images/articles/1951/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ២០,១៦១ ដង)
ធម្មសញ្ញកត្ថេរាបទាន
មានពិធីឆ្លងមហាពោធិព្រឹក្ស របស់ព្រះមានព្រះភាគព្រះនាមវិបស្សី ឯព្រះសម្ពុទ្ធជាច្បងក្នុងលោក ប្រសើរជាងនរៈ ទ្រង់ឋិតនៅទៀបដើមពោធិព្រឹក្ស ។ក្នុងសម័យនោះ ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់មានភិក្ខុសង្ឃចោមរោម ទ្រង់ប្រកាសសច្ចៈ៤ ទ្រង់បន្លឺឡើងនូវវាចាដ៏អង់អាច ។ ព្រះសម្ពុទ្ធមានកិលេសជាគ្រឿងបិទបើកហើយ ទ្រង់សម្តែងធម៌ដោយបម្រួញផង ដោយពិស្តារផង ទ្រង់ញ៉ាំងមហាជនឲ្យរលត់ទុក្ខ ។
ខ្ញុំបានស្តាប់ធម៌ របស់ព្រះសម្ពុទ្ធអង្គនោះ ទ្រង់ជាឆ្នើមក្នុងលោក ប្រកបដោយតាទិគុណ ហើយថ្វាយបង្គំព្រះបាទា របស់ព្រះសាស្តា រួចឈមមុខទៅកាន់ឧត្តរទិសហើយចៀសចេញទៅ ។ក្នុងកប្បទី ៩១ អំពីកប្បនេះ ក្នុងកាលនោះ ព្រោះហេតុដែលខ្ញុំបានស្តាប់ធម៌ ខ្ញុំមិនដែលស្គាល់ទុគ្គតិ នេះជាផលនៃការស្តាប់ធម៌ ។ ក្នុងកប្បទី ៣៣ អំពីកប្បនេះ ខ្ញុំបានកើតជាស្តេចចក្រពត្តិមួយអង្គ ព្រះនាមសុតវា ជាម្ចាស់ផែនដី ទ្រង់មានកម្លាំងច្រើន ។បដិសម្ភិទា ៤ វិមោក្ខ ៨ និងអភិញ្ញា ៦ នេះ ខ្ញុំបានធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់ហើយ ទាំងសាសនា របស់ព្រះពុទ្ធ ខ្ញុំបានប្រតិបត្តិហើយ ។
បានឮថា ព្រះធម្មសញ្ញកត្ថេរ មានអាយុ បានសម្តែងនូវគាថាទាំងនេះ ដោយប្រការដូច្នេះ ។ចប់ ធម្មសញ្ញកត្ថេរាបទាន ។
ដកស្រង់ទាំងស្រុងចេញពី បិដកភាគ ៧៤ ទំព័រ ៤-៥
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
images/articles/1952/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ២២,០៨៣ ដង)
សម្បសាទិកត្ថេរាបទាន
បពិត្រព្រះពុទ្ធមានព្យាយាម ខ្ញុំសូមនមស្ការចំពោះព្រះអង្គ ព្រះអង្គផុតស្រឡះហើយ ចាកកិលេសទាំងពួង ខ្ញុំព្រះអង្គដល់ហើយនូវសេចក្តីវិនាស សូមព្រះអង្គជាទីពឹងរបស់ខ្ញុំនោះ ។
ព្រះសិទ្ធត្ថ ទ្រង់មិនមានបុគ្គលប្រៀបផ្ទឹម ក្នុងលោក ទ្រង់សម្តែងប្រាប់ខ្ញុំថា ព្រះសង្ឃសើ្មដោយមហាសមុទ្រ ប្រមាណមិនបាន ប្រសើរបំផុត អ្នកចូរញ៉ាំងចិត្តឲ្យជ្រះថ្លា ទាំងចូរបណ្តុះនូវពូជដ៏ល្អ
images/articles/1953/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ២២,៤៧៦ ដង)
