Reading Article
Public date : 05, Sep 2019 (57,169 Read)
អាឡវកសូត្រ
|
|
|
អាឡវកសូត្រ
បិដកលេខ ៣០ ទំព័រ ២៣០ ខ្ញុំបានស្តាប់មក យ៉ាងនេះ ។ សម័យមួយព្រះមានព្រះភាគទ្រង់គង់ក្នុងលំនៅរបស់យក្សឈ្មោះអាឡវកៈ ក្នុងដែនអាឡវី ។ គ្រានោះឯង អាឡវកយក្ស ចូលទៅរកព្រះមានព្រះភាគ លុះចូលទៅដល់ហើយ ទើបពោលនឹងព្រះមានព្រះភាគ យ៉ាងនេះថាបពិត្រសមណៈ ចូរលោកចេញ ទៅ ។ ព្រះមានព្រះភាគទទួលថាម្នាលអាវុសោ ប្រពៃហើយដូច្នេះក៏ស្តេចចូលមកវិញ ។ អាឡវកយក្ស បានពោលនឹងព្រះមានព្រះភាគ យ៉ាងនេះអស់វារៈពីរដងថា ម្នាលសមណៈ ចូរលោកចេញទៅ ។ ព្រះមានព្រះភាគក៏ទទួលថា ម្នាលអាវុសោ ប្រពៃហើយដូច្នេះក៏ស្តេចចេញទៅ ។ អាឡវកយក្សពោលថា ម្នាលសមណៈ ចូរលោកមកវិញ ។ ព្រះមានព្រះភាគ ទទួលថា ម្នាលអាវុសោ ប្រពៃហើយដូច្នេះ ក៏ស្តេចចូលមកវិញ ។ អាឡវកយក្ស បានពោលនឹងព្រះមានព្រះភាគយ៉ាងនេះជាគម្រប់បីដងថា ម្នាលសមណៈ ចូរលោកចេញទៅវិញ ។ ព្រះមានព្រះភាគ ទទួលថា ម្នាលអាវុសោ ប្រពៃហើយដូច្នេះក៏ស្តេចចេញទៅ ។ អាឡវកយក្សពោលថា ម្នាលសមណៈចូរលោកចូរមកវិញ ។ ព្រះមានព្រះភាគ ទទួលថា ម្នាលអាវុសោប្រពៃហើយដូច្នេះ ក៏ទ្រង់ចូលមកវិញ ។ អាឡវកយក្ស បានពោលនឹងព្រះមានព្រះភាគអស់វារៈ៤ ដងទៀតថា ម្នាលសមណៈ ចូរលោកចេញទៅវិញ ។ ព្រះអង្គទ្រង់ត្រាស់ថា ម្នាលអាវុសោ តថាគតនឹងមិនចេញទៅវិញ ។ ព្រះអង្គទ្រង់ត្រាស់ថា ម្នាលអាវុសោ តថាគតនឹងមិនចេញទៅទេ កិច្ចណាអ្នកឯង ត្រូវធ្វើចូរអ្នកឯងធ្វើកិច្ចនោះចុះ ។ ម្នាលសមណៈ ខ្ញុំនឹងសួរប្រស្នាចំពោះលោក បើលោកមិនដោះប្រស្នាខ្ញុំទេ ខ្ញុំនឹងសួរប្រស្នាចំពោះលោក បើលោកមិនដោះប្រស្នាខ្ញុំទេ ខ្ញុំនឹងបន្សាត់ចិត្តលោក ឬ វះហឬទ័យរបស់លោក ពុំនោះសោត ខ្ញុំនឹងចាប់ជើងលោកបោះទៅ ក្នុងត្រើយខានាយនៃទន្លេគង្គា ។ ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា ម្នាលអាវុសោ បុគ្គលណា បន្សាត់ចិត្តតថាគតឬវះហឬទ័យ ឬក៏ចាប់ជើងគ្រវែងទៅ ក្នុងត្រើយខាងនាយនៃ ទន្លេគង្គា តថាគត មិនដែលឃើញបុគ្គលនោះសោះ ក្នុងលោកព្រមទាំងទេវលោក មារលោក ព្រហ្មលោក និងពពួកសត្វព្រមទាំងសមណព្រាហ្មណ៍ ព្រមទាំងមនុស្សជាសម្មតិ ទេព និង មនុស្សដ៏សេស ម្នាលអាវុសោ បើដូច្នោះ ចូរអ្នកឯងសួរប្រស្នាដែលអ្នកឯងប៉ុនប៉ងសួរចុះ ។
