images/articles/1162/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៦ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ១៤,៤៩៩ ដង)
រឿងនានរោហិណ៌
(ចាក ធ. ខុ.)
(បុណ្យរមែងសម្រេចតាមបំណងអ្នកធើ្វ ដែលបានតាំងបា្រថ្នា)
មានសេចក្តីដំណាល ព្រះងនុវុទ្ធដ៏មានអាយុ បាននាំភិក្ខុជាបរិថវារនមន្តមក ក៏នាំគ្នាមកថ្វាយបង្គំ បាត់តែនាងរោហិណីជាប្អូនបង្កើតមិនឃើញមកថ្វាយបង្គំ ។ ព្រះថេរៈក៏សួរដំណឹងបានជ្រាបដោយព្រះញាតិវង្សប្រាប់ថា នាងមានសេចក្តីអៀនខ្មាស់ជាពន់ពេក
images/articles/1163/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៦ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ១៧,៩៧៣ ដង)
រឿងអ្នកផឹកសុរា
(ចាក ម. អ.)
(អ្នកប្រមឹកតែងហិនហោចទ្រព្យនឹងវិនាសប្រាណក្នុងបច្ចុប្បន្ន)
កាលកន្លងទៅហើយ ព្រះបរមពោធិសត្ថរបស់យើងទ្រង់យោនយកកណើតជាសេដ្ឋីមានទ្រព្យ៤០កោដិ កប់ទុកក្នុងផែនដី តែងបរិច្ចាកទានជាដើមដល់ស្មូមយាចកដែលមកសុំច្រកល្ហក លុះពេលអស់ព្រះជន្មក៏បានទៅកើតជាសក្កទេវរាជ ។
ឯសេដ្ឋីពោធិសតថនេះមានកូនប្រុសតែមួយគត់ ។
images/articles/1883/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៦ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ២៤,៨៧១ ដង)
រឿងនាងកាញ្ចនទេវី
កាលព្រះសម្ពុទ្ធបរមគ្រូបរិនិព្វានហើយ ពួកពុទ្ធបរិស័ទទាំងឡាយក្នុងទេវបុត្តនគរនាំគ្នាយកបាត្រ ព្រះសម្ពុទ្ធទៅបញ្ចុះក្នុងចេតិយកែវ មុនបញ្ចុះក្នុងចេតិយនោះព្រះរាជាបានចាត់ចែងធ្វើក្បួន ហែយ៉ាងអស្ចារ្យ គឺឲ្យរាជបុរសហៅជាងទងជាច្រើនរូបមកឲ្យយក ដើមឫស្សី១ ដើមយ៉ាងធំ មករចនាស្រោបមាសរំលេចដោយកែវ៧ប្រការ យកបាត្រមក ភ្ជាប់លើចុងឫស្សីហើយលើក
images/articles/1223/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ១២,៣៧៦ ដង)
រឿងសមុទ្ទទេវតា
(ចាក ស. តិ.)