ព្រះសារីបុត្តដ៏មានអាយុ ហៅពួកភិក្ខុក្នុងទីនោះថា ម្នាលអាវុសោភិក្ខុទាំងឡាយ ។ ភិក្ខុទាំងនោះទទួលស្គាល់ថេរវាចា ព្រះសារីបុត្តដ៏មានអាយុថា ករុណាអាវុសោ ។ ព្រះសារីបុត្តដ៏មានអាយុបានពោលដូច្នេះថា ម្នាលអាវុសោទាំងឡាយ គេកាលសម្រេចនូវការនៅយ៉ាងណាៗ មរណៈមិនល្អ(១) កាលកិរិយាក៏មិនល្អ(២) ភិក្ខុរមែងសម្រេចការនៅយ៉ាងនោះៗ ។ ម្នាលអាវុសោទាំងឡាយ
images/articles/1954/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ២០,៣៣៣ ដង)
សារាណីយាទិវគ្គ
ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ សារាណីយធម៌ (ធម៌គួររលឹក) នេះមាន ៦ យ៉ាង ។ សារាណីយធម៌ ៦ យ៉ាង តើដូចម្តេចខ្លះ ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ភិក្ខុក្នុងសាសនានេះ ដំកល់នូវកាយកម្មប្រកបដោយមេត្តា ចំពោះសព្រហ្មចារីបុគ្គលទាំងឡាយ ទាំងទីចំពោះមុខ ទាំងទីកំបាំងមុខ នេះជាសារាណីយធម៌ ។
ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ មួយទៀត ភិក្ខុដំកល់នូវវចីកម្មប្រកបដោយមេត្តា
images/articles/1955/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ៩,៦៦៨ ដង)
សត្តាហបព្វជិតត្ថេរាបទាន
ក្នុងភពមុន មានព្រះសង្ឃរបស់ព្រះមានព្រះភាគ ព្រះនាមវិបស្សី ដែលទេវតានិងមនុស្សធ្វើសក្ការៈ រាប់អានហើយ ខ្ញុំឯងក៏ដល់នូវសេចក្តីវិនាស បានបែកចាកពួកញាតិ ខ្ញុំបានចូលទៅកាន់ផ្នួស ដើម្បីរម្ងាប់ទុក្ខព្រួយ ព្រោះសេចក្តីវិនាសនោះ ខ្ញុំត្រេកអរក្នុងផ្នួសនោះ អស់ ៧ ថ្ងៃ ព្រោះប្រាថ្នាបំពេញកិច្ចក្នុងព្រះសាសនារបស់ព្រះសាស្តា ។
images/articles/1956/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ២៣,៤២៩ ដង)
ភិក្ខទាយត្ថេរាបទាន
ខ្ញុំបានឃើញព្រះសម្ពុទ្ធមានវណ្ណៈដូចមាស ទ្រង់គួរទទួលគ្រឿងបូជា ទ្រង់ចេញចាកព្រៃធំគឺតណ្ហាមកកាន់ព្រះនិព្វាន ។ ខ្ញុំទៅតាមស្នាមព្រះបាទានៃព្រះពុទ្ធ ទ្រង់ញ៉ាំងជនឲ្យរលត់ទុក្ខ ហើយបានថ្វាយភិក្ខាមួយវែក ដល់ព្រះមហេសីព្រះនាមសិទ្ថត្ថៈ ទ្រង់មានប្រាជ្ញា មានព្រះហឫទ័យស្ងប់រម្ងាប់ មានព្យាយាមច្រើន ទ្រង់មិនញាប់ញ័រ ដោយលោកធម៌ ។
សេចក្តីត្រេកអររបស់ខ្ញុំ មានប្រមាណច្រើនចំពោះព្រះពុទ្ធ
images/articles/1957/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ១៧,៥០៥ ដង)
បីឋវិមាន
