ទោសរបស់បព្វជិតប្រព្រឹត្តមិនល្អ

បុគ្គលដែលស្លៀកពាក់សំពត់លឿង តែមិនសង្រួមតាមធម៌របស់សមណៈ ក៏មិនរួចពីនរកឡើយ ; ដូចមានពុទ្ធភាសិតជាគ្រឿងទូន្មានចិត្តរបស់បព្វជិត ម្យ៉ាងទៀតថា ៖

កាសាវកណ្ឋា ពហវោ បាបធម្មា អសញ្ញតា
បាបា បាបេហិ កម្មេហិ និរយំ តេ ឧបបជ្ជរេ។

សេចក្ដីថា៖ មនុស្សទាំងឡាយជាច្រើននាក់ ដែលមានសំពត់កាសាវៈជាប់នឹងក គឺស្លៀកដណ្ដប់សំពត់លឿង តែជាអ្នកមានធម៌លាមកអម្បាលនោះ តែងធ្លាក់ទៅកើតក្នុងនរកដោយអំពើលាមកទាំងឡាយដែលគេបានធ្វើហើយ។

ន័យមួយទៀត ៖ អ្នកបួសដែលទ្រុស្ដសីលហើយបរិភោគអាហាររបស់ទាយកដែលគេប្រគេនដោយសន្ធានោះមិនស្រួលទេ, សូវបរិភោគដុំដែកដែលកំពុងក្ដៅវិញ ស្រួលជាង

ដូចមានពុទ្ធភាសិតជាគ្រឿង សង្កត់ចិត្តរបស់អ្នកបួសម្យ៉ាងទៀតថា

សេយ្យោ អយោគុឡោ ភុត្តោ អគ្គិសិខូបមោ
យព្ចោ ភុព្ជោយ្យ ទុស្សីលោ រដ្ឋបិណ្ឌំ អសញ្ញតោ។

សេចក្ដីថា៖ បព្វជិតដែលទ្រុស្ដសីល ជាអ្នកមិនសង្រួម ក៏បរិភោគដុំបាយរបស់ជនានុជនអ្នកនៅក្នុងដែន ( នោះ ) មិនមែនស្រួលទេ, សូវបរិភោគដុំដែកដែលក្ដៅដូចរងើកភ្លើងវិញជាជាង។

ព្រោះលោកុត្តមាចារ្យជាម្ចាស់ បានសម្ដែងបង្ហាញទោសទុក្ខរបស់បុគ្គលជាបព្វជិតនិងសមណៈ មានន័យផ្សេងៗ ដូចសំដែងមកនោះ។

ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ឱវាទបាតិមោក្ខ

ដោយ៥០០០ឆ្នាំ

Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
                )

            [1] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 2
                    [shortcode] => [ADS2]
                    [full_code] => c
                )

        )

)

ទោស​របស់​បព្វ​ជិត​ប្រព្រឹត្ត​មិន​ល្អ

ទោសរបស់បព្វជិតប្រព្រឹត្តមិនល្អ