(សេចក្តីលោភនាំសត្វឲ្យហួងហែងហួសហេតុ)
កាលពុទ្ធសម័យព្រះសម្តុទ្ធបរមគ្រូ ទ្រង់រំលឹកដាស់តឿនឧបនន្ទភិក្ខុ ដែលមានសេចក្តីលោភគ្របសង្កត់ គឺធម្មតារបស់ភិក្ខុឧបនន្ទ តែដល់រដូវចូលវស្សាហើយ លោកដើរទៅចូលវស្សាផ្ញើរគ្រប់វត្ត ដែលលោកអាចទៅបាន វត្តខ្លះលោកទុកស្បែកជើង ខ្លះដំរងទឹក ខ្លះទ្រនាប់ជើង ខ្លះឆ័ត្រជាដើម ឲ្យចូលវស្សាជំនួសលោកដល់ចេញវស្សាលោកទៅវាយចំណែកលាភគ្រប់វត្ត ដែលលោកបានទុករបស់ទាំងនោះ ដឹកទាំងរទេះៗ យកមកប្រមូលទុកក្នុងកុដិរបស់លោក ។
ពួកភិក្ខុទាំងឡាយទ្រាន់ចិត្ត នាំគ្នាទូលព្រះសម្តុទ្ធតាមដំណើររឿង ព្រះអង្គទ្រង់ប្រជុំសង្ឃ ហើយហៅឧបនន្ទ មករំលឹកតាមលំនាំព្រះពុទ្ធពីបូរាជ ទើបនាំអតីតនិទានមកសំដែងថា ភិក្ខុឧបនន្ទនេះ មិនមែនចង់បានឥតរបបតែក្នុងជាតិនេះទេ កាលពីដើមក៏ដូច្នេះដែរ ។ ពីព្រេងនាយយូរហើយ ព្រះពោធិសត្វកើតជាសមុទ្រទេវតា ថែរក្សាមហាសមុទ្រ កាលនោះមានក្អែកទឹកមួយ នៅអាស្រ័យនឹងសមុទ្រនោះ ជាសត្វមានសេចក្តីលោភច្រើន មួយថ្ងៃៗ ហើរមុជងើបៗ ក្នុងទឹកសមុទ្រ ស្រែកបា្រប់ត្រីទាំងឡាយកុះឲ្យផឹកទឹកច្រើន ក្រែងអស់ទឹកសមុទ្រ ។
ដោយសេចក្តីហួងហែងហួសហេតុ នេះ សមុទ្រទេវតាទ្រាន់ចិត្តពេក ស្តីតិះដៀលឲ្យក្អែកទឹកនោះថានែ ! ក្អែកទឹកអប្បឥតប្រាជ្ញា លោភលន់ហួសហេតុ ទឹកសមុទ្រនេះជ្រៅណាស់ មិនចេះស្រកមិនចេះជន់ទេ សូម្បីហូរចាក់ទៅក្នុងទីទំនាបច្រើនយ៉ាងណា ក៏មិនអស់ដែរ យើងនៅថែរក្សាសមុទ្រមកយូរហើយ មិនដែលឃើញអ្នកណាលោភហួងហែងហួសហេតុដូច្នេះទេ ។ តិះដៀលហើយនិម្មិតខ្លួនយ៉ាងធំ ដេញក្អែកទឹកនោះឲ្យរត់បាក់ទៅ ។ប្រជុំជាតក ក្អែកទឹកក្នុងកាលនៅគឺភិក្ខុឧបនន្ទសមុទ្រទេវតាគឺតថាគតនេះឯង ។
អត្ថបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅៈ ប្រជុំជាតក
វាយអត្ថបទដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
images/articles/1224/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ២៦,៨៣៨ ដង)
រឿងប្រេតញីស៊ីខ្ទុះឈាម
(ចាក បេ. ខុ.)