(ព្រះមោគ្គល្លានសួរថា) តាំងរបស់នាង ជាវិការៈ នៃមាសដ៏ធំទូលាយ មានសន្ទុះលឿនដូចចិត្ត ទៅតាមប្រាថ្នាបាន ម្នាលនាងមានខ្លួនប្រដាប់ហើយ ទ្រទ្រង់នូវកម្រងផ្កា មានសំពត់ល្អ នាងភ្លឺស្វាងដូចជាផ្លេកបន្ទោរ ញ៉ាំងទីបំផុតនៃពពកឲ្យភ្លឺច្បាស់ តើនាងមានសម្បុរបែបនេះ ដោយហេតុអ្វី ផលសម្រេចដល់នាងក្នុងទីនេះផង ភោគៈទាំងឡាយ ឯណានីមួយជាទីគាប់ចិត្ត ភោគៈទាំងនោះ
images/articles/1958/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ១៩,៧៦២ ដង)
បុប្ផច្ឆត្តិយត្ថេរាបទាន
កាលព្រះដ៏ព្រះភាគព្រះនាមសិទ្ធត្ថ ជាច្បងក្នុងលោកប្រកបដោយតាទិគុណ ទ្រង់ប្រកាសនូវសច្ចៈ ញ៉ាំងពួកសត្វឲ្យរំលត់ទុក្ខ ខ្ញុំបានយកផ្កាឈូកដែលដុះក្នុងទឹក ជាទីរីករាយនៃចិត្តធ្វើជាឆត្រផ្កា ហើយបូជាព្រះសម្ពុទ្ធ ។
ឯព្រះសាស្តា ព្រះនាមសិទ្ធត្ថ ទ្រង់ជ្រាបច្បាស់នូវត្រៃលោក ទ្រង់គួរទទួលនូវគ្រឿងបូជា ទ្រង់ឋិតនៅក្នុងពួកភិក្ខុ ហើយសម្តែង
images/articles/1960/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ៤៤,៤៥១ ដង)
ទណ្ឌទាយកត្ថេរាបទាន
ក្នុងកាលនោះ ខ្ញុំបានចូលទៅក្នុងព្រៃធំ ហើយកាប់នូវឫស្សី យកមកធ្វើបង្កាន់ដៃ ប្រគេនដល់ព្រះសង្ឃ ។ ដោយចិត្តជ្រះថ្លានោះ ខ្ញុំថ្វាយបង្គំព្រះសង្ឃ ដែលមានវត្តដ៏ល្អ លុះប្រគេននូវបង្កាន់ដៃហើយ ក៏បែរមុខឆ្ពោះទៅឧត្តរទិស ដើរចេញទៅ ។
ក្នុងកប្បទី ៩៤ អំពីកប្បនេះ ក្នុងកាលនោះ ព្រោះហេតុដែលខ្ញុំ បានប្រគេននូវបង្កាន់ដៃ ខ្ញុំមិនដែលស្គាល់ទុគ្គតិ នេះជាផលនៃការប្រគេនបង្កាន់ដៃ ។
images/articles/1961/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ៤៤,៨២៦ ដង)
កាសុមារិផលទាយកត្ថេរាបទាន
ខ្ញុំបានឃើញព្រះពុទ្ធ ព្រះអង្គប្រាសចាកធូលីគឺរាគៈ ជាច្បងក្នុងលោក ប្រសើរជានរៈ ដែលគង់នៅនាចន្លោះភ្នំទ្រង់រុងរឿងដូចផ្កាកណិការ ។ ខ្ញុំមានចិត្តជ្រះថ្លា មានចិត្តរីករាយ បានធ្វើអញ្ជលីលើត្បូង ហើយកាន់ផ្លែកាសុមារិព្រឹក្ស ថ្វាយដល់ព្រះពុទ្ធដ៏ប្រសើរ ។
ក្នុងកប្បទី ៣១ អំពីកប្បនេះ ក្នុងកាលនោះ ព្រោះហេតុដែលខ្ញុំបានថ្វាយផ្លែខ្ញុំមិនដែលស្គាល់ទុគ្គតិ នេះជាផលនៃផលទាន ។
images/articles/1963/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ៤៣,៧៣៣ ដង)
អម្ពយាគុទាយកត្ថេរាបទាន
ព្រះបច្ចេកសម្ពុទ្ធ ព្រះនាមសតរង្សី ត្រាស់ដឹងឯង គ្មានសត្រូវផ្ទាលផ្ទាញ់បាន ទ្រង់ចេញអំពីសមាធិ ហើយស្តេចសំដៅមករកខ្ញុំដើម្បីភិក្ខា ។ខ្ញុំបានឃើញព្រះបច្ចេកពុទ្ធដែលមានព្រះហឫទ័យស្អាត ខ្ញុំមានចិត្តជ្រះថ្លា បានប្រគេនបបរស្វាយ ដល់ព្រះបច្ចេកពុទ្ធនោះ ។
ក្នុងកប្បទី ៩៤ អំពីកប្បនេះ ក្នុងកាលនោះ ព្រោះហេតុដែលខ្ញុំ បានធ្វើកុសលកម្ម
images/articles/1965/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ៤២,៩៧៥ ដង)
បតិព្វតាវិមាន
(ព្រះមោគ្គល្លានសួរថា) ពួកក្រៀល ក្ងោក ហង្ស នឹងតាវ៉ៅ មានអនុភាពជាទិព្វ មានសម្លេងពីរោះ មកប្រជុំគ្នា វិមាននេះជាទីត្រេកអរ ដេរដាសដោយផ្កាវិចិត្ររចនាយ៉ាងច្រើន ដែលជនប្រុសស្រីសេពគប់ហើយ ម្នាលទេវធីតា មានអនុភាពច្រើន នាងនៅក្នុងវិមាននោះ ពួកស្រីអប្សរទាំងប៉ុន្មាន មានឫទ្ធិនិមិ្មតរូបច្រើន រាំច្រៀង រីករាយ ដោយជុំវិញ ម្នាលទេវធីតា មានអនុភាពច្រើន នាងបានដល់នូវឫទិ្ធយ៉ាងនេះ
images/articles/1968/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ ធ្នូ ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ១១,៨៣៥ ដង)
ឧប្បលហត្ថិយត្ថេរាបទាន
ក្នុងកាលនោះ ខ្ញុំកើតជាអ្នកក្រងផ្កា នៅអាស្រ័យក្នុងក្រុងឈ្មោះ តិវរា បានឃើញព្រះពុទ្ធព្រះនាមសិទ្ធត្ថះ មានធូលីគឺរាគៈទៅប្រាសហើយ ដែលសត្វលោកបូជាហើយ ។ ខ្ញុំមានចិត្តជ្រះថ្លា មានចិត្តរីករាយ បានថ្វាយផ្កា ១ ក្តាប់ ខ្ញុំទៅកើតក្នុងភពណាៗ តែសោយផលជាទីប្រាថ្នា ដែលខ្លួនធ្វើល្អហើយក្នុងកាលមុន (ក្នុងភពនោះៗ) ដោយអំណាចអានិសង្ឃនៃកម្មនោះ ខ្ញុំមានផ្កាម្លិះព័ទ្ធព័ន្ធហើយ នេះជាផលនៃសេចក្តីសម្គាល់ ។
ក្នុងកប្បទី ៩៤ អំពីកប្បនេះ ព្រោះហេតុដែលខ្ញុំបានថ្វាយផ្កា ខ្ញុំមិនដែលស្គាល់ទុគ្គតិ នេះជាផលនៃពុទ្ធបូជា ។ អាស្រ័យកប្បគម្រប់ ៩៤ វៀរលែងកប្បបច្ចុប្បន្ននេះចេញ ខ្ញុំបានកើតជាសេ្តច ៥០០ ជាតិ ព្រះនាមនជ្ជុបមៈ ដូចគ្នាក្នុងកប្បនោះ ។
បដិសម្ភិទា ៤ វិមោក្ខ ៨ និងអភិញ្ញា ៦ នេះ ខ្ញុំបានធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់ហើយ ទាំងសាសនា របស់ព្រះពុទ្ធ ខ្ញុំក៏បានប្រតិបត្តិហើយ ។ បានឮថា ព្រះឧប្បលហត្ថិយត្ថេរមានអាយុ បានសម្តែងហើយនូវគាថា ទាំងនេះ ដោយប្រការដូច្នេះ ។
ចប់ ឧប្បលហត្ថិយត្ថេរាបទាន ។
ដកស្រង់ពីព្រះត្រៃបិដកភាគ ៧៣ ទំព័រ ៣-៤
