ពុទ្ធ​សាសន​សុភា​សិត​ដែល​មាន​មក​ក្នុង​គម្ពីរ​ធម្ម​បទ​ដ្ឋ​កថា​ ជា​សុភា​សិត​គា​ថា​មាន​សេច​ក្តី​ដ៏​ពីរោះ​ គួរ​ជា​ទី​ជ្រះ​ថ្លា​ចង់​ស្តាប់​​ ដោយ​ហេតុ​ថា​ ធម៌​នេះ​ដែល​ប្រ​ជា​ជន​ក្នុង​សកល​លោក​ តែង​​ត្រូវ​ការ​ តែ​ប្រាថ្នា​ចង់​បាន​គ្រប់​ៗ​គ្នា​ ។ ធម្ម​ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង​ផ្ទៃ​នៃ​ព្រះ​ពុទ្ធ​គា​ថា​នេះ​ ឈ្មោះ​ថា​ ពរ​ ប្រែ​ថា​ (​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​)​ ជា​ធម៌​កើត​មាន​ដោយ​ អបចាយនៈ​ គឺ​ការ​កោត​ក្រែង​ ន័យ​ខ្លះ​ឈ្មោះ​ថា​ (ឥដ្ឋកន្ត​ធម៌)​

ជន​ជាតិ​ខ្មែរ​ភាគ​ច្រើន​មាន​សម្បុរ​ស្រអែម​ គឺ​មិន​ខ្មៅ​ពេក​ មិន​ស​ពេក​ មាន​កម្ពស់មធ្យម​ប្រ​មាណ​១៦០ស.ម. សម្បុរ​ភ្នែក​ទ្រង់​ខ្មៅ​ សក់​រួញ​ឬ​រួញ​អង្គាដី​ មិន​ធាត់​មិន​ស្គម​ លលាដ៍ក្បាល​មិន​វែង​ មិន​​មូល​ គឺ​ កណ្តាល បបូរ​មាត់​មិន​ក្រាស់​ពេក​ មិន​ស្តើង​ពេក​ ។ លក្ខណៈ​ដូច្នេះ យើង​អាច​ប្រៀប​ធៀប​ស្រដៀង​ឬ​លក្ខណៈ​ដូច​ពួក​មនុស្ស​នៅ​លើ​កោះ​មេឡាណេ​ស៊ី តាំង​នៅ​លើ​ផ្ទៃ​សមុទ្រ​ប៉ែក​ខាង​កើត​

លក្ខណៈរបស់អមិត្ត ៤ យ៉ាង បិដក ចត្តារោមេ គហបតិបុត្ត អមិត្តា មិត្តប្បដិរូបកា វេទិតព្វា អញ្ញទត្ថុហរោ អមិត្តោ មិត្តប្បដិរូបកោ វេទិតព្វោ វចីបរមោ អមិត្តោ មិត្តប្បដិរូបកោ វេទិតព្វោ

តុល្យភាពនៃជីវិត គ្រប់បុថុជ្ជន (ជនដែលមានកិលេស) ដែលមិនបានស្តាប់នូវធម៌របស់ ព្រះអរិយៈ មិនត្រឹមតែប្រកាន់មាំក្នុងនាមរូបនេះប៉ុណ្ណោះទេ

កល្យាណ​មិត្ត​តា (ការ​មាន​កល្យាណ​មិត្ត គឺ​មាន​អ្នក​​ណែនាំ​ចង្អុល​បង្ហាញ ទី​ប្រឹក្សា មិត្ត​ភក្តិ​ដែល​សេព​គប់ និង​បុគ្គល​ដែល​នៅជុំវិញ​ខ្លួន​ជា​មនុស្ស​ល្អ។ ការ​ចេះជ្រើស​រើស​​សេព​គប់​បុគ្គល ឬ​ចូល​រួម​ពួកក្រុម សង្គម ជាមួយ​លោក​អ្ន​ក​

តីណាវុធានិ​ អាវុធ​ ៣​ យ៉ាង​ បាន​ដល់​ ១. សុតាវុធំ​ អាវុធ​គឺ​សុតៈ​ ( ពុទ្ធវចនៈ ) ២. បវិវិវេកាវុធំ​ អាវុធ​គឺ​សេចក្តី​ស្ងាត់​ [ ស្ងាត់​កាយ​ ស្ងាត់​ចិត្ត​ ស្ងាត់​ចាក​ឧបធិ ]

តីណិ​ តថាគតស្ស​ អរក្ខេយ្យានិ​អំពើដែល​ព្រះតថាគត​ មិន​ចាំ​បាច់​រក្សា​ ឬ​រវាំង​ មាន​​ ៣​ យ៉ាង​ គឺ៖ ១.​បរិសុទ្ធកាយសមាចារោ​ អាវុសោ​ តថាគតោ​ ​

អរិយធន​ អរិយទ្រព្យ​មាន​ ៧​ យ៉ាង​ គឺ៖ ​១. សទ្ធាធនំ​ ទ្រព្យ​គឺ​សទ្ធា ២. សីលធនំ​ ទ្រព្យ​គឺ​សីល ៣. ហិរិធនំ​ ទ្រព្យ​គឺ​ហិរិ ៤. ឱត្តប្បធនំ​ ទ្រព្យ​គឺ​ឱត្តប្បៈ