៥០០០ឆ្នាំ (ព្រះពុទ្ធសាសនាខែ្មរ)

សូមរង់ចាំ! ៥០០០ឆ្នាំកំពុងទាញទិន្នន័យ...

អត្ថបទ: (៩៥)

បុណ្យបច្ច័យបួន

ផ្សាយ : ១៩ មិថុនា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ៦៨,៣៥៨ ដង)

ពាក្យថា(បច្ច័យ)សំដៅដល់“គ្រឿងសម្រាប់អាស្រ័យរបស់បព្វជិត”។អ្វីទៅដែលហៅថា(បច្ច័យ)គ្រឿងអាស្រ័យរបស់បព្វជិត?បើជាទូទៅហៅថាអាមិស។អាមិសជាវត្ថុសម្ភារៈឧបភោគបរិភោគប្រើប្រាស់បម្រើសុខភាពជួយជាកម្លាំងបម្រើតម្រូវការសេចក្ដីប្រាថ្នាចង់បានរបស់នុស្សទូទៅ។ តាមន័យនេះអាមិសបានដល់វត្ថុគ្រប់យ៉ាងសម្រាប់ទំនុកបម្រុងឧបត្ថម្ភជីវិតមនុស្សឲរស់នៅបានសុខស្រួលឈានទៅរុងរឿងថ្លៃថ្លា។ដូចជាសំពត់ខោអាវសំលៀកបំពាក់សម្រាប់បិទបាំងកែលំអររាងកាយអាហារភោជនគ្រប់ប្រភេទសម្រាប់ហូបពិសាសម្ភារៈភស្តុភាបណ្ណាការទ្រព្យសម្បត្តិសម្រាប់សំរួលការដេកដើរអង្គុយសម្រាកស្នាក់អាស្រ័យនិងថ្នាំកែរោគគ្រប់មុខ។ជារួមអ្វីៗជាវត្ថុសម្ភារៈរបស់របរប្រដាប់ប្រដាគ្រឿងបរិភោគប្រើប្រាស់របស់មនុស្សសម្រាប់ជួយផ្ដល់ការសុខស្រួលឲកើតជាផលប្រយោជន៍ផ្គត់ផ្គងជីវិតប្រមូលផ្ដុំវត្ថុរួមទាំងអស់នោះលោកហៅជាពាក្យបច្ចេកទេសតែមួយថាអាមិស។អាមិសជាវត្ថុជួយមនុស្សឲរស់នៅបានស្រួលជួយផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ឲមនុស្សមានអានុភាពមានអានិសង្សច្រើនសម្រាប់ការរស់នៅ។ព្រះពុទ្ធសាសនាព្រះពុទ្ធអង្គទ្រង់ឆ្វេងយល់ច្បាស់នូវផលប្រយោជន៍នៃអាមិសទើបទ្រង់អនុញាតឲបព្វជិតបរិភោគប្រើប្រាស់អាមិសតាមការគួរ។ក្រៅពីបង្សុកុលចីវរដើរបិណ្ឌបាតដេកនៅក្រោមដើមឈើផឹកថ្នាំមូតភេសជ្ជៈព្រះអង្គអនុញាតឲប្រើអតិរេកលាភបានដើម្បីជួយសម្រួលជីវភាពភិក្ខសង្ឃឲប្រព្រឹត្តទៅបានស្រួល។តែព្រះអង្គមិនទ្រង់ហៅថាអាមិសទេទ្រង់ហៅថា“បច្ច័យ”។ព្រោះបច្ច័យជាគ្រឿងបន្តជីវិតឬជំនួយជីវិតមនុស្សឲប្រព្រឹត្តទៅបានស្រួល។ពិសេសបច្ច័យអាចផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដ៏សំខាន់ដល់មត្តញ្ញូជនអ្នកស្គាល់ប្រមាណក្នុងការបរិភោគប្រើប្រាស់។មនុស្សយើងបើមិនមានបច្ច័យទាំងអស់ជាជំនួយទេនឹងរស់នៅពុំបានធ្វើប្រយោជន៍អ្វីក៏ពុំកើតដែរ។ បច្ច័យដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់នោះប្រមូលមកហៅត្រឹមតែ៤បច្ច័យគឺចិវរប្បច្ច័យ១បិណ្ឌបាតប្បច្ច័យ១សេនាសនប្បច្ប័យ១និងគិលានភេសជ្ជប្បច្ច័យ១។ ជាការពិតការរស់នៅបើមានតែបច្ច័យ៣ខ្វះបច្ច័យណាមួយក៏រស់នៅមិនស្រួល។ ១.សំពត់ខោអាវសាវស្បៃជាសម្លៀកបំពាក់គ្រឿងសម្លៀកដណ្ដប់បិទបាំងរាងកាយការពារកេរ្តិ៍ខ្មាស់ជាដើមមានស្បង់ចីពរសង្ឃាដីនិងបរិក្ខាបន្ទាប់បន្សំដូចអង្សាក់វត្ថពន្ធកាយពន្ធនិសីទនៈសាដកកន្សែង.....ជាដើមរាប់បញ្ចូលជាចីវរប្បច្ច័យ។ ២.គ្រឿងបរិភោគហូបពិសាឆាន់មានអាហារភោជននំនែកបង្អែមចំអាបបាយសម្លត្រីសាច់ប្រហុកផ្អកអំបិល...ជាដើមរាប់បញ្ចូលជាបិណ្ឌបាតប្បច្ច័យ។ ៣.ទីលំនៅភូមិស្ថានសម្រាប់ជ្រកកោនដេកអង្គុយស្នាក់អាស្រ័យថ្ងៃយប់មានផ្ទះសម្បែងកុដិសាលាកន្ទេលខ្នើយវិហារគ្រែតុទូកៅអីឆ្នាំងចានស្លាបព្រាបាត្រ...ជាដើមរាប់បញ្ចូលហៅថាសេនាសនប្បច្ច័យ។ ៤.ថ្នាំសង្កូវកែរោគការពារព្យាបាលជម្ងឺដម្កាត់ផ្សេងៗមានថ្នាំបូរាណឱសថសម័យសម្រាប់ផឹកលាបចាក់ភេសជ្ជៈ៥មុខជាដើមមានទឹកដោះរាវទឹកដោះខាប់ប្រេងស្កទឹកឃ្មុំនិងទឹកអដ្ឋបានជាដើមរាប់បញ្ចូលហៅថាគិលានភេសជ្ជប្បច្ច័យ។ ប៉ុន្តែបច្ច័យគ្រប់យ៉ាងដែលរាប់បញ្ចូលតាមឈ្មោះតែ៤បច្ច័យនេះជាបច្ច័យ(អាមិសវត្ថុ)សម្រាប់មនុស្សទូទៅចំពោះបព្វជិតក្នុងពុទ្ធសាសនាព្រះអង្គទ្រង់អនុញាតឲបរិភោគប្រើប្រាស់បច្ច័យដែលជាគ្រឿងអាស្រ័យរបស់បព្វជិតនោះដោយមានកំណត់”។ ម្យ៉ាងទៀតបច្ច័យ៤ដែលមានកំណត់នោះបព្វជិតមុននឹងបរិភោគប្រើប្រាស់នូវបច្ច័យណាមួយដែលទ្រង់បានអនុញ្ញាតសុទ្ធតែត្រូវពិចារណាដោយសតិសម្បជ្ជញ្ញៈសិនសឹមបរិភោគប្រើប្រាស់។ការរៀបរាប់ដោយសង្ខេបមកប៉ុណ្ណេះឯងដែលនឹងឆ្លើយតបទៅនឹងសំណួរដែលសួរខាងដើមថា“អ្វីទៅដែលហៅថាបច្ច័យគ្រឿងអាស្រ័យរបស់បព្វជិតនោះឯង“។ ពាក្យថា“បុណ្យបច្ច័យបួន”គឺជាឈ្មោះបុញ្ញកម្មមួយបែបដែលបូរាណាចារ្យខ្មែរយើងបានសន្មតហៅតាមបច្ច័យទេយ្យវត្ថុដែលគេធ្វើទានដោយរៀបខ្ចប់បច្ច័យទាំងបួនមុខក្នុងមួយកញ្ចប់ៗសម្រាប់ជាទេយ្យទាន។តើបុណ្យបច្ច័យបួនទាយកទាយិកាត្រូវធ្វើដូចម្ដេច?មុននឹងធ្វើបុណ្យលោកអ្នកម្ចាស់ដើមបុណ្យឬម្ចាស់ដើមទានប្រធានបុណ្យតែងប្រជុំពិភាក្សាគ្នាថាតើត្រូវនិមន្តលោកប៉ុន្មានអង្គ?និមន្តលោក១អង្គ២អង្គ-៣ឬ៤អង្គឬ៥-៦-៧អង្គ។លោកអ្នកអាចនិមន្តលោកមកទទួលក្នុងបុណ្យប៉ុន្មានអង្គក៏បានអាស្រ័យបសាទសទ្ធានិងលទ្ធភាពរបស់ទាយកទាយិកាម្ចាស់បុណ្យ។ បើយើងតម្រូវនិមន្តលោក២អង្គយើងរៀបទេយ្យវត្ថុ២កញ្ចប់និមន្ត៣អង្គរៀបទេយ្យវត្ថុ៣កញ្ចប់និមន្ត៤អង្គរៀប៤កញ្ចប់បើមានសទ្ធានិមន្ត៧អង្គគប្បីរៀបទេយ្យវត្ថុ៧កញ្ចប់គឺត្រូវរៀបទេយ្យវត្ថុជាកញ្ចប់ៗតាមជំនូនលោកដែលត្រូវនិមន្តមកនោះឲបានមួយកញ្ចប់១អង្គគ្រប់ៗអង្គ។ឯទេយ្យវត្ថុក្នុងមួយកញ្ចប់ៗត្រូវមានបច្ច័យបួនមុខគឺចីវរបិណ្ឌបាតសេនាសនៈភេសជ្ជៈដាក់ចូលទៅក្នុងមួយកញ្ចប់ៗដូចៗគ្នា។ មានអ្នកខ្លះយល់ច្រឡំថាធ្វើបុណ្យបច្ច័យបួនគេនិមន្តលោកតែបួនអង្គទេបើនិមន្តលោកទៅដល់៥អង្គវាទៅជាបុណ្យបច្ច័យប្រាំហើយ?ការយល់យ៉ាងនេះមុខគួរឲសង្វេគបែជាយកព្រះសង្ឃធ្វើជាបច្ច័យទៅវិញពុទ្ធោអើយ!បច្ច័យមានតែបួនប្រភេទទេមានបច្ច័យឯណាទៅដល់ប្រាំឬក៏ប្រាំមួយមុខនោះ!