លក្ខណៈរបស់អមិត្ត៤យ៉ាង បិដក ចត្តារោមេគហបតិបុត្តអមិត្តាមិត្តប្បដិរូបកាវេទិតព្វាអញ្ញទត្ថុហរោអមិត្តោមិត្តប្បដិរូបកោវេទិតព្វោវចីបរមោអមិត្តោមិត្តប្បដិរូបកោវេទិតព្វោ

ទោសនៃការផឹកទឹកស្រវឹង៦យ៉ាង បិដក ឆខោមេគហបតិបុត្តអាទីនវាសុវាមេរយមជ្ជប្បមាទនានុយោគេសន្ទិដ្ឋិកាធនជានិកលហប្បវឌ្ឍីរោគានំអាយតនំអកិត្តិសញ្ជននី

តុល្យភាពនៃជីវិត គ្រប់បុថុជ្ជន(ជនដែលមានកិលេស)ដែលមិនបានស្តាប់នូវធម៌របស់ព្រះអរិយៈមិនត្រឹមតែប្រកាន់មាំក្នុងនាមរូបនេះប៉ុណ្ណោះទេ

មុដ្ឋស្សច្ចំសេចក្តី​ភ្លាំង​ភ្លាត់​សតិ អសម្បជញ្ញំមិន​ដឹង​ខ្លួន អធិប្បាយ ពាក្យ​ថា​មុដ្ឋស្សច្ចំ​គឺ​ការ​នៅ​ដោយ​ខ្វះខាត​ស្មារតី​សម​ដូច​ដែល​លោក​ពោល​​ទុក​ថា​“តត្ថកតមំមុដ្ឋស្សច្ចំ?យាអសតិអននុស្សតិអប្បដិស្សតិអស្សរណតា

កល្យាណ​មិត្ត​តា(ការ​មាន​កល្យាណ​មិត្តគឺ​មាន​អ្នក​​ណែនាំ​ចង្អុល​បង្ហាញទី​ប្រឹក្សាមិត្ត​ភក្តិ​ដែល​សេព​គប់និង​បុគ្គល​ដែល​នៅជុំវិញ​ខ្លួន​ជា​មនុស្ស​ល្អ។ការ​ចេះជ្រើស​រើស​​សេព​គប់​បុគ្គលឬ​ចូល​រួម​ពួកក្រុមសង្គមជាមួយ​លោក​អ្ន​ក​

ពាក្យ​ពីរោះ​និង​បដិសណ្ឋារៈ សាខល្យំពាក្យ​ពីរោះ បដិសន្ថារោការ​ទទួល​​រាក់​ទាក់ អធិប្បាយ ពាក្យ​ថា​សាខល្យំ​បាន​ដល់​ភាព​ជា

តីណាវុធានិ​អាវុធ​៣​យ៉ាង​បាន​ដល់​ ១.សុតាវុធំ​អាវុធ​គឺ​សុតៈ​(ពុទ្ធវចនៈ) ២.បវិវិវេកាវុធំ​អាវុធ​គឺ​សេចក្តី​ស្ងាត់​[ស្ងាត់​កាយ​ស្ងាត់​ចិត្ត​ស្ងាត់​ចាក​ឧបធិ]

តយោ​ថេរា​ភិក្ខុ​ចាស់​មាន​៣​ពួក ១.ជាតិត្ថេរោ​ចាស់​ដោយ​ជាតិ​ ២.​ធម្មត្ថេរោ​ចាស់​ដោយ​ធម៌ ៣.​សម្មតិត្ថេរោ​ចាស់​ដោយ​ការ​សន្មតិ (បិដក​លេខ​​១៩​ទំព័រ​១៤០)

តីណិ​តថាគតស្ស​អរក្ខេយ្យានិ​អំពើដែល​ព្រះតថាគត​មិន​ចាំ​បាច់​រក្សា​ឬ​រវាំង​មាន​​៣​យ៉ាង​គឺ៖ ១.​បរិសុទ្ធកាយសមាចារោ​អាវុសោ​តថាគតោ​​

អនុត្តរិយៈ​គឺ​ធម្មជាត​ដ៏​ប្រសើរ​ឬ​ធម្មជាត​ប្រសើរ​បំផុត​នេះ​មាន​៦​យ៉ាង​គឺ៖ ១. ទស្សនានុត្តរិយំ​ ទស្សនានុត្តរិយៈប្រសើរ​បំផុត​ដោយ​ការ​ឃើញ​ ២. សវនានុត្តរិយំ​ សវនានុត្តរិយៈ​ប្រសើរ​បំផុត​ដោយ​ការ​ស្ដាប់

អរិយធន​អរិយទ្រព្យ​មាន​៧​យ៉ាង​គឺ៖ ​១. សទ្ធាធនំ​ ទ្រព្យ​គឺ​សទ្ធា ២. សីលធនំ​ ទ្រព្យ​គឺ​សីល ៣. ហិរិធនំ​ ទ្រព្យ​គឺ​ហិរិ ៤. ឱត្តប្បធនំ​ ទ្រព្យ​គឺ​ឱត្តប្បៈ

ពុទ្ធសាសនបដិបត្តិ សេចក្ដី​ប្រតិបត្តិ​ក្នុង​ព្រះ​ពុទ្ធ​សាស​នាដែល​អ្នក​កាន់​សាសនា​ត្រូវ​ប្រព្រឹត្ត​ប្រតិបត្តិ​តាម​នោះបើ​ចែក​ដោយ​សង្ខេប​មាន​៣ជាន់​គឺ​៖​