images/articles/1525/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៩ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ៩,៥៦៣ ដង)
លោកវិបត្តិសូត្រទី ៦
ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ លោកធម៌ទាំងឡាយ ៨ យ៉ាងនេះ តែងជាប់តាមនូវសត្វលោក ទាំងសត្វលោក ក៏វិញទៅតាមនូវលោកធម៌ទាំង ៨ នេះដែរ។
លោកធម៌ ៨ យ៉ាង តើដូចម្ដេចខ្លះ? គឺ លាភ ១ អលាភ ១ យស ១ អយស ១ និន្ទា ១ បសំសា ១ សុខ ១ ទុក្ខ ១។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ លោកធម៌ទាំង ៨ យ៉ាងនេះឯង តែងជាប់តាមសត្វលោក ទាំងសត្វលោក ក៏វិលទៅតាម នូវលោកធម៌ទាំង
images/articles/1518/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៩ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ៩,៦៣០ ដង)
អដ្ឋកថាលោកធម្មសូត្រទី ៥
បឋមលោកធម្មសូត្រទី៥ មានសេចក្ដីថា វិនិច្ឆ័យដូចតទៅនេះ
ដែលឈ្មោះថាលោកធម៌ ព្រោះជាធម៌របស់លោក។ បុគ្គលដែលឈ្មោះថាជាអ្នករួចចាកនូវលោកធម៌ទាំងនេះ មិនមានសោះឡើយ សូម្បីតែព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទាំងឡាយក៏នៅមានដែរ ព្រោះហេតុដូច្នេះ ទើបទ្រង់ត្រាស់ថា លោកំ អនុបរិវត្តន្តិ រមែងវិលទៅតាមនូវសត្វលោក។ មានសេចក្ដីថា រមែងជាប់នៅតាមមិនឈប់ឈរ
images/articles/1500/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៩ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១៨,៧៨០ ដង)
បញ្ហានរកបរលោក
ការដែលបរិយាយមកទាំងប៉ុន្មានខាងដើម ភាគច្រើនគឺវិនិច្ឆ័យឲ្យឃើញថា នរកមាននៅក្នុងលោកនេះឯង។ លំដាប់តទៅនឹងស្ដីអំពីនរកបរលោក ថាតើមានមែនឬទេ? សេចក្ដីនេះខ្ញុំក៏មិនបង្ខំមិត្តអ្នកអានទាំងឡាយ ថាត្រូវតែជឿនោះទេ ព្រោះព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធជាម្ចាស់ក៏ទ្រង់សំដែងក្នុងកាលាមសូត្រថា អ្នកទាំងឡាយកុំទាន់អាលជឿលើក្បួនតម្រា អ្នកទាំងឡាយកុំទាន់អាលជឿលើអ្វីដែលគ្រាន់តែបានឬមក
images/articles/1496/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៩ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១៩,៦៦៥ ដង)
ឋានសួគ៌
គេអាចនិយាយបានថា ឋានសួគ៌ ជាកន្លែងដែលយើងអាចកើតវិញ បន្ទាប់ពីស្លាប់ទៅ។ វាក៏អាចជាសភាពនៃចិត្តមួយផងដែរ។ ឧទាហរណ៍ មនុស្សឆេវឆាវម្នាក់អាចមានអារម្មណ៍អាក្រក់ជានិច្ច ហើយងាយនឹងច្រឡោតខឹងណាស់។ មនុស្សប្រភេទនេះនឹងធ្វើឲ្យអ្នកនៅជុំវិញគាត់ រួមទាំងខ្លួនគាត់រងនូវសេចក្ដីសោកសៅ និងពិបាកចិត្តគ្រប់ពេលវេលា។
ផ្ទុយទៅវិញ បុគ្គលណាម្នាក់ដែលមិនមានចិត្តឆេវឆាវ
