រឿង​ព្រះ​បាទ​ឃតៈ (​ ចាក ម. អ. ) ( ការ​មិន​សោយ​សោក ជា​ឱសថ​វិសេស​ក្នុង​លោក ) កាល​កន្លង​ទៅ​ហើយ​ មាន​ព្រះ​រាជា​មួយ​ព្រះ​អង្គ​ព្រះ​នាម​ធង្កៈ ជា​ព្រះ​ចៅ​ក្រុង​សាវ​ត្ថី ។ ថ្ងៃមួយ​ទ្រង់​លើក​ទ័ព​កេណ្ឌ​បរិវារ​ទៅ​ដណ្តើម​យក​រាជ​សម្បត្តិ​ក្នុង​សាវត្ថី

រឿង​ព្រះ​បាទ​អា​ភិង្គរាជ ( ចាក លោ. ជា. ) ( ជ័យ​ជំ​នះ​របស់​បុថុជ្ជន​ មិន​ដែល​​មាន​តែម្នាក់​ឯង ) កាល​ពី​ព្រេង​នាយ​មាន​ ព្រះ​រាជា​មួយ​អង្គ​ព្រះ​នាម​អា​ភិ​ង្គ​រាជ មាន​ឬ​ទ្ធិ​អំ​ណាច​ច្រើន​ អាច​រឹប​យក​នគរ​ដ៏​ទៃ​ៗ មក​ធ្វើ​ជា​នគរ​ចំណុះ​ខ្លួន​បាន ១០០នគរ

រឿង​ព្រាន​ព្រៃ ( ចាក សី. ឯ. ) ( ទោស​អកតញ្ញូ​ជន ធ្ងន់ជាង​ភ្នំ​សិនេរុ ) កាល​ពី​ព្រេង​នាយ​មាន​ ព្រាន​ព្រៃ​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​ពារាណសី​ ធ្វើ​ដំ​ណើរ​ទៅ​ស្វែង​រក​ទ្រព្យ​ ទុក​បំរុង​ផ្គត់​ផ្គង់​ជីវិតរបស់​ខ្លួន​ក្នុង​ព្រៃហេមពាន្ភ

រឿង​នាង​វេទេហិកា​ ( ចាក​ ក. មូ. ) (​ កិត្តិ​សព្ទ​ល្អ​យ៉ា​ង​ណា​ក៏​ដោយ​​មាន​អាក្រក់​តែបន្តិច​រលត់​បាត់​អស់ ) បាន​ឮ​ថា​ កាល​កន្លង​ទៅ​ហើយ​ ក្នុង​ក្រុង​សាវត្ថី​មាន​គហ​ប​តានី​ម្នាក់​ឈ្មោះ​ វេទេហិកា ជា​អ្នក​ស្លូត​បូត ចេះ​លំ​អុត​លំ​អោន

រឿង​ស្តេច​ចណ្ឌ​ប្ប​ជ្ជោត ( ចាក ម. អ. ) ( កម្លាំង​នៃ​សេចក្តី ប្រាថ្នា​របស់​អ្នក​មាន​សទ្ធា ) កាល​កន្លង​ទៅ​ហើយ​មាន​ឥ​ស្សរជន​ម្នាក់​ ធ្វើ​ដំ​ណើរ​ទៅ​ងូត​ទឹក​ខាង​ក្រៅ​នគរ លុះ​មក​វិញ​បាន​ប្រទះ​ព្រះ​បច្ចេកពុទ្ធមួយ​អង្គ ត្រាច់​បិណ្ឌ​បាត្រ​ត្រង់​ពាក់​កណ្តាល​ផ្លូវ​ មិន​បាន​ចង្ហាន់​សោះ​គឺ​មាន​បាត្រ​ទទេ

រឿង​សេដ្ឋី​បុត្រ ( ចាក ម. អ. ) ( គុណ​នៃ​ការ​ពោល​ពាក្យ​ពិតទៀង​ត្រង់ ) កាល​យូរ​លង់​ណាស់​មក​ហើយ​ មាន​សេដ្ឋី​បុត្រ​ ៣នាក់​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​ពារាណសី ។ ជូន​ជា​ក្នុង​នគរ​នោះ​មាន​ស្រះ​មួយ​ដ៏​ពោរ​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ផ្កា​ឈូក​ក្រហម​ ស

រឿង​​សាវ​ត្ថី​សេដ្ឋីបុត្រ ( ចាក ម. អ. ) ( គុណ​នៃ​ការ​បំ​រើ​មាតា​ បិតា ) បាន​ឮថា​មាន​សេដ្ឋី​បុត្រ​ម្នាក់​ក្នុង​ក្រុង​សាវត្ថី បាន​ស្តាប់​ធម៌​​ទេសនា​របស់​ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ មាន​សេចក្តី​ជ្រះ​ថ្លា សូម​បួស​ជា​ឧ​ប្ប​សម្បទា ។​លុះ​ឧ​ប​សម្ប​ទា​រួច​ហើយ

រឿង​មណិ​កណ្ឋនាគរាជ ( ចាក​ ម. តិ. ) ( ការ​សូម​គេ​ហួស​ប្រ​មាណ ទុក​ជា​អំ​ពើ​រឹប​ជាប់​ខ្លួន ) កាល​ព្រះ​សម្ពុទ្ធ​បរម​គ្រូ គង់​នៅ​អគ្គា​ឡវ​ចេតិយ ទ្រង់​ប្រ​ជុំ​ភិក្ខុ​ទាំង​ឡាយ​ប្រារព្ធ​បញ្ញត្តិ នូវកុដិ​ការសិក្ខាបទ ដោយ​ហេតុ​អ្នក​នៅ​ក្នុង​ដែន​អាឡា​វី ដើរ​អង្គាស​ឃោស​នាចតុ​ប្បច្ច័យ