អានអត្ថបទ
ផ្សាយ : ១៨ មិថុនា ឆ្នាំ២០២៣ (អាន: ២០,២០៧ ដង)
ការធ្វើបុណ្យតាមផ្លូវកាយ
|
|
|
ការឈប់បៀតបៀន ធ្វើមនុស្សសត្វឲ្យបានទទួលទុក្ខលំបាកកាយ លំបាកចិត្ត ឈប់ផ្តាច់បង់ជីវិតមនុស្ស សត្វ ឲ្យឈ្លាតការរស់នៅ ដើម្បីតែសេចក្តីសុខខ្លួនឯង ឬ អ្នកដទៃ, ឈប់ឆបោក លួចទ្រព្យសម្បត្តិអ្នកដទៃ មិនប្រព្រឹត្តខុសនឹងប្រពន្ធកូនអ្នកដទៃ រៀនរកវិធីអប់រំកាយ បើចិត្ត និងវាចាចង់ កាយថាកុំចង់ នេះហៅថា ធ្វើបុណ្យផ្លូវកាយ ថ្នាក់សីល ។ សូម្បីការអប់រំ សាងខ្លួនឲ្យជាមនុស្សមានកិរិយាមារយាទ ថ្លៃថ្នូរ មានសេចក្តីចេះដឹង ក៏ហៅថា ធ្វើបុញ្ញកម្ម ។
ការជួយទំនុកបម្រុងមាតាបិតា ដោយវិធីជួយគ្រប់បែបយ៉ាង ឲ្យលោកបានស្រួលផ្លូវកាយ ផ្លូវចិត្ត ឬបង្អោនខ្លួនជាពុទ្ធបរិស័ទ ជួយទំនុកបម្រុងចិញ្ចឹមព្រះសង្ឃ អ្នកទ្រទ្រង់គុណធម៌ ដោយប្រតិបត្តិធម៌វិន័យ តាមពុទ្ធោវាទ ជួយមនុស្សកម្សត់ ឥតទីពឹង គោរពប្រតិបត្តិចំពោះត្រកូលរៀមច្បង ចាស់ព្រឹទ្ធាចារ្យធ្វើអ្នកដទៃទទួលបានសេចក្តីសុខ ចេះទំនុកបម្រុងចិញ្ចឹមខ្លួនឯង និងប្រពន្ធកូន ឲ្យបានសេចក្តី សុខ ដោយសេចក្តីមិនលោភ មិនក្រោធ មិនវង្វេងជាហេតុ នេះហៅថា ធ្វើបុណ្យផ្លូវកាយថ្នាក់ទាន ។ ការបង្អោនកាយ ជួយធ្វើកិច្ចធុរៈអ្នកដទៃ គ្រួសារ ភូមិស្រុក សង្គមជាមួយគ្នា ដោយមេត្តាករុណា ។ បើជនប្រុសស្រីណាមានកិច្ចធុរៈ ឬ មានទុក្ខធុរៈអ្វីមួយកើតឡើង ដូចជាឈឺចាប់ ឬ អគ្គិភ័យ ឆេះផ្ទះជាដើម បានខ្វល់ខ្វាយជួយមើលថែទាំ ដោយរកឱសថ ( ថ្នាំកែជម្ងឺ ) រកគ្រូពេទ្យជួយព្យាបាលបំបាត់ជម្ងឺទាំងនោះ និងដោះស្រាយទុក្ខ សម្តែងកាយសាមគ្គី ស្មោះសរចំពោះគ្នាទាំងទីចំពោះមុខ ទាំងទីកំបាំងមុខ នេះក៏ហៅថា ធ្វើបុណ្យផ្លូវកាយថ្នាក់សីលផង ថ្នាក់ទានផង ។ កាលបើនឿយណាយធុញទ្រាន់ ចំពោះកាមដែលជាគ្រឿងចងសត្វ ឲ្យនៅច្រឡូកច្រឡំ នៅវឹកវរក្នុងពួកក្រុម ហើយគេចចៀសចេញចាកពួកទៅរកទីស្ងាត់ នៅអប់រំកាយអប់រំចិត្តដោយឥរិយាបថទាំង ៤ ណាមួយ មានការដេក ដើរ ឈរ អង្គុយ តាំងស្មារតីចម្រើនសមាធិ ដោយការធ្វើសមថៈក្តី វិបស្សនាក្តី ដើម្បីឲ្យស្ងប់ចិត្ត នោះហៅថា ធ្វើបុណ្យផ្លូវកាយថ្នាក់ភាវនា ។ ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ បុញ្ញបទីប រៀបរៀងដោយៈ ព្រះសង្ឃវត្តរាជនិវេសនារាព្រះពន្លា វាយអត្ថបទដោយៈ ឧបាសក សូត្រ តុលា ដោយ៥០០០ឆ្នាំ |
