30
ថ្ងៃ សុក្រ ទី ២៩ ខែ មីនា ឆ្នាំថោះ បញ្ច​ស័ក, ព.ស.​២៥៦៧  
ស្តាប់ព្រះធម៌ (mp3)
ការអានព្រះត្រៃបិដក (mp3)
ស្តាប់ជាតកនិងធម្មនិទាន (mp3)
​ការអាន​សៀវ​ភៅ​ធម៌​ (mp3)
កម្រងធម៌​សូធ្យនានា (mp3)
កម្រងបទធម៌ស្មូត្រនានា (mp3)
កម្រងកំណាព្យនានា (mp3)
កម្រងបទភ្លេងនិងចម្រៀង (mp3)
បណ្តុំសៀវភៅ (ebook)
បណ្តុំវីដេអូ (video)
ទើបស្តាប់/អានរួច






ការជូនដំណឹង
វិទ្យុផ្សាយផ្ទាល់
វិទ្យុកល្យាណមិត្ត
ទីតាំងៈ ខេត្តបាត់ដំបង
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
វិទ្យុមេត្តា
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុគល់ទទឹង
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុវត្តខ្ចាស់
ទីតាំងៈ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុសំឡេងព្រះធម៌ (ភ្នំពេញ)
ទីតាំងៈ រាជធានីភ្នំពេញ
ម៉ោងផ្សាយៈ ២៤ម៉ោង
វិទ្យុមង្គលបញ្ញា
ទីតាំងៈ កំពង់ចាម
ម៉ោងផ្សាយៈ ៤.០០ - ២២.០០
មើលច្រើនទៀត​
ទិន្នន័យសរុបការចុចលើ៥០០០ឆ្នាំ
ថ្ងៃនេះ ១៧៨,០០៣
Today
ថ្ងៃម្សិលមិញ ១៨០,១៣៣
ខែនេះ ៦,៣៥៥,៩៣៧
សរុប ៣៨៥,៦៤២,៦៣០
អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២៥ កក្តដា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ២៦,៧៩៨ ដង)

ទស្សនគតិ​របស់​ពុទ្ធសាសនិក​បុគ្គល



ស្តាប់សំឡេង

 

ក្នុង​ចំណោមសាស្ដា​នៃ​សាសនា​ទាំង​ឡាយ ព្រះពុទ្ធ​ជា​ម្ចាស់​ (​ប្រសិន​បើ​ព្រម​ឲ្យ​យើង​ហៅ​ព្រះអង្គ​ថា​ជា​សាស្ដា អ្នក​បង្កើត​សាសនា​នៅ​តាម​អត្ថន័យ​របស់​ស័ព្ទ ដែល​យើង​និយម​នាំ​គ្នា​យល់​ឃើញ​នោះ) ទ្រង់​ជា​សាស្ដា​មួយ​ព្រះអង្គ​គត់​ប៉ុណ្ណោះ ដែល​មិន​បាន​អាង​ព្រះអង្គ​ថា​ជា​អ្វី​ផ្សេង​ក្រៅ​តែ​ពី​មនុស្ស​ធម្មតា​ហើយ​បរិសុទ្ធ។
 
សាស្ដា​ទាំង​ឡាយ​ដទៃ បើ​មិន​មែន​ជា​ព្រះជាម្ចាស់​ដោយ​ខ្លួន​ឯង ក៏​ជា​អវតា​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​តាម​រូប​ភាព​ផ្សេងៗ ឬ​មិន​ដូច្នោះ​ទេ​ក៏​ជា​អ្នក​ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​បញ្ជូន​មក។ ដោយ​ឡែក​ព្រះពុទ្ធ​ជាម្ចាស់ មិន​ត្រឹម​តែ​ជា​មនុស្ស​ធម្មតា​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ តែ​ទ្រង់​ថែម​ទាំង​មិន​អាង​ទៅ​ដល់​ការ​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ទទួល នូវ​ការ​ជំរុញ​ពី​អាទិទេព​អង្គ​ណា​មួយ ឬ​ពី​អំណាច​វិសេស​ខាង​ក្រៅ​ណា​មួយ​នោះ​ឡើយ។
 
ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ចាត់​ទុក​ថា ការ​ត្រាស់​ដឹង​ក៏​ដូច​ជា​ការ​សម្រេច​បាន​គ្រប់​បែប​យ៉ាង​របស់​ព្រះអង្គ ជា​ការ​ព្យាយាម​របស់មនុស្ស ជា​សតិបញ្ញា​របស់មនុស្ស ហើយ​ជា​ពិសេស​មនុស្ស​ប៉ុណ្ណោះ ដែល​អាច​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ព្រះពុទ្ធ​បាន។ មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា​មាន​សក្ដានុភាព (​អំណាច​ផ្ទាល់​ខ្លួន) ដែល​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លួន​គេ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ព្រះពុទ្ធ​បាន​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​ បើ​សិន​ណា​ជា​គេ​ប្រាថ្នា​យ៉ាង​ដូច្នោះ ហើយ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្ដី​ព្យាយាម។ ហេតុ​ដូច្នេះ​យើង​អាច​នឹង​ហៅ​ព្រះពុទ្ធ​ជាម្ចាស់​ថា​ជា​កំពូល​មនុស្ស​ក៏​បាន ដ្បិត​ថា​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​មាន​ភាព​ជា​មនុស្ស​យ៉ាង​ពេញ​លេញ​នៅ​ក្នុង​វរកាយ​របស់​ទ្រង់ រហូត​ដល់​ទៅ​ថា​ក្នុង​សម័យ​ក្រោយៗ​មក ព្រះអង្គ​បាន​ទទួល​នូវ​ភាព​គោរព​យ៉ាង​ខ្លាំង​ក្លា​ពីសំណាក់​មនុស្ស​ទូទៅ ប្រដូច​ទៅ​នឹង​មនុស្សវិសេស។

