អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ០២ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៣ (អាន: ១៣,០៥១ ដង)
សៀវភៅចំណាស់អាយុកាលជាង២០០០ឆ្នាំ (មិលិន្ទប្បញ្ហា)
|
|
|
នៅពេលព្រះចៅអាឡេចសង់ដ្រេមហារាជ យាងលើកទ័ពមកវាយឈ្នះនគរបញ្ចារបស់ឥណ្ឌារួចមក ក៏មានស្តេចក្រិកគ្រប់គ្រងនគរនេះ ជាបន្តបន្ទាប់ជាច្រើនអង្គ រហូតដល់រាជសម័យរបស់សេ្តចក្រិកមួយអង្គ ទ្រង់ព្រះនាមជាភាសាមគធៈថា " មិលិន្ទ " ។ ព្រះអង្គទ្រង់មានព្រះទ័យធ្វើការឈ្វេងយល់អំពីវិជ្ជាទាំងឡាយ ជាពិសេសទស្សនបញ្ញា ក្នុងលិទ្ធិសាសនាផ្សេងៗ ទ្រង់រីករាយនឹងយាងទៅជួបសន្ទនាជាមួយអ្នកមានចំណេះដឹង ក្នុងលទ្ធិទាំងនោះ ។ ក្រោយមក ទ្រង់បានជួបសន្ទនាឆ្លើយឆ្លងគ្នាជាមួយព្រះថេរៈដ៏ល្បីឈ្មោះបំផុត ក្នុងពុទ្ធសាសនា មួយអង្គ គឺ " ព្រះនាគសេនត្ថេរ " ។ ក្នុងបញ្ហាដ៏ស៊ីជម្រៅ ពាក្យពេចន៍សន្ទនាឆ្លើយឆ្លងគ្នារវាងលោកទាំងពីរ បានក្លាយជាទីចាប់អារម្មណ៍ពេញចិត្តក្រៃលែង របស់បណ្ឌិតទាំងឡាយជាច្រើន ។ នាពេលក្រោយមក ប្រមាណជាពុទ្ធសករាជ ៥០០ ព្រះតិបិដកចុឡាភយត្ថេរ ដែរជំនាញនូវព្រះត្រៃបិដក បានដល់ធម៌នៃបដិវេធ មានបញ្ញាមោះមុតជ្រាលជ្រៅ មានសម្តីដែលគ្រូបាអាចារ្យទាំងឡាយត្រូវរិះគិតបានឃើញនូវគុណតម្លៃក្នុងពាក្យសន្ទនាឆ្លើយឆ្លងគ្នារវាងលោកទាំងពីរ ថាជាហេតុជួយទ្រទ្រង់ព្រះសទ្ធម្ម របស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធជាម្ចាស់ ឲ្យគង់វង្សបានទើបព្យាយាមប្រមែប្រមូលពាក្យសម្តីសន្ទនាទាំងអស់នោះ ចងក្រងរៀបរៀងឡើង ជាគម្ពីរមួយរបស់សាសនា ដាក់ឈ្មោះថា " មិលិន្ទប្បញ្ហា " ។ ខាងលើនេះគឺជាសេចក្តីអធិប្បាយដែលមាននៅក្នុងសៀវភៅ មិលិន្ទប្បញ្ហា ភាគទី១ ដែលត្រូវបានប្រែសម្រួលចេញពីសៀវភៅដើមជាភាសាភូមា និងត្រូវបានប្រែមកជាភាសាខ្មែរ ដោយ ឧបាសិកា វណ្ណារី ទេពប្រណម្យ ។ ៥០០០ឆ្នាំ បានធ្វើការដាក់ឲ្យទាញយកអានបានហើយ (ចុចទីនេះទាញយក) ។ កិច្ចការប្រែសម្រួលសៀវភៅ មិលិន្ទប្បញ្ហា នេះ ត្រូវបានចែកជា ៣ ក្បាលភាគ ដែលត្រូវបានកំពុងរៀបចំចេញផ្សាយ នូវភាគទី២បន្តទៀត (ដកស្រង់សម្តីរបស់ ឧបាសិការ វណ្ណារី ទេពប្រណម្យ) ។ ប្រសិនបើពុទ្ធបរិស័ទ មានសទ្ធាចូលរួមក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយសៀវភៅ មលិន្ទប្បញ្ហាភាគទី២ សូមធ្វើការទាក់ទងដោយផ្ទាល់ជាមួយ ឧបាសិកា វណ្ណារី ទេពប្រណម្យ តាមទូរស័ព្ទលេខ ០១៥៦៧៣៨០៦ ។ ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