(ទោសប្រមាថមើលងាយទានរបស់ជនដទៃ)
សម័យពុទ្ធកាល មានភិក្ខុ ១២ អង្គ រៀនយកព្រះកម្មដ្ឋានអំពីសំណាក់ព្រះសាស្តាហើយ នាំគ្នាចូលទៅក្នុងព្រៃរកទីស្ងាត់ ក៏បានដល់ព្រៃរបោះមួយ ក្បែរក្រុងសាវត្ថីនោះ បានដឹងថាមានភិក្ខុ ១២ អង្គទៅគង់នៅក្នុងព្រៃរបោះជិតលំនៅខ្លួ ក៏នាំចូលទៅថ្វាយបង្គំបវាវណាបច្ច័យ ៤ និមន្តមកទទួលភត្តឯគេហស្ថានរបស់ខ្លួន ។
images/articles/1471/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ១២,៦៩៤ ដង)
មនុស្សឆ្កួតឬវិកលចរិត ព្រោះគេបាត់បង់សតិសម្បជញ្ញៈ ឯសុរាគឺជាគ្រឿងពង្វក់ស្មារតី ដូច្នេះទើបមនុស្សត្រូវវៀរចាកការផឹកសុរា។ តាមទស្សនៈអ្នកញៀនសុរាខ្លះនិយាយថា ការផឹកសុរាបន្តិចបន្តួចដើម្បីឲ្យបាយឆ្ងាញ់មិនមានទោសទេ ទាល់តែផឹកច្រើនទើបមានទោស តែនៅក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាបានប្រដៅឲ្យមនុស្សវៀរចាកស្រឡះ សូម្បីបន្តិចបន្តួចក៏ដោយ ព្រោះសុរានេះគឺជាប្រភពនៃសេចក្ដីវិនាសច្រើនយ៉ាងដូចជា
១- សុរា នាំឲ្យវិនាសទ្រព្យសម្បត្តិ ជីវិតរបស់យើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែត្រូវការអាហារដើម្បីបរិភោគ បើអត់អាហារនឹងត្រូវស្លាប់ ប៉ុន្តែសុរាបើមិនផឹកក៏មិនស្លាប់ ដូច្នេះអ្នកផឹកសុរា គឺជាអ្នកចាយវាយទ្រព្យសម្បត្តិខ្ជះខ្ជាយដោយគ្មានប្រយោជន៍។
២- សុរា នាំឲ្យកើតជម្លោះ អ្នកផឹកស្រវឹងស្រាច្រើនតែមានសំដីតូចធំហួសមាឌ ហួសឋានៈ របស់ខ្លួន មិនសូវកោតញញើតអ្នកណាឡើយ បើមានអ្នកណាធ្វើឲ្យទាស់ចិត្តបន្តិច ក៏បញ្ចេញភ្លើងកំហឹងឲ្យប្រាកដឡើង ដូចជាភ្លើងឆេះចំបើង ហើយស្រែកជេអ្នកដទៃ ដោយប្រការផ្សេងៗ ដែលជាហេតុនាំឲ្យមានវិវាទទាស់ទែងគ្នា។
៣- សុរា នាំឲ្យកើតរោគទាំងឡាយ សុរាដែលអ្នកប្រមឹកឲ្យតម្លៃថាគួរឲ្យសប្បាយណាស់នោះ តាមពិតគឺជាថ្នាំពិសដ៏ពន្លឹក សម្រាប់ធ្វើឲ្យរាងកាយចុះខ្សោយអន់ថយ ហើយនឹងបង្កឲ្យមានរោគផ្សេងៗដូចជា រោគឈឺក្រពះ រោគស្រវាំងភ្នែក រោគឈឺថ្លើម ជាពិសេសគឺរោគវិកលចរិតដែល ហៅថា(ឆ្កួតសុរា)។
៤- សុរា នាំឲ្យខូចឈ្មោះ អ្នកស្រវឹងស្រា តែងធ្វើចរិយាមារយាទមិនគួរឲ្យចូលចិត្តឡើយ ច្រើនធ្វើនូវការរំខានដល់អ្នកផ្ទះជិតខាង ដូចជាការរាំច្រៀងស្រែកឡូឡាខុស ពេលវេលាជាដើម ដូច្នោះឈ្មោះរបស់គេត្រូវបានអ្នកផងតិះដៀល ថាជាមនុស្សប្រមឹក។
៥- សុរា នាំឲ្យមានការបង្ហាញកេរ្តិ៍ខ្មាស តាមធម្មតាមនុស្សយើងមានការអៀនខ្មាសណាស់ ទៅណាមកណាតែងស្លៀកពាក់យ៉ាងសមរម្យ លុះតែសុរាចូលមកពង្វក់ស្មារតី ក៏ក្លាយជាមនុស្សលែងចេះអៀនខ្មាសមួយរំពេច ជួនកាលអាចហ៊ានបើកបង្ហាញកេរ្តិ៍ខ្មាសក្នុងទីសាធារណៈក៏សឹងមាន។