images/articles/1494/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៩ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ២៣,៩៥៧ ដង)
កូន គឺជាអ្នកដែលពុកម៉ែបង្កើត ឲ្យមានរូបរាងឡើង ដោយទឹកដោះរបស់ម៉ែ នឹងដោយអាហារបាយទឹក ដែលពុកខំប្រឹងប្រែងស្វែងយកមកចិញ្ចឹមជីវិតម៉ែនិងជីវិតកូន។ កូនជាអ្នកដែលធ្វើឲ្យពុកម៉ែមានភាពកក់ក្ដៅក្នុងចិត្តព្រោះត្បិតមានកូន គ្រាន់តែពុកម៉ែដឹងថាកូនកើតមក ក្នុងចិត្តពុកម៉ែជ្រូតជ្រាប ដោយព្រហ្មវិហារធម៌ ហើយពុកម៉ែបញ្ជូននូវព្រហ្មវិហារធម៌នោះ ឆ្ពោះទៅកាន់កូនដែលទើបតែនឹងកើតមកដោយក្ដីស្រលាញ់និងដោយការទទួលខុសត្រូវ គ្រប់យ៉ាង។
អ្នកដែលធ្វើឲ្យពុកម៉ែសប្បាយរីករាយ គ្រប់ពេលវេលា និងអ្នកដែលជាទីស្រលាញ់ពេញចិត្ត ក្នុងជីវិតរបស់ពុកម៉ែគឺជារូបកូន ហើយអ្នកដែលធ្វើឲ្យពុកម៉ែកើតទុក្ខលំបាកចិត្តគ្រប់ពេលវេលាក៏ជាកូនដែរ។អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលពុកម៉ែធ្វើ គឺដើម្បីកូន ពុកម៉ែហ៊ានលះបង់របស់គ្រប់បែបយ៉ាង ឲ្យតែអាចចិញ្ចឹមកូនឲ្យមានជីវិតល្អប្រសើរបាន ពុកម៉ែមិនដែលរារែកឡើយ ដោយហោចទៅសូម្បីតែជីវិត ក៏ពុកម៉ែមិនខ្លាចក្នុងការលះបង់ ដើម្បីកូនដែរ។
កូន ពុកម៉ែសប្បាយចិត្តណាស់ ដែលកូនកើតមកជាកូនរបស់ពុកម៉ែ តែពុកម៉ែសោកស្ដាយណាស់ដែរ ពេលដែលពុកម៉ែណែនាំទូន្មានកូន តែកូនមិនស្ដាប់ ប្រាប់កូន តែកូនមិនតាម។កូន តើអ្នកដឹងទេថា ពុកម៉ែមានដួងហឬទ័យល្អយ៉ាងណាចំពោះកូន ពុកម៉ែចង់នៅក្បែរកូនរហូតដល់សូន្យសង្ខារ ពុកម៉ែចង់អោបកូនរាល់ថ្ងៃ ពុកម៉ែចង់ថ្នាក់ថ្នមកូន ដូចកាលកូននៅពីតូចណាស់ ទោះបីជាកូនធំមានស្វាមីភរិយាហើយក៏ដោយ តែសម្រាប់ពុកម៉ែនៅតែចាត់ទុកកូនជាកូនក្មេងដដែលល នៅក្នុងបេះដូងរបស់ពុកម៉ែ ស្រលាញ់កូន ថ្នាក់ថ្នមកូន ពីដើមយ៉ាងណា ដល់ពេលឥឡូវក៏នៅតែយ៉ាងនោះ មិនប្រែប្រួលឡើយ។
កូន ពុកម៉ែពេញចិត្តណាស់នឹងចិញ្ចឹមកូន ទោះបីជាកូនធំឡើងមិនចិញ្ចឹមពុកម៉ែវិញក៏ដោយ ក៏ពុកម៉ែមិនថាអ្វីឡើយ ព្រោះពុកម៉ែចិញ្ចឹមកូន ដោយមិនទាមទាអ្វីពីកូនឡើយ ពុកម៉ែចិញ្ចឹមកូន ដោយស្មោះត្រង់ពីចិត្ត គ្មានគិតចង់បានអ្វីពីកូនទេ។កូន គឺជាកែវភ្នែកទាំងគូរបស់ពុកម្ដាយ ឬដូចជាចរណៃ ដែលញ៉ាំងរស្មីជីវិតពុកម៉ែឲ្យភ្លឺថ្លាបានទោះបីជាយប់គ្មានដួងខែ តែដួងចិត្តពុកម៉ែ មិនងងឹតដូចយប់គ្មានដួងខែឡើយ ព្រោះពុកម៉ែមានដួងផ្កាយដ៏តូចមួយ ដែលមានពន្លឺភ្លឺនឹកស្មានមិនដល់ជួយបំភ្លឺជីវិតពុកម៉ែ ដួងផ្កាយដ៏តូចនោះ មិនគឺនរណា ដទៃឡើយក្រៅអំពីកូន។
កូន គឺជាដុំពេជ្យ ដែលមានតម្លៃកាត់ថ្លៃមិនបាននៅក្នុងចិត្តពុកម៉ែ ពុកម៉ែសង្កេតឃើញថា ពេលវេលាដែលអត់មានកូន ជីវិតរបស់ពុកម៉ែ ដូចជាសោះកក្រោះ គ្មានរស់ជាតិអ្វីទាល់តែសោះ តែក្នុងរយៈពេលដែលមានកូន ជីវិតពុកម៉ែដូចជាស្រស់បំព្រង មានភាពរីករាយខុសប្រក្រតី ព្រោះអាស្រ័យកូនដែលជាដុំពេជ្រដ៏មានតម្លៃរបស់ពុកម៉ែ។
