30
ថ្ងៃ សុក្រ ទី ២៩ ខែ មីនា ឆ្នាំថោះ បញ្ច​ស័ក, ព.ស.​២៥៦៧  
ស្តាប់ព្រះធម៌ (mp3)
ការអានព្រះត្រៃបិដក (mp3)
ស្តាប់ជាតកនិងធម្មនិទាន (mp3)
​ការអាន​សៀវ​ភៅ​ធម៌​ (mp3)
កម្រងធម៌​សូធ្យនានា (mp3)
កម្រងបទធម៌ស្មូត្រនានា (mp3)
កម្រងកំណាព្យនានា (mp3)
កម្រងបទភ្លេងនិងចម្រៀង (mp3)
បណ្តុំសៀវភៅ (ebook)
បណ្តុំវីដេអូ (video)
ទើបស្តាប់/អានរួច






ការជូនដំណឹង
វិទ្យុផ្សាយផ្ទាល់
វិទ្យុកល្យាណមិត្ត
ទីតាំងៈ ខេត្តបាត់ដំបង
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
វិទ្យុមេត្តា
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុគល់ទទឹង
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុវត្តខ្ចាស់
ទីតាំងៈ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុសំឡេងព្រះធម៌ (ភ្នំពេញ)
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុមង្គលបញ្ញា
ទីតាំងៈ កំពង់ចាម
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
មើលច្រើនទៀត​
ទិន្នន័យសរុបការចុចលើ៥០០០ឆ្នាំ
ថ្ងៃនេះ ១៥៥,៥៤៧
Today
ថ្ងៃម្សិលមិញ ១៨០,១៣៣
ខែនេះ ៦,៣៣៣,៤៨១
សរុប ៣៨៥,៦២០,១៧៤
អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២៩ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១១,២៤៥ ដង)

ឥទប្បច្ចយតា



 
ឥទប្បច្ចយតា
ខ្សែអាត់សំឡេងធម៌

លោក​គ្រូ​ជា​ម្ចាស់​បាន​សម្ដែង ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ទ្រង់ត្រាស់ថា ឥទប្បច្ចយតា គឺជា (អាទិ) នៃព្រហ្មចរិយធម៌​ (អាទិគឺ ដើមដំបូង) ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ទៅដើម្បី​ អរិយមគ្គ អរិយផលដោយអាស្រ័យ​ការស្ដាប់ធម៌ យល់​ក្នុង ឥទប្បច្ចយតា ឃើញ​ការ ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ក្នុង​សង្ខារ​ធម៌។ ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ដាស់​តឿនភិក្ខុ​ថា ម្នាល​ភិក្ខុ ចូរ​អ្នក​ទន្ទេញ​ឲ្យ​ចាំ​នូវ​ដំណើរ​នៃ​សង្ខារធម៌នេះ​ចុះ។ ភិក្ខុ​កាល​ដែល​មាន​ការ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ដោយ​ធម៌​បដិបត្តិ​គឺ សតិប្បដ្ឋាន៤ គឺ​វិបស្សនា ព្រោះ​បាន​យល់​ទៅ​លើ ឥទប្បច្ចយតា។

ការ​អប់រំ​ចិត្ត អប់រំសតិ ការ​មាន​សតិរលឹក​ដឹង​ទាន់​ទល់​គ្នា​នឹង​សភាវៈ​ដែល​កំពុង​ប្រាកដ​ ព្រម​ទៅ​ដោយ​ការ​យល់​ត្រូវ មិន​ចង់​កែ​ប្រែ​សភាវៈ តែ​ក្រេបជញ្ជក់នូវ​សេចក្ដី​ពិត​នៃ​សភាវៈ​នោះ​ដោយ​បញ្ញា សូម្បី​សភាវៈ​នោះ​មាន​សភាព​បែបណា​ដ៏​ដោយ។ ជា​រូបធម៌​ឬ​ជា​នាម​ធម៌ ជា​ឥដ្ឋារម្មណ៍ ឬ​អធិដ្ឋាន​រម្មណ៍​វិបស្សនា​ក្រេប​ជញ្ជក់​តែសភាព​ពិត នៃ​សភាវៈ​នោះ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​មិន​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ដើម្បី​ទោមនស្ស ដើម្បី​ក្រេវក្រោធ ដើម្បី​ប្រទូសនឹង​សភាវៈ​ណា​មួយ​ឡើយ ឬថា ដើម្បី​ផ្លាស់​ប្ដូរ​នូវ​សភាវៈ​ណា​មួយ​ផ្សេងៗឲ្យ​បាន​នូវ​ទីពឹង​នោះ​ក៏​ទេ​ដែរ គឺ​មាន​ចិត្ត​ស្ងប់​រម្ងាប់​ចំពោះ​សភាវៈ​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​តាម​ហេតុ ទៅ​តាម​បច្ច័យ ឥទប្បច្ចយតា នៃសភាវៈ​ប្រាកដ​ឡើង វិបស្សនាបញ្ញា ក្រេប​យក​តក្ខតា នៃ​សភាវៈ​នោះ ដើម្បី​ជាការ​ជាក់​ច្បាស់​នូវ​ភាព​ពិត​នៃ​សភាវៈ​នោះ​ច្រើន​ឡើងៗ នេះ​ជា​ដំណើរ​នៃ​ការ​ប្រតិបត្តិ។