៦- សុរា ធ្វើបញ្ញាឲ្យមានកំលាងថយ បញ្ញាគឺជាទ្រព្យដ៏វិសេសវិសាលសម្រាប់មនុស្សគ្រប់ៗគ្នា ប៉ុន្តែចំពោះមនុស្សប្រមឹក មិនអាចមានឱកាសដើម្បីបណ្ដុះបញ្ញាឲ្យកាន់តែភ្លឺស្វាងឡើងបានទេ មានតែបាត់បង់ប្រាជ្ញាស្មារតីបន្តិចម្តងៗជាដរាប។
គ្រួសារខ្លះ ប្ដីជាមនុស្សប្រមឹក ហើយវាធ្វើបាបប្រពន្ធកូនដែលបង្កើតឲ្យមានអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ មិនគោរពសិទ្ធិគ្នាធ្វើឲ្យកូនខ្លះខូចចិត្តត្បិតខ្មាសអ្នកជិតខាង រហូតក្លាយខ្លួនជាក្មេងអនាថា ឥតទីពឹង គ្មានគោលដៅពិតប្រាកដ ព្រោះវិបត្តិឪពុក ម្ដាយ ដែលជាហេតុនាំឲ្យមានសភាពមិន សុខស្ងប់ដល់សង្គមជាតិទាំងមូល។
សូមឲ្យមនុស្សគ្រប់គ្នាមានចេតនាវៀរចាកការផឹកទឹកស្រវឹង ហើយយកពេលវេលាដ៏មាន តម្លៃបំពេញកិច្ចការតាមតួនាទីប្រកបដោយសតិ និង សម្បជញ្ញៈ ព្រោះប្រទេសជាតិត្រូវការចាំបាច់ណាស់នូវមនុស្សដែលមានសតិ និង សម្បជញ្ញៈគ្រប់គ្រាន់ក្នុងកិច្ចបំពេញការងារតាមតួនាទី។
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ជីវិតពិតជាត្រូវការព្រះធម៌
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
images/articles/1499/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ៨៨,១៦៣ ដង)
អ្វីជាគ្រឿងបាំងមិនឲ្យឃើញនរក?
សត្វលោកដែលមិនបានយល់ចូលចិត្តនូវព្រះសទ្ធម្ម គេរមែងជ្រប់ងប់ក្នុងលោកនេះ គេខ្វល់ខ្វាយក្នុងជីវិត ជាប់ជំពាក់នៅក្នុងសេចក្ដីប្រាថ្នា តូចចិត្តចំពោះភាពក្រលំបាកតោកយ៉ាក តែគេក៏ក្ដៅក្រហាយពីព្រោះតែទ្រព្យសម្បត្តិដែលខ្លួនហួងហែងរក្សាផងដែរ គេខ្វល់ខ្វាយនៅក្នុងរឿងទ្រព្យរបស់ ប៉ុន្តែគេមិនបានដឹងថា ទ្រព្យធនដែលជាវត្ថុកាមទាំងអស់គឺជាអន្ទាក់ដ៏សាហាវនោះទេ។
images/articles/1585/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ២១,៣៦២ ដង)
អានិសង្សនៃការរម្ងាប់សេចក្ដីក្រោធ
ព្រះសាស្ដា កាលដែលព្រះអង្គគង់ប្រថាប់នៅអគ្គាឡវចេតិយ ទ្រង់បានប្រារព្វទេវតាមួយអង្គដែលមានបញ្ហាជាមួយភិក្ខុមួយរូប ព្រះអង្គទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះធម៌ទេសនានេះថា <<យោ វេ ឧប្បតិតំ កោធំ>> ជាដើម។
ភិក្ខុកាប់ដើមឈើដែលទេវតាអាស្រ័យនៅ
សេចក្ដីពិស្ដារថា កាលព្រះសាស្ដាទ្រង់អនុញ្ញាតនូវសេនាសនៈដល់
images/articles/1638/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ០៥ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ២២,១៩៦ ដង)