រាល់ការលះបង់គ្រប់យ៉ាង របស់ពុកម៉ែទៅលើកូន ពុកម៉ែគ្មានពាក្យថា ស្ដាយក្រោយឡើយ ទោះការលះបង់នោះបានទទួលការតបស្នងពីកូនក្ដី មិនទទួលក្ដី ក៏គ្មានអ្វីដែលថា ឲ្យពុកម៉ែសោកស្ដាយដែរ ពុកម៉ែមានតែសប្បាយចិត្ត ដែលពុកម៉ែបានធ្វើអ្វីៗដើម្បីកូន ព្រោះពុកម៉ែគិតថាតួនាទី ក្នុងនាមជាលោកឪពុក អ្នកម្ដាយ គឺពុកម៉ែបានបំពេញយ៉ាងល្អហើយដូច្នេះគ្មានអ្វីដែលថា ឲ្យពុកម៉ែមានវិប្បដិសារី ចំពោះកូនឡើយ។
កូន មានច្រើនណាស់ មានទាំងកូនល្អ មានទាំងកូនអាក្រក់ បើបាបកម្មរបស់ពុកម៉ែនៅសេសសល់ពីអតីតជាតិ ប្រាកដជាជួបកូនអាក្រក់ តែបើបុណ្យរបស់ពុកម៉ែមាន នឹងជួបកូនល្អមិនខាន។ ដូច្នេះសូមពុកម៉ែទាំងឡាយ កុំតូចចិត្តនឹងខ្លួនឯង ដែលមានកូនអាក្រក់អ្វី ត្រូវព្រមទទួលយកនូវអំពើ ដែលយើងធ្លាប់សាងពីមុនមក ព្រោះកាលពីមុន យើងអាចជាអ្នកមិនដឹងគុណឪពុកម្ដាយ ធ្វើបាបចិត្តគាត់ឲ្យរាល់ថ្ងៃក៏ថាបាន ទើបមានកម្មពៀរមកដល់ជាតិនេះ ត្រូវកូនធ្វើបាបចិត្តវិញ អញ្ចឹងហើយយើងគួរតែទទួលកម្មពៀរវេរាឲ្យហើយទៅ កុំបាច់ខឹងនឹងគេធ្វើអី ចាត់ទុកថាយើងសងគេទៅចុះ។
កូន អើយកូនកើតមកពីម៉ែឪ
កូន បានរស់នៅក្នុងលោកា
កូន រស់ព្រោះលោកថែរក្សា
កូន គ្រប់រូបាឧស្សាហ៍គិត។
កូន មានសាច់ឈាមពុកម៉ែឲ្យ
កូន កុំបណ្ដោយធ្លោយគំនិត
កូន មានពុកម៉ែរស់នៅជិត
កូន គួរប្រណិបត្តិគាត់រាល់ថ្ងៃ។
កូន ជាចរណៃថ្លៃជាងពេជ្រ
កូន ចាំងរំលេចដោយរស្មី
កូន មិនដឹងខ្លួនទេឬអ្វី
កូន រស់រាល់ថ្ងៃព្រោះអ្នកណា។
កូន ចូរដឹងចុះណាពិសី
កូន រស់មានន័យល្អថ្លៃថ្លា
កូន រស់ព្រោះមានមាតាបិតា
កូន ត្រូវរក្សាអ្នកមានគុណ។
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ដួងហឬទ័យនៃអ្នកមានគុណ
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
images/articles/1495/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៩ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១០,៩៩២ ដង)
នរណា! តើយើងចង់មានន័យយ៉ាងមិចចំពោះពាក្យថា នរណា? តើព្រះពុទ្ធសាសនាមិននិយាយថា មានតែពុទ្ធសាសនិកប៉ុណ្ណោះដែលទទួលផលនៅជាតិក្រោយទេឬ? យោងតាមព្រះពុទ្ធសាសនា កន្លែងណាដែលយើងនឹងកើតទៀតបន្ទាប់ពីជាតិនេះ មិនមែនអាស្រ័យលើសាសនានោះទេ។ តាមពិត គ្មានតម្រូវការដើម្បីបួងសួង គោរព ឬសូម្បីតែមានជំនឿលើព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធក៏នឹងនាំឲ្យល្អនៅជាតិក្រោយនោះដែរ។