ការសិក្សា​បដិបត្តិ​ព្រះធម៌​ក្នុង​ព្រះពុទ្ធសាសនា សំខាន់​គឺ​គប្បី​សិក្សា​ឲ្យ​យល់​ច្បាស់​ពី​រូបធម៌ និង នាមធម៌ ហើយ​ចែក​ឲ្យ​ដាច់​នូវ​រូបធម៌ និង នាមធម៌ (​នេះ​ជាការ​អប់រំ​សតិប្បដ្ឋាន) បញ្ញា​ថ្នាក់​ស្ដាប់ មិន​អាច​ចែក​បាន​ទេ ទាល់​តែ​អាស្រ័យ​បញ្ញា​ថ្នាក់​បដិបត្តិ ដែល​ជា​ប្រក្រតី​ក្នុង​ជីវិត​ប្រចាំ​ថ្ងៃ បុគ្គល​អ្នក​បដិបត្តិ​អាច​រលឹក​ដឹង រូប​ធម៌ ដែល​ប្រាកដ​ឡើង​ជា​ធាតុ​មិន​ដឹង​នូវ​អារម្មណ៍ ឯ​នាម​ធម៌​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ដើម្បី​ដឹង​នូវ​អារម្មណ៍ គឺ​ដឹង​នូវរូបារម្មណ៍ ឯនាម​ធម៌​ប្រព្រឹត្ត​ទៅដើម្បី​ដឹង​នូវ​អារម្មណ៍ គឺ​ដឹង​នូវ​អារម្មណ៍ ឯនាមធម៌​ប្រព្រឹត្ត​ទៅដើម្បី​ដឹង​នូវ​អារម្មណ៍ គឺដឹង​នូវ​រូបារម្មណ៍ អារម្មណ៍​គឺ​រូប​បាន​ដល់​វណ្ណ​រូប មាន​ពណ៌​ខៀវ​លឿង ជាដើម ១ សទ្ទារម្មណ៍ អារម្មណ៍គឺសំឡេង១ គន្ធារម្មណ៍ អារម្មណ៍ គឺក្លិន១ រសារម្មណ៍ អារម្មណ៍គឺ​រស ១ ផោដ្ឋព្វារម្មណ៍ អារម្មណ៍ គឺ​ការ​ក្ដៅ បាន​ដល់​ធម៌ ៦ គឺ បសាទរូប១ សុខុមរូប១ ចិត្ត១ ចេតសិក១ និព្វាន១ បញ្ញត្តិ១។ ធាតុដឹង គឺ​ជានាម​ធម៌​ធាតុ​ដឹង​នេះ​ដាច់ ដោយ​ឡែក​អំពីរូប ដោយ​អាស្រ័យ​បញ្ញា​ចែករូបធម៌ និង នាមធម៌ បញ្ញា​ចែក​រូប​ដោយ​ឡែក​អំពី​នាម​តាម​សេចក្ដី​ពិត ព្រោះ​សតិ​រលឹក​រឿយៗ ដឹង​រូបធម៌ និង នាម​ធម៌​ដូច្នេះឯង។ ព្រោះ​ហេតុដូច្នេះ កាល​ដែល​បុគ្គល​បដិបត្តិ ដើម្បី​ចែករូបធម៌ និង​ នាមធម៌ រហូតដល់​ឃើញ​សភាពនៃ​រូបធម៌ និង​នាម​ធម៌ ទៅ​គ្រប់​ពេល​ដែល​កើត ខណៈ​នោះ​បុគ្គល​អ្នក​បដិបត្តិ​នឹង​បាន​នូវ​បញ្ញា ឃើញ​សភាព​ដែល​ឥត​ខ្លឹម​សារ​គឺ​អនត្តា ក្នុង​កាល​នោះ គឺ​សមគួរ​ដល់​ហេតុ។

