិន ទើបស៊កស្លឹកដែលមានអក្សរជាបន្តបន្ទាប់ដល់ចប់ លុះចប់ហើយ ត្រូវស៊កសន្លឹកទទេ ២ សន្លឹកទៀត រួចទើបបញ្ចូលទៅក្នុងផ្នោះ រឹតអោយណែនរឹងដូចឈើ សំលៀងដែកឈូសអោយមុតស្មើ ឈូសអោយស្មើនឹងក្របទាំងពីរខាង យកក្រដាសខាត់សាច់ល្អិត ខាត់អោយឡើងរលោង រួចហើយទើបយកទឹកម្រ័ក្សណ៍យ៉ាងថ្លា លាបពេញទាំងអស់ យកទៅហាលថ្ងៃមួយស្របក់ធំ រួចយកជាតិហិង្គុលពណ៌ក្រហម បុកអោយម៉ដ្ឋ លាយដោយម្រ័ក្សណ៍ លាបពីលើម្រ័ក្សណ៍ទៀត ទុកអោយស្ងួតល្អ ទើបចាប់ផ្ដើមទឹបមាស ។ ច- រៀបទឹបមាស មុនដំបូង គេវាស់ចែកសាស្ត្រាជាបីភាគស្មើគ្នា ភាគខាងដើម និងខាងចុងគេទឹបមាស ភាគកណ្ដាល គេទុកនៅជាជាតិហិង្គុលក្រហមដដែល ។ មុននឹងទឹប គេយកមើមខ្ទឹមស ទៅមុខអោយល្អិតម៉ដ្ឋខៃ យកស្បៃមុងទៅខ្ចប់ រួចជូតអោយសព្វ ទើបយកមាសសន្លឹកសុទ្ធ ទៅបិទពីលើអោយរាបស្មើល្អ មួយសន្លឹកម្ដង ៗ រួចហើយគ្របអោយជិតចំនួន ៧ ទៅ ១០ ថ្ងៃ ទើបបករំគាយសន្លឹកចេញ រៀបចំស៊កខ្សែមួយកណ្ឌម្ដង ៗ ។ ឆ- របៀបធ្វើខ្សែសាស្ត្រា ខ្សែសាស្ត្រា គេធញវើដោយអំបោះស្លាត់ ដែលមានជាតិរលោង - ទន់ គេយកទៅជ្រលក់អោយមានពណ៌ផ្សេង ៗ រួចក្រងចាក់ជាកន្ទុយកណ្ដុរ ៤ ឬ ៥ ធ្លុង រឹតអោយណែន ម្ខាងទៀតទុកអោយមានកន្ទុយរំភាយ ។ រួចហើយយកខ្សែទៅដោតនៅប្រហោងស្លឹកសាស្ត្រាខាងឆ្វេងតែមួយទេ ប្រហោងខាងស្ដាំទុកចោល ។ មុនដំបូង ត្រូវដោតស្លឹកចំណងជើង បន្ទាប់មក ស្លឹកទទេ ២ សន្លឹកទៀត ស្លឹកដែលមានអក្សរ ខាងចុងបំផុត ស្លឹកទទេ ២ សន្លឹកទៀត រួចបញ្ចូលកន្ទុយខ្សែក្នុងកន្លះ រឹតអោយស្មើគ្រប់កណ្ឌ ។ លុះចប់មួយគម្ពីរហើយ ត្រូវតម្រៀបពីកណ្ឌទី ១ ដល់ចប់ រួចយកក្របទាំងពីរ ដាក់គាបគ្នា យកខ្សែអំបោះវេញអោយតឹង ២ ខ្សែ ដែលម្ខាងមានកន្លុះស៊កកន្ទុយខ្សែក្នុងកន្លុះ ទាំងពីរឆ្វេងស្ដាំ ព័ទ្ធ ២ - ៣ ជុំ រឹតអោយណែនស្មើគ្នាចងអោយជាប់ រួចហើយយកសំបកគម្ពីរមករុំ ។ ជ- របៀបធ្វើសំបកគម្ពីរ សំបកគម្ពីរ ជាគ្រឿងប្រដាប់ខាងក្រៅ គេធ្វើសម្រាប់រុំការពារគម្ពីរខាងក្នុងអោយល្អស្អាត ស្ថិតស្ថេរបានយូរ ។ គ្រឿងប្រដាប់នេះ គេថ្វើដោយ - ដំបូង គេយកទ្រនុងរឹតរើសយកតែរឹង