អ្វីដែលកើតឡើងចំពោះយើងគ្រប់រូបនៅជាតិក្រោយ វាអាស្រ័យលើយើងទាំងអស់គ្នា គឺថាយើងប្រព្រឹត្តធ្វើនូវអំពើយ៉ាងណានៅបច្ចុប្បន្នជាតិនេះ។ មាគ៌ាទៅកាន់ឋានសួគ៌ គឺមិនមែនដោយសារជំនឿ ឬការគោរពបូជានោះទេ ប៉ុន្តែតាមរយៈការធ្វើនូវអំពើល្អ ហើយចៀសវាងការធ្វើនូវអំពើអាក្រក់។ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់មិនបានសម្ដែងថា ការគោរពចំពោះព្រះតថាគត អ្នកនឹងត្រូវបានសោយនូវសេចក្ដីសុខ នោះឡើយ។ ព្រះអង្គទ្រង់មិនបានគំរាមកំហែងដាក់ទណ្ឌកម្មនរណាម្នាក់ថា អ្នកត្រូវតែជឿព្រះអង្គ ឬត្រូវតែធ្វើតាមពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់ព្រះអង្គក៏ទេដែរ។
ព្រះអង្គទ្រង់ត្រាស់សម្ដែងថា មិនមានរឿងអ្វីខុសឆ្គងនោះទេ ដែលមានការសង្ស័យ ឬសាកសួរព្រះអង្គ ជាហេតុធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនយកពេលវេលាខ្លះ ដើម្បីសិក្សាឈ្វេងយល់ពីសាសនៈរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គបានបញ្ជាក់ថា បុគ្គលម្នាក់ៗគួរតែស្វែងរក ឈ្វេងយល់និងទទួលបាននូវសច្ចភាពដោយខ្លួនឯងផ្ទាល់ ហើយមិនត្រូវប្រកាន់យកនូវជំនឿងងឹតងងល់ចំពោះអ្នកណាម្នាក់ ឬអ្វីមួយឡើយ។ គ្រឹស្តិ៍សាសនិកក្ដី តៅសាសនិកក្ដី សូម្បីតែអ្នកមិនជឿលើព្រះអាទិទេពក្ដី សុទ្ធតែអាចសោយនូវសេចក្ដីសុខនៅជាតិខាងមុខបានដូចគ្នា។ ប៉ុន្តែជាការពិតណាស់ ពួកគេអាចសោយនូវសេចក្ដីសុខនោះបាន លុះត្រាតែពួកគេជាមនុស្សល្អនៅក្នុងបច្ចុប្បន្នជាតិនេះឯង។
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ឋានសួគ៌សម្រាប់មនុស្សល្អ
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
images/articles/1501/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៩ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ២៦,៦៧៥ ដង)
តើបាបនឹងបុណ្យនៅត្រង់ណា?
បញ្ហាបាបនិងបុណ្យនេះ ក៏ជាបញ្ហាមួយមានអាថ៌កំបាំងណាស់ដែរ ព្រោះជាវត្ថុម្យ៉ាងដែលយើងមិនអាចនឹងចាប់យកមកបង្ហាញអ្នកដទៃឲ្យមើលឃើញបានឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀតសត្វលោករឹងរិតតែលែងមានជំនឿ ព្រោះគេច្រើនតែវាយតំលៃទៅលើអ្វីដែលគេមើលឃើញនឹងភ្នែក ស្ដាប់ឮនឹងត្រចៀករបស់គេ ដូចជាមនុស្សល្អខ្លះ បែរជាលំបាកតោកយ៉ាក ចំណែកមនុស្សអាក្រក់ខ្លះ
images/articles/1502/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៩ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១០,០៥៦ ដង)
រឿងចុន្ទសូករិកៈ
ដើម្បីឲ្យជាក់ច្បាស់ថា តើនរកមានដែរឬទេ? នោះខ្ញុំនឹងសង្ខេបរឿងដែលមានសម្ដែងក្នុងគម្ពីរធម្មបទ ដើម្បីឲ្យញាតិញ៉ោមបងប្អូនប្រុសស្រីបានអាន ហើយពិចារណាដោយឧបាយនៃប្រាជ្ញាចុះ។
ចុន្ទសូករិកៈនោះ ជាអ្នកសម្លាប់តែសត្វជ្រូកយកសាច់លក់ដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិតពេញ ៥៥ឆ្នាំ។ កាលដែលគាត់សម្លាប់ម្ដងៗគាត់ចាប់ជ្រូកចងជើង រួចយកកំណាត់ឈើទៅដាក់ក្នុងមាត់ជ្រូក