បណ្ឌិត(ភិក្ខុ)អ្នកមានព្យាយាមជាគ្រឿងដុតកម្ដៅកិលេស
ពាក្យថា ព្យាយាម មានន័យថា សេចក្ដីខំប្រឹងប្រែង។ សេចក្ដីខំប្រឹងប្រែងមានច្រើនយ៉ាងទៅទៀតសេចក្ដីប្រឹងប្រែងខ្លះ គឺ ប្រឹងប្រែងដើម្បីនឹងបៀតបៀនអ្នកដទៃ ប្រឹងប្រែងដើម្បីឲ្យអ្នកដទៃមានសេចក្ដីទុក្ខលំបាកជាដើម នេះជាសេចក្ដីខំប្រឹងប្រែងម្យ៉ាងដែលជាខំប្រឹងប្រែងខុស មិនប្រព្រឹត្តទៅដើម្បីអស់ទៅនៃវេរានោះឡើយ។
images/articles/1280/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៩ តុលា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ៣៤,៣១០ ដង)
កូនជាទីស្រឡាញ់!មនុស្សយើងគ្រប់គ្នាមិនត្រូវការទុក្ខ ត្រូវការតែសុខប៉ុណ្ណោះប៉ុន្តែព្រោះសត្វលោកត្រូវការសុខ ជាប់ជំពាក់នឹងសុខ ទើបមិនរួចពីទុក្ខ ។
សុខនិងទុក្ខប្រៀបដូចសត្វពស់មួយ ខាងក្បាលវាមានពិស ចូលទៅជិត វានឹងខាំ បើចាប់កន្ទុយវាពិតជាស្រួលដៃណាស់ តែបើមិនប្រញាប់លែងទេ វានឹងបែរក្បាលមកខាំបានដូចគ្នា ព្រោះទាំងក្បាលទាំងកន្ទុយវានៅក្នុងតួពស់តែមួយជាមួយគ្នា ។
សេចក្តីទុក្ខដូចជាក្បាលពស់ ឯសេចក្តីសុខដូចជាកន្ទុយពស់ ។ សប្បាយចិត្តជាសុខ ថ្នាំងថ្នាក់ចិត្តជាទុក្ខរមែងកើតអំពីម៉ែឪជាមួយគ្នា គឺអវិជ្ជានិងតណ្ហានោះឯង ។
ដូច្នេះហើយបានជាពេលខ្លះមាននូវសេចក្តីសុខហើយ ចិត្តក៏នៅមិនសប្បាយមិនស្ងប់ ទាំងដែលបាននូវរបស់ដែលពេញចិត្តផង ដូចជាបានលាភ បានយសជាដើម ។ បានមកហើយសប្បាយចិត្តក៏ពិតមែន តែវាក៏នៅមិនស្ងប់ពិតៗព្រោះនៅភ័យខ្លាចពីការបាត់បង់ ។
ការភ័យខ្លាចជាមូលហេតុមិនឲ្យមាននូវសេចក្តីស្ងប់ ។ ពេលខ្លះត្រូវវិនាសទៅពិតៗ ក៏រឹងរឹតតែជាទុក្ខក្រៃលែង ។ នេះសម្តែងឲ្យឃើញថាសុខពិតមែន តែមានទុក្ខច្រឡូកច្រឡំជាមួយផងហៅថា សាមិសសុខ គឺជាសុខដូចចាប់ពស់ត្រង់កន្ទុយឬដូចត្រីចាប់នុយនឹងផ្លែសន្ទូច ។
អត្ថបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅៈ ពាក្យពេចន៍ម៉ែឪ
រៀបរៀងដោយៈ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ ប៊ុត សាវង្ស
វាយអត្ថបទដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
images/articles/1275/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៩ តុលា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ១៩,២០២ ដង)
