អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២៥ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១២,០០១ ដង)
ពិចារណាតាមសេចក្តីនៃព្រះពុទ្ធភាសិត
|
|
ពិចារណាតាមសេចក្តីនៃព្រះពុទ្ធភាសិត
- សេចក្តីក្រោធមិនល្អឡើយ ។ - សេចក្តីក្រោធជាស្នឹមនៃបញ្ហាដូចជាស្នឹមនៃសាស្ត្រាវុធ ។ -សេចក្តីក្រោធបង្កការវិនាស។ -សេចក្តីក្រោធញ៉ាំងចិត្តឲ្យកម្រើក។ -បុគ្គលអ្នកក្រោធមិនដឹងថាសេចក្តីក្រោធគឺជាភ័យដែលកើតឡើងក្នុងខ្លួនឡើយ ។ -នៅពេលណាសេចក្តីក្រោធគ្របសង្កត់នៅពេលនោះមានតែភាពងងឹតប៉ុណ្ណោះ ។ -ពីតិចទៅច្រើន សេចក្តីក្រោធចេះតែចម្រើនព្រោះមកអំពីការមិនអត់ធន់ ។ -សេចក្តីក្រោធជាទីគោរពនៃ អ្នកខ្សត់បញ្ញា ។ -ទាសៈមានសេចក្តីក្រោធជាសមុដ្ឋាន ។ -គ្រោះអ្វីក៏មិនស្មើរនឹងទោសៈដែរ ។ -ចង្រៃកាឡកិណីអ្វីឲ្យដូចទោសៈមិនមាន ។ -សម្លាប់សេចក្តីក្រោធបាន ទើបដេកជាសុខ ។ -សម្លាប់សេចក្តីក្រោធបាន ទើបមិនមានសោក ។ -បុគ្គលក្រោធរមែងមានពណ៌សម្បុរសៅហ្មង ។ -បុគ្គលក្រោធដែលកាន់យកនូវប្រយោជន៍បានហើយ បែរទៅជាដើរក្នុងផ្លូវនៃសេចក្តីវិនាសវិញ ។ -បុគ្គលដែលត្រូវសេចក្តីក្រោធគ្របសង្កត់តែងដើរទៅក្នុងផ្លូវនៃការវិនាសទ្រព្យ ។ -បុគ្គលដែលត្រូវសេចក្តីក្រោធគ្របសង្កត់ តែងដើរទៅក្នុងផ្លូវនៃការវិនាសយស ។ -ញាតិមិត្តទាំងឡាយ រមែងគេចចេញពីមនុស្សដែលត្រូវសេចក្តីក្រោធគ្របសង្កត់ ។ -បុគ្គលក្រោធរមែងមិនឃើញធម៌រមែងមិនដឹងប្រយោជន៍មិនដឹងហេតុផល។ -បុគ្គលដែលត្រូវសេចក្តីក្រោធគ្របសង្កត់ហើយមិនមានសល់អ្វីដែលជាទីពឹងឡើយ ។ -បុគ្គលក្រោធ ហ៊ានសម្លាប់សូម្បីតែមាតាបង្កើតរបស់ខ្លួន ។ -សេចក្តីក្រោធជាប្រធាននៃសេចក្តីវិនាស។ -បុគ្គលក្រោធរមែងដេកជាទុក្ខ ។ -បុគ្គលក្រោធរមែងនិយាយច្រើន ។ -បុគ្គលក្រោធរមែងនិយាយអាក្រក់ ។ -ឈ្នះសេចក្តីក្រោធបានដោយការមិនក្រោធ ។ -ឈ្នះខ្លួនឯងប្រសើរជាង ។ -បុគ្គលមិនក្រោធតបចំពោះអ្នកដែលក្រោធហើយឈ្មោះថាឈ្នះសង្គ្រាមដែលគេឈ្នះបានដោយកម្រ ។ -បុគ្គលណាដឹងថាអ្នកដទៃក្រោធហើយ មានសតិស្ងប់រម្ងាប់ បុគ្គលនោះឈ្មោះថាបានបំពេញនូវប្រយោជន៍ទាំងពីរ គឺប្រយោជន៍ខ្លួនឯង និង ប្រយោជន៍អ្នកដទៃ ។ -ចិត្តនៃបុគ្គលណាក្រោធ ប្រៀបដូចជាដំបៅ ។ -បុគ្គលអ្នកក្រោធច្រើន ដូចរណ្តៅលាមកដែលគេចាត់ទឹកហើយកូរវឹក បុគ្គលនោះគេមិនគួរសេពគប់ទេ ។ -បុគ្គលដែលត្រូវសេចក្តីក្រោធគ្របសង្កត់ រមែងលះបង់ចោលនូវកុសលធម៌ ។ -គប្បីលះកាត់នូវសេចក្តីក្រោធដោយបញ្ញា ។ -អំណត់គឺសេចក្តីអត់ធន់ជាគ្រឿងដុតបង់នូវបាប។ -បុគ្គលណាធ្វើបាបដោយខ្លួនឯង បុគ្គលនោះរមែងសៅហ្មងដោយខ្លួនឯង ។ -បុគ្គលណាមិនធ្វើបាបដោយខ្លួនឯង បុគ្គលនោះរមែងមិនសៅហ្មងដោយខ្លួនឯង ។ -សៅហ្មងឬមិនសៅហ្មងជារបស់ចំពោះខ្លួន ។ -អ្នកដទៃមិនអាចញ៉ាំងឲ្យបរិសុទ្ធបានទេ ។ អត្តបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀភៅៈ វិធីរម្ងាប់សេចក្តីក្រោធ រៀបរៀងដោយៈ អគ្គបណ្ឌិតធម្មាចារ្យ ប៊ុត សាវង្ស ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
អត្ថបទអ្នកអាចអានបន្ត
