សីលវិសុទ្ធិ និងទិដ្ឋិវិសុទ្ធិ
|
|
|
សីលវិសុទ្ធិ សេចក្តីបរិសុទ្ធនៃសីល  ពាក្យថា ទិដ្ឋិវិសុទ្ធិ គឺទស្សនៈដែលអាចនឹងឲ្យដល់សេចក្តីបរិសុទ្ធបាន ក្នុងព្រះអភិធម្ម លោកពោលដល់ទិដ្ឋិវិសុទ្ធិទុកយ៉ាងនេះថា “តត្ថ កតមា ទិដ្ឋិវិសុទ្ធិ? កម្មស្សកតញាណំ សច្ចានុលោមិកញាណំ មគ្គសមង្គិស្សញាណំ ផលសមង្គិស្សញាណំ បណ្តាធម៌ទាំងនោះ ទិដ្ឋិវិសុទ្ធិ តើដូចម្តេច? គឺ កម្មស្សកតញ្ញាណ សច្ចានុលោមិកញ្ញាណ មគ្គសមង្គីញាណ ផលសមង្គីញាណ” ។ ក្នុងបណ្តាញាណទាំងឡាយនេះ ការដឹងយ៉ាងនេះថា “ទុច្ចរិត ៣ ដែលខ្លួនក្តី អ្នកដទៃក្តី ធ្វើហើយ មិនឈ្មោះថាជាកម្មរបស់ខ្លួន ព្រោះទម្លាយបង់នូវប្រយោជន៍ សុចរិត ៣ ឈ្មោះថា ជាកម្មរបស់ខ្លួន ព្រោះនាំមកនូវប្រយោជន៍” ដូច្នេះ ឈ្មោះថា កម្មស្សកតញ្ញាណ ។ អ្នកដែលតាំងនៅក្នុងញាណហើយ ខ្វល់ខ្វាយ ( ធ្វើ ) កម្មដែលប្រព្រឹត្តទៅក្នុងវដ្តៈជាច្រើន និងសម្រេចអរហត្តដោយងាយស្រួល មានចំនួនរាប់មិនអស់ ។ ចំណែកវិបស្សនាញាណ លោកហៅថា សច្ចានុលោមិកញ្ញាណ ព្រោះអនុលោមវចីសច្ចៈ និងមិនអនុលោមនឹងបរមត្ថសច្ចៈ ។ ( សង្គីតិសុត្តវណ្ណនា ) បទថា សច្ចានុលោមិកញ្ញាណំ ( ការដឹងច្បាស់អនុលោមតាមសច្ចៈ ៤ ) បានដល់ វិបស្សនាញាណដែលស្របតាមសច្ចៈ ៤ ។ បទថា មគ្គសមង្គិស្ស ញាណំ ផលសមង្គិស្ស ញាណំ ( ការដឹងច្បាស់របស់បុគ្គលអ្នកព្រមព្រៀងដោយមគ្គ ការដឹងច្បាស់របស់បុគ្គលអ្នកព្រមព្រៀងដោយផល ) បានដល់ មគ្គញាណ និងផលញាណនុ៎ះឯង ។ ***និទ្ទេសនៃសីលវិបត្តិ គប្បីជ្រាបដោយន័យផ្ទុយនឹងសោរច្ចនិទ្ទេស និទ្ទេសនៃទិដ្ឋិវិបត្តិ គប្បីជ្រាបដោយន័យផ្ទុយគ្នានឹងទិដ្ឋិសម្បទា និងនិទ្ទេសនៃទិដ្ឋិសម្បទា គប្បីជ្រាបដោយន័យផ្ទុយគ្នានឹងនិទ្ទេសនៃទិដ្ឋិបាទាន ។ និទ្ទេសនៃសីលវិសុទ្ធិ ដូចនឹងនិទ្ទេសនៃសីលសម្បទាក៏ពិតមែន ទោះបីយ៉ាងនោះ ក្នុងនិទ្ទេសនៃសីលសម្បទានោះ ព្រះអង្គត្រាស់បាតិមោក្ខសំវរសីលដែលឲ្យដល់វិសុទ្ធិ ចំណែកក្នុងនិទ្ទេសនៃសីលវិសុទ្ធិនេះ ត្រាស់សីលដែលដល់វិសុទ្ធិ ។ ប្រភពដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