កូនជាទីស្រឡាញ់!ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់ថា (បើបុគ្គលបានដឹងថាខ្លួនឯងជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្លួន គប្បីរក្សាខ្លួនឲ្យជាការរក្សាដ៏ល្អ) ។ពាក្យថា (ខ្លួន) ក្នុងទីនេះ បានដល់ដំណើរជីវិតរបស់យើង ដំណើរជីវិតគឺជាក្រសែរបស់ចិត្ត ដូច្នេះដែលថារក្សាខ្លួន បានដល់ការរក្សាចិត្តហ្នឹងឯង ។ពាក្យថា (រក្សាខ្លួន) បានសេចក្តីថារក្សាចិត្តទូន្មានចិត្តគ្រប់គ្រងដំណើរជីវិតអប់រំព្រហ្មចរិយធម៌ ឲ្យមានភាពភ្លឺ ស្វាងរុងរឿង និងឲ្យបានជួបប្រសព្វចំពោះសេចក្តីសុខក្សេមក្សាន្ត ។
ឪពុកម្តាយបានបញ្ជាក់ប្រាប់កូនហើយ ថាកូនត្រូវប្រយ័ត្នចំពោះគំនិតគិតចង់បានសប្បាយ ព្រោះបើមិនបានប្រយ័ត្នចំពោះគំនិតនេះទេ វានឹងនាំឲ្យកូនរកការសប្បាយក្នុងផ្លូវបិសាច ហើយកូនត្រូវប្រយ័ត្នចំពោះចិត្តស្រឡាញ់របស់កូនរៀងរាល់ថ្ងៃទៀតផង ទោះជាស្រឡាញ់អ្វីក៏ដោយព្រោះចិត្តស្រឡាញ់នាំឲ្យមានការហួងហែង ការហួងហែងជាមាត់ជ្រោះដ៏រអិល គឺថាវាងាយនឹងធ្វើឲ្យកូនធ្លាក់ចុះទៅក្នុងជម្លោះឈ្លោះទាស់ទែង ពោលនូវពាក្យអាក្រក់ ពាក្យកុហកពាក្យញុះញង់ និងប្រព្រឹត្តការបៀតបៀនដោយអំពើឃោរឃៅផ្សេងៗណាស់ ។
បើកូនដឹងថា ខ្លួនជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្លួនកូនពិតប្រាកដហើយកូនត្រូវប្រយ័ត្នប្រយែងឲ្យណាស់ ចំពោះកិលេសដែលមានក្នុងចិត្តកូនខ្លួនឯង ។ កូនត្រូវពិចារណានូវព្រះពុទ្ធភាសិតមួយបាទនេះចិត្ថំ គុត្ថំ សុខាវហំព្យាយាមដេញខ្មាំងពីចិត្តសន្តានគ្រប់គ្រងស្ងួនចិត្តដោយកម្មកល្យាណ នាំសុខមកបានក្សេមក្សាន្តពេកក្រៃ ។
អត្ថបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅៈ ពាក្យពេចន៍ម៉ែឪ
រៀបរៀងដោយៈ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ ប៊ុត សាវង្ស
វាយអត្ថបទដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
images/articles/1276/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៩ តុលា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ២៧,៨៣៩ ដង)
កូនជាទីស្រឡាញ់!មនុស្សដែលមិនមានប្រមាទ រមែងមិនបណ្តែតបណ្តោយ សូម្បីតែគំនិត គឺជាអ្នកមាននូវស្មារតីគ្រប់គ្រងគំនិតរបស់ខ្លួន មិនភ្លាត់គំនិត ដូចជាការដើរដួលក្នុងផ្លូវរអិលឡើយ ។ជាធម្មតាក្នុងជីវិតរាល់ថ្ងៃ រមែងមានសុខ មានទុក្ខក្នុងចិត្តទៅគំនិតរបស់ខ្លួន ព្រោះហេតុដូច្នេះហើយទើបព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់បង្រៀនឲ្យមនុស្សយើង ស្វែងរកនូវសេចក្តីសុខតាមផ្លូវចិត្តដោយការប្រយ័ត្ននូវគំនិតខ្លួនឯង ។ បើគ្រប់គ្រងគំនិតមិនបានទេ គំនិតហ្នឹងហើយដែលតែងតែបៀតបៀននូវចិត្តខ្លួនឯង នាំមកនូវទុក្ខរឿយៗឲ្យដល់ចិត្តសន្តាន រហូតដល់ហ៊ានប្រព្រឹត្តនូវអំពើឃោរឃៅ ។
គំនិតប្រៀបដូចជាភ្លើងអុស បើគ្រងបានល្អក៏ជាប្រយោជន៍ តែបើគ្រប់គ្រងមិនបានល្អទេ រមែងឆេះផ្ទះឆេះភូមិ ឆេះស្រុក ដូច្នេះហើយ ទើបបុគ្គលដែលមិនមានប្រមាទ រមែងប្រយ័ត្ននូវគំនិតនេះណាស់ ឯផលកម្រៃដែលត្រូវបានគឺសេចក្តីសុខស្ងប់ច្រើនៗ ។សូមកូនខំប្រឹងស្វែងរកនូវសេចក្តីសុខអំពីគំនិតរបស់ខ្លួនឯង ។
កូនគប្បីកំណត់ដឹងថារឿងរ៉ាវទាំងឡាយដែលមកដល់ជីវិតនេះ មិនមែននាំមកនូវសុខ ឬទុក្ខចូលដល់សន្តានចិត្តតែម្តងនោះទេ គឺវាអាស្រ័យនៅលើគំនិតឆ្លាតឬល្ងង់របស់ខ្លួន ដែលជាអង្គប្រកបខាងក្នុងសម្រេចឲ្យសុខឬទុក្ខក្នុងចិត្តកើតឡើង ។ក្រោកព្រឹកឡើង កូនត្រូវប្រាថ្នាសច្ចាក្នុងចិត្តថានឹងធ្វើល្អ និយាយល្អគិតល្អ ឲ្យបានប្រសើរជាងពីថ្ងៃមុន ។
អត្ថបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅៈ ពាក្យពេចន៍ម៉ែឪ
រៀបរៀងដោយៈ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មាចារ្យ ប៊ុត សាវង្ស
វាយអត្ថបទដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
images/articles/1282/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៩ តុលា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ១៤,៣៦៥ ដង)
កូនជាទីស្រឡាញ់!កូនត្រូវសិក្សានូវចំនុចនៃទានទាំង១០នេះគឺ
១. ឲ្យទានមិនត្រូវសង្ឃឹមផល អ្នកទទួលមិនគួរភេ្លច ។
២. បើមិនធ្វើល្អទេរស់នៅ ១០០ ឆ្នាំក៏ពុំមានប្រយោជន៍ដែរ ។
៣. បើឃើញតែពីបានទេ កុំសង្ឃឹមទឹកចិត្តអ្នកដទៃ ។
៤. កុំទុកចិត្តមនុស្សដែលគិតតែពីប្រយោជន៍ខ្លួនឯង ។
៥. មនុស្សល្អរមែងពេញចិត្តជួយឲ្យគេបានសុខ ។
៦. មនុស្សត្រូវចេះឲ្យទានបើមិនច្រើនក៏តិចដែរ ។
៧. ឲ្យទានរមែងបានមិត្ត និងកម្ចាត់គំនុំក្នុងចិត្ត ។
៨. ឲ្យទានដូចជាការនាំទ្រព្យចេញពីផ្ទះដែលត្រូវភ្លើងឆេះ ។
៩. ទានគឺជាស្បៀងក្នុងដំណើរផ្លូវទៅកាន់ព្រះនិព្វាន ។
១០. ចេះឲ្យទានហើយ មិនគួរបៀតបៀនសត្វទេ ។
អត្ថបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅៈ ពាក្យពេចន៍ម៉ែឪ
រៀបរៀងដោយៈ អគ្គបណ្ឌិត ធម្មចារ្យ ប៊ុត សាវង្ស
វាយអត្ថបទដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត
ដោយ៥០០០ឆ្នាំ
Thai drama, Chinese drama, Korean drama, Khmer dubbed movies and Indian drama are so popular movies series on Television and around the world. Some drama series play up to 3 months or a year period on free TV.