ការធ្វើបុណ្យបច្ច័យបួនគឺគេរៀបទេយ្យវត្ថុឲមានគ្រប់ទាំងបួនបច្ច័យក្នុងមួយកញ្ចប់។បើម្ចាស់បុណ្យជាអ្នកមានធូរធារគេអាចបញ្ចូលចីវរប្បច្ច័យ២មានស្បង់ផងកន្សែងផង។បិណ្ឌបាតប្ប័យ៣ឬ៤មានអង្ករផងត្រីងៀតផង។ទឹកត្រីផងសេនាសនប្បច្ច័យ៣ឬ៤មានកន្ទេលផងខ្នើយផងស្បែកជើងឬប៉ានពែងផងក៏បាននិងគិលានភេសជ្ជប្បច្ច័យ៣-៤មានទឹកដោះគោតែស្ករឬថ្នាំពេទ្យថែមទៀតផងក៏បាន។រួមបច្ច័យទាំងបួនដ៏ច្រើនមុខនេះបញ្ចូលគ្នាវេចខ្ចប់ជាមួយកញ្ចប់។ ទេយ្យវត្ថុដ៏ច្រើនមុខនេះក៏ឈ្មោះថាបច្ច័យបួន។យើងរៀបកញ្ចប់សម្រាប់តែលោកមួយអង្គក៏បច្ច័យបួនរៀប៤-៥-៦កញ្ចប់សម្រាបលោក៤-៥-៦អង្គក៏ឈ្មោះថា“ធ្វើបច្ច័យបួនដែរ។ គ្រាប់តែថាបើធ្វើតូចបច្ច័យទាំងបួនមួយកញ្ចប់ៗក៏តិច។ទោះបីតិចក្ដីច្រើនក្ដីក៏ត្រូវឲបាន៤មុខ។ឯវិធីធ្វើដូចជាបុណ្យផ្សេងដែរគឺថ្ងៃបុណ្យនោះពេលព្រឹកបងប្អូនជិតខាងជួយធ្វើរោងបុណ្យមុខផ្ទះតុបតែងរោងហើយយករណ្ដាប់ទេយ្យវត្ថុដែលកញ្ចប់ដោយក្រដាស់ភ្លឺស្អាតចំនួនប៉ុន្មានកញ្ចប់ដែលយើងតម្រូវនិមន្តព្រះសង្ឃប៉ុន្មានអង្គនោះមកដាក់តម្រៀបលើគ្រែក្បែរគ្រឿងសក្ការៈព្រះពុទ្ធរូប។ដល់ពេលរសៀលមេក្រូបុណ្យបន្លឺសម្លេងជាពេលដែលភ្ញៀវអញ្ជើញទៅចូលបុណ្យ។ពេលល្ងាចលោកអាចារ្យចាប់ផ្ដើមនមស្ការថ្វាយបង្គំហើយនិមន្តព្រះសង្ឃតាមចំនួនមករួចសមាទានសីលនិងអារាធនាចម្រើនព្រះបរិត្ត។បើមានទេសនាផងក៏រៀបធម្មាសនៈហើយនិមន្តព្រះធម្មកថិកសម្ដែងធម៌ទេសនាតទៅ។លុះព្រឹកឡើងនិមន្តព្រះសង្ឃទទួលយាគូ។បើមិនបានធ្វើយាគូទេធ្វើសង្ឃភត្តតែម្ដងនោះគប្បីសមាទានសីលហើយអ្នកដើមបុណ្យព្រមទាំងកូនចៅញាតិមិត្តនាំគ្នាកាន់គ្រឿងប្រដាប់ទេយ្យវត្ថុឡើងដើម្បីវេរទេយ្យវត្ថុបច្ច័យ៤នេះនិងវេរចង្ហាន់ទៅជាមួយគ្នា។ លោកអាចារ្យនាំពុទ្ធបរិស័ទវេរ៖នមោ៣ចប់(តាមទម្លាប់រួចអ្នកដើមបុណ្យទាំងអស់និងពុទ្ធបរិស័ទថាតាមលោកអាចារ្យវេរ៖ មយំភន្តេឥមេចត្តារោបច្ចយេឥធានេត្វាសង្ឃស្សទេមសាធុភន្តេសង្ឃោឥមេចត្តារោបច្ចយេបដិគណ្ហាតុ(មាតាបិតាទីនំគុណវន្តានញ្ច) អម្ហាកញ្ចទីឃរត្តំអត្ថាយហិតាយសុខាយ។ ទុតិយម្បិ.