អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ០៦ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២១ (អាន: ៤៩,២២៥ ដង)
យោនិសោមនសិការជាអ្វី?
|
|
|
យោនិសោមនសិការជាអ្វី?
- យោនិសោមនសិការៈ គឺការធ្វើទុកក្នុងចិត្តដោយឧបាយត្រូវទំនង ដែលជាអង្គមួយក្នុងចំណោមអង្គទាំងឡាយដ៏ច្រើនរបស់បុគ្គលអ្នកមានបញ្ញា ឬថាជាឧបាយរបស់អ្នកឆ្លាត។ - ធម្មតាបុគ្គលអ្នកមានបញ្ញា តែងធ្វើអ្វី។ ដោយឧបាយនៃបញ្ញាដ៏ល្អប្រពៃ។ បុគ្គលអ្នកសំរេចមគ្គផលនៅពេលកំពុងស្ដាប់ព្រះធម៌ ក្រៅពីមានបញ្ញាចាស់ក្លាហើយនៅមានអង្គពីរទៀត ដែលជាបុព្វភាគ នៃអរិយមគ្គ គឺ ១ បរតោឃោសៈ និង យោនិសោមនសិការ ដែលជាអង្គ ប្រកបយ៉ាងសំខាន់។ បរតោឃោសៈ ជាអង្គប្រកបខាងក្រៅ បានដល់ការសំដែងប្រាប់ អធិប្បាយពន្យល់ ណែនាំ។ ឯយោនិសោមនសិការៈ ជាអង្គប្រកបខាងក្នុងបានដល់ការកាន់យកនូវពាក្យពេជន៍ ដែលអ្នកសំដែងអធិប្បាយពន្យល់ប្រាប់ឲ្យបានជាប់តគ្នា កុំឲ្យដាច់សេចក្ដី ទើបការពិចារណាប្រព្រឹត្តទៅបានល្អ ជាហេតុនាំឲ្យបញ្ញាចាក់ធ្លុះសច្ចធម៌ តាមសេចក្ដីពិត។ យោនិសោមនសិការ នេះមានលក្ខណៈ ២ យ៉ាង គឺ កិរិយាកាន់យកជាលក្ខណៈ ១ ដែលហៅថា គហណលក្ខណៈ និងសេចក្ដីព្យាយាមជាលក្ខណៈ ១ ដែល ហៅថា ឧស្សាហលក្ខណៈ ១។ - ដើម្បីបញ្ជាក់នូវសេចក្ដីនេះ សូមលើកយករឿង អក្កោសកព្រាហ្មណ៍ ដែលបានចងគាថា ៥០០ យកទៅជេរព្រះមានព្រះភាគ។ ធម្មតាអ្នកឈ្លោះតែងតាំងចិត្តស្ដាប់អ្នកម្ខាងទៀត ដោយល្អ គប្បីគិតថា បើគេថាយ៉ាងណា។ អាត្មាអញគប្បីតបវិញយ៉ាងនោះ។ ត្រង់ដែលតាំងចិត្តស្ដាប់នោះឯង ជាយោនិសោមនសិការ របស់ព្រាហ្មណ៍ នោះ ដោយគាត់ជាបុគ្គលបរិបូរណ៌ដោយបញ្ញា រមែងពិចារណានូវបរតោឃោសៈ របស់ព្រះមានព្រះភាគជាម្ចាស់ដោយល្អ បានយល់ហេតុផលក្នុងធម៌ទាំងឡាយ លះបង់នូវសេចក្ដីក្រោធ ជ្រះថ្លាក្នុងព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ជាម្ចាស់រហូតបានចាក់ធ្លុះមគ្គផលទៀតផង។ - នេះជាផលសម្រេច ដោយអំណាចនៃបរតោឃោសយោនិសោមនសិកា និងបញ្ញា ដោយមិនអាចបាត់ណាមួយបានឡើយ សម្រាប់សាវកព្រមទាំងពុទ្ធបរិស័ទវៀរលែងតែព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ និងព្រះបច្ចេកពុទ្ធដែលពុំចាំបាច់មាននូវបរតោឃោសៈ។ រៀបរៀងដោយ ជូ ស៊ូហៀង ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