it is also popular in Khmer society and was dubbed for broadcasting on Khmer TV and all internet networks such as Phumikhmer, Video4Khmer, 7Khmer, Khmer drama and Phum komsan ect.
images/articles/1286/Untitled-1-Recovered.jpg
ផ្សាយ : ២៩ តុលា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ៤៤,៨៣២ ដង)
ការគោរពឱនលំទោន
កូនជាទីស្រឡាញ់
កូនត្រូវសិក្សានូវចំណុចនៃការគោរពឱនលំទោនទាំង៧ នេះគឺ
១. មនុស្សត្រូវមានកិរិយាសុភាព ដូចផ្កាឈើដែលមានក្លិនក្រអូប ។
២. មារយាទទន់ភ្លន់ជាមិត្តនឹងគុណធម៌ ដែលមិនបែកគ្នាឡើយ ។
៣. មនុស្សល្អរមែងសាងគុណធម៌ព្រមឲ្យអ្នកដទៃល្អជាងខ្លួន ។
៤. អ្នកដែលស្គាល់ខ្លួណឯងដោយល្អ រមែងមិនលើកតម្កើងខ្លួនឡើយ ។
images/articles/1767/textd-15257koilkjkh.png
ផ្សាយ : ០៨ តុលា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ៩,៤១៩ ដង)
ពុទ្ធសាសនសុភាសិតដែលមានមកក្នុងគម្ពីរធម្មបទដ្ឋកថា ជាសុភាសិតគាថាមានសេចក្តីដ៏ពីរោះ គួរជាទីជ្រះថ្លាចង់ស្តាប់ ដោយហេតុថា ធម៌នេះដែលប្រជាជនក្នុងសកលលោក តែងត្រូវការ តែប្រាថ្នាចង់បានគ្រប់ៗគ្នា ។
ធម្មដែលមាននៅក្នុងផ្ទៃនៃព្រះពុទ្ធគាថានេះ ឈ្មោះថា ពរ ប្រែថា (ធម៌ដ៏ប្រសើរ) ជាធម៌កើតមានដោយ អបចាយនៈ គឺការកោតក្រែង ន័យខ្លះឈ្មោះថា (ឥដ្ឋកន្តធម៌)
images/articles/1769/textd-1gfhrty45yeyrgs.png
ផ្សាយ : ០៨ តុលា ឆ្នាំ២០២០ (អាន: ១១,៨៣៧ ដង)
កិច្ចឬឧបាយដែលសម្រាប់សង្គ្រោះ ឬស្រោចស្រង់គ្នានឹងគ្នា ឲ្យបានមូលមិត្រហៅថា សង្គហៈៗ នេះចែកចេញជា ៤យ៉ាងគឺ៖
១. ទានៈ ការចែករំលែកឲ្យ
២. បេយ្យវជ្ជៈ ការពោលពាក្យពីរោះគួរឲ្យចាប់ចិត្ត
៣. អត្តចរិយា ការប្រព្រឹត្តឲ្យជាប្រយោជន៍ដល់គ្នានឹងគ្នា
៤. សមានត្តតា ភាពជាអ្នកតាំងខ្លួនឲ្យស្មោះចំពោះបុគ្គលផងគ្នា ។
សង្គហធម៌ទាំង៤នេះ តែងប្រមូលជនទាំងឡាយ