មយំភន្តេ........ តតិយម្បិ.មយំភន្តេ........... បពិត្រព្រះសង្ឃដ៏ចម្រើនអើយ!យើងខ្ញុំទាំងឡាយបាននាំមកនូវបច្ច័យទាំងឡាយ៤នេះមកដម្កល់ទុកក្នុងទីនេះហើយវេរប្រគេនដល់ព្រះសង្ឃបពិត្រព្រះសង្ឃដ៏ចម្រើនសូមព្រះសង្ឃទទួលយកនូវបច្ច័យទាំងឡាយ៤នេះដើម្បីសេចក្ដីចម្រើនដើម្បីជាប្រយោជន៍ដើម្បីសេចសុខ(ដល់អ្នកដ៏មានគុណទាំងឡាយមានមាតាបិតាជាដើមផងអស់កាលជាអង្វែងទៅហោង។អស់វារៈពីរដងផង....។អស់វារៈបីដងផង...។ បន្ទាប់មកចូលទៅអង្គុយឲជាប់ហត្ថបាសហើយប្រគេនទេយ្យវត្ថុនិងចង្ហាន់ដល់ព្រះសង្ឃ។ព្រះសង្ឃអនុមោទនា(គឺសូត្រធម៌)ចប់ហើយយើងសូត្រឧទ្ទិសកុសលផលទានតាមទម្លាប់។ សូមបញ្ជាក់ថា៖ការវេរនេះបើមានតែទេយ្យវត្ថុក៏វេរយ៉ាងនេះ។បើមានចង្ហាន់ព្រះសង្ឃឆាន់នៅផ្ទះបុណ្យឬរាប់បាត្រចង្ហាន់ដាក់ចានស្រាក់យកទៅឆាន់នៅឯវត្តផងក៏វេរតែមួយលើកដូចខាងលើនេះជាការស្រេច។តែបើលោកអាចារ្យចង់វេរដោយឡែកជាពីរវគ្គគឺវេរទេយ្យវត្ថុបច្ច័យ៤ដូចខាងលើរួចហើយសឹមវេរចង្ហាន់មួយលើកទៀតដោយឡែកពីបាលីខាងលើនេះក៏បានគឺវេរ៖ Øអយំនោភន្តេបិណ្ឌបាតោធម្មិកោធម្មលទ្ធោធម្មេនេវឧប្បទិតោ..............។ល។ Øមយំភន្តេឥមានិខាទនីយភោជនីយាទីនិសជ្ជេត្វាសង្ឃស្សទេម..........។ល។ ប៉ុន្តែសូមលោកអាចារ្យមើលពេលវេលាផងព្រោះតែគេហៅថា(លោកអាចារ្យអ្នកនាំគេនោះ)ត្រូវស្វែងយល់ឲសព្វគឺ៖កាលញ្ញូគួរដឹង-ស្គាល់កាលវេលា(ក្រែងយូរពេកទៅនាំសៅហ្មង)បរិសញ្ញូគួរដឹងស្គាល់បរិស័ទជុំវិញខ្លួន(ក្រែងមានអ្នកសំដែងអាកប្បកិរិយាទឹកមុខធុញទ្រាន់)។ព្រោះថាបញ្ហាចង្ហាន់សំខាន់នៅលើការប្រគេនទទួលតាមផ្លូវកាយទើបព្រះសង្ឃទទួលឆាន់បានមិនសំខាន់ពេកលើការវេរដោយវាចាហើយមិនប្រគេនដោយកាយលោកមិនអាចឆាន់ដោយដាច់ខាត។(នេះជាវិន័យបញ្ញត្តិ)។ ម្យ៉ាងទៀតទម្លាប់កន្លែងមួយចំនួនកាលលោកសូត្រមន្តនៅថ្ងៃរសៀលល្ងាចឬពេលយប់ចប់ហើយគេវេរទេយ្យវត្ថុប្រគេនលោកតែម្ដងប៉ុន្តែលោកតាចារ្យខ្លះថាការវេរប្រគេនយ៉ាងនេះមិនបានទេព្រោះក្នុងបច្ច័យទាំងបួននោះមានបិណ្ឌបាតបច្ច័យផងវេរប្រគេនខុសកាលមិនកើតគឺផុតពីថ្ងៃត្រង់ហើយជាវេលាវិកាល។ ត្រង់ចំណុចនេះសូមយល់ថាបើក្នុងកញ្ចប់ទេយ្យវត្ថុបច្ច័យបួននោះមានវត្ថុបិណ្ឌបាតពិតៗដូចជាអង្ករត្រីសាច់ប្រហុកអំបិលទឹកត្រី។ល។យ៉ាងនេះនឹងវេរប្រគេនក្នុងវេលាខុសកាលក៏ពិតជាមិនគួរមែនដូច្នេះគួរត្រឹមតែបវរណាហើយព្រឹកឡើងសឹមប្រគេន។ប៉ុន្តែបើក្នុងកញ្ចប់ទេយ្យវត្ថុមានសំភារៈបរិក្ខាបីបច្ច័យរួចយកថវិកាដាក់ស៊ងបញ្ចូលជំនួសបិណ្ឌបាតបច្ច័យបន្ថែមចូលទៅក្នុងកញ្ចប់នោះការវេរជាបច្ច័យបួនបានហើយវេរប្រគេនពេលណាក៏បាន។បច្ចុប្បន្ននេះស្ទើរគ្រប់កន្លែងក្នុងកម្ពុជាយើងកាលណាគេធ្វើបុណ្យបច្ច័យបួនគេរៀបចំរណ្ដាប់អង្គទេយ្យវត្ថុក្នុងមួយកញ្ចប់ៗដែលសម្បូណ៌បែបឃើញមានត្រឹមតែ៣បច្ច័យគឺសាដកឬស្បង់ចីពរនិងមានសាប៊ូច្រាស់ថ្នាំដុសធ្មេញប្រេងក្រូឡាថ្នាំពេទ្យទឹកដោះគោតែស្ករកាហ្វេទឹកក្រូចប៉ានកែវស្បែកជើងចានស្លាបព្រាភួយមុងនិងមាននៅអែបក្រៅកញ្ចប់និមួយៗជួនកាលអាចមានចានស្រាក់កំសៀវចង្ក្រានកន្ទេលខ្នើយ។ល។រាប់មកប៉ុណ្ណេះសុទ្ធតែបច្ច័យ៣ពុំទាន់មានបិណ្ឌបាតប្បច្ច័យឡើយហើយបិណ្ឌបាតប្បច្ច័យសុទ្ធៗជាអង្ករត្រីសាច់ពុំដែលឃើញគេដាក់បញ្ចូលក្នុងជាមួយបច្ច័យទាំង៣ក្នុងកញ្ចប់នោះឡើយប៉ុន្តែគេនិយមដាប់ថវិកាគឺប្រាក់កាសពីរបីពាន់ប្រាំពាន់មួយហ្មឺនរៀលក្នុងមួយកញ្ចប់ៗតាមលទ្ធភាព។ប្រាក់នេះក៏សម្រាប់បច្ច័យ៤ពិតដូច្នេះវេរជាបច្ច័យ៤បានហើយគឺទេយ្យវត្ថុក្នុងមួយកញ្ចប់ៗសម្រាប់អង្គនោះពិតជាបច្ច័យបួនដោយត្រឹមត្រូវថែមទាំងអាចារ្យវេរប្រគេនពេលណាក៏បានឥតមានទាស់។ ដកស្រង់ចេញពីៈhttp://khtbmd.blogspot.com/2010/04/blog-post_5859.html ដោយ៥០០០ឆ្នាំ