images/articles/1492/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៨ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១១,១១៧ ដង)
ពុក
ពន្លឺរស្មីនៃព្រះអាទិត្យ មានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់ភពផែនដី និងមនុស្សទាំងឡាយដែលរស់នៅលើផែនដីនេះ។ ពេលណាដែលព្រះអាទិត្យរះឡើងបញ្ចេញរស្មី សាយភាយពេញផ្ទៃភាល័យ ផែនដីទាំងមូលក៏មានភាពស្រស់បំព្រង ពេញទៅដោយសោភ័ណល្អត្រកាល កម្ចាត់បង់នូវភាពងងឹតអន្ធការអស់ពីផែនដី បន្សល់នៅតែភាពដ៏ស្រស់ស្អាតក្រៃលែងដែលចាំងចែងទៅដោយពន្លឺរស្មីនៃព្រះអាទិត្យ
images/articles/1479/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៨ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ៧៤,៧៧៣ ដង)
សរសើរមនុស្សដែលពណ៌នាគុណរបស់មិត្ត
វណ្ណំ ភណមានំ បសំសតិ សរសើរនូវមនុស្សណាដែលនិយាយរឿងល្អ ពណ៌នាគុណរបស់មិត្ត នេះជាលក្ខណៈមិត្តល្អដែលតែងតែជួយឈឺឆ្អាល។
នៅពេលយើងសរសើរអ្នកដទៃណាម្នាក់នោះ ត្រូវបញ្ជាក់អំពីកិច្ចការដែលគួរឲ្យសរសើរនោះផង ព្រោះវាអាចធ្វើឲ្យអ្នកស្ដាប់យល់ច្រឡំ ក្នុងបុគ្គលដែលយើងសរសើរនោះ បើយើងមិនបានបញ្ជាក់អំពីអំណុចល្អឲ្យបានពិតប្រាកដទេ។
images/articles/1472/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៨ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ៩,៤៤៩ ដង)
អស្សុតំ សាវេតិ ឲ្យមិត្តបានស្ដាប់នូវពាក្យដែលមិនធ្លាប់បានស្ដាប់ ពាក្យមានប្រយោជន៍មានច្រើនណាស់ សម្រាប់ដាស់តឿនស្មារតី ជារបស់មានតម្លៃថ្លៃថ្លា ពាក្យសម្ដីមានរសជាតិធ្វើឲ្យអ្នកស្ដាប់ភ្លឺថ្លាគំនិត មានការចម្រើនកើតប្រយោជន៍ ។ដើម្បីឲ្យទឹកមាត់ប្រៃ ដោយសេចក្ដីថា និយាយអ្វីៗគេស្ដាប់គេតាម អ្នកត្រូវនិយាយហ្មត់ចត់ប្រព្រឹត្តល្អដោយខ្លួនឯងផងប្រៀបដូចរបស់ប្រើប្រាស់ បើជារបស់ថោក សូម្បីនៅថ្មីក៏គេមិនខ្ចីប្រើ ប៉ុន្តែបើជាវត្ថុមានតម្លៃ ទោះបីចាស់ទៅក៏គេតាំងទុកនៅជាទីរលឹក។
សំពត់សំបកឈើ កាលនៅថ្មីវាមានសម្ជស្សរឹងគ្រោតគ្រាត លុះដល់ចាស់គេច្បាស់ជាជូតជើង ឬ ចោលក្នុងគំនរសម្រាមយ៉ាងណា មនុស្សឥតបានការ ពុតត្បុតលោភលន់ ល្ងង់ខ្លៅ គេហៅថា មនុស្សសំពត់សំបកឈើ អ្នកណាទៅសេពគប់ជាមួយ រមែងរងទុក្ខរហូតស្លាប់ខ្លួន ដូចសំពត់សំបកឈើដែលមានសម្ជស្សរឹងគ្រោតគ្រាត ធ្វើឲ្យអ្នកស្លៀតលំបាកព្រោះសម្ជស្សនោះ អ៊ីចឹងឯង លុះដល់មនុស្សសំបកឈើនោះចាស់ជរាទៅ ឬក៏ស្លាប់ទៅ នៅសល់ កេរ្តិ៍ឈ្មោះអសោចិ៍ គេលើកយកមកប្រដៅកូនចៅ កុំឲ្យប្រព្រឹត្តតាម ដូចសំពត់ដាច់ដែលគេចោលក្នុងគំនរសម្រាមដូច្នោះឯង ។
