រឿងសរណមាតា

រឿងសរណមាតា
( ចាក ម. វា. )
( ជាតិបុរសថោកទាបច្រើនលុះទៅក្នុងអំណាចស្រ្តី )

ក្នុងក្រុងសាវត្ថី មានគហបតីម្នាក់ឈ្មោះសុមនៈ ភរិយាឈ្មោះនាងសុជម្ឈកា មានកូនពីរនាក់ ប្រុស១ ស្រី១ ។ កាលកូនប្រុសមានអាយុ ១៦ ឆ្នាំ មាតាបិតាមានរោគាពាធជាទម្ងន់ បានហៅកូនទាំងពីរមកប្រគល់ទ្រព្យសម្បត្តិឲ្យហើយប្រគល់នាងជាប្អូនឲ្យរៀបចំឲ្យមានស្វាមីផង ផ្តាំស្រេចហើយក៏ធ្វើមរណកាលទាំងពីររូបទៅ ។

បុត្តធីតានាំគ្នាធ្វើបុណ្យឈាបនកិច្ចតបស្នងសងគុណតាមទំនៀម ។ ខាងក្រោយមកបុរសជាបងមានភរិយា. ដល់នាងជាប្អូនពេញរូបរាងហើយ មានបុរសដទៃមកដណ្តឹង ក៏រៀបឲ្យមានស្វាមី ហើយបញ្ចូនឲ្យទៅនៅក្នុងសំណាក់ម្តាយក្មេក ឪពុកក្មេក ដល់នាងមានគភ៌ចាស់ជិតគ្រប់ខែ សុំលាស្វាមីលេងមាតាបិតាក្មេកទៅប្រសូត្របុត្រក្នុងសំណាក់បង ស្វាមីក៏ជូននាងទៅ ទៅដល់ពាក់កណ្តាលផ្លូវជួបនឹងព្រះសម្តុទ្ធ មានសេចក្តីជ្រះថ្លា បានថ្វាយខ្លួនជាឧបាសក ឧបាសិកាទាំងពីរនាក់ ក៏ហួសទៅ ទៅដល់ស្វាមីប្រគល់ឲ្យបងហើយត្រទ្បប់មកផ្ទះវិញ ។

បងឃើញប្អូនទៅរកហើយ មានសេចក្តីត្រេកអរជាទីបំផុត បានហៅភរិយារបស់ខ្លួនឲ្យមើលថែរក្សានាង ។ នាងជាបងថ្លៃ ក៏ទនុកបំរុងនាងដោយទឹកក្តៅនឹងទឹកត្រជាក់ផ្សេងៗពីរបីថ្ងៃមក នាងបងថ្លៃឃើញខ្សែកពេជ្យដែលប្អូនថ្លៃពាក់នៅកចង់បានមកជារបស់ខ្លូន ប៉ុន្តែមិនដឹងគិតធ្វើដូចម្តេចឲ្យបាន ។

ថ្ងៃមួយនាងគិតឃើញឧបាយថា អញគិតដេកធ្វើពុតជាឈឺ បើស្វាមីអញសួរ ថាចង់ស៊ីសាច់បេះដូងនាងប្អូនថ្លៃ បើមិនបានស៊ីទេនឹងស្លាប់ គិតហើយក៏ដេកធ្វើពុតជាឈឺអត់បាយអត់ទឹក ស្វាមីសួរប្រាប់ថាចង់ស៊ីសាច់នាងប្អូនថ្លៃ ។

បុរសស្វាមីចេះតែឃាត់ នាងភរិយាចេះតែយំស្រែកត្អូញត្អែររៀបរាប់រំលើកពីការកំសត់កម្រ និងការស្រទ្បាញ់គ្នា បុរសថោកទាបគ្រាន់តែឮខ្យល់ដែលមានពឹសកំណាចប៉ុណ្ណោះ ក៏ទៅលួងលោមប្រពន្ធថា ចាំបងសម្លាប់យកសាច់បេះដូងមកឲ្យអូនញ៉ាំ។