អាឡវយក្សសួរថាៈ កឹសូធ វិត្តំ បុរិសស្ស សេដ្ឋំ កឹសុ សុចិណ្ណំ សុខមាវហាតិ កឹសុ ហវេ សាធុតរំ រសានំ កថំ ជីវី ជីវិតមាហុ សេដ្ឋន្តិ ។ អ្វីហ្ន៎ ជាទ្រព្យប្រសើររបស់បុរសក្នុងលោកនេះ អ្វីហ្ន៎ដែលបុគ្គលសន្សំដោយប្រពៃហើយ នាំសេចក្តីសុខមកឲ្យ របស់អ្វីដែលមានរសឆ្ងាញ់ វិសេសជាងរសទាំងឡាយ ពួកអ្នកប្រាជ្ញពោលថា បុគ្គលដែលរស់នៅដូម្តេច ឈ្មោះថារស់នៅប្រសើរ ។ ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់តបថាៈ សទ្ធីធ វិត្តំ បុរិសស្ស សេដ្ឋំ ធម្មោ សុចិណ្ណោ សុខមាវហាតិ សច្ចំ ហវេ សាធុតរំ រសានំ បញ្ញាជីវិត ជីវិតមាហុ សេដ្ឋន្តិ ។ សទ្ធាជាទ្រព្យដ៏ប្រសើរ របស់បុរសក្នុងលោកនេះ សុចរិតធម៌ ដែលបុគ្គលសន្សំ ដោយប្រពៃ តែងនាំសុខមកឲ្យ សច្ចៈហ្នឹងឯងមានរសឆ្ងាញ់វិសេសជាងរសទាំងឡាយ ពួកអ្នកប្រាជ្ញពោលថា បុគ្គលរស់នៅដោយប្រាជ្ញា ឈ្មោះថារស់នៅប្រសើរ ។ អាឡវកយក្សទូលថាៈ កថំសុ តរតិ ឳយំ កថំសុ តរតិ អណ្ណវំ កថំសុ ទុក្ខមច្ចេតិ កថំសុ បរិសុជ្ឈតីតិ ។ បុគ្គលឆ្លងអន្លង់បាន ដោយអ្វីហ្ន៎ ឆ្លងសមុទ្របាន ដោយអ្វីបុគ្គលកន្លងសេចក្តីទុក្ខបាន ដោយអ្វី បរិសុទ្ធបាន ដោយអ្វី ។ ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់តបថាៈ សទ្ធាយ តរតិ ឳយំ អប្បមាទេន អណ្ណវំ វិរិយេន ទុក្ខមច្ចេតិ បញ្ញាយ បរិសុជ្ឈតីតិ ។ បុគ្គលឆ្លងអន្លង់បាន ដោយសទ្ធា ឆ្លងសមុទ្របាន ដោយសេចក្តីមិនប្រមាទ កន្លងសេចក្តីទុក្ខបាន ដោយសេចក្តីព្យាយាមបរិសុទ្ធបានដោយប្រាជ្ញា ។ អាឡវកយក្សទូលសួរៈ
កថំសុ លតតេ បញ្ញំ កថំសុ វិន្ទតេ ធនំ កថំសុ កិត្តី បប្បោតិ កថំ មិត្តានិ គន្ថតិ អស្មា លោកា បរំ លោកំ កថំ បេច្ច ន សោចតីតិ ។ បុគ្គបានប្រាជ្ញាដោយអ្វី បាន ទ្រព្យដោយអ្វី ដល់នូវសេចក្តីសរសើរដោយអ្វី ចងពួកមិត្តបានដោយអ្វី បុគ្គលលះលោកនេះទៅកាន់លោកខាងមុខមិនសោកសៅ ក្នុងលោកខាងមុខ ដោយអ្វី ។ ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់តបថាៈ សទ្ធហានោ អរហតំ ធម្មំ និព្វានបត្តិយា សុស្សូសំ លតតេ បញ្ញំ អប្បមត្តោ វិចក្ខណោ ។ បុគ្គលជឿធម៌របស់ព្រះអរហន្តទាំងឡាយ រមែងប្រព្រឹត្តទៅ ដើម្បីដល់ព្រះនិព្វាន បុគ្គលមាន ប្រាជ្ញាពិចារណ មិនប្រមាទកាលស្តាប់ដោយប្រពៃ រមែងបាននូវប្រាជ្ញា ។ បដិរូបការី ធុរវា ឧដ្ឋាតា វិន្ទ វិន្ទតេ ធនំ សច្ចេន កិត្តី បប្បោតិ ទទំ មិត្តានិ គន្ថតិ ។ បុគ្គលមានការងារសមតាមកាល មានធុរះ (មិនទម្លាក់ចោល) ជាអ្នកតស៊ូ រមែងបាននូវទ្រព្យ បុគ្គលដល់នូវសេចក្តីសរសើរដោយសច្ចៈ បុគ្គលអ្នកឲ្យរមែងចងពួកមិត្តបាន ។ យស្សេតេ ចតុរោ ធម្មា សទ្ធស្ស ឃរមេសិនោ សច្ចំ ធម្មោ ធិតិ ចាគោ ស វេ បេច្ច ន សោចតិ។ ធម៌ទាំង៤ នេះ គឺសច្ចៈ ធម្មៈ (បញ្ញា) ធិតិ( ព្យាយាមអត់ធន់) ចាគៈ (ការបរិច្ចាគ) របស់បុគ្គលណាដែលមានសទ្ធាហើយ នៅគ្រប់គ្រងផ្ទះ បុគ្គលនោះឯង រមែងមិនសោយសោកក្នុងលោកខាងមុខ ។ ឥង្ឃ អញ្ញេបិ បុច្ឆស្សុ បុថូ សមណព្រាហ្មណេ យទិ សច្ចា ទមា ចាគា ខង្គ្យា តិយ្យោធ វិជ្ជតីតិ ។ បើដូច្នោះ ចូរអ្នកសួរពួកសមណព្រាហ្មណ៍ទៀតឲ្យច្រើនគ្នាចុះ ក្រែងមានធម៌ណាក្នុងលោកនេះ វិសេសជាង សច្ចៈ ទមៈចាគៈខន្តី ទៅទៀត ។ អាឡវកយក្សប្រកាសសេចក្តីជ្រះថ្លារបស់ខ្លួនថាៈ ក្នុងវេលានេះ ខ្ញុំនឹងសួរពួកសមណព្រាហ្មណ៍ច្រើនគ្នាដូម្តេចបាន (ព្រោះ) ខ្ញុំទើបតែនឹងដឹងប្រយោជន៍បរលោកក្នុងថ្ងៃនេះ ដោយសារព្រះពុទ្ធស្តេចមកគង់ក្នុងដែនអាឡវី ជាប្រយោជន៍ដល់ខ្ញុំ ខ្ញុំទើបតែនឹងដឹងក្នុងថ្ងៃនេះ ទានដែលគេឲ្យចំពោះបុគ្គលណា មានផលច្រើន ខ្ញុំនឹងចេញពីស្រុកមួយ ទៅមួយ ចេញពីបុរីមួយ ទៅបុរីមួយ នមស្តារនូវព្រះសម្ពុទ្ធផង ព្រះធម៌ដ៏ប្រសើរផង ។ អត្តបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅៈ ជំនួយសតិ រៀបរៀងដោយៈ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ ប៊ុត សាវង្ស វាយអត្តបទដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
Articles you may like
