ថ្ងៃ សុក្រ ទី ០១ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំថោះ បញ្ច​ស័ក, ព.ស.​២៥៦៧  
ស្តាប់ព្រះធម៌ (mp3)
ការអានព្រះត្រៃបិដក (mp3)
ស្តាប់ជាតកនិងធម្មនិទាន (mp3)
​ការអាន​សៀវ​ភៅ​ធម៌​ (mp3)
កម្រងធម៌​សូធ្យនានា (mp3)
កម្រងបទធម៌ស្មូត្រនានា (mp3)
កម្រងកំណាព្យនានា (mp3)
កម្រងបទភ្លេងនិងចម្រៀង (mp3)
បណ្តុំសៀវភៅ (ebook)
បណ្តុំវីដេអូ (video)
ទើបស្តាប់/អានរួច
ការជូនដំណឹង
វិទ្យុផ្សាយផ្ទាល់
វិទ្យុកល្យាណមិត្ត
ទីតាំងៈ ខេត្តបាត់ដំបង
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
វិទ្យុមេត្តា
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុគល់ទទឹង
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុសំឡេងព្រះធម៌ (ភ្នំពេញ)
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុមត៌កព្រះពុទ្ធសាសនា
ទីតាំងៈ ក្រុងសៀមរាប
ម៉ោងផ្សាយៈ ១៦.០០ - ២៣.០០
វិទ្យុវត្តម្រោម
ទីតាំងៈ ខេត្តកំពត
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
វិទ្យុសូលីដា 104.3
ទីតាំងៈ ក្រុងសៀមរាប
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
មើលច្រើនទៀត​
ទិន្នន័យសរុបការចុចចូល៥០០០ឆ្នាំ
ថ្ងៃនេះ ៧,៥២៧
Today
ថ្ងៃម្សិលមិញ ១៦៤,៣៣៣
ខែនេះ ៧,៥២៧
សរុប ៣៥៦,៨៥១,៥០១
Flag Counter
អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២៨ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១៩,៨៤៣ ដង)

សត្វ​ប្រើស



 
សត្វ​ប្រើស

មាន​រឿង​និទាន​ពី​សត្វ​ប្រើស ស្រលាញ់​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​ស្នែង​វែង បែក​ចម្ពាម ច្រងេងច្រងាង​របស់​ខ្លួន តែ​មិន​ស្រលាញ់​ពេញ​ចិត្ត​និង​ជើង​ទាំង​បួន​រស់​ខ្លួន​ទេ ព្រោះ​មិន​ស្អាត​ដូច​ជា​ស្នែងឡើយ។

លុះ​កាល​ដែល​មាន​ភ័យ​មក​ដល់ ត្រូវ​នាយ​ព្រាន​ដេញ​បាញ់​ដោយ​ធ្នូ ជើង​ដែល​ខ្លួន​មិន​ពេញ​ចិត្ត​នោះ​ឯង​ត្រឡប់​ទៅ​ជា​នាំ​ខ្លួន​រស់​បាន​យ៉ាង​រហ័ស ហើយ​ក៏​រួច​ខ្លួន​បាន។

ថ្ងៃ​ក្រោយ​មក​ទៀត ពេល​មាន​ភ័យ​មក​ដល់​ ខ្លួន​រត់​មិន​រួច ព្រោះទាក់​ស្នែង​នឹង​មែក​ឈើ ជីវិត​ក៏​ត្រូវ​ក្ស័យ។ ប្រើស​បាន​ស្លាប់​ខ្លួន ព្រោះ​អាស្រ័យ​មក​អំពី​ស្នែង​ដែល​ខ្លួន​តែង​ស្រលាញ់​ពេញ​ចិត្តហ្នឹង​ឯង។

នៅ​ក្នុង​លោក​នេះ ពេល​ខ្លះ​យើង​ត្រូវ​អរគុណ​ដល់​ភាព​ខ្វះខាត​ផ្សេងៗ ដែល​មិន​បាន​ឲ្យ​យើង​ស្លាប់ និងម្យ៉ាង​ទៀត​ ការ​ខ្វះខាត​ក្ដី កំហុស​ភ្លាំងភ្លាត់​ក្ដី និង​ភាព​ក្រីក្រ​ជាដើម​នោះ អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​មិន​ប្រមាទ ដាស់តឿន​ស្មារតី​ជានិច្ច រហូត​នាំ​ឲ្យ​យើង​បាន​ដល់​នូវ​សេចក្ដី​សម្រេច​តាម​ប្រាថ្នា​ទៀត​ផង។

ចំណែក​ឯភាព​មាំមួន​ដោយ​សុខភាព ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​និងការ​បាន​អ្វីៗ​សម​តាម​ប្រាថ្នា ព្រម​ទាំង​ភាព​សម្បូរណ៌​សប្បាយ​ទាំង​ឡាយ​ផ្សេង​ៗ​នៃ​ជីវិត​វិញ​នោះ ពេល​ខ្លះ​ក៏​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​វង្វេង​ភ្លេច​ខ្លួន មាន​សេចក្ដី​ប្រមាទ ប្រព្រឹត្ត​បាបកម្ម​រហូត​នាំ​ខ្លួន​ឲ្យ​ធ្លាក់​ដល់​នរក​អវីចី​ទៅ​បាន​។

សេចក្ដី​ទុក្ខ​ក្នុង​ជីវិត ដែល​មនុស្ស​យើង​មិន​ត្រូវ​ការ​ប៉ុន្តែ​ថា ព្រោះ​ទុក្ខ​នៃ​ជីវិត​ឯងហើយ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​យើង​មិន​ស្រវឹង​ក្នុង​ជីវិត ខំប្រឹង​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌ ទីបំផុត​ក៏​បាន​រួចផុត​ពី​ជាតិ ជរា និង​មរណៈ។

មាន​ពាក្យ​ដាសតឿន​មួយ​បទ បាន​ពោល​ថា << មិន​បាច់​ស្អប់ កុំ​តែ​ជាប់​ទៅ​បាន​ហើយ >>។

ដកស្រង់​ចេញ​ពី​សៀវភៅ ៤៨ធម្មទស្សន៍
ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ​ 
 
Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
) [1] => Array ( [shortcode_id] => 2 [shortcode] => [ADS2] [full_code] => c ) ) )
អត្ថបទអ្នកអាចអានបន្ត
ផ្សាយ : ០២ កុម្ភះ ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ១៥,៩៥៨ ដង)
បញ្ញា​ជា​ឈ្នាន់​ដើម្បីតភ្ជាប់​សម្ពន្ធភាព
ផ្សាយ : ២៩ តុលា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ២៧,១២៩ ដង)
សុខឬ​ទុក្ខ​កើត​ពី​គំនិត​ខ្លួន​ឯង
ផ្សាយ : ១៩ ធ្នូ ឆ្នាំ២០១៤ (អាន: ៧,៣៣៥ ដង)
កំណាព្យ ធម្មយាត្រាទក្ខិណាពុទ្ធស្ថាន តាមដានពុទ្ធបាទ នាដែនដីពុទ្ធភូមិ
ផ្សាយ : ២៤ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១៩,៦៣៨ ដង)
គិត​អ្វី​ឲ្យ​វែង​កុំ​បែង​ខ្លី
ផ្សាយ : ២៦ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១២,១៣៥ ដង)
ប្រភព​នៃ​ក្តី​ទុក្ខ​សោក​ក្នុង​លោក​
៥០០០ឆ្នាំ បង្កើតក្នុងខែពិសាខ ព.ស.២៥៥៥ ។ ផ្សាយជាធម្មទាន ៕