សំពត់កម្ពលពណ៌ក្រហម ធ្វើក្នុងដែនគន្ធារៈ (សម័យបុរាណ) សាច់ល្អិតម៉ដ្ឋខៃ សម្ជស្សទន់ល្មៃ មានតម្លៃថ្ងៃណាស់ ព្រោះគេលំបាកធ្វើ បើអ្នកណាមានសំណាងបានប្រើ បានស្លៀកបានដណ្ដប់ ក៏សុខកាយសប្បាយចិត្ត យ៉ាងណា មនុស្សសប្បរុសក៏បីដូចសំពត់កម្ពល ដែលមានតម្លៃដូច្នោះដែរ អាចឲ្យអ្នកមកសេពគប់ បានជួបប្រសព្វនូវសេចក្ដីសុខ បានស្ដាប់ពាក្យពីរោះៗ ពាក្យណាធ្លាប់ស្ដាប់ហើយ ក៏កាន់តែបានច្បាស់ឡើង ភ្លឺស្វាងរុងរឿងកាត់ក្ដីកង្វល់ ។
សំពត់កម្ពលលុះដល់ពេលចាស់ទៅ ព្រោះតែរបស់មានតម្លៃសរសៃស្វិត គេយកទៅវេចខ្ចប់រតនវត្ថុមានកែវមុណីជាដើម យ៉ាងណា មនុស្សបានការ ជាមនុស្សបានផ្ដល់ប្រគល់នូវប្រយោជន៍ ឲ្យដល់អ្នកផងទាំងពួង ជាមនុស្សមានស្នាដៃ មានសេចក្ដីមិនប្រមាទ ឆ្លាតឈ្លាសវាងវៃ ព្យាយាមតែក្នុងការងារប្រពៃ សូម្បីស្លាប់ទៅ ឬនៅក្នុងវ័យចាស់ កេរ្តិ៍ឈ្មោះពុំសាបសូន្យ កេរ្តិ៍ឈ្មោះនិងស្នាដៃអាចខ្ចប់សេចក្ដីល្អរបស់អ្នកដទៃដូចសំពត់មានតម្លៃថ្លៃប្រណីត ទោះបីចាស់ពិតតែគេពុំចោលឡើយ គេដាក់ក្នុងហិបអប់គ្រឿងក្រអូប រុំខ្ចប់របស់មានតម្លៃដទៃផ្សេងទៀតបានយ៉ាងល្អ។
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ មនុស្សនិងការងារ
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
images/articles/1455/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៨ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១២,១៨១ ដង)
ជីវិតគឺជាវត្ថុបំណងដ៏សំខាន់បំផុតសម្រាប់សត្វលោកគ្រប់ៗរូប ទោះជាសត្វនោះកើតមកមានលក្ខណៈល្អក្ដី អាក្រក់ក្ដី ពាលក្ដី បណ្ឌិតក្ដី ក្មេងក្ដី ចាស់ក្ដី ជាអ្នកស្ដុកស្ដម្ភក្ដី កំសត់ទុគ៌ត ជាអ្នកមានអវយវៈគ្រប់គ្រាន់ក្ដី ឬក៏ដល់នូវសភាពជាអ្នកពិការយ៉ាងណាក្ដីក៏នៅតែត្រូវការជីវិត ព្រោះជីវិតគឺជាវត្ថុដ៏សំខាន់មានតែមួយគត់សម្រាប់សត្វលោកគ្រប់ៗរូប។ សត្វលោកគ្រប់ៗរូប គេស្រលាញ់ជីវិតរបស់គេណាស់គ្មានអ្នកណាចង់ស្លាប់ទេ គេសុខចិត្តលះបង់ទ្រព្យសម្បត្តិដើម្បីការពារអវយវៈ គេលះបង់អវយវៈដើម្បីការពារជីវិត នៅពេលដែលការពារជីវិតមិនបាន គេសែនសោកស្ដាយនិងតក់ស្លុតយ៉ាងខ្លាំងក្រៃលែង ដូច្នេះជីវិតជារបស់ប្រសើរកាត់ថ្លៃពុំបាន គ្មានទីផ្សារដាក់លក់ទេ មហាសេដ្ឋី មហាមូលធន ក៏មិនអាចយកប្រាក់ទិញបានដែរ បើអាចទិញបានគេមិនព្រមស្លាប់ងាយៗនោះទេ។
