អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២៧ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ៣២,៨៧១ ដង)
រឿងព្រានសន្ទូច
|
|
|
រឿងព្រានសន្ទូច
( ចាក ធ. ខុ. ) ( មិនល្អដោយឈ្មោះទេ លុះតែត្រាស់ដឹងធម៌ទើបល្អ ) សេចក្តីដំណាលថា ក្នុងក្រុងសាវត្ថី មានព្រានសន្ទូចម្នាក់ឈ្មោះអរិយៈ ។ ថ្ងៃមួយព្រាននោះយកសន្ទូចទៅស្ទូចត្រី ក៏បានជួបព្រះសាស្តា មានភិក្ខុសង្ឃចោមរោមជាបរិវារ-- ត្រាច់បិណ្ឌបាត្រនាស្រុកខាងជើងក្រុងសាវត្ថី ហើយដាក់ដងសន្ទូចឈរទ្រឹងក្នុងទីនោះ ។ ព្រះសាស្តាស្តេចប្រថាប់ក្បែរព្រាននោះ ត្រាស់សួរព្រះថេរៈទាំងឡាយ មានព្រះសារីបុត្រជាដើមថា អ្នកឈ្មោះអ្វី ? ព្រះថេរៈក៏ក្រាបទូលព្រះនាមរៀងៗខ្លួន ថាខ្ញុំម្ចាស់ឈ្មោះ សារីបុត្រ ខ្ញុំម្ចាស់ឈ្មោះមោគ្គល្លាន ។ ព្រានសន្ទូចគិតថា ព្រះសាស្តាសួរឈ្មោះសាវៈទាំងឡាយហើយនឹងសួរឈ្មោះអញទៀតមិនខាន ។
ព្រះសាស្តាដឹងចិត្តព្រានហើយក៏សួរថា នែឧបាសកឯងឈ្មោះអ្វី ? បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន ខ្ញុំឈ្មោះអរិយៈ ។ លំដាប់នោះព្រះដ៏មានព្រះភាគត្រាស់ថា ម្នាលឧបាសក ជនដែលសម្លាប់សត្វទាំងឡាយ មិនឈ្មោះថាអរិយៈទេ ឯព្រះអរិយៈទាំងឡាយ លោកមិនដែលបៀតបៀនសត្វឡើយ ទើបត្រាស់សំដែងគាថា ៖ នតេន អរិយោ ហោតិ យេន បាណានិ ហីសតិ អហីសា សព្វបាណានំ អរិយោតិ បវុច្ចតិ
អ្នកបៀតបៀនពួកសត្វដោយហេតុណា មិនឈ្មោះថា អរិយៈ ដោយហេតុនោះ បណ្ឌិតហៅអរិយៈដោយចំពោះបុគ្គលដែលអត់បៀតបៀនសត្វ ។ ចប់ធម៌ទេសនាហើយ ព្រានសន្ទូច ក៏បានសម្រេចធម៌ជាន់ខ្ពស់ឈ្មោះសោត ក្នុងពេលនោះ ។ ( ព្រះមហា សំ សុខ និស្សិតសាលាបាលីជាន់ខ្ពស់ ) អត្តបទនេះវាយបញ្ចូលដោយកញ្ញា ហេង សំដាណែត ។ អត្តបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ប្រជុំនិទានជាតក ។ ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
អត្ថបទអ្នកអាចអានបន្ត
