Reading Article
Public date : 26, Jul 2019 (15,245 Read)
បញ្ហាកំណាញ់
|
|
|
ទាក់ទងទៅនឹងការប្រកាន់បញ្ចខន្ធថា ជាតួខ្លួន ការកំណញ់ហួងហែងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ខ្លួនទៅជារបស់អ្នកដទៃឡើយ ។ វាជាការរវល់កង្វល់ខ្វាយខ្វល់ដ៏ក្រៃលែងដើម្បីខ្លួនឯង ទាំងដែលខ្លួនឯងមិនមានដោយបរមត្ថផងនោះ ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ឲ្យតែមានសទ្ធាជឿថា សត្វលោករមែងប្រព្រឹត្តទៅតាមកម្ម ប្រាកដជាមានការឲ្យទាន ព្រមទាំងសេចក្តីល្អផ្សេងៗទៀត ជាពុំខាន ។ នៅក្នុងបុញ្ញកិរិយាវត្ថុ ១០ ព្រះអង្គទ្រង់ត្រាស់សម្តែង ទានមយ បុណ្យមុនគេ ទាំងដែលព្រះសុមេធបណ្ឌិតពិចារណារកធម៌ ដើម្បីបំពេញឲ្យបានត្រាស់ដឹងជាព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ក៏ពិចារណាឃើញទានបារមីមុនគេដែរ ដូច្នេះ សេចក្តីកំណាញ់ ពិតជាបញ្ហាធំដុំណាស់ក្នុងជីវិត ត្រូវប្រញាប់លះកាត់មុនគេឲ្យហើយ សូម្បីអនុបុព្វីកថា ក៏ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់សម្តែងនូវទានកថាមុនបង្អស់ ក្នុងដំណើរចេញចាកពីមនុស្សលោក ឆ្លងកាត់ទេវលោកចូលទៅកាន់ព្រះនិព្វានតាមលំដាប់នៃកថាផងដែរ ។ បក្សីជាប់ទ្រុង ប្រាថ្នាហើរចេញ ប៉ុន្តែមនុស្សយើងវិញ ពិតជាមិនងាយចង់ចេញពីទ្រុងមាសទ្រុងប្រាក់ដាក់គុកខ្លួនឯងនេះឡើយ ។ ការឲ្យទានគឺជាវិធានការដើម្បីសេរីភាពរបស់ចិត្ត ចេញពីទ្រុងដ៏ចង្អៀតចង្អល់និងសៅហ្មង ។ ព្រះបរមសាស្តា ត្រាស់ប្រារព្ធ នាយចុន្ធកម្មារបុត្រក្នុងថ្ងៃបរិនិព្វានថា បុណ្យរមែងចម្រើនព្រោះការឲ្យទាន ។ ព្រះរដ្ឋបាលត្ថេរ ពោលថា មនុស្សទាំងឡាយ បានទ្រព្យជាទីពេញចិត្តហើយមិនឲ្យទាន ព្រោះហេតុតែមោហៈ ដូច្នេះទានគឺជាពន្លឺរស្មីនៃដួងវិញ្ញាណ ។ ក្នុងសំយុត្តនិកាយ ទេវតាបានពោលថាបុគ្គលឲ្យទានមិនបាន ព្រោះសេចក្តីកំណាញ់ និងសេចក្តីប្រមាទ ដូច្នេះបុគ្គលអ្នកឲ្យទាន ឈ្មោះថាប្រឆាំងនឹងសេចក្តីកំណាញ់ផង ដើរក្នុងផ្លូវនៃការមិនប្រមាទផង ។ សេចក្តីកំណាញ់ គឺជារោគក្តៀនមួយប្រភេទរបស់ចិត្ត គប្បីប្រើថ្នាំបញ្ចុះដោយការឲ្យទានដ៏បរិសុទ្ធ ពោលគឺឲ្យទាន ព្រោះឃើញទោសនៃសេចក្តីកំណាញ់នោះ ។ បុគ្គលកំណាញ់រមែងចាប់កំហុសស្មូម ហើយគិតថាខ្លួនឯងឆ្លាត ប៉ុន្តែតាមពិត វាជាការទន់ខ្សោយនូវបញ្ញាចក្ខុក្នុងការសម្លឹងមើលលោកនេះ ព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់ត្រាស់នៅក្នុងរឿងអសទិសទានថា បុគ្គលពាលទាំងឡាយ មិនសរសើរនូវការឲ្យទានឡើយ ចំណែកអ្នកប្រាជ្ញ រមែងអនុមោទនានូវទាន ។ សេចក្តីកំណាញ់ជាខ្នោះជើង ដែលធ្វើឲ្យលំបាកនឹងដើរទៅកាន់ព្រះនិពា្វន ប៉ុន្តែវាងាយនឹងទាក់ជើងឲ្យដួលធ្លាក់ទៅក្នុងអបាយភូមិ ឯចំណែកសោតាបត្តិមគ្គជាគ្រឿងរំលាយខ្នោះ មិនឲ្យជាប់ជើងទៀតឡើយ ។ ស្រង់ចេញពីសៀវភៅ " គតិធម៌ " រៀបរៀងដោយ លោកគ្រូអគ្គបណ្ឌិតធម្មាចារ្យ ប៊ុត-សាវង្ស ។ ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
