អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២៧ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ៤២,៩៨០ ដង)
រឿងបាដលិបុត្តកព្រាហ្មណ៏
|
|
|
រឿងបាដលិបុត្តកព្រាហ្មណ៏
( ចាក ឋា. ប. ) ( អ្នកមានសទ្ធាតែងជ្រះថ្លាប្រាថ្នាចំពោះអ្នកមានសីលគុណ ) មានព្រាហ្មណ៏ម្នាក់អង្គុយលើសាលាទៀបទ្វារក្រុងបាដលិបុត្ត បានឮនូវគុណកថារបស់ព្រះមហានាគត្ថេរ លោកមានប្រក្រតី នៅក្នុងកាឡវល្លីមណ្ឌបវិហារនាជនបទឈ្មោះរោហណៈហើយគាត់បំណងចង់ឃើញលោក ក៏ចូលទៅសំចតក្នុងផ្ទះមួយជិតចូឡនគរគ្រាម ហើយចាត់ចែងអាហារប្រគេនលោក ។
លុះព្រឹកឡើងបានទៅកាន់សំណាក់លោក ហើយឋិតនៅក្នុងទីអាសនៈឃើញ លោកពីចម្ងាយ ក៏ឈរថ្វាយបង្គំអស់វារៈម្តងហើយចូលទៅចាប់ឳបជើងភ្នែកគោលលោកយ៉ាងមាំ ទើបបន្លឺនូវវាចាថា បពិត្រលោកម្ចាស់ដ៏ចំរើនលោកម្ចាស់ខ្ពស់ ។ ឯព្រះថេរៈ លោកមានមាឌមិនខ្ពស់ពេក គឺសមរម្យល្មមតាមប្រមាណមែន ។ ព្រោះហេតុនោះ ព្រាហ្មណ៏ក៏ពោលម្តងទៀតថា បពិត្រលោកម្ចាស់ដ៏ចំរើន រាងលោកម្ចាស់មិនខ្ពស់មែនប៉ុន្តែកិត្តិសព្ទកិត្តិគុណរបស់លោកម្ចាស់ ផ្សាយទៅតាមខ្នងនៃសមុទ្រមានពណ៏ផ្ទៃមេឃគ្របដណ្តប់នូវផ្ទៃជម្ពូទ្វីបទាំងអស់ ។ ខ្ញុំព្រះករុណាកំពុងតែអង្គុយនៅលើសាលាទៀបទ្វារក្រុងបាដលិបុត្ត គ្រាន់តែឮនូវគុណកថារបស់លោកម្ចាស់ ក៏មកអំពីនោះភ្លាម ។ លុះគាត់ពោលរៀបរាប់កិត្តិគុណ កិត្តិសព្ទប្រាប់រួចសព្វគ្រប់ហើយ ក៏ប្រគេនចង្ហាន់បិណ្ឌបាត្រដល់ព្រះថេរៈ ហើយរៀបចំបាត្រចីវរខ្លួនឯង ចូលកាន់ភេទជាបព្វជិតក្នុងសំណាក់លោក និងឋិតក្នុងឳវាទពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់លោកទៀត មិនយូរប៉ុន្មានក៏បានសម្រេចព្រះអរហត្តទៅ ។ ( ព្រះមហា សំ សុខ និស្សិតសាលាបាលីជាន់ខ្ពស់ ) អត្តបទនេះវាយបញ្ចូលដោយកញ្ញា ហេង សំដាណែត ។ អត្តបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ប្រជុំនិទានជាតក ។ ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