អ្នកដែលត្រូវគេសម្លាប់ រមែងព្រាត់ប្រាស់ចោលរបស់ជាទីស្រលាញ់ ជាទីគាប់ចិត្ត ស្លាប់ទៅ ទាំងសេចក្ដីភិតភ័យតក់ស្លុត ចំណែកញាតិមិត្ត បងប្អូនសាច់សាលោហិតជិតស្និទ្ធរបស់គេ ជ្រួលច្របល់ យំយែកទួញសោកបោកប្រាណ ព្រោះហេតុតែបុគ្គលជាទីស្រលាញ់ ត្រូវបាត់បង់ជីវិតដោយសារការសម្លាប់នោះ ដូច្នេះយើងមានឈ្មោះថាជាមនុស្សម្នាក់ ត្រូវតែមានប្រាជ្ញាស្មារតីឧស្សាហ៍ពិចារណាឲ្យបានជារឿយៗថា បើយើងស្រលាញ់ជីវិតរបស់យើងយ៉ាងណា អ្នកដទៃគេក៏ស្រលាញ់ជីវិតរបស់គេ យ៉ាងនោះដែរបើយើងចង់រស់ នោះអ្នកដទៃគេក៏ចង់រស់ដូចយើងដែរ កាលបើយើងឧស្សាហ៍ពិចារណាយ៉ាងនេះអោយបានរឿយៗ នោះយើងមានសេចក្ដីអនុគ្រោះ ឲ្យនូវអភ័យដល់សត្វទាំងអស់ក្នុងលោក ដូចជា ព្រៃធំតែងផ្ដល់ នូវភាពកក់ក្ដៅដល់ម្រឹគីម្រឹគា ដូចជាអាកាសវាហាដ៏ធំទូលាយតែងផ្ដល់នូវការសប្បាយដល់បក្សី សត្វ ឬដូចជា មហាសមុទ្រតែងផ្ដល់ជម្រកដ៏សុខសាន្តដល់មច្ឆាទាំងឡាយ យើងត្រូវតែជាមនុស្សមានចិត្តទូលាយដូចផែនដី ត្រូវឧស្សាហ៍ស្ដាប់នូវធម៌របស់សប្បុរស អប់រំចិត្តអោយបានល្អ រហូតទាល់តែចិត្តយើង បានជ្រកក្រោមម្លប់ដ៏ត្រជាក់នៃព្រហ្មវិហារធម៌គឺ មេត្តា។
ការដែលយើងកំពុងរស់នៅសព្វថ្ងៃនេះ ពុំមែនពឹងពាក់ចំពោះតែទ្រព្យសម្បត្តិ កិត្តិយសប៉ុណ្ណោះទេ យើងពិតជាត្រូវការធម៌មេត្តាការរាប់អាន ការអោយអភ័យពីអ្នកដទៃ ជាចាំបាច់ណាស់ព្រោះថាបើអ្នកដទៃគ្រប់ៗរូបប្រាសចាកធម៌មេត្តា ក្លាយជាមនុស្សឃោរឃៅគ្មានត្រាប្រណីហើយ នោះយើងក៏មិនអាចរស់នៅបានសុខឡើយ សូមឲ្យមនុស្សគ្រប់ៗគ្នាចងចាំថា ដែលយើងនៅរស់ព្រោះអ្នកដទៃគេមិនសម្លាប់យើង តើហេតុអ្វីបានជាគេមិនសម្លាប់យើង? គឺបានមកអំពីការដែល គេតាំងចិត្តថា អាត្មាអញមិនបៀតបៀន មិនសម្លាប់សត្វដទៃនោះឯង ដូច្នេះជីវិតពិតជាត្រូវការមេត្តាធម៌ បើប្រាសចាកមេត្តាធម៌ហើយ សកលលោកនេះនឹងក្លាយទៅជាថ្លុកឈាម ព្រោះតែការ កាប់សម្លាប់គ្នាពុំខាន។
ដឹងថាជីវិតពិតមានតម្លៃ គួរខំកែខៃរួសរាន់សាងល្អ
លះក្ដីប្រមាទសង្វាតធម៌ស ធ្វើជាមនុស្សល្អរបស់សង្គម។
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ជីវិតពិតជាត្រូវការព្រះធម៌
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
images/articles/1442/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៨ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១៣,៣២៤ ដង)
ទូកក្ដោង
យើងមិនអាចបង្វែរទិសដៅនៃខ្យល់បាន តែយើងអាចចាត់ចែងក្ដោងទូករបស់យើងបាន ដើម្បីឲ្យទូកបានទៅដល់ទិសដៅ។
ហេតុការណ៍ខាងក្រៅ ប្រៀបដូចជាទិសដៅនៃខ្យល់ រឿងដែលយើងត្រូវបានមកដល់ហើយ យើងមិនអាចបញ្ចៀសបាន តែយើងអាចអប់រំចិត្តឲ្យទទួលយកនូវការពិត និងសម្របសម្រួលទៅតាមការពិតនៃសង្គម ជីវិតរមែងជាសុខ។
images/articles/1445/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៨ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ១១,៣១១ ដង)
ឆ្នាំងដី
ពួកជនណាៗ ទោះបីក្មេងក្ដី ចាស់ក្ដី ពាលក្ដី បណ្ឌិតក្ដី អ្នកមានក្ដី អ្នកក្រក្ដី ជនទាំងអស់នោះ តែងមានសេចក្ដីស្លាប់នៅពីខាងមុខ។
