រឿងបុរសចាញ់បោកចោរ

Audio

រឿងបុរសចាញ់បោកចោរ
( ចាក ម. វា. )
( កុំជឿពាក្យមិត្តសម្លាញ់ ដូចជឿពាក្យឪពុកម្តាយ )

កាលពីព្រងនាយ មានបុរសពីរនាក់ជាសម្លាញ់នឹងគ្នា ដល់ពេលខាងក្រោយមក បុរសម្នាក់ទាល់ក្ររកអ្វីចិញ្ចឹមជីវិតមិនបាន ក៏រត់ចូល ទៅក្នុងព្រៃប្រព្រឹត្តធ្វើចោរកម្ម ពួករាជបុរសចាប់បានយកទៅដាក់គុកអស់ ១២ ឆ្នាំ ។

ថ្ងៃមួយបុរសជាសម្លាញ់ដើរទៅក្បែរគុក ឃើញបុរសនោះមានរូបស្គមជាប់ច្រវាក់នៅក្នុងគុក ក៏សុំអ្នករក្សាគុកចូលទៅសួរ ។ បុរសជាប់គុកប្រាប់ថាខ្ញុំមកនៅក្នុងទីនេះចំនួន ១២ ឆ្នាំហើយ មិនបានអាហារឆ្អែតម្តងទេ ខ្ញុំស្រេកឃ្លានណាស់ សូមសម្លាញ់ឯងជួយសុំអ្នករក្សាគុកឲ្យខ្ញុំចេញទៅរកទទួលទានអាហារឲ្យបានឆ្អែតហើយ ខ្ញុំត្រទ្បប់មកវិញភ្លាម ។

បុរសជាសម្លាញ់ឮដូច្នោះហើយ មានចិត្តមេត្តាករុណាអាណិតដរាបដល់ស្រក់ទឹកភ្នែកហូរហាម ក៏ដើរទៅថ្វាយបង្គំអ្នករក្សាគុកនិយាយថាបើដូច្នោះ យើងត្រូវដាក់ច្រវាក់អ្នកឯងនៅក្នុងគុកនេះ ទំរាំសម្លាញ់អ្នកឯងត្រទ្បប់មកវិញទើបយើងលែង ។ បុរសនោះក៏ព្រមចូលទៅក្នុងគុកឲ្យអ្នករក្សាគុកដោះលែងសម្លាញ់ចេញពីច្រវាក់ ហើយឲ្យគេយកច្រវាក់មកដាក់ខ្លួន ។

បុរសចោរកាលបើបានរួចពីគុកច្រវាក់ហើយ ក៏ដើរទៅស៊ីផឹកសប្បាយតាមអំពើរចិត្តខ្លួន ឥតនឹកដល់សម្លាញ់ដែលទៅធានាខ្លួននៅក្នុងគុកទ្បើយ ។ បុរសអ្នកធានា កាលបើមិនឃើញសម្លាញ់មកវិញហើយ ក៏នៅជាប់គុកច្រវាក់អស់ ១២ឆ្នាំមិនដែលបរិភោគអាហារឆ្អែតម្តងទ្បើយ មានរូបកាយស្គាំងស្គម ដេកកើតទុក្ខខ្លោចផ្សានៅក្នុងគុកនោះឯង ។

សម័យមួយព្រះរាជាក្នុងនគរនោះ មានព្រះរាកជបុត្រមួយព្រះអង្គទើបប្រសូត្រថ្មីៗ មានព្រះទ័យសោមនស្សចំពោះព្រះរាជបុត្រ ក៏ត្រាស់បង្គាប់ឲ្យរាជបុរសឲ្យអភ័យដល់សត្វជើងពីរជើងបួនទាំងទ្បាយ ឲ្យរួចពីចំណងទ្រុងគុកច្រវាក់ទាំងអស់ ។ អ្នករក្សាគុកក៏លែងចោរទាំងអស់ក្នុងគុកឲ្យរួចខ្លួនត្រទ្បប់ទៅផ្ទះរៀងៗខ្លូន។ ចោរទាំងទ្បាយសប្បាយចិត្តចេញទៅផ្ទះអស់ទៅ នៅសល់តែបុរសចាញ់បោកចោរជាសម្លាញ់មិនព្រមចេញទ្បើយ ។