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
images/articles/1897/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៥ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ១៣,៩១៣ ដង)
រឿង អភិចារិណិត្ថី
ក្នុងសក្សបពុទ្ធកាល មានភរិយាររបស់ឧបាសកជាសោតបន្នម្នាក់ ជាស្រីប្រព្រឹត្ត ក្បត់ចិត្តស្វាមី។ ឧបាសកនោះ ឃើញនូវហេតុប្រព្រឹត្តបំពានយ៉ាងប្រត្យក្ស ហើយពោលសួរថា ព្រោះហេតុអ្វីបានជានាងប្រព្រឹត្តមិនគប្បីយ៉ាងនេះ? ស្រីភរិយា ពោលស្បថស្បែថា ប្រសិនបើខ្ញុំធ្វើយ៉ាងហ្នឹងមែន សូមឥ្យឆ្កែខាំជញ្ជែង ស៊ីខ្ញុំកុំ បីខាន ព្រោះជាអ្នក ប្រព្រឹត្តក្បត់ចិត្តស្វាមីខ្លួន។
images/articles/1900/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៥ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ១៤,៤៥៣ ដង)
រឿងគហបតីប្រេត
(ទោសនៃការមើលងាយព្រះសារិរិកធាតុ)
កាលព្រះសម្ពុទ្ធបរមគ្រូបរិនិព្វានហើយ ពួកពុទ្ធបរិស័ទទាំងឡាយ មានព្រះបាទ មល្លរាជជាប្រធាន បានរៀបបូជាព្រះបរមសពព្រះសម្ពុទ្ធ លុះបូជាហើយ ព្រះមហាក្សត្រទាំងឡាយក្នុងជម្ពូទ្វីប លើកទ័ពមកច្បាំងដើម្បីព្រះបរមធាតុកាល នោះទោណអាចារ្យ បានសម្រុះសម្រួលចែកព្រះបរមធាតុ ដល់ព្រះរាជាទាំងឡាយ នោះ ដោយសន្តិវិធី។
images/articles/1941/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៥ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ១០,៣៤១ ដង)
រឿងក្នុងលោកនៃគំនិត
នៅពេលដឹងរឿងអ្វីមួយ ភ្លេចរលឹកដឹងការពិត នេះជាការ ភ្លេចរបស់អ្នកស្តាប់ធម៌ បដិបត្តិធម៌ មិនមែនជាការភ្លេចនៃអ្នកមិន បានស្តាប់ធម៌នោះទេ ព្រោះថា បុគ្គលដែលមិនបានស្តាប់ធម៌ គឺ មិនយល់ពីធម៌ពិតឡើយ ។អ្នកដែលស្តាប់ធម៌ យល់ធម៌ហើយ តែនៅតែភ្លេច ព្រោះ ការភ្លេចនេះ ជាធម៌ពិតមួយបែប ដែលមានបច្ច័យឱ្យកើតឡើង ។
ការស្តាប់ព្រះធម៌អំពីការពិតរឿយៗ ព្រមដោយកុសលធម៌ផ្សេងៗ ទៀត រមែងជួយជាឧបការៈឱ្យមានសតិរលឹកដឹងដល់ការពិត ។ ការពិតជាអារម្មណ៍នៃសេចក្តីសុខចិត្ត ។ក្នុងរឿងអ្វីក៏មានការពិតដែរ ការពិតគឺជាសច្ចធម៌ដែលមាន បច្ច័យឱ្យកើតក្នុងលោក ៦ លោកណាមួយ មានលោកភ្នែក ជាដើម ។ នេះគឺជាធម៌ល្អិតល្អន់ ដែលព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់ ត្រាស់សម្តែង សូម្បីគ្រាន់តែការឃើញរូប ដែលគ្រប់គ្នាមានរាល់ ថ្ងៃ ប៉ុន្តែដោយច្រើនគឺមិនធ្លាប់បានពិចារណាឱ្យដឹងសេចក្តីពិតនៃ សភាវធម៌ឡើយ រហូតដល់បាត់បង់ជីវិតទៅ ។