កាលប្រវត្តិនិងការចាប់បដិសន្ធិ នៃទង់ព្រះពុទ្ធសាសនា

ផ្សាយ : ១៩ មិថុនា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ៤០,១៨២ ដង)

តាំងពីព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធបរមគ្រូទ្រង់បរិនិព្វានទៅពុំទាន់មានប្រទេសពុទ្ធសាសនិកណាមួយបានផ្តើមបង្កើតទង់ព្រះពុទ្ធសាសនាឱ្យមានរូបរាងឡើងពិតប្រាកដដូចក្នុងប្រពៃណីឯទៀតឡើយនោះទេ។ លុះដល់ថ្ងៃអង្គារ៦រោចខែជេស្ធឆ្នាំខាល

ប្រវត្តិព្រះបរមសារីរិកធាតុ, មង្គល ១០៨ក្នុងស្នាមព្រះបាទ

ផ្សាយ : ១៩ មិថុនា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ២០,៨២៧ ដង)

ប្រវត្តិព្រះបរមសារីរិកធាតុ ព្រះអរហន្តសម្មាសម្ពុទ្ធព្រះអង្គទ្រង់បំពេញពុទ្ធកិច្ចទាំង៥ប្រការអស់៤៥ព្រះវស្សាដើម្បីប្រយោជន៍ដល់សត្វលោកតែម្យ៉ាងមិនមានបំណងប៉ងប្រាថ្នាអ្វីបន្តិចបន្តួចពីសត្វលោកឡើយ។

ប្រវត្តិរបស់ព្រះពុទ្ធឃោសាចារ្យ

ផ្សាយ : ១៩ មិថុនា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ៤០,០០១ ដង)

ឃោសកុមារកើតឡើងនិងការសិក្សាត្រៃវេទ រាប់អំពីកាលនៃការបរិនិព្វានរបស់ព្រះមានព្រះភាគកន្លងទៅហើយបាន៩៥៦ព្រះវស្សា។ព្រះរាជាមួយព្រះអង្គទ្រង់ព្រះនាមថា

ប្រវត្តិសាស្រ្តព្រះពុទ្ធសាសនាក្នុងឥណ្ឌា

ផ្សាយ : ១៩ មិថុនា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ៥,៧៣៨ ដង)

ព្រះពុទ្ធសាសនាក្នុងយុគសម័យមុស្លិមកាន់កាប់ ព.ស.១៧០០-២២០០ បន្ទាប់ពីរាជវង្សបាលៈដួលរលំទៅទំនាបទន្លេគង្គាភាគកណ្តាលក៏ស្ថិតនៅក្រោមការកាន់កាប់

សៀវភៅព្រះរាជប្រវត្តិពិស្តារ និងកាព្យលោកធម៌ របស់សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន-ណាត

ផ្សាយ : ១៩ មិថុនា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ២៤,០៥៦ ដង)

ខាងក្រោមនេះគឺជាសៀវភៅព្រះរាជប្រវត្តិពិស្តារនិងកាព្យលោកធម៌របស់សម្តេចព្រះសង្ឃរាជជួន-ណាតដែល៥០០០ឆ្នាំបានទាញយកពីគេហទំព័រស្រុកស្រែដែលបានចេញផ្សាយក្នុងរយៈពេលថ្មីៗនេះដែលសៀវភៅបានត្រូវរៀបរៀងឡើងវិញដោយស្រុកស្រែនិងបានចំណាយពេលវេលាដ៏មានតម្លៃដើម្បីចុះផ្ទាល់ទៅថត

សម្ដេចព្រះធម្មលិខិត គណៈមហានិកាយ កែ អ៊ុក

ផ្សាយ : ១៩ មិថុនា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ១៣,៩៤២ ដង)

សម្ដេចព្រះធម្មលិខិតសិរីមហាសង្ឃកិច្ច ឥន្ទត្ថេរោកែអ៊ុកព្រះសង្ឃនាយក គណៈមហានិកាយ ព.ស២៤៥៨~២៤៨០ គ.ស១៩១៤~១៩៣៦ -ព្រះអង្គប្រសូតនៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍(បាត់រនោច.ខ្នើត)ខែកត្ដិកឆ្នាំកុរត្រីស័កព.ស២៣៩៥ស.គ១៨៥១នៅភូមិក្រោលខៀវស្រុកពញ្ញាឮខេត្តកណ្ដាល។

សម្ដេចព្រះមហាសុមេធាធិបតី គណៈមហានិកាយ ប្រាក់ ហ៊ិន

ផ្សាយ : ១៩ មិថុនា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ៨,០៣២ ដង)