តាម​គោលការណ៍​នៃ​ព្រះពុទ្ធសាសនា ឋានៈ​របស់​មនុស្ស​ជា​ឋានះ​ខ្ពង់​ខ្ពស់​បំផុត។ មនុស្ស​ជា​ម្ចាស់​របស់​ខ្លួន​ឯង ហើយ​មិន​មាន​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ឬ​អាទិទេព​ឯ​ណា​និមួយ ដែល​នឹង​មក​សម្រេច​ជោគ​វាសនា​របស់​មនុស្ស​បាន​ឡើយ។ ព្រះពុទ្ធ​បរមគ្រូ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា ខ្លួ​ន​ជាទី​ពឹង​របស់​ខ្លួន​ពុំ​មាន​អ្នក​ដទៃ​ណា ជា​ទី​ពឹង​របស់​ខ្លួន​បាន​ឡើយ។
 
ព្រះអង្គ​ជានិច្ច​ជាកាល ទ្រង់​ដាស់​តឿន​ដល់​សាវ័ក​ទាំង​ឡាយ​របស់​ព្រះអង្គ ឲ្យ​ចេះ​ពឹង​ខ្លួន​ឯង​ និង​មិន​ឲ្យ​ស្វែង​រក​ទីពឹង​ឬ​ផ្ដេក​ផ្ដួល​ទៅ​លើ​បុគ្គល​ណា​មួយ​ផ្សេង​ទៀត​ឡើយ។ ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ទូន្មាន​ផ្ចុងផ្ដើម​និង​ជំរុញ ក៏​ដូច​ជា​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ឲ្យ​បុគ្គល​ម្នាក់ៗ ធ្វើ​នូវ​សេចក្ដី​ចម្រើន (អភិវឌ្ឍ) ឲ្យ​ដល់​ខ្លួន និង​ការ​រួច​ចាក​ផុត​ពី​សេចក្ដី​ទុក្ខ​របស់​ពួក​គេ​ឲ្យ​បាន​សម្រេច ត្បិត​ថា​មនុស្ស​មាន​ថាមពល ដែល​អាច​រំដោះ​ខ្លួន​គេ​ផ្ទាល់​ពី​សំយោជន៍​ទាំង​ឡាយ​បាន។ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា អ្នក​ទាំង​ឡាយ​គួរ​ធ្វើ​នូវ​កិច្ច​របស់​ខ្លួន ព្រោះ​ថា​តថាគត​ទាំង​ឡាយ​គ្រាន់​តែ​ជា​អ្នក​ចង្អុល​បង្ហាញ​ផ្លូវ​ប៉ុណ្ណោះ។
 
ប្រសិន​បើ​ព្រះពុទ្ធ​ជា​ម្ចាស់​ទ្រង់​បាន​ទទួល​នូវ​ការ​តាំង​ព្រះនាម​ថា​ជា ព្រះជួយលាង​បាប មែន​នោះ ក៏​ប្រហែល​ជា​នៅ​ក្នុង​ន័យ​ដែល​ថា ព្រះអង្គ​បាន​ទ្រង់ស្វែង​រក​ឃើញ​នូវ​ព្រះធម៌ និង​ទ្រង់​ចង្អុល​មាគ៌ាឆ្ពោះ​ទៅ​កាន់​ការ​រំលត់​ទុក្ខ​គឺ​ព្រះនិព្វាន​ប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែ​យើង​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​តែ​បដិបត្តិ​តាម​មាគ៌ា​នោះ​ដោយ​ខ្លួន​យើង​ផ្ទាល់។ ផ្អែក​លើ​គោល​ការណ៍​នៃ​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​របស់​បុគ្គល​ម្នាក់ៗ​នេះ​ឯង​ហើយ ដែល​ព្រះពុទ្ធ​ជា​ម្ចាស់​បាន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​សាវ័ក​របស់​ព្រះអង្គ​មាន​ឥស្សរភាព ដូច​មាន​សម្ដែង​ទុក​នៅ​ក្នុង​មហា​បរិនិព្វាន​សូត្រ​ដែល​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា ព្រះអង្គ​មិន​ធ្លាប់​ទ្រង់​ព្រះតម្រិះ​ដែល​នឹង​គ្រប់គ្រង​គណៈ​សង្ឃ​ឡើយ ទាំង​មិន​ទ្រង់​ប្រាថ្នា​ឲ្យ​គណៈ​សង្ឃ​ពឹង​ពាក់​អាស្រ័យ (ផ្ដេកផ្ដួល​លើ) ព្រះអង្គ​ផង​ដែរ។
 
ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា មិន​មាន​គោល​ធម៌​ខាង​ក្នុង នៅ​ក្នុង​ពាក្យ​ទូន្មាន​របស់​ព្រះអង្គ​ឡើយ គឺ​ថា​មិនមាន​អ្វី​លាក់​ទុក​នៅ​ក្នុង​ដៃ​របស់​គ្រូ (​អាច​រិយមុដ្ឋិ) ឬ​និយាយ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា មិន​មាន​អ្វី​លាក់​ទុក​នៅ​ក្នុង​ដៃ​អាវ (​គ្មាន​អ្វី​បិទ​បាំង)។ សេរីភាព​ខាងការ​គិត ដែល​ព្រះពុទ្ធ​បរមគ្រូ​ទ្រង់​បាន​អនុញ្ញាត​មក​នេះ ពុំ​មាន​នរណា​ធ្លាប់​បាន​ឮ​មកអំពី​មុន​ឡើយ ក្នុង​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​នៃ​សាសនា​ទាំង​ឡាយ។ សេរីភាព​នេះ​គឺ​ជា​តម្រូវ​ការ​ដ៏​ចាំ​បាច់​ ព្រោះ​ព្រះពុទ្ធ​បរមគ្រូ​បាន​ត្រាស់​ទូន្មានទុក​ថា សេចក្ដី​បរិសុទ្ធ​របស់​មនុស្ស ត្រូវ​អាស្រ័យ​ការ​ធ្វើ​ឲ្យ​ជាក់​ច្បាស់​នូវ​សច្ចធម៌​ដោយ​ខ្លួន​ឯង មិន​មែន​អាស្រ័យ​ទៅ​លើ​ការ​អាណិត​អាសូរ​ពី​ព្រោះជាម្ចាស់​អង្គ​ណា ដើម្បី​ជា​រង្វាន់​សម្រាប់​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ដ៏​ល្អ និង​មាន​សេចក្ដី​ស្មោះត្រង់​ចំពោះ​ព្រះអង្គ ឬ​ពី​អំណាច​ខាង​ក្រៅ​ណាមួយ​នោះ​ក៏​ទេ​ដែរ។

ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ព្រះពុទ្ធទ្រង់​បង្រៀន​អ្វី?
ដោយ​៥០០០​ឆ្នាំ​
 
 
Array
(
    [data] => Array
        (
            [0] => Array
                (
                    [shortcode_id] => 1
                    [shortcode] => [ADS1]
                    [full_code] => 
) [1] => Array ( [shortcode_id] => 2 [shortcode] => [ADS2] [full_code] => c ) ) )
អត្ថបទអ្នកអាចអានបន្ត
ផ្សាយ : ៣០ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ៣៨,៩១៥ ដង)
មុន​នឹង​ឈាន​ទៅ​ដល់​ការ​យល់​ព្រះធម៌
ផ្សាយ : ១០ មីនា ឆ្នាំ២០២៤ (អាន: ៤,០៧២ ដង)
លោកុត្តរ បដិច្ចសមុប្បាទ ១១ 
ផ្សាយ : ២៨ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ៨,៣៥៧ ដង)
ឪពុក​ម្ដាយ​ត្រូវ​ផ្ដល់​វិជ្ជា​ជា​មត៌ក​ដល់​កូន
៥០០០ឆ្នាំ បង្កើតក្នុងខែពិសាខ ព.ស.២៥៥៥ ។ ផ្សាយជាធម្មទាន ៕
CPU Usage: 0.98
បិទ
ទ្រទ្រង់ការផ្សាយ៥០០០ឆ្នាំ ABA 000 185 807
   ✿ សម្រាប់ឆ្នាំ២០២៤ ✿  សូមលោកអ្នកករុណាជួយទ្រទ្រង់ដំណើរការផ្សាយ៥០០០ឆ្នាំជាប្រចាំឆ្នាំ ឬប្រចាំខែ  ដើម្បីគេហទំព័រ៥០០០ឆ្នាំយើងខ្ញុំមានលទ្ធភាពពង្រីកនិងរក្សាបន្តការផ្សាយតទៅ ។  សូមបរិច្ចាគទានមក ឧបាសក ស្រុង ចាន់ណា Srong Channa ( 012 887 987 | 081 81 5000 )  ជាម្ចាស់គេហទំព័រ៥០០០ឆ្នាំ   តាមរយ ៖ ១. ផ្ញើតាម វីង acc: 0012 68 69  ឬផ្ញើមកលេខ 081 815 000 ២. គណនី ABA 000 185 807 Acleda 0001 01 222863 13 ឬ Acleda Unity 012 887 987  ✿✿✿