ៗ មកកាត់ប្រវែងគម្ពីរ បិតអោយស្មើស្អាត យកអំបោះមកវេញធ្វើខ្សែកម្រង ក្រងអោយញឹក អោយបានទំហំធំជាងគម្ពីរ ៣ ដង ។ - យកសាច់ក្រណាត់សស្ងាត ទៅដេរស្រោបកម្រងទ្រនុង រឹតទុកជាយទាំងពីរខាង ប្រវែងល្មមបត់មកទល់គ្នា ឬ លើសបន្តិចក៏បាន ។ - យកសាច់សំពត់ល្អមានពណ៌ផ្សេង ៗ ឬ ហូល ។ល។ ស្រេះអង្កាំខ្លះផងក៏មាន រុំពីខាងក្រៅទៀត ។ - មានខ្សែដែលដេរដោយសាច់សំពត់ល្អ - សំប៉ែតប្រហែលជា ១ សង់ទីម៉ែត្រ ប្រវែជាង ១ ម៉ែត្រ ដេរភ្ជាប់ទៅនឹងសាច់សំពត់ខាងក្រៅ សម្រាប់រុំ កុំអោយរាត់រាយ ។ រៀបរៀងដោយ សម្ដេចព្រះមង្គលទេពាចារ្យ អ៊ុម ស៊ុម អគ្គាធិការនៃពុទ្ធិកសិក្សា ចៅអធិការវត្តមហាមន្ត្រី រាជធានី ភ្នំពេញ ប្រភព ដោយ៥០០០ឆ្នាំ

ថ្ងៃ​នេះ​ គេ​ហទំព័រ​៥០០០​ឆ្នាំ​ មាន​អា​យុ​គម្រប់​ ៨ឆ្នាំ​ គេហទំព័រ​៥០០០​ឆ្នាំ​ត្រូវបាន​បង្កើត​ឡើង​នៅ ខែពិសាខ ឆ្នាំថោះ ត្រីស័ក, ព.ស. ២៥៥៥ (ខែ​មិថុនា​ឆ្នាំ​២០១១ ) ក្នុង​​គោល​​បំណង ផ្សព្វ​​ផ្សាយ​​ព្រះធម៌​នៃ​​ព្រះ​សម្មា​សម្ពុទ្ធ ​តាម​ប្រព័ន្ធ​​​អ៊ីនធឺ​ណែត ដើម្បី​បញ្ជៀប​នូវ​សីលធម៌ ចរិយា​ធម៌ និងសេច​ក្តីថ្លៃថ្នូរ ទៅ​ដល់​ស្រទាប់​យុវវ័យនិង​ពុទ្ធ​បរិស័ទ​ទូទៅ​ទាំងក្នុង​ស្រុកនិង​ក្រៅ​ស្រុក។

កូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់!ពាក្យ​ចាស់​បុរាណ​បាន​ពោល​ហើយ គឺ​ថា (គិត​ធ្វើ​ឲ្យ​វែង) បាន​សេចក្តី​ថា​ធ្វើ​អ្វី​ក៏​ដោយ​ឲ្យ​មើល​ទៅមុខ​ មើល​ឲ្យ​វែង​ឆ្ងាយ ពោល​គឺ​ឲ្យ​សម្លឹង​មើល​អនាគត​កាល ។ ពាក្យ​នេះ​មាន​ន័យ​សំខាន់​ណាស់ ព្រោះ​មនុស្ស​ដែល​សម្លឹង​មើល​កិច្ចការ​ក្នុង​កាល​វែង​ឆ្ងាយ​នោះ រមែង​នឹង​បាន​ទទួល​នូវ​សេចក្តី​សម្រេច​ក្នុងកិច្ចការ​ផ្សេងៗ ដែល​ខ្លួន​ធ្វើ​ក្នុង​រយៈ​កាល​យូរ​ ។ ពាក្យ​ថា (កុំ​បែង​ខ្លី) គឺ​កុំ​គិត​ខ្លី ។មនុស្ស​ដែល​មើល​អ្វី​ខ្លី​ក្រញុច មើល​ឃើញ​អ្វី​នៅ​តែ​នឹង​មុខ មើល​ផង​ក្នុង​រយៈ​ខ្លី ប្រុស​ស្រី​ដូច​នេះ​គេ​ហៅ​ថា​មនុស្ស​គំនិត​ខ្លី ឬ​គំនិត​អុស​មួយ​បាយ រមែង​បាន​ទទួល​ផល​សម្រេច​ក្នុង​មួយ​ពេល​យ៉ាង​ខ្លី​តែ​ប៉ុណ្ណោះ មិន​មាន​អ្វី​ជាសំខាន់ ឡើយ​រួ​ច​ហើយ​ក៏​ត្រូវ​ដួល​ចុះ​អស់​ពី​ទី​ពឹង ។ ម្យ៉ាង​ទៀត មនុស្ស​គិត​ខ្លី រមែង​ធ្វើ​អ្វីៗ ដោយ​សេចក្តី​ប្រមាទ ធ្វើ​ដោយ​ប្រញាប់​មិន​គិត​មុខ​គិត​ក្រោយ ធ្វើ​ទៅ​តាម​តែ​ចំណែង រមែង​ក្តៅក្រហាយ​ក្នុង​កាល​ជា​ខាង​ក្រោយ​អស់​មួយ​ជីវិត ។ មនុស្ស​ខ្លះ​គិត​ខ្លី​ពេក​ក៏​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ឃាតកៈ មនុស្ស​ខ្លះ​ទៀត​ធ្វើ​អត្តឃាត ។ ល។ កាល​កូន​នឹង ធ្វើ​នូវ​កិច្ចការ​អ្វី​ក៏​ដោយ​កូន​ត្រូវ​សម្លឹង​ឲ្យ​វែង​ឆ្ងាយ ដូច​ពាក្យ​ថា (បិទ​ភ្នែកឲ្យ​ជិត សម្លឹង​ឲ្យ​ឆ្ងាយ) បើការងារ​នោះ​រឹត​តែ​ធំ​ដុំ និង​សំខាន់​បំផុត​ក្នុង​ជីវិត​កូន​ក៏​ត្រូវ​តែ​គិត​ឲ្យ​វែង​ឆ្ងាយ ជាទី​បំផុត ក្នុង​ជីវិត​កូន​ក៏​ត្រូវ​តែ​គិត​ឲ្យ​វែង​ឆ្ងាយ​ជាទី​បំផុត​ផង​ដែរ ហើយ​ត្រូវ​មាន​ស្មារតី​រក្សា​ឲ្យ​ខ្ជាប់​ខ្ជួន ។ កូន​មាន​គិត​ឃើញ​ទេ​ថា​ មាន​ការងារ​ខ្លះ មាន​តម្លៃ​ជាង​ជីវិត​របស់​យើង​រាប់​ដង​មិន​អស់​ទៅ​ទៀត ។ ជា​មួយ​នឹង​ការងារ​កូន​ត្រូវ​ចាំទុក​ថាៈ - ខ្លាច​លំបាក​តែ​ខ្ជិល មិន​ព្យាយាម មិន​រួច​ពី​សេចក្តី​លំបាក​ឡើយ ។ - ខ្វះ​សេចក្តី​អត់​ធន់ ការងារ​មិន​បាន​ល្អ ។ - ខ្វះ​ការ​តស៊ូ ការ​ងារ​មិន​សម្រេច ។ -រវល់​តែ​រឿង​ស្នេហា កាន់​ការ​ងារ​ធំ​មិន​បាន ។ -ព្រោះ​សេចក្តី​ប្រហែស​ធ្វេស ការ​ងារ​ដែល​ចេហ​ស្ទាត់​ហើយ​នោះ ត្រឡប់​ទៅ​ជាទទួល​បរាជ័យ​ដូច​បុគ្គល​ល្ងង់​ខ្លៅ ។ - រស់​នៅ​ដើម្បី​ធ្វើការ​មិន​មែន​ធ្វើ​ការ​ដើម្បី​ត្រឹម​តែ​រស់​នោះ​ទេ ។ - មិន​មាន​អ្នក​​ណា​គាំ​ទ្រ​យើង​ឲ្យ​ខ្ពង់​ខ្ពស់ ក្រៅ​អំពី​ខ្លួន​ឯង ដែល​គោរព​នូវ​ការ​ងារ​របស់​ខ្លួន​នោះ​ឡោះយ ។ - កុំ​ជា​មនុស្ស​ពិការ​ទាំង​ដែល​មាន​នូវ​អវយវះ​គ្រប់​គ្រាន់​ឲ្យ​សោះ ។ - ការងារ​អាក្រក់​នាំ​ទៅ​រក​ភាព​ងងឹត​ ឯ​ការងារ​ល្អ​នាំ​ទៅ​រក​ភាព​ភ្លឺ​ស្វាង ។ - ការ​ងារ​ដែល​ប្រាស​ចាក​ទោស​ជា​មង្គល​ដ៏​ឧត្តម ។ - ការងារ​ជា​អាយុ​ជីវិត ជា​កិត្តិយស ។ ល។ ការងារ​មាន​តម្លៃ​ជាង​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់ ព្រោះ​ការ​ងារ​នាំ​ឲ្យ​រួច​ផុត​ចាក​ទុក្ខ​ទាំង​ពួង ។ សេចក្តី​ទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​បាន​ពោល​ហើយ​នេះ​សម្រាប់​ឲ្យ​កូន​រៀន​គិត​ឲ្យ​វែង​ក្នុង​ជិវិត ។​ កាព្យ​បុរាណ គិត​អ្វី​ឲ្យ​វែង​កុំ​បែង​ខ្លី វិស័យ​ចង់​ស្រី​មើល​ឬក​ពា​ ផ្គាប់​ស្តេច​តោង​តាម​ព្រះហទយា ផ្គាប់​រាស្ត្រ​ដូច​គ្នា​តោង​មើល​ចិត្ត ។ ភ្ញៀវ​មក​តោង​មើល​អាការ​ចេញ ពោល​ពាក្យ​ម្តេច​មិញ​គង់​ឃើញ​ពិត ពាក្យ​ស្លែង​ក្រែង​ស្លូត​ជូន​ជា​មិត្ត ពាក្យ​ពិត​ជូន​ពាល​មាល​មិញ ។ ល ។ ស្លៀក​ស​សាង​ព្រត​ចិត្ត​នៅ​ខ្មៅ ចោល​ប្រាជ្ញ​តាម​ខ្លៅ​ចង់​ចៀស​បាប យក​វែក​ឲ្យ​ដឹង​រស​ប្រៃ​សាប យក​ខ្សាច់​មក​គាប​បាន​ប្រេង​ឬ ។ ឬស្សី​ធ្វើ​ក្លាក់​ដាក់​គ្មាន​ថ្នាំង គង​ស្គរ​គាំង​វាយ​មិន​ឮ សុរិយា​មិន​យក​ជា​ពន្លឺ ជឿ​ធឹ​អំពិល​អំពែក​សត្វ ។ អត្ថបទ​នេះ​ដក​ស្រង់​ចេញពី​សៀវភៅៈ ពាក្យ​ពេចន៍​ម៉ែឪ រៀបរៀង​ដោយៈ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ ប៊ុត សាវង្ស វាយ​អត្ថបទ​ដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ

កូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់!ការ​នៅ​រួម​ជា​មួយ​អ្នក​ដទៃ មិន​ថា​នៅ​របៀប​ជា​ភរិយា​ស្វាមី ជា​គ្រួសារ​មាតា​បិតា​កូន​ប្រុស​ស្រី ជា​ញាតិ​មិត្ត​ជា​អ្នក​រួម​ការងារ ឬ​ជា​អ្នក​រួម​សង្គម​នោះ​ឡើយ គឺ​កូន​ត្រូវ​រំពឹង​ដល់​ចិត្ត​បំណង សេចក្តី​ប្រាថ្នា​របស់​អ្នក​ដទៃ​នោះ​ៗ​នេះ​ជា​ការ​សំខាន់​យ៉ាង​ក្រៃ​លែង ។ នឹង​នៅ​ជា​មួយ​គ្នា​បាន​យូរ​ឬ​មិន​យូរ សុខ​សប្បាយ​ឬ​ក្តៅ​ក្រហាយ គឺ​នៅ​ត្រង់​ចំណុច​សំខាន់​នេះ​ឯងការ​យក​ចិត្ត​គេ​មក​ប្រៀប​នឹង​ចិត្ត​យើងនិង​យក​ចិត្ត​យើង​ទៅ​ប្រៀប​នឹង​ចិត្ត​គេ នេះ​ជា​កិច្ច​ដែល​គួរ​ធ្វើ ។ យើង​ធ្វើ​អ្វី​ក៏​ដោយ ត្រូវ​រំពឹង​ដល់​ផល​ប៉ះ​ពាល់ ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ផង ពេល​ខ្លះ​យើង​គិត​ថា