អ្នករក្សាគុកឃើញហើយសួរថា ហេតុអ្វីបានជាអ្នកមិនចេញទៅផ្ទះនឹងគេ ។ បុរសនោះថាខ្ញុំមិនហ៊ានចេញទៅក្នុងវេលាថ្ងៃទេខ្មាសគេណាស់ ចាំយប់ស្ងាត់បានខ្ញុំចេញ ។ ដល់វេលាយប់ស្ងាត់បុរសនោះចេញពីគុកហើយមិនដឹងជាដើរទៅទីណា ព្រោះឃ្លានអាហារខ្លាំងពេក ទើបនឹកឃើញថានៅទីនេះមានព្រៃស្មសាននៅជិត ក៏ដើរចូលទៅក្នុងព្រៃស្មសាននោះ ឃើញសពខ្មោចមនុស្សនៅស្រស់ៗ ក៏រើសកាំបិតនៅក្បែរជើងថ្កអោយសាច់ខ្មោច ហើយរើសដាក់ក្នុងអំបែងលលាដ៏ក្បាលយកលលាដ៏ក្បាលខ្មោចបីមកដម្កល់ធ្វើចង្រ្កាន ស្ងោសាច់ខ្មោចនោះធ្វើជាអាហារ ពេលដែលកំពុងស្ងោនោះបានយកស្លឹកឈើមកស្លៀកស្រាតយកខោទៅបាំងខ្យល់ ។

កាលនោះមានទេវតាមួយរូបនៅលើដើមឈើក្បែរទីនោះ ឃើញប្លែកដូច្នោះក៏សួរថា អ្នកជាអ្វីមានមុខក្រៀមក្រមមកចំអិនសាច់ខ្មោចស៊ីដូច្នោះ អ្នកយកខោបាំងធ្វើអ្វី? បុរសនោះឆ្លើយបា្រប់តាមដំណើររឿងរបស់ខ្លួនសព្វគ្រប់ ហើយប្រាប់ទៀតថា ដែលខ្ញុំយកខោបាំងនេះជាកិច្ចរបស់ខ្ញុំ ព្រោះថាខ្យល់ជាសភាវះឥតវិញ្ញាណ ឥតខ្លួនប្រាណចេះតែបក់ផាត់តាមធម្មតាប៉ុន្តែខ្យល់នេះមិនចេះឲ្យទោសដល់បុគ្គលណាទ្បើយ ដែលខ្ញុំបាំងនេះគឺបាំងខ្យល់ពាក្យសំដីរបស់បុគ្គលពាល កុំឲ្យបក់ផាត់ដល់ខ្លួនខ្ញុំទៀត ដែលខ្ញុំលំបាកមកស៊ីសាច់ខ្មោចដូច្នេះ ក៏ព្រោះតែជឿខ្យល់ដែលផ្សាយចេញពីមាត់បុគ្គលពាលនោះឯង ។

ទេវតាស្តាប់សព្វគ្រប់ហើយ មានសេក្តីអាណិតអាសូរដោយយល់ឃើញថា បុរសនេះជាបណ្ឌិតប្រាកដក្នុងលោក ទើបហៅបុរសនោះឲ្យស្លៀកសំពត់ទិព្វ បរិភោគអាហារទិព្វ ហើយនាំបុរសនោះទៅស្រែកឃោសនាសរសើរគុណធម៏ ឲ្យលាន់ឮពេញទេវទហនគរ ដោយឬទិ្ធរបស់ខ្លួន ។

ព្រះរាជាក្នុងនគរនោះឮហើយទ្រង់មានព្រះទ័យរំភើបញាប់ញ័រជាខ្លាំង ទើបឲ្យរាជអមាត្យនាំបុរសនោះចូលគាល់ ទ្រង់ត្រាស់សួរបានជ្រាបដំណើររឿងសព្វគ្រប់ ក៏បន្លឺព្រះសួរសីហនាទថា បុរសមានគុណធម៌ល្អបែបនេះមិនងាយរកបានក្នុងលោក យើងមិនដែលបានជួបប្រទះសោះទ្បើយ បុរសនេះគួរជាទីគោរពបូជារបស់ទេវតានិងមនុស្សទាំងទ្បាយ ឥទ្បូវនេះយើងសូមបូជាសម្បត្តិចំពោះបុរសនេះចុះ ។

ពួកមហាមត្យទាំងទ្បាយ ក៏ចាត់ចែងរៀបពិធីរាជាភិសេកបុរសនោះឲ្យជាស្តេចសោយរាជ្យក្នុងនគរនោះទៅ ។

អត្ថបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅៈ ប្រជុំជាតក
វាយអត្ថបទដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ

Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
                )

            [1] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 2
                    [shortcode] => [ADS2]
                    [full_code] => c
                )

        )

)

រឿង​បុរស​ចាញ់​បោក​ចោរ

រឿងបុរសចាញ់បោកចោរ