ចំពោះការឃើញ នេះ ត្រូវផ្តើមពិចារណាឱ្យយល់ច្បាស់តាមពិតថា ឃើញមានពិត ឯចំណែកលោកដែលត្រូវឃើញគឺរូបារម្មណ៍ ក៏មានពិតដែរ ។សភាវធម៌ជាធម៌ពិត ដែលកំពុងប្រាកដក្នុងខណៈនេះ សែន លំបាកនឹងដឹងការពិតថា មិនមែនជាសត្វបុគ្គលតួខ្លួន ព្រោះហេតុ តែការសម្គាល់ខុស ធ្លាប់មានអស់កាលដ៏យូរណាស់មកហើយ ។
រូបារម្មណ៍ដែលជាអារម្មណ៍នៃចក្ខុវិញ្ញាណ គ្រប់ពេលវេលា ទាំងអស់ មិនខុសពីរូបថតឬរូបក្នុងទូរទស្សន៍ឡើយ គឺជាលោក មួយដោយឡែកតែឯង ជាសភាវធម៌ម៉្យាងដែលមានពិត ជាបរមត្ថ មិនមែនសត្វ មិនមែនវត្ថុអ្វីទាំងអស់ ។ រូបារម្មណ៍ជាលោកក្នុង អរិយវិន័យ មិនមែនជាទីកន្លែងផ្ទះសំបែងភូមិស្រុកប្រទេសនគរ ឬ ផែនដីព្រៃភ្នំអ្វីៗដែលជារឿងក្នុងលោកនៃគំនិតនោះឡើយ បញ្ញា ចែកចិត្តឃើញ ដោយឡែកពីចិត្តគិតក្នុងមនោទ្វារ កំណត់ដឹងនូវ សភាវធម៌ដែលជាបរមត្ថមានពិតក្នុងលោក ។
ទាន់ពេលដែលឮសំឡេង ក៏នឹកគិតដល់សំឡេងអ្វីៗ មាន សេចក្តីថាដូចម្តេច ។ បញ្ញាកំណត់ដឹងសំឡេងជាធម៌ដែលមានពិត ប្រាកដត្រង់សោតប្បសាទ សំឡេងមិនមែនជារឿងអ្វីទាំងអស់ រឿងអ្វីៗ ស្រេចហើយតែចិត្តគិត ។ ពេលខ្លះយើងខឹងនឹងរឿង ដូចជា កូនចៅធ្វើសំឡេងខ្លាំងៗ រកសម្រាន្តមិនបាន ទាំងដែល ពេលនោះក៏មានធម៌ពិតកំពុងប្រាកដដែរ ព្រោះថា បើមិនមានធម៌ពិតទេ បានអ្វីឮ តែនេះទៅជាខឹងក្រោធក្នុងរឿង ដោយបោះបង់ ធម៌ពិតចោល ព្រោះមិនមានសតិរលឹកដឹងសភាវៈដែលមានពិត ។
ចូរកុំភ្លេចថា ឮសំឡេងអ្វីក៏ដោយ ពេលណាក៏ដោយ គឺចិត្តឮជាធម៌ ដែលមានពិត ធ្វើកិច្ចជំនួសយើងក្នុងលោក ដូច្នេះ ពេលដែល សម្រាន្តមិនលក់ បានឱកាសសិក្សាធម៌ពិត រំដោះខ្លួនចេញចាក លោក ។កុំភ្លេចថា របស់ដែលមានពិតនោះ គឺមានត្រឹមតែជា ធម៌ពិត ជាសភាវៈផ្សេងៗគ្នាក្នុងទ្វារទាំង ៦ ឯរឿងក្នុងលោកនៃ គំនិត មិនមែនជាសភាវៈដែលមានពិតនោះទេ គ្រាន់តែជារឿង ទៅតាមការចាំ និង ទៅតាមការគិតប៉ុណ្ណោះ ។
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ជំនួយសតិភាគ១៦
រៀបរៀងដោយ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ ប៊ុត-សាវង្ស ។
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