យើង​ធ្វើ​ហើយ​យើង​នឹង​បាន​ផល​ប្រយោជន៍​តែ​អ្នក​ដទៃ គេ​អាច​ក្តៅ​ក្រហាយ​ព្រោះ​ការ​ធ្វើ​របស់​យើង​ក៏​មាន​ដែរ ។ ទើប​គួរ​ជៀស​វាង​នូវ​ចំណុច​នេះ​ឲ្យ​បាន មិន​ត្រូវ​សាង​សេចក្តី​សម្រេច លើ​សេចក្តី​ក្តៅ​ក្រហាយ​នៃ​អ្នក ដទៃ​ឡើយ អ្នក​ដទៃ​មិន​ពេញ​ចិត្ត​ឲ្យ​យើង​ទៅ​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​ក្តៅ​ក្រហាយ​ដូច​តែ​គ្នា ត្រូវ​នឹង​ដល់​ចិត្ត​យើង​ចិត្ត​គេ​ជា​និច្ច ។ មនុស្ស​ដែល​គិត​តែ​ពី​បាន គេ​ហៅ​ថា មនុស្ស​ឃើញ​តែ​ខ្លួន​ឯង មនុស្ស​ឃើញ​តែ​ខ្លួន​ឯង រមែង​ដើរ​ប៉ះ​គេ​ជា​ធម្មតា ពោល​គឺ​ប្រព្រឹត្ត​នូវ​អំពើ​ដែល​មាន​ផល​ប៉ះ​ពាល់​ដល់​អ្នក​ដទៃ ។កូន​អើយ កើត​ជា​មនុស្ស​ណា​កូន ពេល​យើង​បាន​ឆ្អែត​ក៏​គួរ​នឹក​ដល់​អ្នក​ដែល​គេ​ឃ្លាន​ខ្លះ​ផង ពេល​យើង​បាន​សុខ​ក៏​គួរ​គិត​ដល់​អ្នក​ដែល​មាន​ទុក្ខ​ផង ហើយ​ពេល​យើង​មាន​បាន​ក៏​ត្រូវ​គិត​ដល់​អ្នក​ដែល​ក្ររហេម​រហាម​ផង​ដែរ ។ កូន​គិត​បាន​យ៉ាង​នេះ កូន​នឹង​ជា​អ្នក​លះ​បង់​ មើល​ឃើញ​អ្នក​ដទៃ យល់​ចិត្ត​គេ ជួយ​គេ នឹង​បាន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​រាប់​អាន​នៃ​មនុស្ស​ទូទៅ ។ប្រសិន​បើ​កូន​ជា​មនុស្ស​ឃើញ​តែ​ពី​ខ្លួន​ឯង កូន​នឹង​នៅ​តែ​ឯង ព្រោះ​ខ្វះ​ការ​រាប់​អាន​ពីអ្នក​ជិត​ខាង​ជា​ដើម ។ពេល​កូន​មាន​ទុក្ខ មាន​រវល់ មិន​មាន​អ្នក​ណា​មក​ឈឺ​ឆ្អាល​ឡើយ ចាំ​ទុក​ណា​កូន​សម្លាញ់ ។ ចិត្ត​យើង​ចិត្ត​គេ កូន​ត្រូវ​រិះ​រេ គ្នាន់​គ្នេរ​ឲ្យ​ច្បាស់ កុំ​តាម​ចិត្ត​ពាល តាម​ព្រះ​តម្រាស់ ព្រះ​ធម៌​ល្អ​ណាស់ កូន​ត្រូវ​បដិបត្តិ ។ ចិត្ត​គេ​ចិត្ត​យើង បើ​មានះ​ឡើង កូន​ត្រូវ​កម្ចាត់ បើ​ចង់​សុខ​ចិត្ត កូន​ត្រូវ​ហ្វឹក​ហាត់ រស់​ដោយ​ប្រយ័ត្ន​ ទើប​ផុត​អន្តរាយ ។ ខ្លួន​ជា​ឧបមា ចម្រើន​មេត្តា ទោសារំសាយ ឲ្យ​សុខ​ខ្លួន​ឯង និង​សត្វ​ទាំង​ឡាយ សុខ​នៅ​មិន​ឆ្ងាយ​ រក​ឃើញ​ក្នុង​ចិត្ត ។ អត្ថបទ​នេះ​ដក​ស្រង់​ចេញពី​សៀវភៅៈ ពាក្យ​ពេចន៍​ម៉ែ​ឪ រៀបរៀង​ដោយៈ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ ប៊ុត សាវង្ស វាយ​អត្ថបទ​ដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ

មនុស្ស​ចិត្ត​ខ្វាក់ កូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់ កូន​ធ្លាប់​បាន​ឮពាក្យ​នេះ​ហើយ​គឺ (ឲ្យ​សម្លឹង​មើល​សេចក្តី​ល្អ​របស់​អ្នក​ដទៃ) ។ ពាក្យ​នេះ​ប្រាប់​ឲ្យ​យើង​ហាត់​សម្លឹង​មើល​ផ្នែក​ល្អ​របស់​មនុស្ស​ដែល​យើង​ស្គាល់ មនុស្ស​ដែល​យើង​គប់​រក ឬ​មនុស្ស​ដែល​នៅ​រួម​ជា​មួយ​យើង ។ មនុស្ស​យើង​ដែល​នៅ​មាន​កិលេស​នេះ សុទ្ធ​តែ​មាន​ចំណុច​ខ្វះ​ខាត​ក្នុង​ខ្លួន​គ្រប់​គ្នា​ទាំង​អស់ មិន​មាន​អ្នក​ណា ដែល​បរិសុទ្ធ​ផូរ​ផង់​គ្រប់​យ៉ាង​រក​កន្លែង

កូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​!ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា (បើ​បុគ្គល​បាន​ដឹង​ថា​ខ្លួន​ឯង​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​របស់​ខ្លួន​ គប្បី​រក្សា​ខ្លួន​ឲ្យ​ជា​ការ​រក្សា​ដ៏​ល្អ) ។ពាក្យ​ថា (ខ្លួន) ក្នុង​ទី​នេះ បាន​ដល់​ដំណើរ​ជីវិត​របស់​យើង ដំណើរ​ជីវិត​គឺ​ជា​ក្រសែ​របស់​ចិត្ត​ ដូច្នេះ​ដែល​ថា​រក្សា​ខ្លួន បាន​ដល់​ការ​រក្សា​ចិត្ត​ហ្នឹង​ឯង ។ពាក្យ​ថា (រក្សា​ខ្លួន) បាន​សេចក្តី​ថា​រក្សា​ចិត្ត​ទូន្មាន​ចិត្ត​គ្រប់​គ្រង​ដំណើរ​ជីវិតអប់រំ​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌ ឲ្យ​មាន​ភាព​ភ្លឺ ស្វាង​រុង​រឿង និង​ឲ្យ​បាន​ជួប​ប្រសព្វ​ចំពោះ​សេចក្តី​សុខ​ក្សេម​ក្សាន្ត ។ ឪពុក​ម្តាយ​បាន​បញ្ជាក់​ប្រាប់​កូន​ហើយ ថា​កូន​ត្រូវ​ប្រយ័ត្ន​ចំពោះ​គំនិត​គិត​ចង់​បាន​សប្បាយ ព្រោះ​បើ​មិន​បាន​ប្រយ័ត្ន​ចំពោះ​គំនិត​នេះ​ទេ វា​នឹង​នាំ​ឲ្យ​កូន​រក​ការ​សប្បាយ​ក្នុង​ផ្លូវ​បិសាច ហើយ​កូន​ត្រូវ​ប្រយ័ត្ន​ចំពោះ​ចិត្ត​ស្រឡាញ់​របស់​កូន​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​ទៀត​ផង ទោះ​ជា​ស្រឡាញ់​អ្វី​ក៏​ដោយ​ព្រោះ​ចិត្ត​ស្រឡាញ់​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ហួង​ហែង