នាងជាភរិយាគ្រាន់តែដឹងថា ស្វាមីដោយតាមខ្លួន ហើយក៏ធ្វើជាគ្រាន់បាត់ឈឺចាប់មានមុខស្រស់ប៉ប្រឹម និយាយទៅរកស្វាមីថា បងឆាប់សម្លាប់វាទៅ ហើយយកខ្សែកពេជ្យមកឲ្យខ្ញុំផង ។ ចំណែកបុរសជាស្វាមីកាលបើលុះទៅក្នុងអំណាចប្រពន្ធហើយ ក៏ភ្លេចប្អូនបង្កើតរបស់ខ្លួនដែលកំព្រាឥតម៉ែឪ ទៅនិយាយបោកប្អូនរបស់ខ្លូនយកទៅសម្លាប់ថា ម្នាលប្អូនមានមនុស្សម្នាក់ជំពាក់បំណុលឪពុកម្តាយយើង បើប្អូន ទៅទារជាមួយបងគេនឹងឲ្យមួយរំពេច នាងព្រមទៅ បុរសជាំបងទឹមរទេះហើយលើកនាងដាក់លើរទេះបរទៅៗ ដល់ពាក់កណ្តាលព្រៃស្ងាត់បញ្ឈប់បរទេះចាប់នាងអូសទំលាក់ពីលើរទេះ នាងភ័យខ្លាំងស្រែកអង្វរថា សូមបងអាណិតខ្ញុំកុំធ្វើបាបខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំមានគភ៌ចាស់គ្រប់ខែហើយ ។

បុរសជាបងមិនព្រម ចាប់អូសនាងយកទៅសម្លាប់ នាងក៏ប្រសូត្របុត្រក្នុងពេលនោះសន្លប់បាត់ស្មារតី លុះដឹងខ្លូនទ្បើងនាងនឹកឃើញដល់គុណព្រះសម្តុទ្ធ នាងនឹកសូត្រភាវនាក្នុងមនោទ្វារថា នមោពុទ្ធស្សៗ ដូច្នេះពុំដែលដាច់ ។

មានសេចក្តីអស្ចារ្យថា នៅលើដើមឈើនៅមានរុក្ខទវតាមួយអង្គជាអ្នកមានឬទ្ធិ ឃើញនាងជាស្ត្រីសប្បុរសមានពុទ្ធានុស្សតិជាអារម្មណ៏ដូច្នោះហើយ ក៏ដឹងច្បាស់ថាស្រ្តីនេះជាអ្នកមានគុណធម៌ខ្ពស់ បើអញមិនជួឲ្យមានជីវិតរស់នៅទេ ក្បាលអញនឹងបែកជា ៧ ចំណេកពុំខាន ។

ដឹងច្បាស់ដូច្នោះហើយក៏និម្មិតខ្លួនដូចជាប្តីរបស់នាងកាន់ដំបងដេញបុរសជាបងរត់បាត់ទៅ ទើបនាំនាងនិងកូនតូចទៅដាក់ក្បែរផ្ទះ ព្រឹកទ្បើងស្វាមីបើកទ្វារផ្ទះឃើញប្រពន្ធរបស់ខ្លួនអង្គុយបីកូន ក៏ស្ទុះចុះទៅទទួលកូនសួរថា នាងមកជាមួយអ្នកណា បងយើងជូនមកឬ? នាងថា ម៉េចក៏សួរខ្ញុំដូច្នោះ បើអម្បាញ់មិញបងនាំខ្ញុំមក ។

បុរសស្វាមីចេះតែប្រកែកថាមិនដឹងទើបនាងនិយាយប្រាប់តាមរឿងរបស់នាងសព្វគ្រប់ ដរាបដល់មកអង្គយក្បែរផ្ទះ បុរសជាស្វាមីដឹងដូច្នោះហើយ អាណិតប្រពន្ធណាស់ យំសោកបោកខ្លួនប្រាណ ប៉ុន្តែមិនបានចងគំនុំដល់បងថ្លៃទ្បើយ លុះបន្ទោបង់នូវសេក្តីសោកហើយ ក៏និមន្តព្រះសម្តុទ្ធព្រមទាំងព្រះសង្ឃជាច្រើនពាន់អង្កមកថ្វាយភត្ត ហើយកំណត់ដាក់ឈ្មោះឲ្យកូនថា " សរណៈ " ព្រោះកូននោះដែលបានរស់ទ្បើងដោយសរមាតានឹករឮកដល់ពុទ្ធគុណយកជាទីពឹង ទើបបោរាណាចារ្យទាំងទ្បាយឲ្យឈ្មោះមាតារបស់កុកមារនោះថា " សរណះមាតា " លុះព្រះសង្ឃមានព្រះពុទ្ធជាប្រធាន ជនទាំងពីរនាក់ស្វាមីភរិយាបានសំរេចដល់សោតាបត្តិផល ។ ឯសរណកុមារដល់ធំដឹងក្តីទ្បើង ក៏ទៅបួសជាសាមណេរក្នុងសំណាក់ព្រះសរីបុត្ត ទើបមានឈ្មោះថា " សរណសាមណេរ " តាំងពីកាលនោះតមក ។

អត្ថបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅៈ ប្រជុំជាតក
វាយអត្ថបទដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត

ដោយ៥០០០ឆ្នាំ

Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
                )

            [1] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 2
                    [shortcode] => [ADS2]
                    [full_code] => c
                )

        )

)

រឿង​សរណ​មាតា

រឿងសរណមាតា