ឆ្នាំងដីដែលស្មូនឆ្នាំងធ្វើហើយ ទោះបីតូចក្ដី ធំក្ដី ឆៅក្ដី ឆ្នាំងទាំងអស់នោះមានកិរិយាបែកធ្លាយជាទីបំផុតយ៉ាងណា ជីវិតរបស់សត្វទាំងឡាយ ក៏យ៉ាងនោះដែរ។
ព្រះបរមសាស្ដា ទ្រង់មានព្រះបន្ទូល ដូច្នេះតទៅទៀតថា
images/articles/1447/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៨ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ៣២,៣៥៤ ដង)
មង្គល ៣៨ប្រការ
១- កិរិយាមិនសេពគប់នូវបុគ្គលពាលទាំងឡាយ។
២- កិរិយាសេពគប់នូវបុគ្គលជាបណ្ឌិតទាំងឡាយ។
៣- កិរិយាបូជាដល់បុគ្គលគួរបូជាទាំងឡាយ។
៤- កិរិយានៅក្នុងប្រទេសក៏សមគួរ។
៥- ភារៈនៃបុគ្គលបានធ្វើបុណ្យទុកហើយក្នុងការមុន។
៦- កិរិយាតម្កល់ខ្លួនដោយប្រពៃ។
៧- ភារៈនៃបុគ្គលបានស្ដាប់បានរៀនហើយដោយច្រើន។
images/articles/1441/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៨ កក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ (អាន: ២៩,៧៧២ ដង)
ផ្លែស្វាយនៅខ្ចីជូរ លុះដល់ទុំទៅរមែងផ្អែម យ៉ាងណា ការអប់រំបន្ទុំចិត្ត ក៏ត្រូវតែប្ដូរផ្លាស់ពីជូរមកផ្អែមយ៉ាងនោះដែរ ពោលគឺធ្លាប់តែមិនជ្រះថ្លា ក៏មកជាជ្រះថ្លានឹងគុណព្រះរតនត្រៃ ធ្លាប់តែកំណាញ់ក៏មកជាមានទឹកចិត្តចេះឲ្យទាន ធ្លាប់តែទ្រុស្ដសីល ក៏មកជាមានសិល ។ល។ផ្លែស្វាយនៅខ្ចី រឹង លុះដល់ទុំទៅរមែងទន់ យ៉ាងណា ការអប់រំបន្ទុំចិត្ត ក៏ដូចគ្នាដែរ គឺចិត្តរមែងទន់ដោយសទ្ធា គួរដល់ការងារ ទាន សីល ភាវនាងាយប្រដៅ ងាយទូន្មានតាមព្រះធម៌ព្រះវិន័យ មិនចចេសរឹងរូសកោងកាចឡើយ។
ផ្លែស្វាយ នៅខ្ចី ពណ៌មិនល្អដូចជាស្វាយទុំទេ មានគួរនាដូចជាមនុស្សយើង ដែលមិនទាន់បានទូន្មានខ្លួនដូច្នោះឯង លុះដល់បានអប់រំទូន្មានខ្លួនហើយ ក៏រមែងមានឥន្ទ្រិយស្រគត់ស្រគំគួរឲ្យជ្រះថ្លា មានការសង្រួមកាយវាចា សង្រួមឥរិយាបថ ពិតដូចជាផ្លែស្វាយដែលបន្ទុំទុំហើយមានពណ៍ដូចជាមាស ដូច្នោះដែរ។ផ្លែស្វាយខ្ចីមិនក្រអូបទេ លុះដល់បន្ទុំទុំឲ្យល្អហើយរមែងមានក្លិនក្រអូបផ្អែម ក្នុងន័យសេចក្ដីបីដូចជាក្លិនកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អរបស់អ្នកមានសីល មានកល្យាណធម៌ រមែងក្រអូបសាយទៅគ្រប់ទិសានុទិស។
មនុស្សយើង គួរតែជឿជាក់ក្នុងផលនៃការអប់រំទូន្មានខ្លួន ហើយត្រូវហ្វឹកហាត់អប់រំកាយវាចាចិត្តជានិច្ចតាមបែបផែនព្រះពុទ្ធសាសនា។
បព្វជិតមិនសង្រួម នឹងទ្រោមចុះនូវសទ្ធា
គ្រហស្ថអត់ការងារ ប្រាកដជានឹងធ្លាក់ចុះ។
រស់នៅឥតវិន័យ ដូចក្របីឥតកន្លុះ
បើអត់ធម៌វិញនោះ ដូចលីងក្រួសជះដាក់គេ។
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ៤៨ធម្មទស្សន៍
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