ការ​ហួង​ហែង​ជា​មាត់​ជ្រោះ​ដ៏​រអិល គឺ​ថា​វាងាយ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​កូន​ធ្លាក់​ចុះ​ទៅ​ក្នុង​ជម្លោះ​ឈ្លោះ​ទាស់​ទែង ពោល​នូវ​ពាក្យ​អាក្រក់ ពាក្យ​កុហក​ពាក្យ​ញុះ​ញង់ និង​ប្រព្រឹត្ត​ការ​បៀត​បៀន​ដោយ​អំពើ​ឃោរ​ឃៅ​ផ្សេងៗ​ណាស់ ។ បើ​កូន​ដឹង​ថា ខ្លួន​ជា​ទីស្រឡាញ់​របស់​ខ្លួន​កូន​ពិត​ប្រាកដ​ហើយ​កូនត្រូវ​ប្រយ័ត្ន​ប្រយែង​ឲ្យ​ណាស់ ចំពោះ​កិលេស​ដែល​មាន​ក្នុង​ចិត្ត​កូន​ខ្លួន​ឯង ។ កូន​ត្រូវ​ពិចារណា​នូវ​ព្រះ​ពុទ្ធភាសិត​មួយ​បាទ​នេះចិត្ថំ គុត្ថំ សុខាវហំព្យាយាម​ដេញ​ខ្មាំង​ពីចិត្ត​សន្តាន​គ្រប់​គ្រង​ស្ងួន​ចិត្ត​ដោយកម្មកល្យាណ នាំ​សុខ​មក​បាន​ក្សេមក្សាន្ត​ពេក​ក្រៃ ។ អត្ថបទ​នេះ​ដក​ស្រង់​ចេញពីសៀវភៅៈ ពាក្យ​ពេចន៍ម៉ែឪ រៀបរៀង​ដោយៈ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ ប៊ុត សាវង្ស វាយ​អត្ថបទដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ

ជីវិត​ពិត​ជា​ត្រូវ​ការ​ធម៌ រឿង​របស់​ជីវិត​គឺ​ជា​រឿង​ស្មុគ្រ​ស្មាញ​បណ្ដាញ​ទុក្ខ ច្របូក​ច្របល់ ក្រហល់​ក្រហាយ ខ្វល់​ខ្វាយ រក​កល​នឹង​ដោះ​ស្រាយ​ឲ្យ​ឆ្ងាយ​ពី​ទុក្ខ​មិន​ងាយ​បាន គ្រប់​ប្រាណ​តាំង​តែ​ពី​កើត​មក​រហូត​ដល់​ចាស់​សក់​ស្កូវ​ក៏​នៅ​តែ​មិន​ទាន់​ចប់​រឿង​ដែល​ត្រូវ​ដោះ​ស្រាយ​ដដែល​មិន​ថា​អតីតៈ បច្ចុប្បន្ន ឬ​អនាគត​កាល​ឡើយ ឲ្យ​តែ​កើត​មក​ហើយ​ត្រូវ​តែ​មាន​បញ្ហា​ដែល​ត្រូវ​ដោះ​ស្រាយ​ជានិច្ច។

ជីវ​ប្រ​វត្តិ​របស់​នាយ​កេសី​ឧ​បាសក​ (​ជា​ឧ​បាសក​មួយ​រូប​ដ៏​ឆ្នើម​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​ពុទ្ធ​សាសនា​នេះ​) នាយ​កេ​សី​ឧ​បាសក​ ជា​អ្នក​មាន​ចំណេះ​ដឹង​ និង​មាន​កា​រជំនាញ​ក្នុង​ការ​បង្វឹក​សេះ​ មាន​សម្នាក់​សម្រាប់​បង្វឹក​សេះ​ តែ​មិន​មាន​ចំណេះ​ដឹង​មិន​មាន​វិធី​ការ​សម្រាប់​ទូន្មាន​មនុស្ស​ បាន​មក​ក្រាប​ទូល​សួរ​ព្រះ​សម្ពុទ្ធ​ទើប​បាន​ជា​ហេតុ​ឲ្យ​គេ​ក្លាយ​ជា​ឧ​បាសក​ នៅ​ក្នុង​ព្រះ​ពុទ្ធ​សាសនានេះ​ ។