សម្ដេចព្រះមហាសុមេធាធិបតី ប្រាក់ហ៊ិន ព្រះសង្ឃនាយកគណៈមហានិកាយ ព.ស២៤១៨~២៤៩១ គ.ស១៩៣៧~១៩៤៧ -ព្រះអង្គប្រសូតនៅថ្ងៃអាទិត្យ៨កើតខែបុស្សឆ្នាំកុរបញ្ចស័កព.ស២៤០៤គ.ស១៨៦៣នៅភូមិចាក់អង្ករស្រុកកំពង់សៀមខេត្តកំពង់ចាម

សម្ដេចព្រះមង្គលទេពារ្យ គណៈធម្មយុត្តិកនិកាយ ភន្ទគូ អៀម

ផ្សាយ : ១៩ មិថុនា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ៦,៥០៣ ដង)

ប្រវត្តិសង្ខេប នៃ សម្ដេចមង្គលទេពាចារ្យព្រះនាមអៀម ព.ស២៤៣៧~២៤៦៥ គ.ស១៨៩៤~១៩២២ សម្ដេចសម្ភពនៅថ្ងៃអាទិត្យខែផល្គុនឆ្នាំរកាឯកស័កព.ស២៣៩៣គ.ស១៨៤៩ម.ស១៧៧១ច.ស១២១១នៅភូមិព្រៃពួចស្រុកសំរោងទងខេត្តកំពង់ស្ពឺ។មាតានាមអ៊ុកបិតានាមម៉ឹង។

សម្ដេចព្រះមង្គលទេពាចារ្យ គណៈធម្មយុត្តិកនិកាយ បញ្ញាទីបោ ស៊ុក

ផ្សាយ : ១៩ មិថុនា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ៦,១៨៣ ដង)

ប្រវត្តិសង្ខេប នៃ សម្ដេចព្រះមង្គលទេពាចារ្យព្រះនាមស៊ុក គណៈធម្មយុត្តិកនិកាយ ព.ស២៤៦៦~២៤៨៥ គ.ស១៩២៣~១៩៤២ សម្ដេចសម្ភពនៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ខែមាឃឆ្នាំរកាត្រីស័កព.ស២៤០៥គ.ស១៨៦១ច.ស១២២៣ក្នុងស្រុកនគររាជប្រទេសថៃ។

សម្ដេចព្រះសុធម្មាធិបតី គណៈធម្មយុត្តិកនិកាយ គន្ធរោ ទេព លឿង

ផ្សាយ : ១៩ មិថុនា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ១៦,១២១ ដង)

សម្ដេចព្រះសុធម្មាធិបតីព្រះសង្ឃរាជ ទេពលឿង គណៈធម្មយុត្តិកនិកាយ ព.ស២៥០៩~២៥១៩ គ.ស១៩៦៦~១៩៧៥ ព្រះអង្គសម្ភពពីថ្ងៃទី០២-០២-១៨៨៣ឆ្នាំមមែព.ស២៤២៧នៅភូមិរានាមត្នោតឃុំអង្គប្រាសាទស្រុកគីរីវង្សខេត្តតាកែវ។បិតានាមង៉ែតមាតានាមទួតអុង។

សម្ដេចព្រះសង្ឃនាយក ស្ដីទី គណៈធម្មយុត្តិកនិកាយ ហ៊ី ជា

ផ្សាយ : ១៩ មិថុនា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ១៤,៩៦៧ ដង)

ព្រះសង្ឃនាយកស្ដីទី ហ៊ីជា គណៈធម្មយុត្តិកនិកាយ ព្រះសង្ឃនាយកស្ដីទីហ៊ីជាបានសម្ភពនៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍១៥កើតខែអស្សុជឆ្នាំម្សាញ់សប្តស័កព.ស២៤៤៧គ.ស១៩០៥ក្នុងសង្កាត់ស្វាយធំស្រុកស្វាយរៀងខេត្តស្វាយរៀង។

ទំព័រ ៥

៥០០០ឆ្នាំ បង្កើតក្នុងខែពិសាខ ព.ស.២៥៥៥ ។ ផ្សាយជាធម្មទាន ៕

៚ [ សព្វទានំ ធម្មទានំ ជិនាតិ ] ៚
CPU Usage: 3.99