ប៉ុន្តែធម្មជាតិពោរពេញ​ដោយ​អាថ៌កំបាំង ទើប​បិទបាំង​សត្វ​លោក​ដោយ​រនាំង​គឺ​អវិជ្ជា ទើប​សត្វ​លោក​ដ៏​ចម្រើន​មិន​ដឹង​ក៏​ប្រកាន់​មាំ​ថា ខ្លួន​អាត្មា​អញ​មាន តែ​តាម​ពិត​សត្វ​លោក គ្រាន់​តែ​ជា​របស់​សន្មត​តែ​ប៉ុណ្ណោះ ខ្លួន​អាត្មាអញ​ខ្លួន​ឯង យើង​គេ​នោះ​មិន​មាន​ទេ។ ដូច្នេះ ដើម្បី​បើក​នូវរនាំង​គឺ​អវិជ្ជា ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ទ្រង់​ត្រាស់​ថា ម្នាលភិក្ខុ​ទាំង​ឡាយ អ្នក​ទាំង​ឡាយ ចូរ​មាន​នូវ​សេចក្ដី​ព្យាយាម ត្រូវព្យាយាម​ប្រព្រឹត្តតាម​ធម៌ តាម​វិន័យ ក្នុង​ធម៌​ ក្នុងវិន័យ ដែល​តថាគត​បាន​បញ្ញត្ត​ទុក​ហើយ ដោយ​ប្រពៃ។ ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំង​ឡាយ ភិក្ខុ​កាល​បើ​មាន​កាយ​ខ្ជាប់​ខ្ជួន មាន​ចិត្ត​ខ្ជាប់​ខ្ជួន ទោះបីឈរ អង្គុយ ឬ ដេក តែង​តែ​តម្កល់ សតិ​នុះ ភិក្ខុ​នោះ គប្បី​បាន​គុណវិសេស​មាន​ទីបំផុត​ខាង​ដើម លុះ​បាន​គុណវិសេស​ខាង​ដើម​ហើយ ក៏​ដល់​នូវ​ការ​មិន​ជួប​ប្រទះ​ចម្ចុរាជ។


ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ឱវាទព្រះសាស្ដា​ភាគទី១ បណ្ដាំលោកគ្រូ
ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ​
 
Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
) [1] => Array ( [shortcode_id] => 2 [shortcode] => [ADS2] [full_code] => c ) ) )
អត្ថបទអ្នកអាចអានបន្ត
ផ្សាយ : ២៤ សីហា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ១៩,៧៨៤ ដង)
ទស្សនៈផ្សេងៗចំពោះ អានាបានស្សតិ
ផ្សាយ : ២៨ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១៩,០០៩ ដង)
មិន​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​ក្នុង​កាម
៥០០០ឆ្នាំ បង្កើតក្នុងខែពិសាខ ព.ស.២៥៥៥ ។ ផ្សាយជាធម្មទាន ៕
CPU Usage: 2.46
បិទ
ទ្រទ្រង់ការផ្សាយ៥០០០ឆ្នាំ ABA 000 185 807
   ✿ សម្រាប់ឆ្នាំ២០២៤ ✿  សូមលោកអ្នកករុណាជួយទ្រទ្រង់ដំណើរការផ្សាយ៥០០០ឆ្នាំជាប្រចាំឆ្នាំ ឬប្រចាំខែ  ដើម្បីគេហទំព័រ៥០០០ឆ្នាំយើងខ្ញុំមានលទ្ធភាពពង្រីកនិងរក្សាបន្តការផ្សាយតទៅ ។  សូមបរិច្ចាគទានមក ឧបាសក ស្រុង ចាន់ណា Srong Channa ( 012 887 987 | 081 81 5000 )  ជាម្ចាស់គេហទំព័រ៥០០០ឆ្នាំ   តាមរយ ៖ ១. ផ្ញើតាម វីង acc: 0012 68 69  ឬផ្ញើមកលេខ 081 815 000 ២. គណនី ABA 000 185 807 Acleda 0001 01 222863 13 ឬ Acleda Unity 012 887 987  ✿✿✿