អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ២៧ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១៨,៧៥៤ ដង)
ភ័យ ៤ យ៉ាង
|
|
១. នានាសត្ថឧលលោកនភ័យ គឺនៅមិនទាន់ឆ្លងផុតពីការគោរពរាប់អានសស្តាផ្សេងៗ មានន័យថា ក្នុងភពនេះគោរពរាប់អាន ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ក៏មិនមែន តែក្នុងភពតៗ ទៅមិនគោរពសាសនាព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ប្តូរទៅគោរពសាសនាផ្សេងៗ រហូតគោរពទេវតា ព្រហ្ម ខ្មោច ជាដើម នេះក៏ជាភ័យគួរខ្លាចប្រការទីមួយ ។
២. វិនយបាតភ័យ គឺការទៅកើតក្នុងកន្លែងមិនពិតប្រាកដ មានន័យថា កាលស្លាប់ចាកលោកនេះហើយ ទៅកើតកន្លែងណាក៏មិនបានដឹង កើតជាមនុស្ស ទេវតា ព្រហ្ម ឬ ទៅកើតជាសត្វនរក សត្វតិរច្ឆាន ប្រេត អាសុរ ក៏មិនដឹងទាំងអស់ ស្រេចតែកម្ម របស់ខ្លួនដែលធ្វើទុក ឬក្នុងជាតិនេះកើតជាមនុស្សអាក្រក់ ស្អាត ឆ្លាត ត្រកូលខ្ពស់ មានសតិសម្បជញ្ញៈល្អ មានអវយវៈគ្រប់គ្រាន់ មានសុខភាពល្អ តទៅជាតិមុខអាចនឹងទៅកើតជាមនុស្សក្រខ្សត់ មិនស្អាតល្ងង់ ត្រកូលថោកទាប មានសតិមិនល្អ មានអវយវៈ មិនគ្រប់គ្រាន់ជាដើម ទាំងនេះក៏ជាភ័យគួរខ្លាចប្រការទីពីរ ។ ៣. អបាយភ័យ គឺនៅមិនទាន់ឆ្លងផុតអំពីអបាយភូមិ មានន័យថាក្នុងជាតិនេះបានទៅកើតជាមនុស្ស ឬទេវតា ជាតិខាងមុខអាចទៅកើតក្នុងអបាយភូមិ ជាសត្វនរក សត្វតិរច្ឆាន ប្រេត អសុរកាយ ក៏បាន អ្នកដែលទៅកើតជាព្រហ្មស្រាប់ហើយនោះ ក៏មិនបា្រកដថា មិនទៅកើតក្នុងអបាយ ព្រោះនៅជាបុថុជ្ជន សូម្បីក្នុងជាតិទី ២ នឹងមិនទៅកើតជាអបាយ តែជាតិទី ៣ ជាដើម ក៏នឹងអាចទៅកើតបាន នេះជាភ័យគួរខ្លាច ប្រការទីបី ។ ៤. ទុច្ចរិតភ័យ គឺនៅមិនទាន់ឆ្លងផុតពីការធ្វើទុច្ចរិតផ្សេងៗ មានន័យថា ក្នុងជាតិនេះមិនបានធ្វើទុច្ចរិត គឺមិនចូលចិត្តសម្លាប់សត្វ បៀតបៀនសត្វ មិនជាចោរ មិនជាអ្នកនិយាយឡេះឡោះ មិនអ្នកសេពសុរា មិនមានមិច្ឆាទិដ្ឋិ តែជាពិតៗ ទៅមុខ អាចកើតជាមនុស្ស ដែលមានសេចក្តីពេញចិត្តក្នុងការធ្វើទុច្ចរិត គឺចូលចិត្តសម្លាប់ សត្វ ជាចោរ ជាមនុស្សនិយាយឡេះឡោះ ចូលចិត្តសេពសុរា មានមិច្ឆាទិដ្ឋិ ទាំងនេះក៏ជាវត្ថុដែលគួរខ្លាចប្រការទីបួន ។ ពាក្យអធិប្បាយដូចពោលមកនេះ ជាការអធិប្បាយក្នុងសេចក្តីដឹងនូវធម៌ដែលជាទីរំលត់នៃសេចក្តីទុក្ខ ។ ស្រង់ចាកពីសៀវភៅ " បដិច្ចសមុប្បទ " រៀបរៀងដោយ ភិក្ខុសីលសំវរោ ស៊ូ សាមុត ។ ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
អត្ថបទអ្នកអាចអានបន្ត
