អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ០៣ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ៥,៩០៦ ដង)
បុគ្គលអត់បញ្ញាប្រាថ្នាលាមក

|
នៅក្នុងគម្ពីរសម្មោហវិនោទនី ដែលជាអដ្ឋកថាព្រះអភិធម្មគម្ពីរវិភង្គ ត្រង់កន្លែងដែលសម្ដែងអំពីសេចក្ដីប្រាថ្នាលាមក បាបិច្ឆតា ហើយមាននិទ្ទេសសេចក្ដី គឺឯកទ្ទេសនៅក្នុងការចែកពួកនីមួយៗ នៅក្នុងឧត្តកវិភង្គនឹងនៅ ត្រង់ បាបិច្ឆតា លោកបានសម្ដែងនូវធម៌មួយគូរឲ្យយើងកត់ចំណាំចាំ ឲ្យច្បាស់អំពីបុគ្គលអ្នកប្រាថ្នាលាមក ។
គឺ បុគ្គល នោះឯងអាប់ឱននូវបញ្ញា មានបញ្ញាអន់ថយហើយអង្គុយនៅកណ្ដាលបរិស័ទ អង្គុយនៅកណ្ដាលបុគ្គល ជាឧបដ្ឋាក ហើយក៏បានពោលថា យើងបានដឹងហើយ គឺ ធម៌ ៣ ដែលញ៉ាំងសត្វឲ្យយឺតយូរគឺ ទិដ្ឋិ មានៈ តណ្ហា ដូច្នេះ កាលបើបាននូវអរិយបុគ្គលក៏រមែង មាននូវឫទ្ធិ ឯចំណែកអ្នកទ្រទ្រង់ នូវព្រះបរិយត្តិធម៌ គឺបុគ្គលនោះឯងមិនរួចផុតចាកវដ្ដទេ ដែលឈ្មោះថាបរិយត្តិ មិនជាការលំបាកដល់ពួកយើងទេ ប៉ុន្តែបុគ្គលដែលចូលចិត្តក្នុងព្រះបរិយត្តិធម៌មិនអាចរួចផុតចាកវដ្ដៈ។
នេះជាសេចក្ដីមួយ ដែលបញ្ជាក់ឲ្យឃើញខ្លួនលោកហ្នឹង ពូកែបរិយត្តិៗ អ្វីក៏ដោយមិនជាការលំបាកទេនេះក្នុងកាលដែលប្រាថ្នាលាមក អង្គុយកណ្ដាលញោមឧបដ្ឋាក ពោលពាក្យដូច្នេះប៉ុន្តែមានបញ្ញាអន់ថយ មិនរៀនមិន ចេះមិនចាំទេ ប៉ុន្តែបើអរិយបុគ្គលហើយ ក៏សម្រេច នូវឬទ្ធី ឯការដែលយល់ចូលចិត្តក្នុងបរិយត្តិមិនអាចរួចផុតចាកវដ្ដៈ។ ក្នុងព្រះអដ្ឋកថាចារ្យ លោកបានបញ្ជាក់ថា បុគ្គលពួកនេះឯង ឈ្មោះថាញ៉ាំងសាសនាឲ្យវិនាសព្រោះតែពោលថា ការទ្រទ្រង់ចូលចិត្តក្នុងបរិយត្តិមិនអាចរួចផុតចាកវដ្ដៈ ហើយលោកបានពោលទៀតថា មហាចោរ ដូចជាបុគ្គលពួកនេះរមែងមិនមាន បានសេចក្ដីថា មហាចោរក្នុងលោក ដែលហៅថាមហាចោរ គឺចោរធំ ចោរលួច ចោរប្លន់ យ៉ាងណាក៏ដោយ ស្មើដោយបុគ្គលពួកនេះរមែងមិនមាន បុគ្គលដែលបានពោលថា អ្នកណាដែលចូលចិត្តបរិយត្តិរមែងមិនរួចចាកវដ្ដៈ នេះឈ្មោះថាជាបុគ្គល ដែលធ្វើឲ្យសាសនាវិនាស ។
សេចក្ដីដែលមាននៅក្នុងព្រះអដ្ឋកថាលោកបានបញ្ជាក់ថា បុគ្គលដែលទ្រទ្រង់ ព្រះបរិយត្តិមិនអាចរួចផុតចាកវដ្ដបានទេ គឺរកមិនបានសេចក្ដីថា មិនអាចរកបាននូវបុគ្គលដែលទ្រទ្រង់ព្រះបរិយត្តិ ហើយមិនរួចចាកវដ្ដៈបាននោះទេ ព្រោះថាការមិនរួចចាកវដ្ដៈ មិនមែនដោយសារទ្រទ្រង់បរិយត្តិនោះឡើយ។
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ជំនួយសុខភាពផ្លូលចិត្ត១ រៀបរៀងដោយ សាមណេរ ចាន់ សុជន ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |